Οι απώλειες του Δημοσίου από το ξεπούλημα των συχνοτήτων στην Digea!

Στις αρχές του 2016 κλείνουν δύο χρόνια από την ολοκλήρωση του σκανδάλου της παραχώρησης όλων των ψηφιακών συχνοτήτων, της σημαντικής αυτής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, στην κοινή εταιρεία των καναλαρχών, την Digea.
Ως μονοπώλιο, η Digea καθορίζει πλέον το ενοίκιο που πληρώνουν τα πανελλαδικά τηλεοπτικά κανάλια, όπως και τα περιφερειακά.
Για πρώτη φορά το 2015 οι έξι σταθμοί εθνικής εμβέλειας (Mega, ANT1, Alpha, ΣΚΑΪ, Μακεδονία TV και Star) δεν έχουν την υποχρέωση να πληρώσουν απευθείας στο Ελληνικό Δημόσιο αλλά μια δική τους εταιρεία, την Digea, η οποία εισπράττει «ενοίκιο» από τα... δύο εθνικής εμβέλειας κανάλια E-TV και ΑΡΤ TV, από την ΕΡΤ και από τους περιφερειακούς σταθμούς της χώρας.
Το σύνολο των συχνοτήτων παραχωρήθηκε από την ΕΕΤΤ τον Φεβρουάριο του 2014, με την υπογραφή της σύμβασης ανάμεσα στη ρυθμιστική αρχή και στην Digea. Το συνολικό ποσό που έπρεπε να πληρώσει η Digea για τη
15χρονη χρήση των ψηφιακών συχνοτήτων ανέρχεται σε  18,6 εκατ. ευρώ.
Στη σύμβαση υπήρχε η δυνατότητα της πληρωμής σε τρεις ετήσιες δόσεις, με τόκο 0,25%, αφού προηγουμένως θα πληρωνόταν το 50% του ποσού. Κι αυτό αφορά τις συχνότητες για τους σταθμούς πανελλαδικής εμβέλειας.

Lily & the Snowman

Η εμπειρία..

Σκέψεις σοφών

Ένα από τα πιο πολιτικοποιημένα παιχνίδια στην ιστορία του ποδοσφαίρου

Το ημερολόγιο έγραφε 22 Ιουνίου 1974 όταν έγινε ένας από τους πιο πολυσυζητημένους αγώνες στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όχι όμως για όσα έγιναν εντός γηπέδου, αλλά κυρίως για τον πολιτικό συμβολισμό του.

Δεκατρία χρόνια μετά την ανέγερση του τείχους του Βερολίνου Δυτική και Ανατολική Γερμανία έμελλε να συναντηθούν στη φάση των ομίλων του Μουντιάλ του 1974 σε έναν αγώνα που έμεινε στην ιστορία ως η σύγκρουση δυο ιδεολογιών στο χορτάρι.

Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά η Ανατολική Γερμανία επικράτησε της Δυτικής σε εκείνο το ματς, στο Μουντιάλ που διεξήχθη υπό δρακόντεια μέτρα ασφαλείας στην Δυτική Γερμανία, όπου αγωνίστηκαν 16 ομάδες από της 13 Ιουνίου μέχρι τις 7 Ιουλίου.

Οι ξυλοκόποι και τα γιγάντια δέντρα μιας άλλης εποχής

Δείτε το σπάνιο φωτογραφικό υλικό που προκαλεί δέος

Χριστουγεννιάτικη γιορτη

Την Τετάρτη, 23 Δεκεμβρίου 2015 θα πραγματοποιηθεί η χριστουγεννιάτικη σχολική γιορτή, όπως πάντα............ στο διάδρομο του σχολείου (ελπίζουμε πως με την επισκευή του παλιού διδακτηρίου και την αποκατάσταση της αίθουσας εκδηλώσεων το πρόβλημα θα λυθεί). H γιορτή θα πραγματοποιηθεί στις 11:00


Πρόγραμμα Χριστουγεννιάτικης Εορτής            
               
1.   Χαιρετισμός Δ/ντή

2.   «Απολυτίκιο Χριστουγέννων», χορωδία

3.   «Κοντάκιο Χριστουγέννων», χορωδία

Κόλντα, 23 Δεκέμβρη του '98

Το έθιμο "Κόλντα"

Τις πρώτες πρωινές ώρες της παραμονής των Χριστουγέννων παρέες παιδιών γυρνούσαν στα σοκάκια του χωριού, από πόρτα σε πόρτα, φωνάζοντας αυτή τη μαγική λέξη «κόοολντα !».

Τα κυριότερα εξαρτήματα: η τοπούζα, ένα λεπτό ξύλο με χοντρό κεφάλι με το οποίο χτυπούσαν τις μεγάλες ξύλινες αυλόπορτες για να τους ανοίγουν οι νοικοκυρές, το φαναράκι για τα χρόνια που δεν υπήρχε φωτισμός, το ταγάρι ή ο τρουβάς για τα κεράσματα και βέβαια πολύ καλό ντύσιμο. Οι νοικοκυρές από την άλλη φρόντιζαν να προμηθευτούν τα κεράσματα: καραμέλες, αποξηραμένα σύκα, μανταρίνια, σοκολατάκια και παλιότερα ξυλοκέρατα ή χαρούπια.

Τα σοκάκια γέμιζαν φωνές, ευχές και κάλαντα. Με το πρώτο φως της ημέρας οι φωνές λιγόστευαν και ακούγονταν μόνο οι φωνές των μικρότερων παιδιών που δεν μπορούσαν να ξυπνήσουν πολύ νωρίς ή φοβόντουσαν το κρύο και το σκοτάδι. Μετά ξεκινούσε η καταμέτρηση των κερασμάτων. Τόσες καραμέλες, τόσα σύκα, τόσα μανταρίνια. Υπήρχε και ανταγωνισμός  «εγώ έχω περισσότερες καραμέλες, ή περισσότερα σύκα κλπ». Και ήταν όλα τόσο νόστιμα αφού τα γεύονταν μόνο στις γιορτές.

Π.Α.Ο. ΔΟΥΜΠΙΩΝ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ 2-2

Η Πρωτοχρονιά φέτος, ήρθε πολύ νωρίτερα για την Θύελλα Στανού.
«Ντυμένη»  σαν Άγιος Βασίλης με τα δώρα του, μοίρασε απλόχερα ένα βαθμό στον Π.Α.Ο Δουμπιών , δίνοντας τους μια απρόσμενη ισοπαλία , και πετώντας παράλληλα άλλους δυο υπέρ-πολύτιμους βαθμούς.
Η Θύελλα προηγήθηκε 0-1 στο 18' με τον Μπήντο Στέλιο το οποίο ήταν και το σκορ του ημιχρόνου.
Στο 62' ο Σάββας Στόϊκος έκανε το 0-2.
Η ροή του παιχνιδιού ως και το 73' έδειχνε ότι το τελευταίο 30λέπτο θα ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα,

Χριστουγεννιάτικο παζάρι 1998

Π.Α.Ο. ΔΟΥΜΠΙΩΝ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ

Σημερινά αποτελέσματα
ΧΟΛΟΜΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΗ - Μ. ΑΛΕΞ. ΝΕΟΧΩΡΙΟΥ  2-1
ΑΣΤΗΡ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ - ΝΕΜΕΣΙΣ ΣΥΚΙΑΣ           4-0
ΑΡΙΣ/ΛΗΣ ΣΤΑΓ. ΣΤΡ/ΚΗΣ - ΕΛΠΙΣ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ  7-0

Αυριανοί αγώνες
ΑΡΗΣ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ - ΘΥΕΛΛΑ ΜΕΤΑΓΓΙΤΣΙΟΥ
Π.Α.Ο. ΔΟΥΜΠΙΩΝ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ
Α.Ο. ΣΑΡΤΗΣ - ΗΡΑΚΛΗΣ Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ
ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΓΟΜΑΤΙΟΥ - ΧΟΛΟΜΩΝ Ρ.Π.

Η ζωή είναι ένα μεγάλος δρόμος..

Σκέψεις Σοφών

Κλέφτες ονείρων!

Οι κλέφτες ονείρων είναι μια κάστα ανθρώπων που άλλη δουλειά δεν έχουν παρά να καταστρέφουν τα όνειρά των άλλων. Φαντάζομαι, και εσύ, όπως όλοι μας, θα είχες την ατυχία να ανοίξεις την καρδιά σου σε κάποιον από αυτούς και να του εκμυστηρευτείς κάποιο όνειρό σου, κάτι που ήθελες πολύ να κάνεις, κάτι που σε ενθουσίαζε. Και αντί να ακούσεις δυο συμβουλές, δυο λόγια υποστηρικτικά αντίκρισες την ξινίλα του, το περισπούδαστο ύφος του το γιατί αυτά δεν γίνονται και για το που νομίζεις ότι βρίσκεσαι ή ότι σε κάθε περίπτωση εσύ δεν είσαι αρκετός για τέτοια πράγματα.

Πολλές φορές οι τεχνικές τους είναι ακόμα πιο εκλεπτυσμένες και έχουν την ακρίβεια των τεχνικών ενός χειρουργού. Με χειριστική δεξιοτεχνία καταφέρνουν να σε αποτρέψουν, να σε απογοητεύσουν και να σε «προσγειώσουν στην πραγματικότητα». Φεύγεις χωρίς να έχεις αντιληφθεί σε τι επέμβαση υποβλήθηκες, χωρίς ένα εξωτερικό σημάδι, μια ουλή, που να προδίδει από τι πέρασες. Όμως μέσα σου νιώθεις ένα σφίξιμο, νιώθεις άδειος, παγωμάρα. Νοιώθεις να σε πάτησε το τρένο. Και αναρωτιέσαι. «Καλά για βοήθεια πήγα! Γιατί νοιώθω τόσο χάλια;»

Πριν κρίνεις, κατανόησε!

Καθημερινά συναντούμε ανθρώπους που προσβάλλουν ο ένας τον άλλο, κρίνουν συνεχώς κάθε τους κίνηση, άτομα αγαπημένα, άτομα άγνωστα μεταξύ τους. Ο κάθε ανόητος μπορεί να κρίνει, να καταδικάζει και να παραπονιέται – και οι περισσότεροι ανόητοι τα κάνουν όλα αυτά. Χρειάζεται όμως χαρακτήρας και αυτοέλεγχος για να δείχνεις κατανόηση και να συγχωρείς. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνούμε πως όταν συναλλασσόμαστε με ανθρώπους, δεν έχουμε να κάνουμε με πλάσματα της λογικής. Έχουμε να κάνουμε με πλάσματα των συναισθημάτων, πλάσματα που ζουν με τις προκαταλήψεις τους και παρακινούνται από την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία τους.

Ωστόσο, αντί να καταδικάζουμε τους ανθρώπους, ας προσπαθήσουμε να τους κατανοήσουμε. Ας προσπαθήσουμε να καταλάβουμε γιατί κάνουν αυτά που κάνουν. Είναι πολύ πιο αποδοτική και ενδιαφέρουσα συνήθεια από την κριτική – και γεννάει συμπάθεια, ανοχή και ευγένεια. «Να γνωρίζεις τα πάντα σημαίνει να συγχωρείς τα πάντα». Ακόμη κι ο Θεός περιμένει το τέλος του βίου των ανθρώπων για να τους κρίνει. Γιατί να τους κρίνουμε διαφορετικά εγώ και εσύ;

Παρακάτω παρατίθεται ένα από τα κλασικά κείμενα της αμερικανικής δημοσιογραφίας, το «Father Forgets» που παρουσιάζει παραστατικά μια στιγμή έντονων συναισθημάτων. Το μετέφρασα προσωπικώς.

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΞΕΧΝΑΕΙ (Father Forgets) του Γ. Λίβινγκστον Λάρνεντ

    Άκουσέ με, γιε μου: Σου μιλάω την ώρα που κοιμάσαι, το ένα σου χεράκι στριμωγμένο κάτω από το μάγουλο, οι ξανθιές μπουκλίτσες κολλημένες στο ιδρωμένο μέτωπό σου. Μπήκα ολομόναχος, σαν κλέφτης, στο δωμάτιό σου. Πριν από μερικά λεπτά, εκεί που καθόμουν στη βιβλιοθήκη και διάβαζα την εφημερίδα μου, με έπνιξαν οι τύψεις, θεόρατο κύμα. Ένοχος ήρθα στο κρεβατάκι σου.

''Πρότεινε ένα βιβλίο'' (11)

Η δίκη - Φραντς Κάφκα

Περιγραφή:
Ο τραπεζικός υπάλληλος Γιόζεφ Κ. συλλαμβάνεται ένα πρωί χωρίς να γνωρίζει γιατί κατηγορείται. Ξεκινά έναν αδιέξοδο αγώνα για να αποδείξει την αθωότητά του, επιδιώκοντας παράλληλα να ανακαλύψει τι κρύβεται πίσω από αυτή την αινιγματική κατηγορία. Ωστόσο, παντού συναντάει αξεπέραστες δυσκολίες και αδυνατεί να φτάσει σε οποιοδήποτε λογικό συμπέρασμα. Οι δικαστές παραμένουν αθέατοι, οι υπάλληλοι του δικαστηρίου δίνουν ασαφείς εξηγήσεις, ενώ όσα διαδραματίζονται στο δικαστήριο είναι ακατάληπτα.

Η βροχή..

Σκέψεις Σοφών

Ανακυκλωμένα Χριστούγεννα!

Έτσι ονομάζονται οι εκδηλώσεις στολισμού που κάνει με τα σχολεία ο Δήμος μας, φέτος που ανακάλυψε κι αυτός την ανακύκλωση. Και θα στολίσουν σήμερα το απόγευμα στην κεντρική πλατεία οι μαθητές των σχολείων χριστουγεννιάτικα δέντρα από υλικά ανακυκλώσιμα, από απορρίμματα δηλαδή που παρήγαγαν οι ίδιοι.

Ο Δήμος μας, σημειωτέον, διοικείται από τη νέα φουρνιά πολιτικών προσώπων, των σπουδαγμένων, των πολιτισμένων σαραντάρηδων της εποχής μας, είναι δηλαδή άνθρωποι που όταν τους δεις και τους μιλήσεις, δεν λες ότι είναι οπισθοδρομικοί και παλαιάς κοπής, όπως οι μέχρι πρότινος, αλλά δυστυχώς είναι κι αυτοί ολίγιστοι, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές ως τώρα, δεν έχουν ικανότητα να δουν ούτε τόσο δα μπροστά από την εποχή.

Τα σχολιάζω αυτά διότι συμβαίνουν σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο εδώ.

Απορώ ειλικρινά σε πόσες σπουδές και σε πόσο πολιτισμό πρέπει να επενδύσει μια κοινωνία για να προχωρήσει ένα βηματάκι μπροστά η σκέψη της και η πολιτική της δράση. Απορώ ειλικρινά πότε θα κατανοήσει ο σύγχρονος καταναλωτής ότι το θέμα δεν είναι τι τα κάνεις τα απορρίμματα που παράγεις, αλλά το να μην παράγεις απορρίμματα. Απορώ ειλικρινά πότε θα καταλάβουν και πότε θα δράσουν πολιτικά οι αιρετοί επί του απολύτως υπεύθυνου για όλα τα κακά της προσωπικής και συλλογικής μας μοίρας ζητήματος, της αλλαγής δηλαδή της καταναλωτικής μας συνείδησης και νοοτροπίας, για να εκλείψουν πρώτα απ’ όλα τα απορρίμματα, υλικά, πνευματικά και ψυχικά από την κοινωνία μας.

Το διαμάντι

Αφού έφτασε στην άκρη του χωριού, ο μοναχός κάθισε κάτω από ένα δέντρο για να ξεκουραστεί τη νύχτα όταν ξαφνικά ένας χωρικός ήρθε τρέχοντας προς το μέρος του.

«Δώσε μου τον πολύτιμο λίθο!», του φώναξε.

«Ποιόν λίθο;», ρώτησε ο μοναχός.

«Χθες το βράδυ», του απάντησε ο χωρικός, «ένας άγγελος εμφανίστηκε στο όνειρό μου. Μου είπε ότι αν πάω στην άκρη του χωριού το σούρουπο, θα βρω έναν άντρα κάτω από το δέντρο. Αυτός θα μου δώσει έναν πολύτιμο λίθο που θα με κάνει πλούσιο για πάντα». Ο μοναχός έψαξε στο σακίδιό του και έβγαλε έναν λίθο. «Ο άγγελος κατά πάσα πιθανότητα εννοούσε αυτό εδώ», είπε δίνοντάς τον στον χωρικό.

«Τον βρήκα πριν από λίγες ημέρες σε ένα δάσος. Πάρτον, είναι δικός σου».

Kiwi

Το Kiwi είναι ένα πουλί… διαφορετικό από τα άλλα, αφού δεν έχει φτερά και δεν μπορεί να πετάξει. Αυτό όμως, δεν το εμποδίζει να ονειρεύεται και να επιθυμεί όσο τίποτα να πετάξει ελεύθερο στον αέρα. Έτσι, αποφασίζει να πάρει την τύχη του στα χέρια του…

Ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο τραπέζι για κάθε άστεγο…

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα κάτω από τις κερκίδες του Millerntor, πραγματοποιήθηκε το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο τραπέζι της St. Pauli, το οποίο απευθύνεται σε άστεγους και άπορους ανθρώπους. Στο κάλεσμα αυτό, ανταποκρίθηκαν περισσότεροι από 1.000 άνθρωποι, σε μια εκδήλωση που διοργανώνεται από την ομάδα μας για έκτη συνεχόμενη χρονιά!

Λίγο μετά τις 11.00 το πρωί, η στολισμένη αίθουσα άνοιξε τις πύλες της και οι εκπρόσωποι του συλλόγου (διοίκηση, προπονητικό τιμ και παίκτες) ήταν έτοιμοι να σερβίρουν ένα πλούσιο γεύμα σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα σίτησης και στέγης.

Συγκεκριμένα, για τους περισσότερους από 1.000 επισκέπτες, υπήρχε μια τεράστια επιλογή εδεσμάτων από φρούτα, ψωμί, αλλαντικά, κέικ, σούπες με μπιζέλια, λουκάνικα, λάχανα, πατάτες, στήθος γαλοπούλας καθώς επίσης και μια ποικιλία από ποτά, τα οποία προμηθεύτηκαν και για τις μέρες που θα ακολουθήσουν, όχι μόνο για σήμερα.

Ο Στανός κι οι στάνες

«Ο Στανός κι οι στάνες» είναι ο τίτλος εργασίας που υλοποιήθηκε το σχ. έτος 1998-99 από τους μαθητές της Ε’ και ΣΤ’ τάξης και τον δάσκαλο Χαλκιά Θανάση στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.

Σκοπός της εργασίας ήταν να γνωρίσουν οι μαθητές τον τόπο τους, την ιστορία του, τις παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα μέσα από την κυριότερη ασχολία των κατοίκων που ήταν η κτηνοτροφία.
Το βίντεο περιέχει υλικό από τις επισκέψεις στο πεδίο έρευνας αφού προηγουμένως ψηφιοποιήθηκε,  και δημοσιοποιείται για πρώτη φορά.

Από Το τελευταίο θρανίο

Η πλάνη των πολλών ερωτημάτων

Η πλάνη των πολλών ερωτημάτων, ή αλλιώς πλάνη της προκατάληψης, αποτελεί λογική πλάνη, η οποία συντελείται όταν κάποιος κάνει μία ερώτηση η οποία λαμβάνει ως δεδομένο κάτι το οποίο ούτε έχει αποδειχθεί, ούτε έχει γίνει αποδεκτό από τους συζητητές - όταν, για παράδειγμα, περιλαμβάνει μία πρόταση η οποία είναι τουλάχιστον τόσο αμφισβητήσιμη όσο και το προτεινόμενο συμπέρασμα.

Για παράδειγμα, με το να καταθέσει κανείς ότι είναι επικίνδυνο να περπατά κάποιος μόνος την νύχτα στο δάσος, επειδή μπορεί να τον βασκάνουν νεράιδες, λαμβάνει αυτομάτως ως δεδομένο ότι υπάρχουν νεράιδες. Αυτό, όμως, είναι μία αμφισβητήσιμη πρόταση.

Θρησκεία και η νοημοσύνη..

Σκέψεις σοφών

Τι Σημαίνει Στ’ Αλήθεια Να Είσαι Φτωχός…

Ένας πατέρας με οικονομική άνεση, θέλοντας να διδάξει στο γιο του τι σημαίνει φτώχεια, τον πήρε μαζί του για να περάσουν λίγες μέρες στο χωριό, σε μία οικογένεια που ζούσε στο βουνό.

Πέρασαν τρεις μέρες και δυο νύχτες στην αγροικία. Καθώς επέστρεφαν στο σπίτι, μέσα στο αυτοκίνητο, ο πατέρας ρώτησε το γιο του:

“Πως σου φάνηκε η εμπειρία;”
“Ωραία” απάντησε ο γιος με το βλέμμα καρφωμένο στο κενό.
“Και τι έμαθες;” συνέχισε με επιμονή ο πατέρας.

Ο γιος απάντησε:

– Εμείς έχουμε ένα σκύλο, ενώ αυτοί τέσσερις…

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ ΜΙΑ ΦΟΡΑ

Γιατί οι Βόρειοι αφήνουν τα καρότσια με τα μωρά έξω στο πολικό κρύο;

Υπάρχει σοβαρός λόγος που οι Σκανδιναβοί αφήνουν τα μωρά τους στο πεζοδρόμιο με θερμοκρασίες κάτω του μηδέν, ενώ εκείνοι απολαμβάνουν τον καφέ τους στη ζεστασιά.


Εσείς, θα αφήνατε το μωρό σας έξω στην παγωνιά για τον μεσημεριανό υπνάκο του; Και όταν λέμε παγωνιά εννοούμε για θερμοκρασίες υπό του 0.

Αυτό κάνουν οι περισσότεροι γονείς των Βορείων Χωρών, αφού γι' αυτούς είναι κάτι συνηθισμένο.

Και ενώ εκείνοι απολαμβάνουν τον ζεστό latte τους μέσα στην καφετέρια, τα καρότσια με τα μωρά τους είναι παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο.

Η εικόνα αυτή είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη σε Δανία, Σουηδία, Νορβηγία: Δεκάδες παιδικά καροτσάκια «παρακαρισμένα» στα πεζοδρόμια, στο καθένα από τα οποία ένα μωρό κοιμάται ανενόχλητο.

Προαπαιτούμενο

     Γιάννης Μακριδάκης
Φυσικός καλλιεργητής – συγγραφέας

Το μόνο προαπαιτούμενο για να έρθει η Ανάπτυξη είναι να βρέξει.
Δεν φαίνεται όμως στον ορίζοντα βροχή, ενώ ήδη διάγουμε παρατεταμένη και ασυνήθιστη για την εποχή περίοδο ξηρασίας, δυστυχώς, αυτό όμως δεν φαίνεται να ενδιαφέρει τους σύγχρονους ανθρώπους, τους εξηληθιωμένους από τη χρόνια χρήση κουπονιών αγοράς καταναλωτές και τους πολιτικάντηδες αυτών, που χειρίζονται τα κουπόνια, τα μοιράζουν και τα παίρνουν πίσω ξανά με φόρους, κατά τις εντολές των πολυεθνικών αφεντικών τους.
Πέρσι τέτοια εποχή υπήρχε για κάποιους, αδαείς κατά τη γνώμη μου, μια ελπίδα αλλαγής πολιτικής με την έλευση του Τσίπρα, και ετοιμάζονταν πυρετωδώς και ενθουσιωδώς να πάνε να τον ψηφίσουν. Μαζί τους μάλλον ενθουσιάστηκε και το Χάος, και έριξε πολλά νερά εδώ ως αρωγούς και προπομπούς μιας οργιώδους, ίσως και επανιδρυτικής, αναζωογονητικής σίγουρα για όλους μας ανάπτυξης. Τόσο πολλά νερά έκανε, που μάλλον έριξε και τα φετινά μαζί, μας τα προκατέβαλε δηλαδή, εν είδει φόρου αλλά για καλό ημών και ουχί των αριθμών.

Καφές σε αναμονή: Ένα εγχείρημα αλληλεγγύης από την Ιταλία στην Ελλάδα

Στόχος του Καφέ αναμονής ή αλλιώς Caffè sospeso όπως έγινε γνωστός εδώ και 100 χρόνια στη Νάπολη, όπου γεννήθηκε η ιδέα είναι η δημιουργία ενός κινήματος σε όλες τις γειτονιές της Ελλάδας. Όπως αναφέρουν στην σελίδα τους «με τον πιο απλό τρόπο βοηθάμε έμπρακτα ο ένας τον άλλον. Με ποιο τρόπο; Πληρώνοντας ένα καφέ, ένα ψωμί, ένα γάλα, λίγο κρέας, φρούτα και κάθε λογής προιόντα για κάποιο συνάνθρωπό μας που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να αποκτήσει.

Εκδηλώσεις Πολιτιστικού Συλλόγου

-Έλα ρε για κόλντα που θα πάμε; Πάμε πλατεία;

-Άι άιιι!!! Τίπουτα δε θα εχ’..

-Όχι ρε. Οργανών’ φέτους ου Πουλιτιστικός «κατάσταση» μι φουτιά, φασουλάδα, κρασί, τουπούζοις και έτσι…

-Η γρουνουχαρά θα γιν΄; Είπαν τίπουτα;

-Εννοείται κλασικά!!!

-Μισό ρε φίλε κάποια φουνάζ’ τ’ μάνα μ΄..

-Μαρί Λέν΄άκουσεις; Θα καν΄ ου Πουλιτιστικός στου παζάρ΄ κόλντα όπους παλιά.

Έλεγχοι Προόδου

 Την Πέμπτη, 17 Δεκεμβρίου 2015 στις 12:00 θα δοθούν οι έλεγχοι προόδου στους γονείς των μαθητών των Γ΄, Δ΄, Ε΄& ΣΤ΄ τάξεων. Οι γονείς των μαθητών των Α’ & Β΄ τάξεων θα ενημερωθούν από τους δασκάλους  για την πρόοδο των παιδιών τους. Οι μαθητές όλων των τάξεων θα σχολάσουν στις 11:30.




Το τελευταίο θρανίο

Η σιωπή..

Σκέψεις Σοφών

Διαπιστώσεις…και ο Ορισμός

     Γιάννης Μακριδάκης
Φυσικός καλλιεργητής – συγγραφέας

Διαπιστώσεις
Στην Ελλάδα όταν διανύεις τη δεκαετία των 40 :

Απογοητεύεσαι επειδή βλέπεις ότι όσοι συνομήλικοί σου έζησαν καθ’ όλα τα χρόνια της νιότης σας ως ερωτικά συντηρητικοί ή σεξουαλικά καταπιεσμένοι από την κοινωνία, λαμβάνουν τώρα διακεκριμένες θέσεις εξουσίας εθνικής ή τοπικής εμβέλειας.

Αποτελέσματα, Βαθμολογία και η επόμενη αγωνιστική

«Γκραν γκινιόλ» παιχνίδι, με εναλλαγές του σκορ,με ακυρωθέν γκολ,με χαμένο πέναλτι ,με πολλές χαμένες ευκαιρίες και  πολλά προσωπικά λάθη των αμυντικών και των δυο ομάδων που καθόρισαν το τελικό αποτέλεσμα.

Η Σάρτη αιφνιδίασε πετυχαίνοντας δυο γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο.

Η Θύελλα αντέδρασε άμεσα πραγματοποιώντας ένα τρελό 20λέπτο (15' με 35') πετυχαίνοντας τέσσερα γκολ, χάνοντας τουλάχιστον άλλες τρεις για να διευρύνει κι άλλο το σκορ.

Το σκορ του ημιχρόνου ήταν 4-2.

Ξέρω, δεν ξέρω, ξέρω...

Σκέψεις Σοφών

Bandallusia - (Αφιέρωμα)

Bandallusia ,τους πετύχαμε το καλοκαίρι στα σοκάκια ενός νησιού και μας άρεσαν.
Σήμερα τους θυμηθήκαμε και σας τους παρουσιάζουμε.

Το συγκρότημα ξεκίνησε να υπάρχει με αυτήν την ονομασία το 2011.
Αποτελούμενο αρχικά από τρία άτομα, η δραστηριότητα του σχήματος λαμβάνει χώρο κυρίως στο δρόμο τα καλοκαίρια κι όταν πια ο καιρός δεν το επιτρέπει οι εμφανίσεις μεταφέρονται σε μαγαζιά και μουσικές σκηνές.
Μέσα σε δυο χρόνια, το τρίο μεγάλωσε σταδιακά, εξελίχθηκε και κατέληξε να είναι ένα πολυμελές συγκρότημα, με κύριο ύφος, πλέον, το Έντεχνο, το Παραδοσιακό και το Ρεμπέτικο τραγούδι, χωρίς να λείπουν βέβαια οι Rock και οι Reggae επιρροές.
'Ενα σύνολο παραδοσιακών, κλασικών, σύγχρονων οργάνων και οι φωνές των τραγουδιστών, συνυπάρχουν σε ένα σχήμα γεμάτο ένταση..!

ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ - Α.Ο ΣΑΡΤΗΣ

Προϊστορία αγώνων

2010-2011 
10η αγων  Α.Ο Σάρτης - Θύελλα Στανού   0-1  ( Χασιώτης Δημήτρης)                                          

23η αγων. Θύελλα Στανού - Α.Ο Σάρτης   1-5 ( Γκόγκος Σάκης)

2011-2012  

Sport Voice - Αθλητική εφημερίδα Χαλκιδικής

Διαβάστε εδώ

Ανόητος..

Σκέψεις Σοφών

Κάποιες φορές, ζωή είναι να παρατάς αυτό που κάποτε σ’ έσωσε.

Ήταν μια φορά ένας ορειβάτης και επιχειρούσε μια πολύ δύ­σκολη αναρρίχηση σε ένα βουνό με έντονη χιονόπτωση. Πέρα­σε τη νύχτα μαζί με άλλους στο καταφύγιο. Το πρωί το χιόνι έχει σκεπάσει για τα καλά το βουνό, πράγμα που κάνει την αναρρίχηση ακόμη πιο δύσκολη. Δεν θέλει, όμως, να γυρίσει πίσω, κι έτσι, όπως μπορεί, με μεγάλη προσπάθεια και θάρ­ρος, συνεχίζει την αναρρίχηση, συνεχίζει να σκαρφαλώνει στο απόκρημνο βουνό.

Μέχρι που κάποια στιγμή, ίσως από κακό υπολογισμό, ίσως γιατί η κατάσταση ήταν πραγματικά δύσκο­λη, πάει να στερεώσει στον πάσσαλο το σχοινί ασφαλείας και του γλιστράει ο γάντζος. Ο ορειβάτης γκρεμίζεται... αρχίζει να κατρακυλάει στο βουνό χτυπώντας άγρια στα βράχια ενώ το χιόνι πέφτει πυκνό...

Εκπαιδευτική Εκδρομή

Το Τελευταίο Θρανίο

Πραγματοποιήθηκε χθες η εκπαιδευτική εκδρομή του σχολείου μας στο Κέντρο Νόησις στη Θεσσαλονίκη. Οι μαθητές  παρακολούθησαν την παράσταση "Οι Δεινόσαυροι της Παταγονίας" στο Κοσμοθέατρο, τους "Μύθους και τους Αστερισμούς"  στο Πλανητάριο και ξεναγήθηκαν στο μουσείο Τεχνολογίας .

Ανακοίνωση Πολιτιστικού Συλλόγου

Ο Πούτιν βάζει σε τάξη τους βιομήχανους της χώρας του!

Η ιστορία της μικρής Άλμα

H «Άλμα» είναι ένα animation μικρού μήκους του Rodrigo Blaas, animator της Pixar.

Η Άλμα ένα κοριτσάκι, περιφέρεται στους χιονισμένους δρόμους, όταν βλέπει στη βιτρίνα ενός καταστήματος ένα αγόρι - κούκλα που της μοιάζει.

Αν και φαίνεται πως τίποτα δεν πάει καλά και παρά τις «προειδοποιήσεις» από το περιβάλλον - μια από τις κούκλες πάνω σε ένα ποδήλατο προσπαθεί απεγνωσμένα να βγει από το κατάστημα - η Άλμα, γοητευμένη και παρακινούμενη από την περιέργειά της μπαίνει στο κατάστημα παιχνιδιών για να πάρει την κούκλα.

H Pontiac και το παγωτό !

Η ιστορία μας* λοιπόν, συνέβη μεταξύ ενός πελάτη της General Motors και της Customer-Care Executive υπηρεσίας της, όταν το τμήμα της Pontiac της General Motors έλαβε το εξής παράπονο από αυτόν:

"Αυτή είναι η δεύτερη φορά που σας γράφω, και δεν σας κατηγορώ που δεν μου απαντήσατε, γιατί ακούγεται τρελό, αλλά οφείλω να σας επισημάνω και πάλι τα παρακάτω:

Eίναι γεγονός ότι έχουμε παράδοση στην οικογένειά μας, να τρώμε παγωτό για επιδόρπιο μετά το δείπνο κάθε βράδυ. Αλλά επειδή το είδος του παγωτού που τρώμε διαφέρει κάθε βράδυ καθώς μετά το δείπνο η οικογένεια μου ψηφίζει σχετικά με το τι γεύση θα επιλέξουμε, κατόπιν εγώ με το αυτοκίνητο μου πηγαίνω στο πλησιέστερο παγωτατζίδικο να το αγοράσω.

Είναι επίσης γεγονός ότι πρόσφατα αγόρασα ένα νέο Pontiac και από τότε οι ΄΄επισκέψεις΄΄ μου στο παγωτατζίδικο, μου έχουν δημιουργήσει το εξής πρόβλημα. Συγκεκριμένα, κάθε φορά που αγοράζω παγωτό βανίλια, όταν γυρνώ στο αυτοκίνητό μου μετά την αγορά, αυτό δεν παίρνει μπροστά !

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (205)

πηγή

Ο Νικόλας είναι ένα «αλλιώτικο» αγόρι

O Νικόλας ένα «αλλιώτικο» αγόρι και η Μαρία γίνονται φίλοι... αν και διαφορετικοί... 

Η Μαρία είναι ένα μικρό κορίτσι που πηγαίνει σχολείο. Παρακολουθεί τα μαθήματά της, παίζει με τις φίλες της, κάνει ότι και οι συμμαθητές της.

Μία μέρα έρχεται στην τάξη ένα μικρό αγόρι, ο Νικόλας, που δεν κάνει τίποτα απ’ ότι κάνουν οι συμμαθητές του. Ένα αγόρι «αλλιώτικο» από τα άλλα!

Ο Νικόλας κινείται με αναπηρικό καροτσάκι και δεν μπορεί να εκφραστεί όπως τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Και ενώ όλοι οι υπόλοιποι συμμαθητές του τρομάζουν μπροστά στην αναπηρία του και απομακρύνονται, η Μαρία είναι η μόνη που του δίνει σημασία, γίνεται φίλη και μικρή «δασκάλα» για τον Νικόλα.

Οι ιδιαιτερότητες του αγοριού δεν πτοούν τη μικρή Μαρία η οποία εφευρίσκει πρωτότυπους τρόπους για να παίξει μαζί του, αποκτώντας σιγά σιγά ένα σπάνιο δέσιμο, το οποίο αντιλαμβάνεται και το αγόρι, παρότι δεν μπορεί να το εκφράσει.

Αναστολή πρωταθλημάτων λόγω των εορτών των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς

Η Ε.Π.Σ. Χαλκιδικής ανακοινώνει ότι, λόγω των εορτών των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς, τα πρωταθλήματα Α΄, Β΄ και Γ΄ Ερασιτεχνικής κατηγορίας, καθώς και το πρωτάθλημα Νέων, ΔΕΝ θα διεξαχθούν στις 26 – 27 Δεκεμβρίου 2015 και 2 – 3 Ιανουαρίου 2016.

Όλα τα ως άνω πρωταθλήματα θα επαναρχίσουν στις 9 – 10 Ιανουαρίου 2016 και το αγωνιστικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί στο site της Ένωσης, τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016 και θα περιλαμβάνει δυο αγωνιστικές ( 9 – 10 και 16 – 17 Ιανουαρίου 2016 ).

Μ. Παναγία: Εκδήλωση για τα Αρωματικά - Φαρμακευτικά φυτά

Πηγή

Λα Λούνα

Η ιστορία ενός αγοριού που μεγαλώνει υπό παράξενες συνθήκες. Απόψε, για πρώτη φορά, ο μπαμπάς και ο παππούς του τον παίρνουν μαζί τους στη δουλειά. Μπαίνουν σε μια παλιά βάρκα, ξανοίγονται στη θάλασσα και περιμένουν. Θα ακολουθήσει τα χνάρια του μπαμπά ή του παππού; Θα μπορέσει να βρει το δικό του δρόμο, ανάμεσα στις αντίθετες απόψεις και τις παραδόσεις χρόνων;

Υπάρχουν τρεις χαρακτήρες στο Λα Λούνα: ένα αγόρι, ο πατέρας και ο παππούς του. Με την πρώτη ματιά, είναι και οι τρεις κομμένοι από το ίδιο καλούπι. Φορούν φόρμες και καπέλα και έχουν σκούπες. Αλλά οι μικρές τους αντιθέσεις αποκαλύπτουν και τους χαρακτήρες τους.

Ίντα θα γίνομε Νικολή

Από την ώρα που είδα τις πρώτες στιγμές από το βίντεο του φίλου μου του Αντώνη (διότι ολόκληρο δεν θέλω να το δω), έχω πέσει σε βαθιά θλίψη, δεν έχω διάθεση για κουβέντες και κείμενα, νιώθω το τέλος της εποχής που μας προσπέρασε ήδη όλους εμάς τους λεγόμενους ρομαντικούς ή αντυαναπτυξιακούς, και κουνάω μονάχα το κεφάλι μου με απογοήτευση για την ιδιοτέλεια, την αχορταγιά αλλά κυρίως την ανοησία και την απρονοησία της ανθρωπότητας των πολιτισμένων, των εκπαιδευμένων, των προοδευμένων.

Είχα γράψει λοιπόν το Λαγού μαλλί, έναν αποχαιρετισμό στο Αιγαίο, στην παραδοσιακή ναυπηγική, στα σκαριά και στους ανθρώπους του, που έπεσαν θύματα της ισοπεδωτικής Ευρωπαϊκής Ένωσης, και του παγκόσμιου καταναλωτικού καπιταλισμού, που έχει Θεό το χρήμα και μπούσουλα το ευτελές αξιακό του σύστημα, έτσι δεν σέβεται τίποτε απολύτως, ιδίως τις πολιτισμικές και περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες, τη διαφορετικότητα δηλαδή του κάθε λαού και τόπου, τα θέλει όλα ισοπεδωμένα, απελπιστικά όμοια αντίγραφα, μια μονοκαλλιέργεια ηλιθίων και άψυχων καταναλωτών τον πλανήτη.

Χορεύοντας με τους λύκους

Οι περιφερειακές εκλογές της Γαλλίας ανέδειξαν πρώτη δύναμη το «ακροδεξιό» κόμμα της Λεπέν, στη δεύτερη το «συντηρητικό» του Σαρκοζί και στην τρίτη θέση τους «σοσιαλιστές» του Ολάντ. Οι εκλογές έρχονται λίγες βδομάδες μετά το πολλαπλό φονικό χτύπημα τζιχαντιστών τρομοκρατών στο κέντρο του Παρισιού με εκατοντάδες αθώα θύματα, νεκρούς και τραυματίες, που «συντάραξε την κοινή γνώμη» της «πολιτισμένης» δύσης (που ευαισθητοποιείται μόνο όταν τσουρουφλιστεί ο πισινός της…).

Τι κέρδισε ο γαλλικός λαός από το αποτέλεσμα των εκλογών; Βρίσκεται έστω μισό βήμα σε καλύτερη θέση απ’ ότι πριν δυο μέρες; Οι μόνοι που τρίβουν τα χέρια τους από χαρά είναι οι πλουτοκράτες -μέτοχοι των γαλλικών πολυεθνικών και άλλοι. Η εξουσία τους (η πραγματική εξουσία, που το τυράκι των «κακών» πολιτικών δεν μας αφήνει να διακρίνουμε) ενισχύεται  πάνω στον  τρόμο, την ξενοφοβία, το χτίσιμο τειχών στα σύνορα των κρατών και τις ψυχές των ανθρώπων. Το αδυσώπητο κεφάλαιο, που δεν σταματά ούτε μπροστά στο ανθρώπινο αίμα προκειμένου να φέρει και άλλα νέα κέρδη, θριαμβεύει σε κάθε πισωγύρισμα των λαών. Όσα άλλα ακούγονται στα «παράθυρα» είναι για λαϊκή κατανάλωση.

Αρκεί κάποιος να σκεφτεί ποιοι και γιατί δημιούργησαν και εξόπλισαν τους τζιχαντιστές (ή τους ταλιμπάν παλιότερα), ποιοι και γιατί επεμβαίνουν σε κυρίαρχα κράτη χρησιμοποιώντας κενά προσχήματα, ποιοι ωφελούνται

H μοναξιά των ηλικιωμένων ανθρώπων..

Κατά καιρούς έχουμε δει πολλές διαφημιστικές καμπάνιες σε Χριστουγεννιάτικο φόντο αλλά αυτή είναι μια από τις λίγες που υπογραμμίζει τόσο βαθιά τη μοναξιά που νιώθουν στις γιορτές κυρίως οι μεγάλοι άνθρωποι. Ο λόγος για διαφήμιση σούπερ μάρκετ της Γερμανίας που επικεντρώνεται στη μοναξιά των γιορτών με ένα απίθανο story: Ενας παππούς καλεί τους συγγενείς του στην...κηδεία του.

Η “ανάπτυξη” δεν υπάρχει

Γιάννης Μακριδάκης

Μήπως έτυχε να δείτε σημερινές φωτογραφίες από τον θάλαμο αερίων που ονομάζεται Πεκίνο;
Αιθαλομίχλη τόσο πυκνή που περιορίζει την ορατότητα σε μερικά μέτρα στους δρόμους της κινεζικής πρωτεύουσας.
Το 2011 ήταν η πρώτη χρονιά στην ιστορία της ανθρωπότητας, που η Κίνα απέκτησε πληθυσμό αστών καταναλωτών περισσότερο από τον πληθυσμό των παραγωγών-αγροτών. Το 2008 ήταν η πρώτη χρονιά που ο πληθυσμός των αστών καταναλωτών της γης ξεπέρασε τον πληθυσμό των παραγωγών- αγροτών, και άρχισε η οικονομική κρίση, τι σύμπτωση…
Πριν ένα χρόνο η Κίνα ψήφισε νόμους περαιτέρω ενθάρρυνσης της αστυφιλίας με σκοπό οι αστοί καταναλωτές κάτοικοί της να ανέλθουν στο 60% του συνολικού πληθυσμού της χώρας, για να τονωθεί η εσωτερική αγορά.
Εν τω μεταξύ η ερημοποίηση της γης, λόγω των εκτεταμένων και εντατικών μονοκαλλιεργειών για να εκτρέφονται, κι όχι να τρέφονται, οι καταναλωτές, και λόγω της χρήσης φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων και άλλων απαράδεκτων γεωργικών μεθόδων, που μολύνουν το νερό και καθιστούν τη γη άγονη και νεκρή, έχει υπερβεί κάθε όριο συναγερμού αφού η έρημος έχει ήδη φτάσει μόλις 70 χιλιόμετρα βόρεια του Πεκίνου και τίποτε δεν μπορεί να ανακόψει την πορεία της προς την κατάκτησή του.
Αυτά φυσικά δεν συμβαίνουν μόνον στην Κίνα. Στον θεσσαλικό κάμπο π.χ. η μονοκαλλιέργεια, η χρήση χημικών έχουν φέρει το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα, τα πηγάδια έχουν κατέβει στα 340μ και αντλούν νερό θολό, όπως ακριβώς στις πρώην καλλιεργήσιμες εκτάσεις της Μογγολίας, νυν ερημοποιημένες και εγκαταλελειμμένες εντός μόνον 20 ετών.

Αποτελέσματα, Βαθμολογία και η επόμενη αγωνιστική

Αποτελέσματα 11ης αγωνιστικής και η επόμενη 12η αγωνιστική

ΤΡΑΒΑ ΡΕ ΜΑΓΚΑ ΚΑΙ ΑΛΑΝΙ

The Twinkle Brothers - Never Get Burn

ΗΡΑΚΛΗΣ Μ.ΠΑΝΑΓΙΑΣ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (204)

ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΙΔΟΧ 8ΜΗΝΗΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΥΠ’ΑΡΙΘΜ. ΣΟΧ 1/2015 (ΑΔΑ:ΩΨΘ1ΩΨ2-1ΞΕ)

Ο Δήμος Αριστοτέλη ανακοινώνει την πρόσληψη με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου συνολικής διάρκειας οκτώ (8) μηνών, εικοσι τριών (3) ατόμων στις εξής ειδικότητες:
1) ΔΕ Οδηγών απορριμματοφόρων φορτηγών Γ'+Ε' κατηγορίας - αριθμός θέσεων τέσσερις (4).
2) ΔΕ Υδραυλικών - αριθμός θέσεων δύο (2).
3) ΔΕ Ηλεκτρολόγων - αριθμός θέσεων δύο (2).
4) ΔΕ Χειριστών μηχανημάτων έργων διαμορφωτή γαιών (γκρέϊτερ) - αριθμός θέσεων μία (1)
5) ΔΕ Χειριστών μηχανημάτων έργων ελαστικοφόρου φορτωτή (JCB) - αριθμός θέσεων μία (1)
6) ΔΕ Τεχνιτών (οικοδομών) Νεκροταφείου - αριθμός θέσεων μία (1)
7) ΥΕ Εργατών/τριών καθαριότητας - αριθμός θέσεων δώδεκα (12)

Οι υποψήφιοι όλων των ειδικοτήτων πρέπει να είναι ηλικίας από 18 έως 65 ετών.

πώς αισθάνεται και τι βιώνει ένα άτομο με Αλτσχάιμερ, μία τυπική καθημερινή ημέρα.

Κάθε 68 δευτερόλεπτα διαγιγνώσκεται και μια νέα περίπτωση νόσου Alzheimer παγκοσμίως, ενώ σύμφωνα με τα τελευταία επιδημιολογικά δεδομένα, εντός του 2015 εκτιμάται ότι θα

υπάρχουν συνολικά πάνω από 9,9 εκατομμύρια νέα περιστατικά άνοιας.
Δείτε σε αυτό το άκρως συγκινητικό animation, πώς αισθάνεται και τι βιώνει ένα άτομο με Αλτσχάιμερ, μία τυπική καθημερινή ημέρα.

Ίσως μετά από αυτό αντιληφθείτε καλύτερα την «περίεργη ή και αδικαιολόγητη συμπεριφορά» κάποιου κοντινού σας προσώπου...

Από το παράδειγμα σου ..

Σκέψεις Σοφών

Μίλερ: Πώς γεννιέται το μίσος

«Όσο ο θυμός απέναντι σε έναν γονιό παραμένει ασυνείδητος και απωθημένος, δεν μπορεί να σβήσει» 

ΣΕ ΟΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ να δείξω ότι η βία που ασκείται στα παιδιά γίνεται μπούμερανγκ για την κοινωνία. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα όταν έθεσα το ερώτημα του από πού προέρχεται το μίσος, πώς γεννιέται.

ΘΕΛΗΣΑ ΝΑ ΜΑΘΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΛΙΝΟΥΝ προς την ακραία βία και κάποιοι άλλοι όχι. Μόνον όταν διερεύνησα διεξοδικά τις παιδικές ηλικίες δικτατόρων και κατά συρροήν δολοφόνων, άρχισα να καταλαβαίνω. Γιατί όλοι τους στην παιδική ηλικία εκτέθηκαν σε αδιανόητα φρικτά βιώματα, τα οποία αρνήθηκαν ολωσδιόλου. Αυτή η άρνηση ήταν, κατά την άποψή μου, που τους οδήγησε σε πράξεις εκδίκησης όταν ήταν ενήλικοι. Ένα παιδί που έχει υποστεί σωματική τιμωρία και ταπείνωση στο όνομα της ανατροφής αφομοιώνει από πολύ μικρό τη γλώσσα της βίας και της υποκρισίας και την κατανοεί ως το μοναδικό αποτελεσματικό μέσο επικοινωνίας.

Στο βιβλίο της ιστορίας της Ντιναμό Κιέβου, θα υπάρχει πάντοτε ένα μεγάλο κεφάλαιο αφιερωμένο στους ηρωικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας που αψήφησαν τον ίδιο το θάνατο για να υπερασπιστούν την τιμή τους απέναντι στους Ναζί.

Καλοκαίρι του 1941. Ο πλανήτης έχει παραδοθεί για τα καλά στις φλόγες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Οι καταστροφές, οι δυστυχίες, οι θάνατοι, όλα ανυπολόγιστα και το ανθρώπινο είδος βυθίζεται στο σκοτάδι που το ίδιο προκάλεσε.

Στην Ευρώπη οι δυνάμεις του Χίτλερ προελαύνουν, και το Σεπτέμβρη της ίδια χρονιάς καταλαμβάνουν ένα σημαντικό κέντρο της Σοβιετικής Ένωσης: την πόλη του Κιέβου.

Ο αρτοποιός που σώθηκε

Ήταν ξεκάθαρος όσο κι αν επέμενε το αφεντικό. Η ιδεολογία του και η αγάπη για την πατρίδα δεν του επέτρεπε να γίνει έρμαιο στα χέρια των Ναζί. Ο Νικολάι Τρούσεβιτς δεν πειθόταν στις προτροπές του Γκέοργκ Σβετσόφ. Ο ίδιος ήξερε ότι χρωστούσε πολλά στον Σβετσόφ καθώς τον είχε σώσει από το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Νταρνίτσα, όταν οι Γερμανοί είχαν συλλάβει αυτόν κι άλλους 600.000 Ουκρανούς.

Γνώριζε επίσης όμως, ότι το αφεντικό του στο φούρνο ήταν πιστός συνεργάτης των Ναζί, ένας υποτακτικός που βάζει το προσωπικό του συμφέρον πάνω απ' οτιδήποτε άλλο ακόμα κι από της ίδιας του της χώρα, μια κλασική δηλαδή περίπτωση Εφιάλτη.

Γι 'αυτό λοιπόν ο Νικολάι αρνιόταν να γίνει μέλος της ποδοσφαιρικής ομάδας που είχε συγκροτήσει ο Σβετσόφ. Στις δόξες του ήταν ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, όταν αγωνιζόταν στην τοπική Ντιναμό. Ο σεβασμός που απολάμβανε από τους συμπολίτες του ήταν μοναδικός και αν συμμετείχε στη γερμανόφιλη ομάδα της Ρουχ ο λαός του Κιέβου θα δεχόταν μεγάλο πλήγμα, χώρια τα προπαγανδιστικά οφέλη που θα αποκόμιζε η Γκεστάπο

Αποφάσισε λοιπόν να δημιουργήσει μια ομάδα με δικές του ενέργειες.

Ο δικτάτορας της Μαυριτανίας διέκοψε το ντέρμπι και διέταξε πέναλτι

Βιαζόταν...

Το ματς ήταν βαρετό, ο δικτάτορας είχε κι άλλες δουλειές να κάνει κι έτσι με εντελώς «δημοκρατικές» διαδικασίες αποφάσισε και διέταξε ότι ο αγώνας πρέπει να πάει στα πέναλτι, για να τελειώνει μία ώρα αρχύτερα.

Ο λόγος για τον Μοχάμεντ Ουλντ Αμπντέλ Αζίζ, τον Πρόεδρο της Μαυριτανίας, που πήγε να παρακολουθήσει τον τελικό του Σούπερ Καπ της χώρας του, ανάμεσα στις ομάδες Τεβγκράφ Ζέινα και Κσαρ.

Όλα κυλούσαν ήρεμα, ο αγώνας δεν είχε ένταση, το σκορ ήταν 1-1 κι έτσι ο δικτάτορας της χώρας αποφάσισε να δώσει λίγο ενδιαφέρον στο ματς, επισπεύδοντας τις διαδικασίες. Έτσι, στο 63ο λεπτό, ο πραξικοπηματίας στρατηγός Μοχάμεντ Ουλντ Αμπντέλ Αζίζ κατέβηκε στη σέντρα και διέταξε να σταματήσει η «κακοποίηση του αθλήματος». Ο Αζίζ «πρότεινε» ο τελικός να οδηγηθεί απευθείας στην διαδικασία των πέναλτι, όπου και τελικά η Τεβγκράφ Ζέινα επικράτησε με 6-5 και κατέκτησε το τρόπαιο.

2000: Νοέμβρης...μήνας καλοκαιριού;

Από το blog του Δημοτικού Σχολείου Στανού - Το τελευταίο θρανίο

Η καλοκαιρία του φετινού Νοέμβρη μπορεί να μας φάνηκε ασυνήθιστη, ωστόσο το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε κι άλλες φορές. Φαινόμενα τα οποία εμφανίζονται ολοένα και με μεγαλύτερη συχνότητα τα τελευταία χρόνια, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής.
Ήταν Νοέμβρης του 2000, όταν οι υψηλές για την εποχή θερμοκρασίες στάθηκαν αφορμή για άρθρο στη σχολική μας εφημερίδα " Το τελευταίο θρανίο" με τίτλο: Νοέμβρης ... μήνας καλοκαιριού;

Διαβάστε τι έγραψαν τότε οι μαθητές της Γ΄ τάξης:


       Επτά το πρωί.
       Η φωνή της μαμάς και μαζί οι ακτίνες του ήλιου που τρυπώνουν από την κουρτίνα του δωματίου μου , με κάνουν να πεταχτώ πάνω.

Ένα ποντίκι που χαρίζει ελευθερία

Ο Διογένης από τη Σινώπη, γύρω στο 380 π.Χ., στην Αθήνα...

Στην αρχή δεν ένιωσε τίποτα, μέσα στη σύγχυση του ξυπνήματος. Μόνο το λήθαργο που προκαλεί η κούραση, σαν να είχε φτάσει το πρωί χωρίς να έχει κοιμηθεί.

Λίγες ώρες ανήσυχου ύπνου δεν ήταν αρκετές, για να τον ξεκουράσουν. Δεν κατάλαβε, άλλωστε, αμέσως που βρισκόταν. Είχε πονοκέφαλο, τα μάτια του ήταν πρησμένα. Ξαφνικά, όλα του ξανάρθαν στο νου: η ζέστη του αχυρώνα τον κυρίευσε, τα τσιμπήματα από τα κουνούπια και από το σανό, το βάσανο της πείνας, ο φόβος μιας μακριάς μέρας μπροστά του, όπως χθες, χωρίς να έχει τίποτα να βάλει στο στόμα του.

Στο τέλος τέλος, όλα αυτά δεν ήταν τίποτα μπροστά στη διαπεραστική αγωνία που ξανάρχισε να του σουβλίζει το μυαλό. Τι κάνει; Τι θα έκανε; Πώς θα ζούσε; Με τι; Και με ποιο σκοπό; Σύμφωνα με ποια αρχή; Από τότε που αυτό εξορίστηκε, που έφτασε στην Αθήνα, έχουν περάσει... εδώ που τα λέμε πόσες μέρες είναι; Ήδη είκοσι μέρες, ίσως είκοσι δύο, να που η μνήμη του έχει θολώσει, δεν ξέρει τι πρέπει να γίνει. Βλέπει τη ζωή του να έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Ο Διογένης έχει την εντύπωση ότι η ύπαρξή του είναι στάσιμη, σε εκκρεμότητα, χωρίς κίνηση. Σαν να χτυπούσε σ’ έναν αόρατο τοίχο, ένα τοίχωμα ανθεκτικό, λείο, χωρίς ρωγμές.

Σύνοδος ηγετών υποκριτών και ανοήτων περί κλίματος

Γιάννης Μακριδάκης

Υποκρισία και ανοησία η σύνοδος για την κλιματική αλλαγή, αφού όλοι όσοι μετέχουν σ’ αυτήν, οι ηγέτες του καταναλωτικού καπιταλισμού είναι οι ίδιοι που έχουν ως πολιτικό στόχο μια συνεχή και υψηλών ρυθμών παγκόσμια οικονομική “ανάπτυξη”, που καταναλώνει, μολύνει, ρυπαίνει και αφανίζει το οικοσύστημα.
Βέβαια όλοι αυτοί οι υποκριτές ηγέτες είναι ο καθρέφτης του καθενός από μας που, π.χ., αγοράζει καφέ κάθε μέρα σε άλλο πλαστικό ποτήρι, από δαύτα τα “υπερπαραγωγή διαστημικά” με το καπάκι και το καλαμάκι ή που πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ και αγοράζει χίλια δυο πλαστικά, γυάλινα, χάρτινα και ό,τι άλλο υλικό κυκλοφορεί σακουλάκια, μπουκαλάκια, κουτάκια, σκατάκια για να πετάξει το απόρριμμα που περιέχουν μέσα του και την συσκευασία γύρω του ή που πατάει κουμπιά και καταναλώνει ενέργεια απερίσκεπτα, δίχως ποτέ να έχει σκεφτεί πού παράγεται αυτή ενέργεια και τι συνέπειες έχει στο φυσικό περιβάλλον εκεί…
Τίποτε δεν γίνεται μόνο του, ούτε υπεύθυνοι είναι άλλοι, ούτε υπάρχει κάποια παγκόσμια συνωμοσία. Η ανθρωπότητα που καταστρέφει τον εαυτό της και όλο το οικοσύστημα γύρω της είμαστε εμείς αυτοπροσώπως

Villagers of Ioannina City - Zvara

Η «αρπαγή» της γης από τους πλούσιους πνίγει τους φτωχούς

Καθώς οι παγκόσμιοι γεωργικοί πόροι συρρικνώνονται, πολυεθνικές εταιρείες αγοράζουν μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης σε διάφορες χώρες ανά τον πλανήτη, γεγονός που αυξάνει τη συγκέντρωση της αγροτικής γης σε λιγότερα χέρια, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του Worldwatch Institute.

Από το 2000, περισσότερα από 36 εκατομμύρια εκτάρια γης, μια έκταση περίπου στο μέγεθος της Ιαπωνίας, έχει αγοραστεί ή μισθωθεί από εταιρείες του εξωτερικού, κυρίως για γεωργική χρήση. Σήμερα, περισσότερα από 15 εκατομμύρια εκτάρια είναι υπό διαπραγμάτευση προς αγοραπωλησία.

Την ίδια στιγμή που η αγροτική γη χάνεται ή υποβαθμίζεται σε κάθε ήπειρο, η αγορά ή η μίσθωση με τη μορφή ενοικίασης της γεωργικής γης από ξένα συμφέροντα έχει αναδειχθεί ως μια απειλή για τη διατροφική ασφάλεια σε διάφορες χώρες, αναφέρουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Περίπου το ήμισυ αυτής της «αρπαγής» της γεωργικής γης προορίζεται αποκλειστικά για καλλιέργειες, ενώ ένα 25% προορίζεται για ένα μείγμα γεωργικών και άλλων χρήσεων, καθώς η γη που δεν χρησιμοποιείται για τη γεωργία χρησιμοποιείται συχνά για τη δασοκομία.

Η «αρπαγή» της γης αυξήθηκε από το 2005 ως απάντηση σε μια κρίση που είχε ξεσπάσει στις τιμές των τροφίμων και την αυξανόμενη ζήτηση για βιοκαύσιμα στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ενωση.