Dubians "Dema Come" live

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (186)

πηγή

απωθημένα: τα θάβουμε, αλλά πάντα είναι εδώ…

Λόγια που ποτέ δεν είπαμε, λόγια που διστάσαμε ή δεν τολμήσαμε να εκφράσουμε, χαμένες ευκαιρίες, όνειρα που δεν καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε ή έστω να προσπαθήσουμε, ατέλειωτες σκέψεις με εικασίες και πιθανά σενάρια. Τι θα γινόταν αν τολμούσαμε τη στιγμή που έπρεπε… προχωρώντας ή αφήνοντας πίσω μας όσα έγιναν ή τελικά δεν έγιναν; Και γιατί δεν τολμήσαμε;

Δειλία; Φόβος; Ακατάλληλες συνθήκες; Αμφιβολίες;

Πάντα σε ανύποπτο χρόνο έρχονται στην επιφάνεια και κάνουν αισθητή την παρουσία τους. Μας υπενθυμίζουν τα αν, που προσπαθήσαμε επιμελώς να θάψουμε, αναζωπυρώνουν σενάρια και υποθέσεις, που όταν ξυπνάνε δίνουν τροφή στη μνήμη μας και δεν την αφήνουν ήσυχη…
Γιατί τα απωθημένα ζουν μέσα στη μνήμη και τρέφονται από αυτή, ενώ την τροφοδοτούν με ελπίδες και την γεμίζουν με σχέδια και στόχους, που κατά βάθος ξέρουν ότι δεν πρόκειται ποτέ να πραγματοποιηθούν, γιατί δεν είχαν γίνει τη στιγμή που έπρεπε, γιατί τώρα πλέον είναι απλά μια ανάμνηση η οποία παράγεται και αναπαράγεται, αναδιαμορφώνεται και μεταλλάσσεται…

Ste & Northical (κακό συναπάντημα) Soundsystem + T.J.R @ Ποδήλατο (Serres)

Mike Brooks - Money Is Not All

Το μάθημα της πεταλούδας

Θυμήθηκα κάποιο πρωί,που είχα πετύχει σ’ένα πεύκο ένα κουκούλι πεταλούδας ,τη στιγμή που έσκαζε το τσόφλι κι ετοιμάζουνταν η μέσα ψυχή να προβάλει. Περίμενα,αργούσε κι εγώ βιαζόμουν. Έσκυψα τότε απάνω της κι άρχισα να τη ζεσταίνω με την ανάσα μου.

Τη ζέσταινα ανυπόμονα, και το θάμα άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά μου, με γοργό ρυθμό. Το τσόφλι άνοιξε όλο, η πεταλούδα πρόβαλε. Μα ποτέ δε θα ξεχάσω τη φρίκη μου,τα φτερά της έμεναν σγουρά,αξεδίπλωτα όλο όλο της το κορμάκι έτρεμε και μάχουνταν να τα ξετυλίξει. Μα δεν μπορούσε, μαχόμουν κι εγώ με την ανάσα μου να την βοηθήσω.Του κάκου ,είχε ανάγκη από υπομονετικό ωρίμασμα και ξετύλιγμα μέσα στον ήλιο και τώρα πια ήταν αργά. Η πνοή μου είχε ζορίσει την πεταλούδα να ξεπροβάλει πριν της ώρας, ζαρωμένη κι εφταμηνίτικη. Βγήκε αμέστωτη,κουνήθηκε απελπισμένη και σε λίγο πέθανε στην παλάμη μου.

Η ιστορία της μικρής ομάδας που δεν κέρδισε ποτέ!

H Μαργατανία είναι μια παιδική ομάδα της Καταλωνίας η οποία συμμετέχοντας στα διάφορα πρωταθλήματα και αγώνες δε μπορούσε ποτέ να κερδίσει και ακόμη περισσότερο δε μπορούσε να βάλει ούτε ένα γκολ. Χαρακτηριστικό είναι μάλιστα το γεγονός ότι τα λιγότερα γκολ που έχει δεχτεί σε ένα παιχνίδι είναι 11 γκολ. Το υπέροχο αυτό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους του 2012, παρουσιάστηκε σε πολλά φεστιβάλ και μέσα από αυτό η ιστορία των 14 παιδιών της ομάδας έχει διαδοθεί παντού. Μέσα από αυτό τα παιδιά αποδίδουν σε όλο τους το μεγαλείο τους λόγους που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο απεικονίζοντας το πώς είναι το σπουδαιότερο άθλημα στον κόσμο μέσα από τα μάτια των παιδιών.

πηγή

Ο αδάμαστος αρχηγός των Απάτσι, Τζερόνιμο

Ο ανυπότακτος πολεμιστής που έσκυψε το κεφάλι για να σώσει τη φυλή του

Όταν πέθανε ο γενναίος αρχηγός των Απάτσι, ένας θρύλος γεννιόταν που έμελλε να διαρκέσει γενιές και γενιές ως σύμβολο αντίστασης απέναντι στην καταπίεση.

Το απαράμιλλο κουράγιο και η αποφασιστικότητα του Τζερόνιμο θα έκαναν φυσικά πολλά περισσότερα από το να γίνουν πολεμική ιαχή στα στόματα των αμερικανών αλεξιπτωτιστών, κι αυτό γιατί η ζωή του μεγάλου αρχηγού διατήρησε άσβεστο το πνεύμα της φυλής του κατά τις τελευταίες και απεγνωσμένες στιγμές των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων που θα ονόμαζε βολικά ο λευκός «Ινδιάνικοι Πόλεμοι».

Ο Τζερόνιμο αντιστάθηκε στις κατακτητικές επιδρομές Μεξικανών και Αμερικανών στα εδάφη της φυλής του ήδη από τα γεννοφάσκια του. Η παροιμιώδης έχθρα που ένιωθε για τους Μεξικανούς που σκότωσαν τη γυναίκα και τα παιδιά του ξεπερνιόταν μόνο από την απέχθειά του για τον αποικιοκρατικό επεκτατισμό των Αγγλοσαξόνων, που κατέλαβαν τελικά την πατρώα γη το 1848.

Κι έτσι, όταν η σκληροτράχηλη φυλή του οδηγήθηκε στους ομοσπονδιακούς καταυλισμούς της Αριζόνα στα μέσα της δεκαετίας του 1870, ο μεγάλος αρχηγός θα έπιανε και πάλι δουλειά οδηγώντας τα παλικάρια του σε μια σειρά από αποδράσεις που θα σφυρηλατούσαν τον μύθο του και θα έφερναν ντροπή και ταπείνωση στην κυβέρνηση των ΗΠΑ.

Ο Τζερόνιμο αναγκάστηκε να παραδοθεί τελικά στον αμερικανικό στρατό το 1886, βλέποντας τον θρύλο του να μεγαλώνει, καθώς παρέμεινε ο γνωστότερος Ινδιάνος της Βόρειας Αμερικής παρά την αιχμαλωσία του κατά τις δυο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του.

Το κοριτσάκι από τη Συρία που μπέρδεψε την κάμερα με όπλο και «παραδόθηκε»

Μια φωτογραφία ενός μικρού παιδιού που έγινε viral με το hashtag #Surrended. Είναι ένα κοριτσάκι από τη Συρία σύμφωνα με τη φωτορεπόρτερ που ανέδειξε τη φωτογραφία στο twitter. Έχει ζήσει τον εμφύλιο. Έχει μεγαλώσει μέσα στον φόβο. Βλέποντας καθημερινά δίπλα της όπλα. Όταν λοιπόν την πλησιάζει ο φωτογράφος για να τραβήξει τη φωτογραφία της, η μικρή νομίζει ότι ο φωτογράφος κρατάει όπλο. Και σηκώνει τα χέρια ψηλά για να «παραδοθεί».

Πρόκειται για την κυριολεξία της ρήση «μία φωτογραφία, χίλιες λέξεις». Με ένα κλικ αποτυπώνεται τι προκαλεί η φρίκη του πολέμου στις παιδικές ψυχές. Η φωτογραφία κατέκλυσε το διαδίκτυο με το hashtag #Surrended.

Την φωτογραφία ανέβασε στο twitter η φωτορεπόρτερ Nadia AbuShaban και έχει ξεπεράσει τα 10.000 retweets από τις 24 Μαρτίου. Η ίδια αναφέρει

ΟΙ ''ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ'' ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ

Πρόγραμμα αγώνων Παίδων - 1η αγωνιστική . . .

Πρόγνωση του καιρού από τον Σάκη Αρναούτογλου

ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ - ΑΡΗΣ ΠΑΛΑΙΟΧΩΡΙΟΥ (αναγγελία αγώνα ,αποτελέσματα , βαθμολογία , αναλυτικό πρόγραμμα)

αποτελέσματα εξ αναβολής 21ης αγωνιστικής

Η πρόσφυγας που ήθελε μόνο να μιλήσει

«Δώσε μου ό,τι όνομα θες, δεν έχει σημασία, ούτως ή άλλως είμαστε χαμένοι στην ανωνυμία, καταντήσαμε αριθμοί». Το βλέμμα της 23χρονης Γιασμίν ακολουθεί την τετράχρονη κόρη της Νάγια και τον σύζυγό της Νιντάλ. Μόλις πριν λίγες ώρες το πλοιάριο που τους μετέφερε στην Ελλάδα είχε φτάσει στις ακτές της Κω. Μιλά με έναν λόγο που δεν έχει εξάρσεις, σαν στεγνός θρήνος γεμάτος ερωτηματικά. «Ποιος καταράστηκε την Συρία; Γιατί ο Θεός επιτρέπει αυτή την τραγωδία; Η πατρίδα μου ήταν όμορφη, οι άνθρωποι έντιμοι, δεν ήμασταν πλούσιοι αλλά ήμασταν ευτυχισμένοι. Τώρα κάθε οικογένεια έχει έναν νεκρό, έναν αγνοούμενο. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από τη φυγή».


Χριστιανή από το Χαλέπι, σπούδαζε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο και η κόρη της ήταν μηνών, όταν ξέσπασε ο πόλεμος. «Ο θάνατος εκεί είναι παντού. Τον αδελφό μου τον σκότωσαν. Ήταν 28 ετών και η γυναίκα του περίμενε το πρώτο τους παιδί. Περπατούσε στον δρόμο και χτυπήθηκε από όλμο. Ο ανιψιός μου γεννήθηκε ορφανός».

Η Γιασμίν άφησε πανεπιστήμιο και σπίτι και πήγε στη Λιβύη όπου ο άντρας της βρήκε μια δουλειά. Αλλά οι μάχες άρχισαν να μαίνονται και εκεί. «Δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε στη Συρία με το μωρό. Το σπίτι μας είχε καταστραφεί κι ένα κατάστημα που είχε ο άντρας μου έγινε στάχτες. Δεν είχαμε πού να γυρίσουμε».

Ο Δράκος και η Θλίψη

Κάποτε υπήρχε ένα χωριό ψηλά σ’ ένα βουνό, με λιγοστούς κατοίκους, γύρω στις εκατό οικογένειες. Αυτοί οι άνθρωποι ζούσαν πολύ αρμονικά και ευτυχισμένα μεταξύ τους. Ποτέ δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα, ήταν πάντα γελαστοί και αισιόδοξοι.

Μια μέρα, εμφανίστηκε στο χωριό ένας δράκος. Κατέβηκε από τα βουνά και εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά πάνω από τα σπίτια τους. Κάθε τόσο κατέβαινε στο χωριό και έτρωγε από έναν χωρικό — άντρα, γυναίκα, παιδί,  δεν έκανε διακρίσεις. Οι χωρικοί είχαν πανικοβληθεί, δεν ήξεραν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Ο ένας μετά τον άλλον οι πιο γενναίοι άντρες του χωριού οπλίζονταν και πήγαιναν να παλέψουν μαζί του. Όμως ο δράκος πάντα νικούσε και τους σκότωνε.

Οργάνωσαν μια ομάδα επίθεσης από δέκα άντρες, οπλισμένους με μαχαίρια και κάθε λογής όπλα και του επιτέθηκαν στη φωλιά του. Ο δράκος, με μια ανάσα-φωτιά, τους έκαψε όλους μονομιάς. Όταν πια είχαν απελπιστεί, μάζεψαν τα υπάρχοντα τους και μετακόμισαν σε ένα γειτονικό χωριό εκεί κοντά. Ο δράκος όμως τους ακολούθησε και εξακολουθούσε να τους επιτίθεται και να τους σκοτώνει έναν-έναν.

Τότε, εμφανίστηκε στο χωριό ένας άντρας νέος, κοντούλης και αδύνατος και τους είπε: “Εγώ θα σκοτώσω το δράκο”.

Όλοι γέλασαν μαζί του και τον κορόιδεψαν έμοιαζε στη δύναμη με μικρό παιδί!

“Θα σε κάνει μια χαψιά”, του έλεγαν. Εκείνος όμως —Μέμος ήταν τ’ όνομα του— πήρε ένα μικρό μαχαίρι, ένα μπουκάλι νερό και ένα κομμάτι ψωμί και ξεκίνησε για τη φωλιά του δράκου.

Επιλογές από BLACK UHURU

«Δεν πειράζει, θα μεγαλώσεις» λένε

Ερχόμαστε στη ζωή και αποτελούμε τη χαρμόσυνη είδηση μια μικρής κοινωνικής ομάδας, της οικογένειάς  μας. Καταφέρνουμε να αρθρώσουμε την πρώτη εκείνη σακατεμένη λέξη, ανάμεσα από μικρά κοφτερά δοντάκια που αρχίζουν να ξεπροβάλλουν . «Μαμά» λέμε, (ή μπαμπά, ανάλογα πάντα με τον ακροατή!) και ηχεί σαν μια λέξη μαγική, σαν άλλος ποτέ να μην την άκουσε. Είναι το πρώτο μεγάλο μας επίτευγμα.

Έπονται τα πρώτα δειλά βήματα και τα αμέτρητα παραπατήματα. Βλέπεις δυο χέρια ορθάνοιχτα να σε καλούν, παλεύεις να τα φτάσεις. Τελικά εγκαταλείπεις στα μισά, τα ποδαράκια αυτά δεν φτιάχτηκαν για μεγάλες διαδρομές. Μόλις πριν τ' αγγίξεις, πέφτεις και χτυπάς. Τα παιδικά χειλάκια βαραίνουν, δυο μεγάλες ρυτίδες χαράζονται με μιας στο μέτωπο και να, ξεσπάς σε θρήνο. Ας είναι. Κάθε πτώση και ένα φιλί. «Δεν πειράζει, θα μεγαλώσεις», λένε.

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (185)

Η παραβολή του αετού

Μια φορά κι έναν καιρό ένας άνθρωπος πήγε στο δάσος κι έψαχνε να βρει κανένα πουλί της προκοπής. Τελικά έπιασε ένα αετόπουλο. Το πήρε στο σπίτι του και το ‘βαλε ανάμεσα στις κότες, στις πάπιες και στα γαλόπουλα, και μόλο που ήτανε αετόπουλο το τάιζε με το ίδιο φαί που τάιζε και τα’ άλλα πουλιά.
Περάσανε πέντε χρόνια. Μια μέρα τον επισκέφτηκε ένας φυσιοδίφης. Εκεί που σεργιανούσαν στον κήπο του είπε:
«Αυτό το πουλί δεν είναι κοτόπουλο. Αετός είναι».
«Το ξέρω, απάντησε ο ιδιοκτήτης του αετού, αλλά τον έχω εξασκήσει να συμπεριφέρεται σαν κοτόπουλο. Δεν είναι πια αετός. Έγινε κοτόπουλο, μόλο που οι φτερούγες του από τη μιαν άκρη στην άλλη έχουν μήκος 15 πόδια».
«Όχι, του λέει ο φυσιοδίφης, εξακολουθεί να είναι αετός, έχει την καρδιά ενός αετού και θα τον κάνω να πετάξει στον ουρανό».
«Είναι κοτόπουλο και δε θα πετάξει ποτέ», ξαναλέει ο ιδιοκτήτης του.
Συμφωνήσανε τότε να κάνουν ένα πείραμα. Ο φυσιοδίφης πήρε τον αετό τον σήκωσε ψηλά και του είπε επιτατικά:
«Αετέ, είσαι ένας αετός, ανήκεις στον ουρανό κι όχι σ’ αυτή τη γη. Άνοιξε τα φτερά σου και πέταξε».

Βαρέθηκα να ανάβω φωτιές για να ζεσταθούν οι άλλοι

               Αποσπάσματα από το βιβλίο, “Σκισμένο Ψαθάκι”

Βαρέθηκα να ανάβω φωτιές για να ζεσταθούν οι άλλοι και στο τέλος να ξεπαγιάζω εγώ.

Να μοιράζομαι την καρέκλα μου με τον κάθε κουρασμένο και στο τέλος να στρογγυλοκάθεται αυτός και γω να κουλουριάζομαι στο πάτωμα.

Να σκουπίζω με τα χείλια μου τα δάκρυα των άλλων και τα δικά μου να ξεραίνονται στα μαγούλα μου και να κάνουν κρουστά.

Κουράστηκε η ράχη μου να κουβαλά πληγωμένους. Στέγνωσε το στόμα μου να τους φωνάζω. Μη σωριάζεστε ρε ξεφτίλες. Σταθείτε στα πόδια σας. Μπόρα είναι. Βγάλτε τις τσίμπλες από τα μάτια σας Ξημερώνει.

Βαρέθηκα να φτιάχνομαι από τα λάθη μου. Να φυτεύω βολβούς πάνω σε σωρούς από σκατά. Να βγάζω αθώους τους ένοχους και να κάθομαι για πάρτη τους στο σκαμνί. Να μουλιάζω στην βροχή γιατί άνοιξα την ομπρελά μου να μπουν από κάτω δυο τρεις μουρόχαβλοι που μου φάνηκαν κρυουλιάρηδες.

ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΓΟΜΑΤΙΟΥ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ 2-0

Babylon / Reggae Against The Machine - BABYLON

Track : Babylon from the upcoming concept album: Babylon / Reggae Against The Machine / soon come on http://kakosynapantima.bandcamp.com 3/4/15

Στα «άδυτα» του Αστέρα Εξαρχείων

Είμαστε η μοναδική ομάδα που όταν πέσαμε κατηγορία κάναμε πάρτι καθόδου μαζί με τους φιλάθλους. Όλοι έρχονται στο γήπεδο για να περάσουν καλά και να δουν ωραίο ποδόσφαιρο. Μπορεί να είναι αναρχικοί και αντιφρονούντες και ενάντια σε όλα, αλλά ο Αστέρας είναι ο Αστέρας και όλοι τον στηρίζουν. Το μόνο που δεν αρέσει στους φιλάθλους είναι όταν δουν μπροστά τους την αστυνομία.

Ο Αστέρας Εξαρχείων είναι μια ομάδα θρυλική. Θα μου πεις ότι η κάθε ομάδα για τους οπαδούς της είναι θρυλική, αλλά ο Αστέρας είναι ακόμα πιο θρυλική. Για πολλούς λόγους. Ο βασικός είναι ότι έχει έδρα τα Εξάρχεια, στην οδό Τσαμαδού, μια έτσι κι αλλιώς παρεξηγημένη περιοχή, και η μυθολογία που τον περιβάλλει τον κάνει κάπως απρόσιτο για τους «απ’ έξω». Πριν τους γνωρίσουμε είχαμε ακούσει διάφορα: ότι δεν συμπαθούν τους δημοσιογράφους, ότι δεν μιλούν, ότι είναι δύσκολο να τους πείσεις να φωτογραφηθούν και η πρώτη συνάντηση μαζί τους ήταν κάπως αμήχανη. Η πραγματικότητα όμως απέχει πολύ από τις φήμες. Όπως συνήθως.

Τέχνη: Το “μαύρο κουτί” της Ιστορίας

Η πτώση του αεροπλάνου ήταν ακόμη ένα ηχηρό σήμα κινδύνου για την “προοδευμένη και πολιτισμένη” ανθρωπότητα. Ένα σοκ προειδοποιητικό της τραγικής πτώσης που επέρχεται λόγω της ανόητης απληστίας όσον αφορά στα κουπόνια που ονόμασε πλούτο ο μεταλλαγμένος σε καταναλωτή σύγχρονος άνθρωπος.

Απληστία, η οποία εκφράζεται με την άσκηση αδιέξοδων και χυδαίων πολιτικών, οι οποίες προωθούν την ιδιωτικοποίηση των πάντων, από τα δημόσια κοινωνικά προϊόντα έως τα αρχέγονα αγαθά κοινοκτημοσύνης όλων των πλασμάτων, δηλαδή τους φυσικούς πόρους, και παράγουν ανθρώπινα ράκη λόγω της κατανάλωσης τροφίμων όξινων, της διαβίωσης σε μη φυσικά περιβάλλοντα και της συνεχούς αφόρητης ψυχολογικής και σωματικής πίεσης που υφίστανται καθημερινά για λόγους επιβίωσης τα μέλη-γρανάζια των “ανεπτυγμένων” κοινωνιών-αγορών.

Δυστυχώς όμως, όπως φαίνεται, είναι τόση πλέον η απονέκρωση που δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει τα σήματα κινδύνου η ανθρωπότητα, όσο σοκαριστικά και αν είναι αυτά.
Τα θεωρούμε μεμονωμένα συμβάντα που οφείλονται σε διάφορους επιμέρους λόγους, τους οποίους στην καλύτερη των περιπτώσεων εντοπίζουμε στα “μαύρα κουτιά” αλλά τους “επεξηγούμε” στενόμυαλα και όπως συμφέρει την απληστία μας.

Γιατί αλλάζει η ώρα τα ξημερώματα της Κυριακής και σε τι ωφελεί αυτό;

Η ημέρα δεν θα έχει διάρκεια 24 ωρών, αλλά 23, και η ώρα που θα «χαθεί», θα προστεθεί την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου, η οποία θα έχει διάρκεια 25 ωρών.


Τα χαράματα της Κυριακής 29 Μαρτίου -συγκεκριμένα στις 3 το πρωί ώρα Ελλάδος- η χώρα μας, μαζί με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα λειτουργεί ξανά με Θερινή Ώρα. Άρα, τα ρολόγια θα πρέπει να προχωρήσουν μία ώρα μπροστά. Στην Αμερική η Θερινή Ώρα θα αρχίσει την πρώτη Κυριακή του Απριλίου.

Ο θεσμός της θερινής ώρας, όπως εξηγεί ο Διονύσης Σιμόπουλος, επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου, καθιερώθηκε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1970 για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας. Έτσι, την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου προστίθεται μία πλασματική ώρα στις κανονικές ώρες κάθε ωριαίας ατράκτου, η οποία αφαιρείται και πάλι την τελευταία Κυριακή του Οκτωβρίου.

Με αυτό τον τρόπο, όταν υπάρχει θερινή ώρα, ο Ήλιος δύει μία ώρα αργότερα (σύμφωνα με τα διορθωμένα ρολόγια), οπότε ελαττώνεται και ο χρόνος που περνάει ανάμεσα στη δύση του Ήλιου και στην ώρα που πάμε για ύπνο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι άνθρωποι καταναλώνουν λιγότερο ηλεκτρικό ρεύμα για τις διάφορες δραστηριότητές τους.

Αναβολή αγώνων πρωταθλήματος Παίδων . . .

Η Ε.Π.Σ. Χαλκιδικής ανακοινώνει την ΑΝΑΒΟΛΗ όλων των αγώνων του πρωταθλήματος Παίδων που επρόκειτο να διεξαχθούν το Σαββατοκύριακο 28 και 29 Μαρτίου 2015, λόγω δυσμενών καιρικών συνθηκών.

ΗΦΑΙΣΤΟΣ ΓΟΜΑΤΙΟΥ - ΘΥΕΛΛΑ ΣΤΑΝΟΥ (αναγγελία αγώνα , βαθμολογία , αναλυτικό πρόγραμμα)

                               

«Μου έφυγε το καφάσι», «Χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει», «Κάνε τουμπεκί», «Νισάφι πια». Πώς βγήκαν οι φράσεις...

Λόγω της πολυετούς οθωμανικής κυριαρχίας στην Ελλάδα και της συναναστροφής Ελλήνων με Τούρκους, η ελληνική γλώσσα έχει πολλές επιρροές από την τουρκική. Έτσι καθημερινά χρησιμοποιούμε λέξεις που είναι είτε παρμένες αυτούσιες από την τουρκική είτε παραφρασμένες. Το ίδιο συμβαίνει και με αρκετές εκφράσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται στην καθημερινότητα τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά.

 «Μου έφυγε το καφάσι»   Η φράση χρησιμοποιείται για να δηλώσει την έκπληξη μπροστά σε ένα σπουδαίο γεγονός. Η λέξη καφάσι, που έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε κυριολεκτικά για το πλαστικό τελάρο, στα τούρκικα (kafa) σημαίνει κεφάλι, κρανίο. Λέγεται ότι η έκφραση ξεκίνησε να χρησιμοποιείται κυριολεκτικά, όταν κάποιος χτυπούσε κάποιον άλλο, τόσο δυνατά, που ένιωθε σαν να του έχει φύγει το κεφάλι. Σιγά, σιγά η έκφραση πήρε τη μεταφορική της έννοια που γνωρίζουμε.

Ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου

Στην μακρινή μας Ινδία διηγούνται ένα παραμύθι, απ' αυτά που σου αφήνουν κάποιο χαμόγελο, γιατί έχουν ένα αναπάντεχα διδακτικό τέλος.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που είχε διαλέξει σαν προσωπικό του σύμβουλο ένα πολύ σοφό γέροντα που όμως είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε, "ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου... ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου"...

Ο αυτοκράτορας όμως παρόλο που το "ελάττωμα" του σοφού τον εκνεύριζε, τον κρατούσε κοντά του γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, τού ήταν πολύ χρήσιμα και γι΄ αυτό το λόγο, τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να καλλωπιστεί και αφού τον έπλυναν οι γυναίκες της αυλής, ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ.

Alex Kavvadias - Ψαραντώνης The Return ( Επιστροφή )

Ενας παππούς..

Release Party @ Babylon / Reggae Against The Machine

  Tο κακό ξαναχτυπά.........

3/4/15  πρώτη διάθεση/παρουσίαση CD

BABYLON 

REGGAE AGAINST THE MACHINE

be there!!!

Νίκος Ξυλούρης - Ο Θούριος του Ρήγα

Στίχοι: Ρήγας Φερραίος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης

\

Ως πότε παλικάρια, θα ζούμε στα στενά,
μονάχοι σα λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Σπηλιές να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά,
να φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή σκλαβιά;
Κάλλιο είναι μιας ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή.

Ρήγας Φεραίος

…………………………………………

Σ' ανατολή και δύση, και νότον και βοριά,
για την πατρίδα όλοι, να 'χωμεν μια καρδιά.
Στην πίστιν του καθ' ένας, ελεύθερος να ζη,
στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζί.

Βουλγάροι κι Αρβανήτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,
πως είμαστ' αντριωμένοι, παντού να ξακουσθή.

Κάλλιο είναι μιάς ώρας ελεύθερη ζωή,
παρά σαράντα χρόνια, σκλαβιά και φυλακή.

πέταξε ψηλά πριν γίνεις χώμα, αυτό αξίζει!

Η απάντηση στους καθημερινούς μας φόβους.

‘’Φοβάμαι Γέροντα’’

‘’ Τι φοβάσαι;’’

‘’ Φοβάμαι τα πάντα.’’

‘’Δηλαδή;’’

‘’Φοβάμαι τις φωνές. Φοβάμαι τις γρήγορες ομιλίες. Φοβάμαι τους ανθρώπους που χαμογελούν ψεύτικα.’’

‘’Τι σκέφτεσαι να κάνεις;’’

‘’Σκέφτομαι να τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα.’’

‘’ Μα η ζωή είναι δώρο που σου δίνεται μια φορά.’’

‘’Το ξέρω αλλά φοβάμαι.’’

Τότε ο γέροντας του έδωσε ένα χαρτί.

‘’Τι είναι αυτό;’’

‘’ Το βρήκα πριν πολλά χρόνια σε ένα νεκροταφείο. Μου έδωσε το κουράγιο να ξεπεράσω μια σπάνια αρρώστια. Από τότε το δίνω σε ανθρώπους που έχουν τα ίδια προβλήματα με εσένα.’’

‘’Τι πρόβλημα έχω;’’

‘’Θα σου πω όταν θεραπευτείς.’’

Ο γέροντας βγήκε από τη σκηνή. Ο άντρας πήρε το χαρτί με τα χέρια του να τρέμουν. Άρχισε να διαβάζει προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα του.

Οι άγνωστοι Στανιώτες αγωνιστές του 1821

Παλαιότερη ανάρτηση - Ιούνιος 2010

Ανάμεσα στους Χαλκιδικιώτες αγωνιστές του 1821 υπήρχαν και κάτοικοι του Στανού με τα εξής ονόματα:
Γιοβάνης Κώστα, Βασίλειος Γεωργίου και Χρήστος Οικονόμου.
Το όνομα του Βασιλείου Γεωργίου αναφέρεται στο στρατολογικό βιβλίο του 14ου τάγματος με επικεφαλή τον Τσάμη Καρατάσο, 1831.

Ο Χρήστος Οικονόμου γεννήθηκε στον Στανό στα τέλη του 18ου αιώνα. Σύμφωνα με κάποιες ενδείξεις πρέπει να διετέλεσε για κάποιο διάστημα γραμματέας του Κοινού του Μαδεμίου.

Ίσως σε αυτό το γεγονός να οφείλεται και η σημαντική περιουσία του. Σύμφωνα με το φάκελό του, είχε πολλά ζώα, αμπέλια, τσιφλίκι και διάφορα προϊόντα (ξυλεία) έτοιμα προς πώληση στην περιοχή του Σταυρού και της Ολυμπιάδας, λίγο πριν την επανάσταση.

Η Κόστα Ρίκα ζει χωρίς πετρέλαιο

Εβδομηνταπέντε ολόκληρες ημέρες χωρίς να χρειαστεί ούτε μία σταγόνα ορυκτού καυσίμου: Η Κόστα Ρίκα σπάει όλα τα ρεκόρ στην εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς εδώ και δυόμισι μήνες δεν έχει χρησιμοποιήσει ούτε μια σταγόνα πετρέλαιο.

Οι ισχυρές βροχοπτώσεις της φετινής χρονιάς ήταν ο βασικός παράγοντας που έδωσε τη δυνατότητα στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια να παράξουν ενέργεια αρκετή για να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών της χώρας. Και με την παράλληλη ώθηση από τις γεωθερμικές, ηλιακές και αιολικές πηγές ενέργειας, η χώρα δεν χρειάζεται ούτε δείγμα άνθρακα ή πετρελαίου για να... κρατά τα φώτα της αναμμένα.

Η Κόστα Ρίκα, βεβαίως, είναι ένα μικρό κράτος, με πληθυσμό λιγότερο των 5 εκατομμυρίων ανθρώπων, δεν έχει μεγάλη μεταποιητική βιομηχανία που είναι εξαιρετικά ενεργοβόρα κι, ακόμη, είναι γεμάτη ηφαίστεια που τροφοδοτούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Παρ' όλα αυτά, παραμένει μεγάλη νίκη για ένα έθνος, οποιουδήποτε μεγέθους, η πλήρης απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Αυτή η γιαγιά ξέρει να πολεμάει τον ρατσισμό

Απλό; Ναι. Αλλά και αρκετά δύσκολο. Γραφική; Μπορεί. Αληθινή και ξεχωριστή; Πολύ.

Όταν μία ημέρα του 1986 καθόταν στη στάση του λεωφορείου και παρατήρησε ένα αυτοκόλλητο υπέρ της απελευθέρωσης του Ρούντολφ Ες κάτι άλλαξε μέσα της. Το λεωφορείο ήρθε και δεν πρόλαβε να το αφαιρέσει. Επέστρεψε όμως μετά τη δουλειά της και το κατέστρεψε με το κλειδί της.

Από εκείνη τη στιγμή μέχρι και σήμερα, η συνταξιούχος κοινωνική λειτουργός Ιρμέλα Σραμ, έχει αφιερώσει τη ζωή της στον αγώνα κατά του ρατσισμού. Αποκαλεί τον εαυτό της «πολιτικοποιημένη καθαρίστρια» και με όπλα της τα σπρέι, μία σπάτουλα, μία φωτογραφική μηχανή και πολύ κουράγιο, ταξιδεύει σε όλη τη Γερμανία και καθαρίζει τους δρόμους από τα προπαγανδιστικά γκράφιτι και τα σύμβολα των νεοναζί.

Ανάμεσα στα συνθήματα που έχει σβήσει θυμάται κι ένα που αναφερόταν στους Έλληνες. Το αφαίρεσε με βερνίκι νυχιών. «Δεν μπορώ να μυρίζω άλλο τους Έλληνες» έγραφε.

Πραγματικό χρυσωρυχείο οι... υπόνομοι

Ολόκληρες περιουσίες πέφτουν κάθε λίγο και λιγάκι στους νεροχύτες, στους νιπτήρες και στις λεκάνες της τουαλέτας, όταν τραβάμε το καζανάκι. Αντί να σκάβει κανείς τη γη για να βρει χρυσό, θα μπορούσε να ψάχνει στους υπονόμους, καθώς τα ανθρώπινα κόπρανα και λοιπά απόβλητα περιέχουν χρυσό και άλλα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία μάλιστα θα μπορούσαν να είναι εκμεταλλεύσιμα όπως ένα κανονικό χρυσωρυχείο.

Την εντυπωσιακή ανακοίνωση έκαναν επιστήμονες στο συνέδριο της Αμερικανικής Χημικής Εταιρείας στο Ντένβερ, οι οποίοι επί οκτώ χρόνια πραγματοποίησαν δειγματοληπτικές έρευνες σε μονάδες βιολογικού καθαρισμού και έκαναν μετά ανάλυση των δειγμάτων με ηλεκτρονικά μικροσκόπια. Όπως είπαν, τα επίπεδα των πολυτίμων μετάλλων είναι συγκρίσιμα με εκείνα που ανακαλύπτονται σε ορισμένα μεταλλεία. Ενδεικτικά, ένα κιλό αποβλήτων των υπονόμων περιέχει 0,4 μιλιγκράμ χρυσού, 28 μιλιγκράμ αργύρου, 638 μιλιγκράμ χαλκού και 49 μιλιγκράμ βαναδίου.

Όλη η συναυλία ενάντια στο ρατσισμό

Gumpo Kulapo - Baildsa- Τούρι Μπέρι - Κακό Συναπάντημα

κάθε ζωντανός άνθρωπος σήμερα

Οι Κινέζοι έχουν μια παράξενη κατάρα: «Την κατάρα μου να ‘χεις και να γεννηθείς σε μια ενδιαφέρουσα εποχή»

Γεννηθήκαμε σε μια ενδιαφέρουσα εποχή, γεμάτη αλλοπρόσαλλες απόπειρες, περιπέτειες και σύγκρουσες· σύγκρουσες όχι μονάχα, όπως άλλοτε, ανάμεσα στις αρετές και στις κακίες, παρά — κι αυτό ‘ναι το πιο τραγικό — ανάμεσα στις ίδιες τις αρετές. Οι παλιές αναγνωρισμένες αρετές αρχίζουν να χάνουν το κύρος τους, δεν μπορούν πια να επαρκέσουν στο θρησκευτικό, ηθικό, πνεματικό, κοινωνικό αίτημα της σύγχρονης ψυχής.

Πρόγραμμα Αγώνων Παίδων 1η Αγωνιστική

Οι θέσεις στις Ημέρες Καριέρας στο Δήμο Αριστοτέλη έχουν φτάσει τις 57.

Η οργανωτική ομάδα της εκδήλωσης Ημέρες Καριέρας 2015 του Δήμου Αριστοτέλη ενημερώνει ότι οι διαθέσιμες θέσεις εργασίας έχουν αυξηθεί.

7 ξενοδοχεία 4 γραφεία παροχής υπηρεσιών 2 τεχνικές επιχειρήσεις 2 βιοτεχνίες 2 λογιστικά γραφεία και άλλες διαφορετικού αντικειμένου εταιρίες, περιμένουν να γνωρίσουν, να αξιολογήσουν και να εντάξουν στις επιχειρήσεις τους νέα μέλη.

Julian Marley - Systems

Εκλογές Πολιτιστικού Συλλόγου

Υποφέρουμε..

Είμαστε και πολύ μάγκες, πατριωτάκια!

- Μην ανακατεύεσαι εκεί που δεν σε σπέρνουν.
- Μην μπλέκεις σε καβγάδες, εσύ θα την πληρώσεις.
- Ασε τους άλλους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα.
- Τόσος κόσμος υπάρχει, κορόιδο είσαι να βοηθήσεις εσύ;
- Κοίτα το σπιτάκι σου και τη δουλίτσα σου.
- Κάνε πως δεν βλέπεις.
- Μόνος σου θ' αλλάξεις τον κόσμο;
- Ασε κάναν άλλον να καθαρίσει, δεν είμαστε για μπλεξίματα.
- Μην πας στη διαδήλωση, θα ρίξουν δακρυγόνα.
- Προσπέρνα τον άστεγο.
- Προσπέρνα τον επαίτη.
- Προσπέρνα το θύμα της λεκτικής και σωματικής βίας.
- Προσπέρνα τον μετανάστη που ξυλοκοπούν.
- Προσπέρνα τον παχύσαρκο που ξεφτιλίζουν.
- Προσπέρνα τον γκέι που γελοιοποιούν.
- Προσπέρνα τον αδύναμο που χτυπάνε οι μπρατσωμένοι.
- Προσπέρνα τον μικρό που βασανίζουν οι μεγαλύτεροι.
- Κάψε ζωντανό το σκυλί να γελάσουμε.
- Βασάνισε μέχρι θανάτου το γατάκι να σπάσουμε πλάκα.
- Χτύπα.
- Δείρε.
- Βρίσε.
- Στιγμάτισε.
- Στηλίτευσε.
- Διαπόμπευσε.

Σήμερα στις 16:00 στο γήπεδο των Βραστών

Το Κέντρο Διά Βίου Μάθησης σε συνεργασία με τον Σύλλογο Γυναικών..

Darkness

Διεθνής ημέρα κατά του φασισμού και του ρατσισμού.

Σε απευθείας μετάδοση ΕΔΩ

H αναμονή είναι το νέο πένθος

«Ο καιρός περνά και εμείς απλά περιμένουμε. Δεν ελπίζουμε πλέον, περιμένουμε». 
Από τον Γιώργο Τούλα 

Είναι κάτι μέρες τελευταία που έχω την αίσθηση πως ζούμε έτσι για δεκαετίες. Πως ο χρόνος σταμάτησε για πάντα στο 2010 και από τότε κάθε μέρα είναι ένα τεράστιο déjà vu. Ο χειμώνας που τελειώνει μου φάνηκε ατέλειωτος. Πιο μακρύς και αβάσταχτος από κάθε άλλη φορά. Ακόμα και με την παρεμβολή των εκλογών, το διάλειμμα των γιορτών και την αναθάρρυνση της ελπίδας που ξεπρόβαλλε αμέσως μετά, οι μέρες έμοιαζαν απελπιστικά ίδιες, τραβηγμένες από τα μαλλιά, μέρες στάσιμες σαν νερά του βάλτου. 

Η Ελλάδα ζει σε μια διαρκή αναμονή. Μια αναμονή που την τροφοδοτούν συνεχώς νέες προθεσμίες, τελεσίγραφα, απειλές, σενάρια. Είναι μια θανατηφόρος αναμονή.

 Μοιάζει να έχει φύγει ήδη μια πενταετία της ζωής μας, σαν αέρας που φύσηξε αιφνιδιαστικά και δεν πρόλαβε να αντιληφθεί κάνεις τι πήρε στο διάβα του. Μια χαμένη πενταετία. Χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδες. Μόνο με πόνο και απώλειες. Και αν οι απώλειες, υλικές, συναισθηματικές και ουσιαστικές οδηγούσαν έστω σε ένα καλύτερο μέλλον θα άφηνες τη λήθη να κάνει τη δουλειά της. 

Τα ωραιότερα συνθήματα είναι στους τοίχους (184)

πηγή

Επιλογές από τα Τραγούδια της Φωτιάς 1974.

Για το παλιό διδακτήριο

Σήμερα (Πέμπτη) το πρωί ο Δ/ντής του σχολείου και η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων επισκέφτηκαν στο γραφείο του τον αντιπεριφερειάρχη Χαλκιδικής κ. Γιάννη Γιώργου και συζήτησαν για την αποκατάσταση του παλιού διδακτηρίου. Στη συνάντηση παρευρίσκονταν και η Νομαρχιακή Σύμβουλος κ. Κατερίνα Ζωγράφου. Τον ενημέρωσαν για την υφιστάμενη κατάσταση και του παρέδωσαν τη μελέτη του συνέταξε ο μηχανικός του Δήμου. Ο αντιπεριφερειάρχης παραδέχτηκε πως η υπάρχουσα οικονομική κατάσταση, σε συνδυασμό με το κόστος των εργασιών, δυσκολεύουν την υλοποίηση του έργου. Μας υποσχέθηκε όμως να μας ενημερώσει μετά τις διακοπές του Πάσχα αν θα μπορέσει το έργο να το εντάξει σε κάποιο πρόγραμμα.

Ποινές ποδοσφαιριστών 14 - 15 Μαρ. 2015

Προς καταγραφή

Γιάννης Μακριδάκης

Μου τηλεφώνησε ο υπεύθυνος του Ιανού και μου είπε ότι θέλουν να μου κάνουν αφιέρωμα. Έχουν κάνει, είπε, αφιερώματα σε πολλούς γνωστούς σύγχρονους Έλληνες συγγραφείς, μου τους απαρίθμησε κιόλας έναν προς ένα και μία προς μία και κατόπιν με ρώτησε αν θέλω να πάω κι εγώ, και πότε.
Τον ευχαρίστησα τον άνθρωπο που με σκέφτηκε αλλά του απάντησα ότι έχω ιδεολογικό πρόβλημα με τον Ιανό, δεν συμφωνώ με τις πρακτικές, τις οποίες μαθαίνω από διάφορες καταγγελίες του σωματείου εργαζομένων στον χώρο του βιβλίου, ότι εφαρμόζει ο ιδιοκτήτης του στους εργαζόμενους, συνεπώς δεν μπορώ να δίνω άλλοθι σε αυτές με την παρουσία μου εκεί, άρα ότι δεν θέλω να μου κάνουν αφιέρωμα.
Με ευχαρίστησε κι αυτός και μου είπε ότι αυτήν ακριβώς την απάντηση περίμενε από μένα…
Καλό αυτό.
Το καταγράφω το περιστατικό επειδή όλα αυτά πρέπει να καταγράφονται.

Κακό Συναπάντημα soundsystem σήμερα στον Στανό

Η επιρροή της απομόνωσης ως μέσο πειθαρχίας

Το τάιμ-άουτ (διάλειμμα) είναι η πιο δημοφιλής τεχνική πειθαρχίας που χρησιμοποιείται από τους γονείς και η πιο συχνά προτεινόμενη από τους παιδίατρους και τους ειδικούς στην ανάπτυξη παιδιών. Είναι όμως καλό για τα παιδιά; Είναι αποτελεσματικό; Σύμφωνα με τα πορίσματα των τελευταίων ερευνών σχετικά με τις σχέσεις και την ανάπτυξη του εγκεφάλου, δεν είναι.

Έρευνες που διεξήχθησαν, αναφέρουν ότι, κατόπιν σάρωσης του εγκεφάλου, φαίνεται ο πόνος που προκαλείται από την απομόνωση -κατά τη διάρκεια μιας τιμωρίας- να έχει την ίδια εικόνα με τη σωματική κακοποίηση. Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε την επικρατούσα άποψη ότι απομόνωση στη γωνία είναι το καλύτερο μέρος για το παιδί σας;