Σάββατο 30 Αυγούστου 2014
Αυξάνεται η τιμή των εισιτηρίων στη Θεσσαλονίκη
Παράλληλα, σε συνέχεια της διαπραγμάτευσης μεταξύ Δημοσίου και ΟΑΣΘ, εκδόθηκε η υπουργική απόφαση με την οποία τα υπουργεία Υποδομών και Οικονομικών αποδέχονται να καταβάλουν 319 εκατ. ευρώ στον οργανισμό ως και το 2017.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με κοινή υπουργική απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα και του υφυπουργού Υποδομών Μιχάλη Παπαδόπουλου τα νέα κόμιστρα διαμορφώνονται ως εξής:
-Το απλό εισιτήριο μονής μετακίνησης αυξάνεται από 0,80 ευρώ σε 1 ευρώ (το μειωμένο αυξάνεται από 0,40 σε 0,50 ευρώ), ακριβαίνει δηλαδή κατά 20%.
-Το εισιτήριο των δύο μετακινήσεων αυξάνεται από 0,90 ευρώ σε 1,20 ευρώ (το μειωμένο από 0,50 ευρώ σε 0,60 ευρώ), ενώ η χρονική του διάρκεια μειώνεται από 90 σε 70 λεπτά της ώρας.
-Καταργείται το ημερήσιο εισιτήριο των 4 ευρώ.
"Το καλάθι με τα σύκα" - Καζαντζάκης
Στάθηκε, ανασήκωσε απ’ το καλάθι που κρατούσε μερικά συκόφυλλα που το σκέπαζαν, διάλεξε και με φίλεψε δυο σύκα...
- Με γνωρίζεις κυρά μου; τη ρώτησα... woman-selling-figs
- Όχι παιδί μου, είναι ανάγκη να σε γνωρίζω για να σε φιλέψω;
- Άνθρωπος δεν είσαι; Άνθρωπος είμαι και εγώ, δεν φτάνει;
Γέλασε... ένα δροσερό κοριτσίστικο γέλιο...
Και τράβηξε το δρόμο της κούτσακούτσα κατά το κάστρο.
Έσταζαν τα δυο σύκα μέλι, ποτέ θαρρώ δεν γεύτηκα πιονόστιμα. Τα ‘τρωγα και με δρόσιζαν τα λόγια της γριάς...
«άνθρωπος είσαι,άνθρωπος κι εγώ, φτάνει!»
Πατέρας Θέμης, ο Έλληνας ροκ σταρ που έγινε ιεραπόστολος
Η ζωή του ιεραπόστολου, πατέρα Θεμιστοκλή Αδαμόπουλου, χωράει από μόνη της τις ζωές πολλών ανθρώπων μαζί και άλλες τόσες, που οι περισσότεροι δεν θα ζήσουμε ποτέ.
Στα νιάτα του υπήρξε ροκ σταρ, που έπαιξε στην ίδια σκηνή με τους Rolling Stones και τους Beatles, άθεος, μαρξιστής, νέος με αξιοζήλευτη μόρφωση, υπέρμαχος της κοινωνικής δικαιοσύνης, που διαδήλωνε για τα δικαιώματα των αδύναμων και ακαδημαϊκός με πολλά υποσχόμενη καριέρα. Όλα αυτά, ανήκουν στο παρελθόν, αφού τα τελευταία χρόνια ηγείται της Ορθόδοξης Ιεραποστολής στη Σιέρα Λεόνε.
Με καλοσύνη αστείρευτη, αγάπη αγνή και μόνο στόχο την προσφορά στους μη έχοντες, ο "Father Themi" όπως τον αποκαλούν στην Αφρική, είναι μία από τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπων, που δίνουν χωρίς να περιμένουν αντάλλαγμα, που αγαπούν και διακινδυνεύουν τη ζωή τους, χωρίς τον φόβο που προκαλεί παράλυση, αλλά με όπλο την πίστη και όνειρο μία καλύτερη τύχη για τα παιδιά και τις ηρωίδες γυναίκες της Αφρικής. Τους τελευταίους μήνες δε, βιώνει και ο ίδιος σκηνές Αποκάλυψης, μετά το ξέσπασμα του Έμπολα, του πιο "φονικού ξεσπάσματος του ιού στην ιατρική ιστορία της ανθρωπότητας μέχρι σήμερα", όπως λέει ο ίδιος.
Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014
Το μάθημα της χήνας
Την επόμενη φορά που θα δείτε χήνες να πετούν σε σχηματισμό V προς τον νότο για να περάσουν τον χειμώνα, ίσως σας περάσει από το μυαλό η εξήγηση που η επιστήμη δίνει για την αιτία που πετούν με αυτόν τον τρόπο. Όταν η κάθε χήνα χτυπά τα φτερά της, δημιουργεί ανοδικό ρεύμα για εκείνη που ακολουθεί αμέσως μετά. Με το να πετούν λοιπόν σε σχηματισμό V, ολόκληρο το σμήνος προσθέτει τουλάχιστον 71% μεγαλύτερη πτητική εμβέλεια συγκριτικά με το αν πετούσαν η κάθε μια μόνη της.
Κατά τον ίδιο τρόπο, οι άνθρωποι που ακολουθούν κοινή κατεύθυνση και διαθέτουν την αίσθηση της κοινότητας φτάνουν στον προορισμό τους πιο γρήγορα κι εύκολα, διότι ο ένας βοηθά τον άλλο.
Αν μια χήνα βγει έξω από τον σχηματισμό, αμέσως καταλαβαίνει τη δυσκολία να προχωρήσει μόνη της και επιστρέφει για να επωφεληθεί από το ανοδικό ρεύμα που δημιουργεί η χήνα που βρίσκεται μπροστά.
O Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει και σκέφτεται..
Τι να σκέφτεται; Το θάνατο που πλησιάζει; Τις στιγμές της ζωής του που πέρασαν; Τη μεξικανική επανάσταση που αφήνει πίσω του μισοτελειωμένη; Ότι κι αν είναι αυτό, στο βλέμμα του φανερώνεται ένας άνδρας χαμογελαστός ήρεμος και συμφιλιωμένος με το θάνατο που τον περιμένει στην επόμενη στροφή.
Υπήρξε υπολοχαγός του Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο οποίος το 1910 μαζί με τον Πάντσο Βίγια και τον Πασκουάρ Ορόζκο διατέλεσαν πρωτεργάτες της εξέγερσης των φτωχών αγροτών στο Μεξικό του 1910. Ο λαός αγανακτισμένος μετά από εκατοντάδες χρόνια καταπίεσης και εξαθλίωσης, ξέσπασε σε σφοδρή επανάσταση ζητώντας το αυτονόητο: αναδασμό της γης και απαλλοτρίωση των οργανωμένων κτημάτων που είχαν οδηγήσει σε αναγκαστική πείνα εκατομμύρια κόσμο. Ο Φορτίνο εκτελέστηκε από τον ομοσπονδιακό στρατό το 1917 για τη συμμετοχή του στον «απελευθερωτικό στρατό του Νότου» . Λίγο πριν τη στιγμή της εκτέλεσής του ζητάει ένα τελευταίο πούρο και το καπνίζει μπροστά από το απόσπασμα χαμογελώντας στο Βραζιλιάνο φωτογράφο Agustin Victor-Casasola, που έκλεισε στο φακό του το τελευταίο χαμόγελο του επαναστάτη. Ο βραζιλιάνος δημοσίευσε τη φωτογραφία με τη λεζάντα «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο».
Υπήρξε υπολοχαγός του Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο οποίος το 1910 μαζί με τον Πάντσο Βίγια και τον Πασκουάρ Ορόζκο διατέλεσαν πρωτεργάτες της εξέγερσης των φτωχών αγροτών στο Μεξικό του 1910. Ο λαός αγανακτισμένος μετά από εκατοντάδες χρόνια καταπίεσης και εξαθλίωσης, ξέσπασε σε σφοδρή επανάσταση ζητώντας το αυτονόητο: αναδασμό της γης και απαλλοτρίωση των οργανωμένων κτημάτων που είχαν οδηγήσει σε αναγκαστική πείνα εκατομμύρια κόσμο. Ο Φορτίνο εκτελέστηκε από τον ομοσπονδιακό στρατό το 1917 για τη συμμετοχή του στον «απελευθερωτικό στρατό του Νότου» . Λίγο πριν τη στιγμή της εκτέλεσής του ζητάει ένα τελευταίο πούρο και το καπνίζει μπροστά από το απόσπασμα χαμογελώντας στο Βραζιλιάνο φωτογράφο Agustin Victor-Casasola, που έκλεισε στο φακό του το τελευταίο χαμόγελο του επαναστάτη. Ο βραζιλιάνος δημοσίευσε τη φωτογραφία με τη λεζάντα «Ο Φορτίνο Σαμάνο καπνίζει το τελευταίο τσιγάρο πριν από την εκτέλεσή του. Βλέπουμε έναν άνθρωπο σε ειρήνη με τον εαυτό του και με τον θάνατο».
Κυριακή 24 Αυγούστου 2014
Τετάρτη 20 Αυγούστου 2014
4th STANOS REGGAE FESTIVAL 2014
Πηγή- ΕΡΤ Open
Εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης, πραγματοποιούν αρκετοί ερασιτεχνικοί σύλλογοι στην Ελλάδα. Εκδηλώσεις με reggae μουσική, όμως λίγοι. Ας γνωρίσουμε το Στανό Χαλκιδικής και τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό.
"Ο Α.Σ «Θύελλα» Στανού Χαλκιδικής , σας προσκαλεί την Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014 στο 4th STANOS REGGAE FESTIVAL 2014.
Στo φεστιβάλ θα συμμετάσχουν οι :
Τρίτη 19 Αυγούστου 2014
" Μην ανοίγετε αυτά τα e-mail"
Τον κώδωνα του κινδύνου προς τους χρήστες του Internet για μηνύματα - παγίδες που αφορούν δήθεν τη χορήγηση δανείων, μεγάλων ποσών και με χαμηλό επιτόκιο, κρούει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της ΕΛ.ΑΣ., με ανακοίνωση που εξέδωσε.
Οπως αναφέρεται, έχουν, ήδη σταλεί μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μηνύματα σε μεγάλο αριθμό χρηστών του Διαδικτύου, με τα οποία οι άγνωστοι δράστες προσπαθούν να εξαπατήσουν τους παραλήπτες, ώστε να τους αποσπάσουν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα και χρηματικά ποσά.
Ειδικότερα, οι δράστες υπόσχονται στους χρήστες του Διαδικτύου δήθεν, άμεσα και εύκολα, τη χορήγηση δανείων, ακόμα και μεγάλων χρηματικών ποσών, με χαμηλό επιτόκιο και γρήγορες διαδικασίες χρηματοδότησης.
Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος επισημαίνει ότι αυτά τα μηνύματα δεν προέρχονται, σε καμία περίπτωση, από πιστωτικά ιδρύματα ή εταιρείες παροχής πιστώσεων, αλλά έχουν σκοπό να πείσουν τους πρόθυμους και ανυποψίαστους πολίτες, που αναζητούν χρήματα ή δάνεια, να αποστείλουν:
- είτε τα προσωπικά στοιχεία και δεδομένα τους (ταυτότητα, διαβατήριο, αριθμό φορολογικού μητρώου κ.λπ.) για να τα χρησιμοποιήσουν περαιτέρω για κακόβουλους σκοπούς,
Πως είναι η καθημερινή ζωή ενός νάνου. Οι ρατσιστικές επιθέσεις και ο χλευασμός
Ο Τζόναθαν Νόβικ είναι ένας νάνος . Ο 22χρονος έχει ένα είδος νανισμού που ονομάζεται
αχονδροπλασία όμως αυτό δεν τον ενοχλεί όσο οι παρενοχλήσεις και ο χλευασμός που δέχεται καθημερινά από αγνώστους στους δρόμους της Νέας Υόρκης όπου ζει.
Έχοντας κουραστεί από αυτές τις αρνητικές συμπεριφορές , αποφάσισε να δράσει και έτσι έκρυψε μία κάμερα στα ρούχα του και έκανε μία βόλτα στη Νέα Υόρκη.
Συγκεντρώνοντας το υλικό κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο « Don't Look Down on me.
αχονδροπλασία όμως αυτό δεν τον ενοχλεί όσο οι παρενοχλήσεις και ο χλευασμός που δέχεται καθημερινά από αγνώστους στους δρόμους της Νέας Υόρκης όπου ζει.
Έχοντας κουραστεί από αυτές τις αρνητικές συμπεριφορές , αποφάσισε να δράσει και έτσι έκρυψε μία κάμερα στα ρούχα του και έκανε μία βόλτα στη Νέα Υόρκη.
Συγκεντρώνοντας το υλικό κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ με τίτλο « Don't Look Down on me.
Όπως δήλωσε: ""Ήθελα να σταματήσω να λέω στους ανθρώπους τι συνέβη σε μένα και θα ήθελα να αρχίσει να δείχνω στους ανθρώπους πως είναι μια μέρα της ζωή μου," δήλωσε ο Τζόναθαν και συμπληρώνει:
"Δεν θέλω να υποδείξω σε κανέναν τι να κάνει, τι να σκεφτεί ή πώς να αισθάνεται. Ελπίζω να καταλάβει ο κόσμος πως είναι να ζεις μία ζωή σαν τη δική μου. Την επόμενη φορά που θα δείτε κάποιον διαφορετικό από εσάς στον δρόμο, σκεφτείτε πώς μπορεί να είναι η καθημερινότητά του και αποφασίστε ποιο κομμάτι της ημέρας του θέλετε να είστε".
Δευτέρα 18 Αυγούστου 2014
Κυριακή 17 Αυγούστου 2014
Γκάρβεϊ Μάρκους: Ο ήρωας της Τζαμάικα
Η τύχη ποτέ δε βοήθησε κανέναν κατατρεγμένο. Η δράση, η αυτοδυναμία και το όραμα για το μέλλον είναι τα μόνα μέσα που οι σκλάβοι διαθέτουν για να δουν και να ανάψουν τον πυρσό της ελευθερίας τους» - Γκάρβεϊ Μάρκους
Σαν σήμερα, το 1887 ο Μάρκους Γκάρβεϊ ήρθε στη ζωή για να γίνει «προφήτης» του θρησκευτικού κινήματος «Ρασταφάρι» και να δώσει με τον αγώνα του και τη διορατικότητά του ελπίδες στους Μαύρους της Αμερικής για να παλέψουν και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους.
Ο Μάρκους Γκάρβεϊ γεννήθηκε στη Τζαμάικα από πατέρα χτίστη και μητέρα αγρότισσα. Την αγάπη για τη γνώση την άντλησε από τη βιβλιοθήκη του πατέρα του για να την διευρύνει λίγα χρόνια αργότερα μέσω της μεγάλης συλλογής βιβλίων του θείου του.
Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014
Πώς χαιρετούν οι λαοί του κόσμου
Σε αρκετό κόσμο τα πολιτιστικά πρότυπα και στερεότυπα προκαλούν σύγχυση και πολλές φορές αμηχανία. Κανείς δεν θέλει, για παράδειγμα, να τον θυμούνται ως τον τουρίστα που ζητάει να του φέρουν τυρί μαζί με το δείπνο του ή ως τον άνθρωπο που ξέχασε να πάει δώρο κατά την επίσκεψή του σε ένα σπίτι στην Ιαπωνία.
Ετσι λοιπόν, πολλοί είναι αυτοί που μπερδεύονται με το ποιος είναι ο σωστός τρόπος να χαιρετήσεις κάποιον συνομιλητή στου στον δρόμο. Ενα, δύο ή τρία φιλιά στο μάγουλο είναι αρκετά; Για να μην μπερδεύεστε λοιπόν, η Huffington Post συγκέντρωσε σε ένα άρθρο τους τρόπους με τους οποίους χαιρετούν οι κάτοικοι σε διάφορες χώρες του κόσμου...
Διαβάστε αυτόν τον απλό οδηγό και σίγουρα την επόμενη φορά που θα ταξιδέψετε θα είστε πλήρως προετοιμασμένοι...
Ιταλία, Ισπανία και σε πολλές χώρες της Ευρώπης
Στα περισσότερα μέρη της Ευρώπης και ιδιαιτέρως στην Ιταλία και την Ισπανία, δύο γρήγορα φιλιά, πρώτα στο δεξί και μετά στο αριστερό μάγουλο, είναι αρκετά. Αν βέβαια δεν γνωρίζετε κάποιον πολύ καλά, μία χειραψία είναι αρκετή.
Γαλλία
Τα συναισθήματα του ανθρώπου
Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και όλες οι αξίες του ανθρώπου.
Η Τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην Ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφτό.
Το Ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακούσει ενώ η Περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε: "Τι είναι το κρυφτό;".
Ο Ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την Ευφορία και η Χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το Δίλημμα και την Απάθεια (την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα) να παίξουν κι αυτοί.
Αλλά υπήρχαν πολύ που δεν ήθελαν να παίξουν:
Η Αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτως ή άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν.
Η Υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και ο Άνανδρος δεν ήθελε να ρισκάρει.
"Ένα, δύο, τρία" άρχισε να μετράει η Τρέλα.
Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η Τεμπελιά.
Η σκοτεινή βιομηχανία της παρένθετης μητρότητας
Offshore babies
Η υπόθεση ενός ζευγαριού από την Αυστραλία, το οποίο, αφού ανακάλυψε ότι το μωρό του έπασχε από σύνδρομο Down, το εγκατέλειψε αφήνοντάς το στην Ταϊλανδέζα παρένθετη μητέρα (παίρνοντας στο σπίτι μόνο το υγιές δίδυμο αδελφάκι του) έχει στρέψει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στο σκοτεινό κόσμο της παγκόσμιας βιομηχανίας της παρένθετης μητρότητας.
Επιμέλεια: Μαρία Αγγελοπούλου
Τέτοιες περιπτώσεις έχουν εγείρει ηθικά και νομικά διλήμματα, τα οποία, σύμφωνα με ειδικούς, αποτελούν τις αναπόφευκτες συνέπειες της ανεξέλεγκτης βιομηχανίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, βιομηχανίας που βασίζεται σε φτωχές γυναίκες των αναπτυσσόμενων χωρών που λόγω της ανέχειας αναγκάζονται να παρέχουν ως «προϊόν» ένα παιδί για τους επίδοξους γονείς των πλούσιων χωρών.
Οι Αυστραλοί γονείς υποστηρίζουν ότι η Ταϊλανδέζα παρένθετη μητέρα, Παταραμόν Σανμπουά, αρνήθηκε να τους δώσει την κηδεμονία του παιδιού και ότι εκείνοι δεν είχαν το νόμιμο δικαίωμα να την αναγκάσουν να κάνει το αντίθετο.
Η Παταραμόν δήλωσε, από την πλευρά της, ότι δεν είχε αρχικά ενημερωθεί ότι το παιδί είχε σύνδρομο Down, αν και οι γιατροί και οι γονείς του παιδιού ήξεραν από όταν η παρένθετη μητέρα ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος.
Ωστόσο, όπως αναφέρει η Παταραμόν, το γραφείο διαμεσολάβησης μεταξύ των γονιών και της ίδιας, της ζήτησε όταν ήταν ήδη 7 μηνών να κάνει έκτρωση, αλλά εκείνη αρνήθηκε γιατί πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αμαρτία. Αντ' αυτού ζήτησε από το γραφείο 40% περισσότερα χρήματα. Τελικά, όπως είπε η παρένθετη μητέρα, έλαβε μόνο τα μισά χρήματα από αυτά που είχαν συμφωνήσει.
Η υπόθεση ενός ζευγαριού από την Αυστραλία, το οποίο, αφού ανακάλυψε ότι το μωρό του έπασχε από σύνδρομο Down, το εγκατέλειψε αφήνοντάς το στην Ταϊλανδέζα παρένθετη μητέρα (παίρνοντας στο σπίτι μόνο το υγιές δίδυμο αδελφάκι του) έχει στρέψει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης στο σκοτεινό κόσμο της παγκόσμιας βιομηχανίας της παρένθετης μητρότητας.
Επιμέλεια: Μαρία Αγγελοπούλου
Τέτοιες περιπτώσεις έχουν εγείρει ηθικά και νομικά διλήμματα, τα οποία, σύμφωνα με ειδικούς, αποτελούν τις αναπόφευκτες συνέπειες της ανεξέλεγκτης βιομηχανίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, βιομηχανίας που βασίζεται σε φτωχές γυναίκες των αναπτυσσόμενων χωρών που λόγω της ανέχειας αναγκάζονται να παρέχουν ως «προϊόν» ένα παιδί για τους επίδοξους γονείς των πλούσιων χωρών.
Οι Αυστραλοί γονείς υποστηρίζουν ότι η Ταϊλανδέζα παρένθετη μητέρα, Παταραμόν Σανμπουά, αρνήθηκε να τους δώσει την κηδεμονία του παιδιού και ότι εκείνοι δεν είχαν το νόμιμο δικαίωμα να την αναγκάσουν να κάνει το αντίθετο.
Η Παταραμόν δήλωσε, από την πλευρά της, ότι δεν είχε αρχικά ενημερωθεί ότι το παιδί είχε σύνδρομο Down, αν και οι γιατροί και οι γονείς του παιδιού ήξεραν από όταν η παρένθετη μητέρα ήταν τεσσάρων μηνών έγκυος.
Ωστόσο, όπως αναφέρει η Παταραμόν, το γραφείο διαμεσολάβησης μεταξύ των γονιών και της ίδιας, της ζήτησε όταν ήταν ήδη 7 μηνών να κάνει έκτρωση, αλλά εκείνη αρνήθηκε γιατί πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν αμαρτία. Αντ' αυτού ζήτησε από το γραφείο 40% περισσότερα χρήματα. Τελικά, όπως είπε η παρένθετη μητέρα, έλαβε μόνο τα μισά χρήματα από αυτά που είχαν συμφωνήσει.
Από τα τραγούδια της λευτεριάς, στα σκυλάδικα της δηθενιάς
Tvxs Αφιέρωμα
Ελένη Μπέλλου
Από τις μεγάλες συναυλίες του πολιτικού τραγουδιού με χαρακτήρα διαδήλωσης διαμαρτυρίας, ως την επικράτηση της κουλτούρας του σκυλάδικου με χαρακτήρα επιδεικτικού υπερκαταναλωτισμού και από τη μετάβαση από τη συλλογική αντίληψη της στρατευμένης τέχνης, ως την ατομική συνείδηση της τέχνης της διασκέδασης, το τραγούδι στα σαράντα χρόνια Μεταπολίτευσης έχει ακολουθήσει την κοινωνική και πολιτική πορεία της χώρας, εκφράζοντας ανά περίοδο τα επιτεύγματα και τις δεινοπάθειες της πορείας αυτής. Το tvxs.gr θυμάται τα γεγονότα που χαρακτήρισαν την μεταπολιτευτική μουσική σκηνή και αναλύει την πορεία από τα τραγούδια της λευτεριάς στα σκυλάδικα της δηθενιάς, ενώ η Δήμητρα Γαλάνη σχολιάζει την εμπορευματοποίηση της τέχνης, τη σκόπιμη αποσιώπηση της που δεν μπόρεσε όμως να υπερνικήσει το λειτουργικό της σκοπό και μας προτρέπει να... μην κοιτάμε πίσω, μόνο μπροστά για να μπορέσουμε να χτίσουμε σε νέα βάση την εποχή της μετα-Μεταπολίτευσης.
Τα τραγούδια της λευτεριάς
«Δώστε τη χούντα στο λαό», φωνάζει ο κόσμος που αναπνέει αέρα ελευθερίας,
Από τις μεγάλες συναυλίες του πολιτικού τραγουδιού με χαρακτήρα διαδήλωσης διαμαρτυρίας, ως την επικράτηση της κουλτούρας του σκυλάδικου με χαρακτήρα επιδεικτικού υπερκαταναλωτισμού και από τη μετάβαση από τη συλλογική αντίληψη της στρατευμένης τέχνης, ως την ατομική συνείδηση της τέχνης της διασκέδασης, το τραγούδι στα σαράντα χρόνια Μεταπολίτευσης έχει ακολουθήσει την κοινωνική και πολιτική πορεία της χώρας, εκφράζοντας ανά περίοδο τα επιτεύγματα και τις δεινοπάθειες της πορείας αυτής. Το tvxs.gr θυμάται τα γεγονότα που χαρακτήρισαν την μεταπολιτευτική μουσική σκηνή και αναλύει την πορεία από τα τραγούδια της λευτεριάς στα σκυλάδικα της δηθενιάς, ενώ η Δήμητρα Γαλάνη σχολιάζει την εμπορευματοποίηση της τέχνης, τη σκόπιμη αποσιώπηση της που δεν μπόρεσε όμως να υπερνικήσει το λειτουργικό της σκοπό και μας προτρέπει να... μην κοιτάμε πίσω, μόνο μπροστά για να μπορέσουμε να χτίσουμε σε νέα βάση την εποχή της μετα-Μεταπολίτευσης.
Τα τραγούδια της λευτεριάς
«Δώστε τη χούντα στο λαό», φωνάζει ο κόσμος που αναπνέει αέρα ελευθερίας,
Ποιος σκοτώνει την παιδικότητα;
Το σχολείο, όπως λειτουργεί στην πράξη, είναι μία από τις σημαντικές αιτίες που χάνει το παιδί τη δύναμη με τη οποία γεννιέται. Ένας ουδέτερος παρατηρητής θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτός είναι ο κυρίαρχος ρόλος του σχολείου. Να αφαιρεί δηλαδή όλα τα συστατικά της παιδικότητας, που είναι η ζωντάνια, ο αυθορμητισμός, η ανεξαρτησία και η δυνατότητα επιλογής με κριτήρια προσωπικά.
Της Άννας Παππά
Οι αληθινά δημιουργικοί άνθρωποι, οι πρωτοπόροι επιστήμονες, οι καλλιτέχνες, ακόμη και οι επιχειρηματίες κατάφεραν ό,τι κατάφεραν γιατί διατήρησαν εφʼόρου ζωής μια παιγνιώδη διάθεση που είναι η μητέρα του ενθουσιασμού, της περιέργειας, της αναζήτησης, της ανεξαρτησίας και της δημιουργικότητας.
Οι γονείς, μετά το σχολείο, είναι η επόμενη σημαντική αιτία απώλειας της παιδικότητας και της δημιουργικότητας. Μοιάζει οξύμωρο αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Οι περισσότεροι γονείς βλάπτουν τα παιδιά τους! Επιμένουν να περάσουν στα παιδιά τους όσα εκείνοι έμαθαν στο σχολείο τους πριν από τριάντα και πλέον χρόνια. Αξιώνουν, με ξεπερασμένες μεθόδους και γνώσεις, να κάνουν τα παιδιά τους ξεχωριστά, δημιουργικά ικανά για τις απαιτήσεις της ζωής που τα περιμένει. Περικυκλώνουν τα παιδιά τους με πιεστικά δεσμά προσδοκιών. Και βέβαια τα παιδιά αυτά δεν έχουν καμία προοπτική σωτηρίας. Φεύγουν από το σχολείο, από ένα σύστημα που είναι κυρίαρχο και επιστρέφουν στο σπίτι, σε ένα σύστημα εξ ίσου, αν όχι περισσότερο, κυρίαρχο. Προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους φορώντας τη σκοτεινή κουκούλα που το μακρινό δίπολο, σχολείο – οικογένεια, τους φόρεσε.
Το χρυσό ζητούμενο είναι όλοι μικροί και μεγάλοι, μαθητές, γονείς και δάσκαλοι να μαθαίνουν ο ένας από τον άλλο. Πάνω σε αυτό το έδαφος συνεργασίας, όταν όλοι γίνουν συγκοινωνούντα δοχεία τα παιδιά θα γίνουν, επί τέλους, ανεξάρτητα.
Υπό διωγμόν το ελεύθερο κάμπινγκ
Της Αφροδίτης Τζιαντζή
Τι κι αν οι τρεις στους τέσσερις Ελληνες δεν θα κάνουν φέτος ούτε μία μέρα διακοπές; Ας κυνηγήσουμε εκείνους που δεν έχουν να πληρώσουν για διαμονή σε δωμάτια, αλλά επιμένουν να διεκδικούν το -απαγορευμένο από τον νόμο- δικαίωμα στην ελεύθερη κατασκήνωση. Ας τους επιβάλουμε εξοντωτικά πρόστιμα, 300 ευρώ αν δεν τα πληρώσουν εντός δεκαημέρου, για να τους τιμωρήσουμε για την ένδεια και το θράσος τους.
Κάπως έτσι φαίνεται ότι σκέφτηκαν και φέτος οι αστυνομικές αρχές, ειδικά στη Σιθωνία Χαλκιδικής και στη Σαμοθράκη, επιδιδόμενες σε μαζικές επιχειρήσεις-σκούπα που ονομάζονται «στοχευμένοι έλεγχοι καταπολέμησης της παράνομης κατασκήνωσης» και θυμίζουν τις αντίστοιχες αστυνομικές επιχειρήσεις σε αστικές περιοχές: 105 άτομα ελέγχθηκαν σε πρόσφατη έφοδο μικτού κλιμακίου της Τουριστικής Αστυνομίας και της Ομάδας Πρόληψης και Καταπολέμησης του Εγκλήματος σε παραλίες της Χαλκιδικής, κατά την οποία -σύμφωνα με το ανακοινωθέν της αστυνομίας- «προσήχθη ένα άτομο και βεβαιώθηκαν συνολικά 57 παραβάσεις για παράνομη εγκατάσταση σκηνών».
Είχαν προηγηθεί έλεγχοι μέσα στον Ιούλιο, διαπιστώνοντας 15 παραβάσεις, ενώ οι Αρχές προειδοποιούν ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν. Στη Σαμοθράκη, η αστυνομία είχε τη συνδρομή δημοτικών υπαλλήλων, πυροσβεστών και δασονόμων, ελέγχοντας συνολικά 90 άτομα και διαπιστώνοντας «47 παραβάσεις που αφορούσαν την παράνομη ελεύθερη κατασκήνωση», προειδοποιώντας επίσης για συνέχιση των ελέγχων.
Προειδοποιητικά… πρόστιμα
Κάπως έτσι φαίνεται ότι σκέφτηκαν και φέτος οι αστυνομικές αρχές, ειδικά στη Σιθωνία Χαλκιδικής και στη Σαμοθράκη, επιδιδόμενες σε μαζικές επιχειρήσεις-σκούπα που ονομάζονται «στοχευμένοι έλεγχοι καταπολέμησης της παράνομης κατασκήνωσης» και θυμίζουν τις αντίστοιχες αστυνομικές επιχειρήσεις σε αστικές περιοχές: 105 άτομα ελέγχθηκαν σε πρόσφατη έφοδο μικτού κλιμακίου της Τουριστικής Αστυνομίας και της Ομάδας Πρόληψης και Καταπολέμησης του Εγκλήματος σε παραλίες της Χαλκιδικής, κατά την οποία -σύμφωνα με το ανακοινωθέν της αστυνομίας- «προσήχθη ένα άτομο και βεβαιώθηκαν συνολικά 57 παραβάσεις για παράνομη εγκατάσταση σκηνών».
Είχαν προηγηθεί έλεγχοι μέσα στον Ιούλιο, διαπιστώνοντας 15 παραβάσεις, ενώ οι Αρχές προειδοποιούν ότι οι έλεγχοι θα συνεχιστούν. Στη Σαμοθράκη, η αστυνομία είχε τη συνδρομή δημοτικών υπαλλήλων, πυροσβεστών και δασονόμων, ελέγχοντας συνολικά 90 άτομα και διαπιστώνοντας «47 παραβάσεις που αφορούσαν την παράνομη ελεύθερη κατασκήνωση», προειδοποιώντας επίσης για συνέχιση των ελέγχων.
Προειδοποιητικά… πρόστιμα
Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014
Τρίτη 12 Αυγούστου 2014
Το ανέκδοτο του ψυχολόγου
Όλοι στο ακροατήριο ξεκαρδίστηκαν στα γέλια. Συνέχισε λέγοντας ξανά το ίδιο ανέκδοτο. Λιγότεροι γέλασαν. Το είπε ξανά και ξανά μέχρι που δεν γέλασε κανένας.
Χαμογέλασε και είπε:
Δεν μπορείς να γελάς με το ίδιο αστείο συνέχεια. Tότε πώς μπορείς να κλαις με το ίδιο πράγμα συνέχεια;
Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014
Τα μπισκότα και ο χρόνος που δεν γυρίζει πίσω..
Μια νεαρή κυρία περίμενε την πτήση της στην αίθουσα αναμονής ενός μεγάλου αερολιμένα. Επειδή έπρεπε να περιμένει πολλές ώρες, αποφάσισε να αγοράσει ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα. Αγόρασε επίσης κι ένα πακέτο μπισκότα.
Κάθισε σε μια πολυθρόνα, στην αίθουσα VIP του αερολιμένα, για να διαβάσει με ησυχία. Δίπλα από την πολυθρόνα βάζει τα μπισκότα της, ενώ ένας άνδρας που κάθισε στο διπλανό κάθισμα, άνοιξε το περιοδικό του και άρχισε να διαβάζει.
Όταν πήρε το πρώτο μπισκότο, ο άνδρας πήρε κι αυτός άλλο ένα. Αισθάνθηκε ενοχλημένη αλλά δεν είπε τίποτα. Σκέφτηκε:
"Τι νεύρα έχω! Εάν ήμουν σε κατάλληλη διάθεση θα τον χτυπούσα που τόλμησε!"
Για κάθε μπισκότο που έπαιρνε, ο άνδρας έπαιρνε κι αυτός άλλο ένα.
Αυτό την εξαγρίωνε αλλά δεν θέλησε να κάνει σκηνή.
Όταν έμεινε μόνο ένα μπισκότο, σκέφτηκε:
"Ααα... Τι θα κάνει αυτός ο καταχραστής τώρα;"
Τότε, ο άνδρας, παίρνει το τελευταίο μπισκότο, το κόβει στη μέση, δίνοντας της το ένα μισό. Ααα! Αυτό ήταν πάρα πολύ.. Ήταν πολύ πάρα πολύ θυμωμένη τώρα!
Σε μια στιγμή, πήρε το βιβλίο της, τα πράγματά της και όρμησε στην αίθουσα επιβίβασης. Όταν κάθισε στο κάθισμά της, μέσα στο αεροπλάνο, έψαξε την τσάντα της για να πάρει τα γυαλιά της,
Viva Jamaikaria!
Είναι και τα δύο νησιά. Με δυσανάλογα μεγάλη φήμη και επίδραση σε σχέση με το μέγεθός τους και τον πληθυσμό τους. Αμφότερα φημίζονται για τον «μποέμ» χαρακτήρα τους και την επαναστατικότητά τους. Τζαμάικα δεν έχω πάει. Από Ικαρία μόλις γύρισα.
Πήγα έχοντας πολλές επιφυλάξεις. Σκεφτόμουν ότι η φημολογούμενη χαλαρή σχέση των κατοίκων με τον χρόνο και το χρήμα (ξέρετε, ο φούρνος στο ικαριώτικο χωριό από όπου παίρνεις τη φραντζόλα και αφήνεις τα λεφτά στον πάγκο), είναι ένας ακόμα αστικός μύθος. Αυτό λύθηκε την πρώτη μέρα, Κυριακή. Πάω στο περίπτερο:
-Εφημερίδες έχετε;
-Ναι
-Κυριακάτικες; (δεν έβλεπα τα γνωστά «πακέτα»)
-Όχι, της Τετάρτης και της Πέμπτης. Κυριακάτικες αύριο Δευτέρα, μαζί με της Παρασκευής (ποιος θα τις διαβάσει;) και του Σαββάτου…
Με φόβιζε και το κλίμα του νησιού. Θυμόμουν τα τέσσερα χρόνια που γύριζα ως επιθεωρητής πωλήσεων από τα Δωδεκάνησα με το αεροπλάνο και την έβλεπα ΠΑΝΤΑ νεφοσκεπή από το παράθυρο. Το σχήμα του νησιού είναι σαν σκηνή του κάμπινγκ και το μεγαλύτερο μέρος είναι κατάφυτο. Σε κάποια σημεία νομίζεις ότι είσαι στο Πήλιο. Παντού ποταμάκια που καταλήγουν σε ακρογιαλιές σχηματίζοντας μικρές λίμνες με απίστευτη βιοποικιλότητα ΑΚΡΙΒΩΣ στην παραλία.
Κυριακή 10 Αυγούστου 2014
Reggae party για την ενίσχυση της Θύελλας Στανού
www.epsm24.gr
Έναν από τους πιο ασυνήθιστους αλλά και πετυχημένους τρόπους για να ενισχύσουν τα ταμία του σωματείου, έχουν βρει οι άνθρωποι της Θύελλας Στάνου, οι οποίοι διοργανώνουν κάθε χρόνο reggae Πάρτυ!
Κάθε Αύγουστο, διάφορα συγκροτήματα καταφθάνουν στο χωριό του Στανού και δημιουργούν το δικό τους μοναδικό κλίμα. Αν και οι ώρες είναι βραδινές, αυτό δεν εμποδίζει ανθρώπους κάθε ηλικίας να παρευρεθούν στο προαύλιο του δημοτικού σχολίου για να ενισχύσουν την ομάδα του χωριού.
Δείτε αναλυτικά την ανακοίνωση της Θύελλας Στανού:
Το tvxs συνομιλεί με τον Stefanatty, τραγουδιστή των One Drop fwd,
Συνέντευξη στην Τζένη Τσιροπούλου - πηγή
-Ποιοι είναι οι λόγοι που σας ώθησαν στη δημιουργία μιας reggae μπάντας το 1991 στη Θεσσαλονίκη;
Η ανάγκη έκφρασης είναι που μας έφερε μαζί σε αυτό που σήμερα είναι οι One Drop Forward, και η reggae αποτελεί την κοινή πλατφόρμα στην οποία πατάμε. Το συγκρότημα σχηματίζεται μέσα στο χρόνο, με μέλη γεννημένα από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του ‘80.
-Ποιες ήταν οι βασικότερες μουσικές επιρροές σας; Ποιες μπάντες σας επηρεάζουν μέχρι και σήμερα;
Επειδή ακριβώς προερχόμαστε από διαφορετικές δεκαετίες, υπάρχει ποικιλομορφία και ευρύτητα ακουσμάτων, αλλά οι επιρροές μας είναι μάλλον αυτές που υποψιάζεστε και μερικές ακόμα... Νιώθω ότι θα ήταν πραγματικά αδόκιμο να αραδιάσω μια μεγάλη λίστα με ονόματα.
-Έχεις πει χαρακτηριστικά ότι, όταν πρωτοξεκινούσατε, «το κοινό της reggae στη Θεσσαλονίκη ήταν μικρότερο από αυτούς που παίζανε». Τι πιστεύεις ότι συνέβαλε στο να μεγαλώνει συνεχώς αυτή η «οικογένεια» της reggae;
4th STANOS REGGAE FESTIVAL 2014 (αφίσα και δελτίο τύπου)
.jpg)
Δελτίο Τύπου
Ο Α.Σ «Θύελλα» Στανού Χαλκιδικής , σας προσκαλεί την Παρασκευή 22 Αυγούστου 2014 στο 4th STANOS REGGAE FESTIVAL 2014.
Στo φεστιβάλ θα συμμετάσχουν οι :
• Ras Killah (d.j set),
• Τakis Jah Roots (d.j set),
• One Drop Forward (full band)
• Ste & Northical (Κακό Συναπάντημα soundsystem)
ενώ η βραδιά θα κλείσει με after reggae party από τους
• Thomas & Halaros (d.j set) .
Το φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στον προαύλιο χώρο του Δημοτικού Σχολείου Στανού . Η προσέλευση του κοινού θα ξεκινήσει από τις 21:00, ενώ η είσοδος θα είναι 5 ευρώ προς οικονομική ενίσχυση του συλλόγου.
Στο χώρο
Σάββατο 9 Αυγούστου 2014
Η ιστορία του Χατσίκο
Η ζωή ενός σκύλου που έγινε ιαπωνικό σύμβολο πίστης και παντοτινής φιλίας
O Χατσίκο περιμένοντας το αφεντικό του στο σταθμό
Από τη Μερόπη Κοκκίνη - www.lifo.gr
O Χατσίκο (Hachiko), που στα Ιαπωνικά σημαίνει “Πιστός σκύλος”, ήταν ένας σκύλος ράτσας Ακίτα και γεννήθηκε τον Νοέμβριο το 1923, στην πόλη Odate, στην περιφέρεια Akita της Ιαπωνίας. Το 1924 ο ιδιοκτήτης του, καθηγητής Γεωργίας Χιντεσαμπούρο Ουένο (Hidesamburō Ueno), τον πήρε μαζί του στο Τόκυο, όπου ζούσε και εργαζόταν.
Κατα τη διάρκεια της ζωής του καθηγητή, κάθε πρωί που έφευγε για το Πανεπιστήμιο, ο σκύλος τον συνόδευε μέχρι την πόρτα. Το βράδυ, ο Χατσίκο πήγαινε και τον περίμενε στον σιδηροδρομικό σταθμό Shibuya.Όταν ο καθηγητής επέστρεφε με το τρένο απ το Πανεπιστήμιο, τον υποδεχόταν και τον συνόδευε σπίτι. Αυτό γινόταν μέχρι τον Μάϊο του 1925, όταν ο καθηγητής έπαθε εγκεφαλικό καθώς έκανε διάλεξη. Ο σκύλος, τον περίμενε να κατεβεί απ το συγκεκριμένο τρένο όπως πάντα, αλλά ο καθηγητής είχε ήδη αφήσει την τελευταία του πνοή.
Μετά απο τον θάνατο του καθηγητή, ο Χατσίκο δόθηκε σε άλλα σπίτια, αλλά καθημερινά δραπέτευε επιστρεφοντας στο παλιό του σπίτι. Κάθε βράδυ, την ίδια ώρα που περίμενε τον καθηγητή στον σταθμό, ήτανε εκεί, περιμένοντας να δεί τον φίλο του να κατεβαίνει απο το τρένο για να τον συνοδεύσει σπίτι. Αυτό συνεχίστηκε για τα επόμενα δέκα χρόνια.
Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014
Μη με ρωτήσετε ποτέ ξανά για την ειρήνη.
Μη με ρωτήσετε ποτέ ξανά για την ειρήνη.
Δάκρυα κυλούσαν μέχρι που τα μάτια μου στέρεψαν, όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα στις 3 Αυγούστου, που με ενημέρωνε ότι η οικογένειά μου είχε γίνει στόχος δύο πυραύλων από F-16 στην πόλη της Ράφα. Αυτή ήταν η μοίρα της οικογένειάς μας σε έναν πόλεμο που συνεχίζεται, με κάθε οικογένεια στη Λωρίδα της Γάζας να εισπράττει το μερίδιό της από θλίψη και πόνο.
Ο αδελφός του πατέρα μου, Ισμαήλ al-Ghoul, 60, δεν ήταν μέλος της Χαμάς. Η σύζυγός του, Khadra, 62, δεν ήταν μαχητής της Χαμάς. Οι γιοι τους, Wael, 35, και Mohammed, 32, δεν ήταν πολεμιστές της Χαμάς. Οι κόρες τους, Hanadi, 28, και Asmaa, 22, δεν ήταν εργάτριες για τη Χαμάς, το ίδιο και τα παιδιά του ξαδέλφου μου Wael, Ισμαήλ, 11, Malak, 5, και το μωρό Μουσταφά, μόλις 24 ημερών, δεν ήταν μέλη της Ισλαμικής Τζιχάντ, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και της Φατάχ. Ωστόσο, όλοι πέθαναν στο ισραηλινό βομβαρδισμό που είχε ως στόχο το σπίτι τους στις 6:20 το πρωί της Κυριακής.
Το σπίτι τους βρισκόταν στη Yibna, γειτονιά του στρατόπεδου προσφύγων της Ράφα. Ήταν ένα μονώροφο με μια στέγη φτιαγμένη από λεπτό αμίαντο που δεν χρειαζόταν δύο πυραύλους F-16 για να καταστραφεί. Θα μπορούσε κάποιος παρακαλώ να ενημερώσει το Ισραήλ ότι τα σπίτια στα στρατόπεδα προσφύγων μπορούν να καταστραφούν, και οι ένοικοι τους να σκοτωθούν, με μια μικρή μόνο βόμβα και ότι δεν χρειάζεται να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για να τους στείλουν στη λήθη;
Δάκρυα κυλούσαν μέχρι που τα μάτια μου στέρεψαν, όταν έλαβα ένα τηλεφώνημα στις 3 Αυγούστου, που με ενημέρωνε ότι η οικογένειά μου είχε γίνει στόχος δύο πυραύλων από F-16 στην πόλη της Ράφα. Αυτή ήταν η μοίρα της οικογένειάς μας σε έναν πόλεμο που συνεχίζεται, με κάθε οικογένεια στη Λωρίδα της Γάζας να εισπράττει το μερίδιό της από θλίψη και πόνο.
Ο αδελφός του πατέρα μου, Ισμαήλ al-Ghoul, 60, δεν ήταν μέλος της Χαμάς. Η σύζυγός του, Khadra, 62, δεν ήταν μαχητής της Χαμάς. Οι γιοι τους, Wael, 35, και Mohammed, 32, δεν ήταν πολεμιστές της Χαμάς. Οι κόρες τους, Hanadi, 28, και Asmaa, 22, δεν ήταν εργάτριες για τη Χαμάς, το ίδιο και τα παιδιά του ξαδέλφου μου Wael, Ισμαήλ, 11, Malak, 5, και το μωρό Μουσταφά, μόλις 24 ημερών, δεν ήταν μέλη της Ισλαμικής Τζιχάντ, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης και της Φατάχ. Ωστόσο, όλοι πέθαναν στο ισραηλινό βομβαρδισμό που είχε ως στόχο το σπίτι τους στις 6:20 το πρωί της Κυριακής.
Το σπίτι τους βρισκόταν στη Yibna, γειτονιά του στρατόπεδου προσφύγων της Ράφα. Ήταν ένα μονώροφο με μια στέγη φτιαγμένη από λεπτό αμίαντο που δεν χρειαζόταν δύο πυραύλους F-16 για να καταστραφεί. Θα μπορούσε κάποιος παρακαλώ να ενημερώσει το Ισραήλ ότι τα σπίτια στα στρατόπεδα προσφύγων μπορούν να καταστραφούν, και οι ένοικοι τους να σκοτωθούν, με μια μικρή μόνο βόμβα και ότι δεν χρειάζεται να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για να τους στείλουν στη λήθη;
Στο 1 ευρώ αυξάνεται το βασικό εισιτήριο του ΟΑΣΘ
Επιπλέον μειώνεται η κρατική επιδότηση εισιτηρίου κατά 50% και γίνεται εθελούσια περικοπή 5% στους μισθούς των εργαζομένων, όπως προβλέπεται μεταξύ άλλων στις αποφάσεις των υπουργείων Οικονομικών και Μεταφορών. Η τροποποίηση της σύμβασης του δημοσίου με τον ΟΑΣΘ, που θα περιλαμβάνει και τις νέες τιμές των εισιτηρίων, αναμένεται να περάσει από τη Βουλή μέχρι τις 25 Αυγούστου.
21η Πανελλαδική Γιορτή Οικολογικής Γεωργίας & Χειροτεχνίας
Παρασκευή 8, Σάββατο 9 & Κυριακή 10 Αυγούστου 2014
Δημοτικό Σχολείο, Μεγάλη Παναγία Χαλκιδικής
Ο θεσμός της Οικογιορτής ξεκίνησε πριν από 20 χρόνια στη Θεσσαλονίκη και ταξιδεύει κάθε χρόνο σε διαφορετικά μέρη της χώρας. Μοιραζόμαστε γνώσεις, εμπειρία και μεθόδους με εργαστήρια, σεμινάρια και εισηγήσεις. Προωθούμε τη συνεργασία και την αυτάρκεια, την άμεση σχέση παραγωγού - καταναλωτή, για μια φυσική καλλιέργεια πέρα από τη χρήση τοξικών υλικών και την εμπορευματοποίηση των πάντων.
12 Γελοιογραφίες με… νόημα!
Review: Κακό Συναπάντημα – Children
Οι Κακό Συναπάντημα επιστρέφουν δισκογραφικά και μας παρουσιάζουν ίσως το πιο ώριμο και μεστό album της μέχρι τώρα δισκογραφίας τους. Το “Children” είναι self financed και έρχεται 2 χρόνια μετά το “Pressureality” δίνοντας ένα ακόμα εξαιρετικό αποτέλεσμα.
Το “Children” παντρεύει στα εσωτερικά του reggae και dub άλλοτε με αγγλικό άλλοτε με ελληνικό αλλά πάντοτε με τον γνωστό χιουμοριστικό – ειρωνικό στίχο που δεν μασάει και τα λέει χύμα. Άλλωστε αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό αυτή της μπάντας, ο άμεσος in-your-face τρόπος να σου πουν αυτό που θέλουν. Οι ηχογραφήσεις έγιναν στις Σέρρες και η παραγωγή του album ακούγεται πιο προσεγμένη από τις προηγούμενες κυκλοφορίες. Μάλιστα είναι τόσο καλά εμπλουτισμένη με samples και τόσο καθαρή που ξεχνάς ότι ακούς μπάντα. Αν εξαιρέσει κάποιος το λίγο αδιάφορο εισαγωγικό “Δίχως Βιτρίνα” όλα τα υπόλοιπα κομμάτια πιάνουν υψηλή απόδοση και όσο προχωράμε ο δίσκος ανεβάζει ρυθμούς.
Περνάμε στο “Ζόμπι” που σφύζει από καυστικότητα και μετέπειτα στο ομώνυμο κομμάτι “Children” το οποίο είναι και ένα από τα hit του δίσκου, με ένα σκαλωματικό refrain που σου καρφώνεται στο μυαλό. Στο “Radio Rally Rasta” μπορούμε να αντιληφθούμε εύκολα τη δουλειά που έγινε στο background με πολλά όμορφα ηλεκτρονικά στοιχεία και samples και από τη μέση και μετά το κομμάτι dubίζει ευχάριστα.
Χρειάστηκαν 1.700 Αστυνομικοί Και Ένα Τανκ Για να Εκδιωχθούν 31 Καταληψίες Από Μια Πιτσαρία Της Βιέννης
Εάν διαβάσατε τον Οδηγό του VICE για τη Βιέννη, γνωρίζετε ήδη ότι οι καταλήψεις στην πρωτεύουσα της Αυστρίας ουσιαστικά είναι μερικά μισοκαταστρεμμένα σπίτια όπου ζουν πανκόβιοι και τα περισσότερα από αυτά χρηματοδοτούνται από την κυβέρνηση ή τουλάχιστον λειτουργούν υπό την ανοχή της κυβέρνησης.
Αυτό μέχρι πριν από λίγες μέρες, όταν η μοναδική πραγματική κατάληψη της Βιέννης, η περιβόητη Pizzeria Anarchia έκλεισε. Χρειάστηκαν 1.700 αστυνομικοί, 12 ώρες, ένα τανκ και ένας εκτοξευτήρας νερού για να αναγκάσουν τους 31 καταληψίες να εγκαταλείψουν την κατάληψη. Η Pizzeria Anarchia μπορεί να μην υπάρχει πλέον, αλλά η ιστορία της πτώσης της αποτελεί ντροπή για την τοπική αστυνομία και ένα παράδειγμα των ξεδιάντροπων τακτικών που χρησιμοποιούν.
Η κατάληψη άρχισε να λειτουργεί κάποια στιγμή το 2012, όταν μια ομάδα αναρχικών προσκλήθηκε να ζήσει σε μια πρώην πιτσαρία από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη της. Ωστόσο πριν από μερικές εβδομάδες, οι καταληψίες έλαβαν σημείωμα έξωσης. Σύμφωνα με τους καταληψίες, η επιχείρηση εντασσόταν σε ένα σκοτεινό σχέδιο της εταιρίας που έχει το κτίριο προκειμένου να αναγκάσει τους ενοίκους να μετακομίσουν και να αυξήσει με αυτό τον τρόπο τα μηνιαία μισθώματα.
«Εδώ μας προσκάλεσαν οι ιδιοκτήτες του κτιρίου», μας είπε ένας από τους ανώνυμους καταληψίες. «Είπαν ότι αισθάνθηκαν λύπη για εμάς και ήθελαν να κάνουν κάποιου είδους κοινωνικό έργο. Μας είπαν ότι το μέρος ήταν εντελώς εγκαταλελειμμένο και ότι μπορούσαμε να μείνουμε για έξι μήνες. Ωστόσο, στη συνέχεια, ανακαλύψαμε ότι ζούσαν ακόμα εδώ κάποιοι ενοικιαστές-και το σχέδιό τους ήταν να μας αναγκάσουν να μετακομίσουμε επειδή υποτίθεται ότι κάνουμε πολύ θόρυβο και τους δημιουργούμε πολλά προβλήματα. Όταν καταλάβαμε την απάτη, ενώσαμε τις δυνάμεις μας με τους ενοικιαστές και καταλάβαμε ολόκληρο το κτίριο. Στόχος ήταν να δείξουμε ότι οι απλοί άνθρωποι θα μπορούσαν πραγματικά να στηρίξουν το δίκιο τους κατά αδίστακτων επιχειρήσεων και μεσιτών κερδοσκόπων».
Πέμπτη 7 Αυγούστου 2014
STANOS REGGAE FESTIVAL
3rd STANOS REGGAE FESTIVAL 2013
(από την αφίσα )
4th STANOS REGGAE FESTIVAL 2014
(από την αφίσα )
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)