Γιάννης Μακριδάκης
Σχεδόν όλα ήσαν αναμενόμενα ως απολύτως εμφανή από χρόνια. Πολύ λίγα, μάλλον πολύ λίγοι, αποτέλεσαν έκπληξη.
Μιλώ για την αλλαγή φρουράς και όχι πολιτικής, που ζούμε σε όλο της το μεγαλείο ως πέρασμα στη νέα εποχή πολιτικής απατεωνιάς και ολιγίστων αναξιοπρεπών πολιτικάντηδων.
Πριν μερικά χρόνια, το 2013, με είχε επισκεφθεί πολιτικό πρόσωπο, το οποίο απέκτησε κατόπιν σημαίνουσα θέση στο κράτος, επί “πρώτης φοράς αριστερά”, και έγινε εν τέλει υποκείμενο χλεύης και συκοφάντησης επειδή απεδείχθη αταλάντευτο στις ιδέες του και δεν έκανε εκπτώσεις στην αξιοπρέπειά του. Του είχα πει λοιπόν, του πολιτικού προσώπου αυτού, ότι σύμφωνα με τα όσα δείχνει ο βίος και η πολιτεία των στελεχών της αποκαλούμενης από εμένα τότε επενδυτικής αριστεράς, η υπόθεση πηγαίνει προς αυτήν ακριβώς την εξέλιξη που είδαμε και που ζούμε τώρα. Οι επενδυτές της ΜπλακΡοκ Τσακαλώτος και Σταθάκης μαζί με χίλιους δυο πασοκικής κουλτούρας νέους και παλαιούς ιδιοτελείς πολιτευτάδες στο γενικό τοπίο, αλλά και οι παλαιοκομματικοί μικρόψυχοι και μισάνθρωποι τύποι που στελεχώνουν το κόμμα τοπικά εδώ, και άρα κατ’ αναλογίαν τοπικά παντού, επίσης η ποιότητα του (αυτο)προωθούμενου από χρόνια για κατά τόπους βουλευτή τυπάκου της χριστιανοδημοκρατίας με διδακτορική εργασία μαθητή 1ης (πρώτης) Λυκείου και με ύφος καρδινάλιου, ίσως εξαιτίας του νερού του χωριού του που γεννά και μεγαλώνει θλιβερούς βοναπάρτηδες, όλα αυτά δείχνουν, του είχα πει του σημαίνοντος πολιτικού προσώπου που με επισκέφθηκε τότε, ότι η κατάληξη του πολιτικού τους χώρου δεν θα είναι αλλαγή πολιτικής, πόσω μάλλον προς τα αριστερά, αλλά θα είναι αλλαγή κώλων στα έδρανα της Βουλής και στις υπουργικές καρέκλες, και μάλιστα κώλων ίδιας αναξιοπρέπειας, ίσως και περισσής, χειρότερης όμως μισανθρωπιάς και χυδαιότητας, ως έχοντες την ματαιοδοξία τους και την μικρότητά τους υπό χρονία καταπίεση.
Είχε διαφωνήσει τότε το σημαίνον πολιτικό πρόσωπο και είχε υπερασπιστεί τους συντρόφους του, λέγοντας όμως ότι αν τελικά η πορεία πάει προς τα εκεί που λέω, τότε το ίδιο θα απομακρυνθεί από αυτούς και θα κρατήσει στάση καθαρή, όπως και έκανε, άσχετα αν το απομάκρυναν τελικά αυτοί, μαζί του και όλους τους υπόλοιπους που τυφλοί ή πολιτικά ανόητοι όντες στήριζαν επί τρία χρόνια ένα θλιβερό αντίγραφο του Μουσολίνι και τους ομοίους του, συν τον μπαμπά του κολλητού του, και έκαναν τούμπες αναξιοπρέπειας κι αυτοί αμέτρητες εναγκαλιζόμενοι και συναναστρεφόμενοι πολιτικά με κάθε ρετάλι της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, που μέχρι πρότινος έφτυναν, φυσικά για την προσωπική του ο καθένας προβολή έχοντας μπει στο τριπάκι της διεκδίκησης βουλευτικής έδρας. Γι’ αυτό φυσικά ξεμπροστιάστηκαν πολύ γρήγορα και δεν πήραν ούτε 3% και έμειναν έξω από τη Βουλή αποδεικνύοντας, σε συνεργασία με την άλλη θλιβερή περίπτωση παρωχημένης αριστεράς, το κκε, ότι ο κόσμος στην Ελλάδα τους έχει πλέον αφήσει πίσω προ πολλού, ότι έχει αλλάξει εποχή και ότι η αριστερά η σύγχρονη έχει πια άλλα προτάγματα, που δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι αυτοί δεν μπορούν, όχι να τα εκφράσουν αλλά ούτε να τα συλλάβουν καν.
Όσοι πολίτες τα έβλεπαν και τα σχολίαζαν αυτά από πολύ νωρίς αλλά και όσοι κάναμε κριτική και είχαμε απαιτήσεις από τους αιρετούς εκπροσώπους μας όλων των βαθμίδων να στέκονται στο ύψος μας, να έχουν διορατικότητα, μάτια ανοιχτά, κριτική ικανότητα και να διαχωρίζουν έγκαιρα τη θέση τους από την πολιτική απατεωνιά, γίναμε επανειλημμένως σάκοι για εκτόνωση λεκτική από αυτούς και τους συντρόφους τους, κάποιοι, πρόσφατα και εγώ ανάμεσα σε αυτούς, προπηλακιστήκαμε κιόλας από τραμπούκους που μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας με προβιά και μάσκα αριστερού δημοκράτη και οικογενειάρχη.
Έτσι περάσαμε όμορφα και ομαλά στην εποχή του 3ου και φαρμακερού μνημονίου της πιο χυδαίας διακυβέρνησης, της αριστεράς των προσωπικών επενδύσεων σε χρήμα και σε δόξα, δηλαδή της αριστεράς ενός εσμού ματαιόδοξων και αδίστακτα λαίμαργων που βρίσκονται τόσο μα τόσο μακριά από την συνειδητότητα και τη ζωή.
Η τιμωρία τους φυσικά πλησιάζει, είναι πολύ κοντά. Διότι τα μνημόνια είναι σχεδιασμένα από τους εντολείς τους για να εξαθλιώσουν τους πολίτες, να εκποιήσουν τη χώρα και μετά να την πετάξουν έξω από την ευρωζώνη ως άχρηστη και απομυζημένη αποικία. Μόνον κάποιοι αυτοκτονικοί, κάποιοι ηλίθιοι ή κάποιοι κομπλεξικοί με μανία για τη θλιβερή, τη δήθεν κοινωνική ανέλιξη που προσφέρει το πολιτικό κατεστημένο θα μπορούσαν να αναλάβουν στην παρούσα φάση την ευθύνη υλοποίησης των καταστροφικών πολιτικών στη θέση των προηγούμενων εθελόδουλων διαχειριστών τους. Και ω του θαύματος βρέθηκαν αυτοί να τα έχουν όλα και να ανέλθουν στην εξουσία για να καταστρέψουν μια για πάντα τη χώρα και την αριστερά, να τα φέρουν όλα εις πέρας επιτυχώς για τους δανειστές, να τα ισοπεδώσουν, και έτσι να είμαστε πλέον έτοιμοι για την αλλαγή της εποχής, που θα ανθίσει όταν για τους ίδιους, μετά από το παρόν φθινόπωρο, έρθει και τους πλακώσει μια για πάντα η βαρυχειμωνιά της Ιστορίας.
Σχεδόν όλα ήσαν αναμενόμενα ως απολύτως εμφανή από χρόνια. Πολύ λίγα, μάλλον πολύ λίγοι, αποτέλεσαν έκπληξη.
Μιλώ για την αλλαγή φρουράς και όχι πολιτικής, που ζούμε σε όλο της το μεγαλείο ως πέρασμα στη νέα εποχή πολιτικής απατεωνιάς και ολιγίστων αναξιοπρεπών πολιτικάντηδων.
Πριν μερικά χρόνια, το 2013, με είχε επισκεφθεί πολιτικό πρόσωπο, το οποίο απέκτησε κατόπιν σημαίνουσα θέση στο κράτος, επί “πρώτης φοράς αριστερά”, και έγινε εν τέλει υποκείμενο χλεύης και συκοφάντησης επειδή απεδείχθη αταλάντευτο στις ιδέες του και δεν έκανε εκπτώσεις στην αξιοπρέπειά του. Του είχα πει λοιπόν, του πολιτικού προσώπου αυτού, ότι σύμφωνα με τα όσα δείχνει ο βίος και η πολιτεία των στελεχών της αποκαλούμενης από εμένα τότε επενδυτικής αριστεράς, η υπόθεση πηγαίνει προς αυτήν ακριβώς την εξέλιξη που είδαμε και που ζούμε τώρα. Οι επενδυτές της ΜπλακΡοκ Τσακαλώτος και Σταθάκης μαζί με χίλιους δυο πασοκικής κουλτούρας νέους και παλαιούς ιδιοτελείς πολιτευτάδες στο γενικό τοπίο, αλλά και οι παλαιοκομματικοί μικρόψυχοι και μισάνθρωποι τύποι που στελεχώνουν το κόμμα τοπικά εδώ, και άρα κατ’ αναλογίαν τοπικά παντού, επίσης η ποιότητα του (αυτο)προωθούμενου από χρόνια για κατά τόπους βουλευτή τυπάκου της χριστιανοδημοκρατίας με διδακτορική εργασία μαθητή 1ης (πρώτης) Λυκείου και με ύφος καρδινάλιου, ίσως εξαιτίας του νερού του χωριού του που γεννά και μεγαλώνει θλιβερούς βοναπάρτηδες, όλα αυτά δείχνουν, του είχα πει του σημαίνοντος πολιτικού προσώπου που με επισκέφθηκε τότε, ότι η κατάληξη του πολιτικού τους χώρου δεν θα είναι αλλαγή πολιτικής, πόσω μάλλον προς τα αριστερά, αλλά θα είναι αλλαγή κώλων στα έδρανα της Βουλής και στις υπουργικές καρέκλες, και μάλιστα κώλων ίδιας αναξιοπρέπειας, ίσως και περισσής, χειρότερης όμως μισανθρωπιάς και χυδαιότητας, ως έχοντες την ματαιοδοξία τους και την μικρότητά τους υπό χρονία καταπίεση.
Είχε διαφωνήσει τότε το σημαίνον πολιτικό πρόσωπο και είχε υπερασπιστεί τους συντρόφους του, λέγοντας όμως ότι αν τελικά η πορεία πάει προς τα εκεί που λέω, τότε το ίδιο θα απομακρυνθεί από αυτούς και θα κρατήσει στάση καθαρή, όπως και έκανε, άσχετα αν το απομάκρυναν τελικά αυτοί, μαζί του και όλους τους υπόλοιπους που τυφλοί ή πολιτικά ανόητοι όντες στήριζαν επί τρία χρόνια ένα θλιβερό αντίγραφο του Μουσολίνι και τους ομοίους του, συν τον μπαμπά του κολλητού του, και έκαναν τούμπες αναξιοπρέπειας κι αυτοί αμέτρητες εναγκαλιζόμενοι και συναναστρεφόμενοι πολιτικά με κάθε ρετάλι της πολιτικής και της δημοσιογραφίας, που μέχρι πρότινος έφτυναν, φυσικά για την προσωπική του ο καθένας προβολή έχοντας μπει στο τριπάκι της διεκδίκησης βουλευτικής έδρας. Γι’ αυτό φυσικά ξεμπροστιάστηκαν πολύ γρήγορα και δεν πήραν ούτε 3% και έμειναν έξω από τη Βουλή αποδεικνύοντας, σε συνεργασία με την άλλη θλιβερή περίπτωση παρωχημένης αριστεράς, το κκε, ότι ο κόσμος στην Ελλάδα τους έχει πλέον αφήσει πίσω προ πολλού, ότι έχει αλλάξει εποχή και ότι η αριστερά η σύγχρονη έχει πια άλλα προτάγματα, που δυστυχώς ή ευτυχώς όλοι αυτοί δεν μπορούν, όχι να τα εκφράσουν αλλά ούτε να τα συλλάβουν καν.
Όσοι πολίτες τα έβλεπαν και τα σχολίαζαν αυτά από πολύ νωρίς αλλά και όσοι κάναμε κριτική και είχαμε απαιτήσεις από τους αιρετούς εκπροσώπους μας όλων των βαθμίδων να στέκονται στο ύψος μας, να έχουν διορατικότητα, μάτια ανοιχτά, κριτική ικανότητα και να διαχωρίζουν έγκαιρα τη θέση τους από την πολιτική απατεωνιά, γίναμε επανειλημμένως σάκοι για εκτόνωση λεκτική από αυτούς και τους συντρόφους τους, κάποιοι, πρόσφατα και εγώ ανάμεσα σε αυτούς, προπηλακιστήκαμε κιόλας από τραμπούκους που μέχρι πρόσφατα κυκλοφορούσαν ανάμεσά μας με προβιά και μάσκα αριστερού δημοκράτη και οικογενειάρχη.
Έτσι περάσαμε όμορφα και ομαλά στην εποχή του 3ου και φαρμακερού μνημονίου της πιο χυδαίας διακυβέρνησης, της αριστεράς των προσωπικών επενδύσεων σε χρήμα και σε δόξα, δηλαδή της αριστεράς ενός εσμού ματαιόδοξων και αδίστακτα λαίμαργων που βρίσκονται τόσο μα τόσο μακριά από την συνειδητότητα και τη ζωή.
Η τιμωρία τους φυσικά πλησιάζει, είναι πολύ κοντά. Διότι τα μνημόνια είναι σχεδιασμένα από τους εντολείς τους για να εξαθλιώσουν τους πολίτες, να εκποιήσουν τη χώρα και μετά να την πετάξουν έξω από την ευρωζώνη ως άχρηστη και απομυζημένη αποικία. Μόνον κάποιοι αυτοκτονικοί, κάποιοι ηλίθιοι ή κάποιοι κομπλεξικοί με μανία για τη θλιβερή, τη δήθεν κοινωνική ανέλιξη που προσφέρει το πολιτικό κατεστημένο θα μπορούσαν να αναλάβουν στην παρούσα φάση την ευθύνη υλοποίησης των καταστροφικών πολιτικών στη θέση των προηγούμενων εθελόδουλων διαχειριστών τους. Και ω του θαύματος βρέθηκαν αυτοί να τα έχουν όλα και να ανέλθουν στην εξουσία για να καταστρέψουν μια για πάντα τη χώρα και την αριστερά, να τα φέρουν όλα εις πέρας επιτυχώς για τους δανειστές, να τα ισοπεδώσουν, και έτσι να είμαστε πλέον έτοιμοι για την αλλαγή της εποχής, που θα ανθίσει όταν για τους ίδιους, μετά από το παρόν φθινόπωρο, έρθει και τους πλακώσει μια για πάντα η βαρυχειμωνιά της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου