Γιάννης Μακριδάκης
Όπως κάθε πρωί με ξύπνησαν πάλι τα πουλιά με το πρώτο φως.
Αφού έκανα τη γύρα μου στα φυτά και είπαμε καλημέρα με τα γατιά και τον Μάρτη, άνοιξα να δω τα μηνύματα. Στη Βολισσό φτιάχνουμε σιγά σιγά τη νέα κοινοτική πραγματικότητα της μετακαταναλωτικής εποχής. Ήδη είμαστε 5, περιμένουμε το 6ο μέλος μας τον ερχόμενο μήνα, όλοι πρώην καταναλωτές που παραιτήθηκαν δουλειάς (οι 4) και αστικού βίου. Φτιάξαμε τον πρώτο κοινό μας μπαξέ και έχουμε σχέδια φυσικής καλλιέργειας σε διάφορα χωράφια.
Απόσπασμα από το σημερινό γράμμα της Κ. που εδώ και λίγο καιρό το δουλεύει μέσα της μήπως γίνει το 7ο μέλος μας:
… Λοιπον εγω επαθα μια απο τις πιο σοβαρες καταρρευσεις μεχρι τωρα, με κρισεις πανικου, καρδιες, στομαχια, ταχυκαρδιες βασανιστικα πηγαινελα σε γιατρους κ νοσοκομεια κλπ κλπ, τα βροντηξα για μια ακομη φορα κ προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου. Χθες πηρα τα σκυλια και ετρεξα επειγοντως να κρυφτω στο δασος πανω στη διρφη να βρω την υγεια μου και να ηρεμησω απο τις αρρωστιες του συστηματος που απειλουν να με κατασπαραξουν. Το μπανιο στο ποταμι κι αργοτερα στη θαλασσα, η συνομιλια με τα βατραχια και τα γλαρονια, οι ιστοριες της κυρα βασιλως και η συναντηση με τα φιδια του βουνου καταφεραν να με γειωσουν για να μπορεσω να παρω τις απαραιτητες δυναμεις για να γυρισω στο τρελοκομειο χωρις να διαλυθω. Στον πηγαιμο ακουγα “Κοσμος” στο ραδιο και οταν η εκφωνητρια διαβασε ενα γραφτο σου για το πως θα μπορουσε η χωρα να ευημερει βασισμενη στον πολιτισμο και τον τοπικο τουρισμο της με επιασαν τα κλαμματα, το γνωστο σφιξιμο στην καρδια κι ενας πονος αβασταχτος…
Γιατι ειναι ιδιαιτερα αβασταχτος ο πονος ειδικα τωρα με την ´´αριστερή´ κυβερνηση. Ψαχνω τροπο να τα παρατησω και να φυγω απο το μπουρδελο… Θελω να βρω ενα καταφυγιο οπου θα μπορω να πατω ξυπολητη στη γη, ν ακουω μονο του ηχους της φυςης, τα νυχια μου να ειναι μαυρα απ το χωμα, ενα μικρο χωρο για να φροντιζω τα ζωα και τα σπαρτα μου, να εχω το μποστανακι μου και τιποτε αλλο! Α! Και να βρω εσωτερικο χωρο και χρονο για να γραψω…. Για την οικονομια της φυσης, το μονο οικονομικο συστημα στον πλανητη που εχει καταφερει να επιτυχει ανεαη βιωσιμοτητα κι ευημερια απο καταβολης κοσμου. Θα τα καταφερω αραγε; Λες να ειναι η Χιος ενα πιθανο καταφυγιο; …..
Όπως κάθε πρωί με ξύπνησαν πάλι τα πουλιά με το πρώτο φως.
Αφού έκανα τη γύρα μου στα φυτά και είπαμε καλημέρα με τα γατιά και τον Μάρτη, άνοιξα να δω τα μηνύματα. Στη Βολισσό φτιάχνουμε σιγά σιγά τη νέα κοινοτική πραγματικότητα της μετακαταναλωτικής εποχής. Ήδη είμαστε 5, περιμένουμε το 6ο μέλος μας τον ερχόμενο μήνα, όλοι πρώην καταναλωτές που παραιτήθηκαν δουλειάς (οι 4) και αστικού βίου. Φτιάξαμε τον πρώτο κοινό μας μπαξέ και έχουμε σχέδια φυσικής καλλιέργειας σε διάφορα χωράφια.
Απόσπασμα από το σημερινό γράμμα της Κ. που εδώ και λίγο καιρό το δουλεύει μέσα της μήπως γίνει το 7ο μέλος μας:
… Λοιπον εγω επαθα μια απο τις πιο σοβαρες καταρρευσεις μεχρι τωρα, με κρισεις πανικου, καρδιες, στομαχια, ταχυκαρδιες βασανιστικα πηγαινελα σε γιατρους κ νοσοκομεια κλπ κλπ, τα βροντηξα για μια ακομη φορα κ προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου. Χθες πηρα τα σκυλια και ετρεξα επειγοντως να κρυφτω στο δασος πανω στη διρφη να βρω την υγεια μου και να ηρεμησω απο τις αρρωστιες του συστηματος που απειλουν να με κατασπαραξουν. Το μπανιο στο ποταμι κι αργοτερα στη θαλασσα, η συνομιλια με τα βατραχια και τα γλαρονια, οι ιστοριες της κυρα βασιλως και η συναντηση με τα φιδια του βουνου καταφεραν να με γειωσουν για να μπορεσω να παρω τις απαραιτητες δυναμεις για να γυρισω στο τρελοκομειο χωρις να διαλυθω. Στον πηγαιμο ακουγα “Κοσμος” στο ραδιο και οταν η εκφωνητρια διαβασε ενα γραφτο σου για το πως θα μπορουσε η χωρα να ευημερει βασισμενη στον πολιτισμο και τον τοπικο τουρισμο της με επιασαν τα κλαμματα, το γνωστο σφιξιμο στην καρδια κι ενας πονος αβασταχτος…
Γιατι ειναι ιδιαιτερα αβασταχτος ο πονος ειδικα τωρα με την ´´αριστερή´ κυβερνηση. Ψαχνω τροπο να τα παρατησω και να φυγω απο το μπουρδελο… Θελω να βρω ενα καταφυγιο οπου θα μπορω να πατω ξυπολητη στη γη, ν ακουω μονο του ηχους της φυςης, τα νυχια μου να ειναι μαυρα απ το χωμα, ενα μικρο χωρο για να φροντιζω τα ζωα και τα σπαρτα μου, να εχω το μποστανακι μου και τιποτε αλλο! Α! Και να βρω εσωτερικο χωρο και χρονο για να γραψω…. Για την οικονομια της φυσης, το μονο οικονομικο συστημα στον πλανητη που εχει καταφερει να επιτυχει ανεαη βιωσιμοτητα κι ευημερια απο καταβολης κοσμου. Θα τα καταφερω αραγε; Λες να ειναι η Χιος ενα πιθανο καταφυγιο; …..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου