Γιάννης Μακριδάκης
Αυτό που αντιλαμβάνομαι κοιτάζοντας τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών αλλά κυρίως τις προσωπικές διαφημίσεις των υποψηφίων δημοτικών, περιφερειακών συμβούλων και ευρωβουλευτών στον Τύπο είναι ότι η ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της δεν έχει ακόμη αλλάξει σε τίποτε από το πρόσφατο παρελθόν παρ’ όλες τις κοσμογονικές αλλαγές που συνέβησαν σε ένα δυναμικό και ελπιδοφόρο για το μέλλον κομμάτι της.
Και επειδή δεν έχει αλλάξει ακόμη η πλειονότητα της κοινωνίας, δεν έχει μεταβληθεί η δυναμική της. Οπότε βλέπουμε φαινόμενα συντήρησης, χριστιανοπουριτανισμού και δεξιούρας με κάλυψη απολιτίκ στυλ ατενίστας και με νοοτροπία καταναλωτή χυδαίου και αδαούς, στυλ καλού νεαρού και πολιτισμένου επιχειρηματία να διεκδικούν τις θέσεις που αφήνει το καταρρέον καθεστώς.
Από τους σάπιους δηλαδή οδηγούμαστε σε αυτούς που έχουν όνειρο να σαπίσουν αφού βρίσκονται ήδη στην ωρίμανσή τους, την οποίαν επέτυχαν άλλοι βίαια και βιαστικά και άλλοι αγάλι αγάλι σαν φυσικό επακόλουθο της παιδείας και της καλλιέργειας που απέκτησαν από την καταναλωτική κοινωνία της λαμογιάς και της ιδιοτέλειας που τους ανέθρεψε και τους εκπαίδευσε στην βάση ευτελών “αξιών” χρήματος.
Από τους κλέφτες και ιδιοτελείς παραγοντίσκους, από τα μηδενικά της κοινωνίας και της ζωής περνάμε σε μιαν άλλη φάση, αυτή των παλαιοκομματικών που δηλώνουν ότι ανένηψαν και των νέων αναπτυξιολάγνων, “καλών επιχειρηματιών και οικογενειαρχών”, που νομίζουν ότι είναι σημαντικοί και ότι ήρθε η ώρα τους να δικαιωθούν και να αναλάβουν δράση για να μας αναπτύξουν κι αυτοί.
Παρωχημένοι τύποι της συντήρησης και της υποκρισίας εκπροσωπούν κατά κόρον τις ελληνικές μικροκοινωνίες διότι αυτός ακριβώς είναι ο νεοέλληνας που εκμεταλλεύεται τα παιδιά του για να επιβιώσει. Δανείζεται από το μέλλον χρήμα, ξεπουλάει την πατρίδα τους, τα βγάζει και στο κλαρί άμα λάχει για να αποκτήσει ψήφους ή εισόδημα. Ανυποψίαστοι εγκληματίες με το προσωπείο του πολιτισμένου καταναλωτή κοπροκρατούν το μέλλον.
Θέλει πολύ δουλειά ακόμα ο άνθρωπος. Δουλειά που γίνεται μόνο, δυστυχώς, όταν υπάρξει ανάγκη επιβίωσης. Ο πάτος απέχει κάμποσο ακόμη και οι νεοέλληνες αισθάνονται πως έχουν περιθώρια. Οι επόμενοι, τα παιδιά τους δηλαδή, ας φάνε ο ένας τον άλλον, δεν τους ενδιαφέρει διόλου τους καλούς οικογενειάρχες, πατριώτες και επιχειρηματίες πολιτισμένους γονείς τους, οι οποίοι αποδεικνύονται και επιθυμούν να είναι άκρως πουριτανοί, δειλοί, φασίστες με κάλυψη απολιτίκ και “πολιτισμένου”.
ΥΓ
Το ότι καταφθάνουν στο νησί για προεκλογικές ομιλίες ο Βορίδης, ο Μουσουρούλης, ο Μηλιός, ο Λοβέρδος, ο Ψωμιάδης είναι ένας λόγος για να μην ξαναβγείς στην κοινωνία των καταναλωτών ποτέ. Ο ένας χειρότερος από τον άλλον πολιτικά κατακάθια, αναξιοπρεπείς και αναξιόπιστοι, ανακόλουθοι λόγων και πράξεων.
Αυτό που αντιλαμβάνομαι κοιτάζοντας τα ψηφοδέλτια των συνδυασμών αλλά κυρίως τις προσωπικές διαφημίσεις των υποψηφίων δημοτικών, περιφερειακών συμβούλων και ευρωβουλευτών στον Τύπο είναι ότι η ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της δεν έχει ακόμη αλλάξει σε τίποτε από το πρόσφατο παρελθόν παρ’ όλες τις κοσμογονικές αλλαγές που συνέβησαν σε ένα δυναμικό και ελπιδοφόρο για το μέλλον κομμάτι της.
Και επειδή δεν έχει αλλάξει ακόμη η πλειονότητα της κοινωνίας, δεν έχει μεταβληθεί η δυναμική της. Οπότε βλέπουμε φαινόμενα συντήρησης, χριστιανοπουριτανισμού και δεξιούρας με κάλυψη απολιτίκ στυλ ατενίστας και με νοοτροπία καταναλωτή χυδαίου και αδαούς, στυλ καλού νεαρού και πολιτισμένου επιχειρηματία να διεκδικούν τις θέσεις που αφήνει το καταρρέον καθεστώς.
Από τους σάπιους δηλαδή οδηγούμαστε σε αυτούς που έχουν όνειρο να σαπίσουν αφού βρίσκονται ήδη στην ωρίμανσή τους, την οποίαν επέτυχαν άλλοι βίαια και βιαστικά και άλλοι αγάλι αγάλι σαν φυσικό επακόλουθο της παιδείας και της καλλιέργειας που απέκτησαν από την καταναλωτική κοινωνία της λαμογιάς και της ιδιοτέλειας που τους ανέθρεψε και τους εκπαίδευσε στην βάση ευτελών “αξιών” χρήματος.
Από τους κλέφτες και ιδιοτελείς παραγοντίσκους, από τα μηδενικά της κοινωνίας και της ζωής περνάμε σε μιαν άλλη φάση, αυτή των παλαιοκομματικών που δηλώνουν ότι ανένηψαν και των νέων αναπτυξιολάγνων, “καλών επιχειρηματιών και οικογενειαρχών”, που νομίζουν ότι είναι σημαντικοί και ότι ήρθε η ώρα τους να δικαιωθούν και να αναλάβουν δράση για να μας αναπτύξουν κι αυτοί.
Παρωχημένοι τύποι της συντήρησης και της υποκρισίας εκπροσωπούν κατά κόρον τις ελληνικές μικροκοινωνίες διότι αυτός ακριβώς είναι ο νεοέλληνας που εκμεταλλεύεται τα παιδιά του για να επιβιώσει. Δανείζεται από το μέλλον χρήμα, ξεπουλάει την πατρίδα τους, τα βγάζει και στο κλαρί άμα λάχει για να αποκτήσει ψήφους ή εισόδημα. Ανυποψίαστοι εγκληματίες με το προσωπείο του πολιτισμένου καταναλωτή κοπροκρατούν το μέλλον.
Θέλει πολύ δουλειά ακόμα ο άνθρωπος. Δουλειά που γίνεται μόνο, δυστυχώς, όταν υπάρξει ανάγκη επιβίωσης. Ο πάτος απέχει κάμποσο ακόμη και οι νεοέλληνες αισθάνονται πως έχουν περιθώρια. Οι επόμενοι, τα παιδιά τους δηλαδή, ας φάνε ο ένας τον άλλον, δεν τους ενδιαφέρει διόλου τους καλούς οικογενειάρχες, πατριώτες και επιχειρηματίες πολιτισμένους γονείς τους, οι οποίοι αποδεικνύονται και επιθυμούν να είναι άκρως πουριτανοί, δειλοί, φασίστες με κάλυψη απολιτίκ και “πολιτισμένου”.
ΥΓ
Το ότι καταφθάνουν στο νησί για προεκλογικές ομιλίες ο Βορίδης, ο Μουσουρούλης, ο Μηλιός, ο Λοβέρδος, ο Ψωμιάδης είναι ένας λόγος για να μην ξαναβγείς στην κοινωνία των καταναλωτών ποτέ. Ο ένας χειρότερος από τον άλλον πολιτικά κατακάθια, αναξιοπρεπείς και αναξιόπιστοι, ανακόλουθοι λόγων και πράξεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου