Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένας Γερμανός, ένας Σκωτσέζος , ένας Ρώσος και ένας Έλληνας και καθένας έπαιζε μόνος του μουσική στον πεζόδρομο της Ερμού ,λέγοντας μία καλημέρα ο ένας στον άλλον από συναδελφική ευγένεια. Μέχρι που το φθινόπωρο του 2011 δημιούργησαν τους Ερμού 32, επειδή ταίριαξαν τα μουσικά τους όργανα και απολάμβαναν πολύ τους αυτοσχεδιασμούς τους. Της Μαργαρίτας Τζαβάρα.
Ο Bob Boyle, σκωτσέζος στην καταγωγή, από ένα ταξίδι του στην Ελλάδα παίζοντας μουσική στο δρόμο στους Παξούς κατέληξε μόνιμα στους δρόμους της Αθήνας. Ο Μπόρις Βουτσίνος, ξεκινώντας από τις γειτονιές της Ζυρίχης το ’80 εδώ και 4 χρόνια φορτωμένος μία σκηνή μουσικού εξοπλισμού ζει από αυτό.
Ο Ανέστης Χαραλαμπίδης, ο Ρώσος της παρέας, θυμάται τον εαυτό του από τα 15 του στα σοκάκια της Πλάκας να παίζει για τα χρήματα και τη μεγάλη του αγάπη, τους Beatles. Και ο Γιώργος Ζουρνατζής, ο Έλλην, θεωρεί το δρόμο σχολείο και ξεκίνησε πριν 2 χρόνια να παίζει γοητευμένος από την ελευθερία που ένιωσε εκεί. Τους συναντήσαμε στο υπόγειο που κάνουν τις πρόβες τους, ανάμεσα σε αφίσες με καλλιτέχνες της rock και της jazz και μας είπαν ότι τις καθοριστικές τους πρόβες τις κάνουν στο δρόμο.
Διαβάστε την συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου