Γιάννης Μακριδάκης
Χτες ήρθε και με βρήκε ένας άνθρωπος γύρω στα 65 για να κάνουμε μαζί σχέδιο πώς να ξεκινήσει φυσική καλλιέργεια σε ένα κτήμα που διαθέτει. Έκατσε στο μούρκι κι έβγαλε από την τσάντα του ένα κάρο βιβλία από τον Φουκουόκα μέχρι βιολογικές καλλιέργειες, μέχρι αρωματικά φυτά.
Αφού είπαμε πολλά για σπόρους, κρατήσαμε σημειώσεις και κάναμε τον σχεδιασμό της σποράς μας πριν τις βροχές, τον ρώτησα τι έκανε στη ζωή του
Και μου λέει επ ακριβώς:
Έκανα εγχείριση ανοιχτής καρδιάς στα 45 μου διότι δούλευα πολύ, από τις 6 το πρωί μέχρι το βράδυ για να κάνω λεφτά, να αφήσω κάτι στο παιδί, και πέτυχα. Του κανα σπίτι, του πήρα αυτοκίνητο, το σπούδασα στο αμερικανικό, πήγε και για μεταπτυχιακό και μόλις έφτασε 25 χρονων πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο.
Από τότε μόνο η γη με κάνει και κάνω όνειρα πια, κι ας είμαι τελείως άσχετος από γεωργικά, παίρνω βιβλία και τα διαβάζω και ονειρεύομαι φυτά να μεγαλώνουν…
Χτες ήρθε και με βρήκε ένας άνθρωπος γύρω στα 65 για να κάνουμε μαζί σχέδιο πώς να ξεκινήσει φυσική καλλιέργεια σε ένα κτήμα που διαθέτει. Έκατσε στο μούρκι κι έβγαλε από την τσάντα του ένα κάρο βιβλία από τον Φουκουόκα μέχρι βιολογικές καλλιέργειες, μέχρι αρωματικά φυτά.
Αφού είπαμε πολλά για σπόρους, κρατήσαμε σημειώσεις και κάναμε τον σχεδιασμό της σποράς μας πριν τις βροχές, τον ρώτησα τι έκανε στη ζωή του
Και μου λέει επ ακριβώς:
Έκανα εγχείριση ανοιχτής καρδιάς στα 45 μου διότι δούλευα πολύ, από τις 6 το πρωί μέχρι το βράδυ για να κάνω λεφτά, να αφήσω κάτι στο παιδί, και πέτυχα. Του κανα σπίτι, του πήρα αυτοκίνητο, το σπούδασα στο αμερικανικό, πήγε και για μεταπτυχιακό και μόλις έφτασε 25 χρονων πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο.
Από τότε μόνο η γη με κάνει και κάνω όνειρα πια, κι ας είμαι τελείως άσχετος από γεωργικά, παίρνω βιβλία και τα διαβάζω και ονειρεύομαι φυτά να μεγαλώνουν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου