Η επανάσταση ξεκινάει από το πρωινό

Θα έχετε προσέξει φαντάζομαι ότι έχει γεμίσει η Ελλάδα με μαγαζάκια που πουλάνε σφολιάτες, οι οποίες περιέχουν μέσα διάφορα απορρίμματα (τυρί ή υποκατάστατα, αλλαντικά κλπ) αλλά και καφέδες σε πλαστικά ή χάρτινα ποτήρια, τα δε μαγαζάκια αυτά πλασάρονται και ως πολιτισμένα καμιά φορά, ως ψαγμένα κάποια, με ταμπέλες στυλάτες και τίτλους πολύ δήθεν, με διάκοσμο συμπαθητικό, με καθαριότητα αστραφτερή, με προσωπικό ευγενικό.
Σίγουρα θα τα έχετε προσέξει, εδώ τα πρόσεξα εγώ που είμαι στο βουνό.
Αυτά λοιπόν τα μαγαζάκια αποτελούν το λάβαρο της αποτυχίας μας και της ανοησίας μας. Διότι η συντριπτική πλειονότητα των κατοίκων των πόλεων τρέφονται από αυτά, κάποιοι αποκλειστικά, κάποιοι μόνο τα πρωινά, παράγοντας έναν απίστευτο όγκο πολύ κακής ποιότητας απορριμμάτων μέσα τους και γύρω τους.
Ό,τι τρώμε και ό,τι πίνουμε, είμαστε.
Τον καφέ μας, όσοι πίνουμε, μπορούμε να τον πίνουμε σε ποτήρι δικό μας, έστω και αν μας τον φτιάχνει αυτό το μαγαζάκι με τις σφολιάτες, στο οποίο μπαίνουμε κάθε πρωί. Μπορούμε να παίρνουμε και το ποτήρι μας μαζί, να το δίνουμε στον υπάλληλο και να μας φτιάχνει εκεί τον καφέ μας. Δεν είναι τίποτα αυτό, είναι μια απλή κίνηση συνειδητότητας. Όσο για τα επεξεργασμένα τρόφιμα, αν συνειδητοποιήσουμε ότι μας καθιστούν ψυχικά, πνευματικά και οργανικά απορρίμματα, θα τα κόψουμε και θα τα αντικαταστήσουμε με φυσικές τροφές.
Καλημέρα, αυτή είναι μια αρχή επανάστασης και όχι τα μεγαλεπίβολα σχέδια σύγκρουσης με ένα σύστημα το οποίο είναι κατά βάθος ο εαυτός μας

Γιάννης Μακριδάκης