Σπορές

Γιάννης Μακριδάκης

Αυτές τις μέρες που περιμένουμε τις βροχές εδώ στην καλοκαιρινή ακόμη βορειοδυτική χίο, σπέρνουμε στα χωράφια τους σβόλους που φτιάξαμε τον αύγουστο. Έχουμε δυο τρία τσουβάλια σβόλους με σποράκια εντός τους, κάθε είδους και μεγέθους, τα οποία διανέμουμε και σε φίλους που ενδιαφέρονται και πράττουν ομοίως.
Όταν συναναστρέφεσαι με τα φυτά και τους σπόρους μαθαίνεις ότι σε “συμφέρει” η προσφορά, η διασπορά, η ανταλλαγή, η συνύπαρξη, μαθαίνεις ότι είναι για το καλό σου η ανοιχτοχεριά και ότι η τσιγκουνιά, το σαβούριασμα και η ατομικότητα είναι χαρακτηριστικά καταναλωτικών κοινωνιών και ανθρώπων ανασφαλών λόγω μη επαφής τους με τον πλούτο πια, ανθρώπων πλανεμένων από αξίες ευτελείς, ανθρώπων με πεποίθηση ότι χρήμα είναι πόρος, ανθρώπων χειραγωγημένων δίχως αντίληψη της παραγωγής και του πλούτου της γης.

Όταν συναναστρέφεσαι με τον πραγματικό και αειφόρο πλούτο λοιπόν, ξέρεις ότι δεν έχει νόημα να κρατάς για πάρτι σου τίποτα, ξέρεις ότι τίποτα δεν πάει χαμένο όπου κι φτάσει, όπου κι αν πέσει, απεναντίας, η πρόοδος θα είναι γεωμετρική, το επιτόκιο ασύληπτο, αρκεί ο σπόρος που βαστάς να πέσει στη γη σε όσο περισσότερες μεριές μπορείς να τον μοιράσεις