Αχίλλειος πτέρνα

Γιάννης Μακριδάκης

Αριστερή πολιτική στροφή δίχως αμφισβήτηση εκ βάθρων του συστήματος δεν μπορεί να συμβεί. Διότι αν σε ενδιαφέρουν οι αγορές το χρηματιστήριο, το ΑΕΠ, το χρέος, η ανάπτυξη, οι επενδύσεις, αν λειτουργείς με βάση όλα αυτά και με το μυαλό σε αυτά, αν δεν έχεις απεμπλακεί από τα ανυπόστατα κατασκευάσματα του καταναλωτισμού και δεν έχεις πολιτική που να τα αγνοεί και να οραματίζεται-οδηγεί την κοινωνία σε ευημερία δίχως ανάπτυξη, αργά ή γρήγορα θα υποκύψεις στις πιέσεις.
Προσωπικά είμαι πολύ ευχαριστημένος με τα πρώτα δείγματα διακυβέρνησης αλλά το βασικό κριτήριο για το οποίο δεν εμπιστεύτηκα τον Σύριζα στις εκλογές ισχύει ακόμη και μάλιστα είναι αυτό ακριβώς που με προβληματίζει, για να μην πω με τρομάζει για την συνέχεια.
Το ότι δεν έχει υιοθετήσει ούτε καν ως ρητορική έννοιες και πολιτικές μιας εποχής απεξάρτησης από τον καταναλωτισμό, τις αγορές και τους όρους-ορισμούς του. Απεναντίας, ακούω ολοένα και περισσότερο για προσκλήσεις διεθνών επενδυτών με στόχο την ανάπτυξη που θα βοηθήσει στην αποπληρωμή του χρέους και αυτό με κάνει ακόμη πιο επιφυλακτικό για την αριστερή μας, όντως σε σχέση με την προηγούμενη ακροδεξιά, κυβέρνηση.

Προεκλογικά λοιπόν έλεγα ότι δεν τους εμπιστεύομαι διότι δεν έχουν δώσει χώρο σε πολιτικές πραγματικής αμφισβήτησης του συστήματος και ώθησης της ελληνικής κοινωνίας και κράτους προς ομαλή μετάβαση σε μια μετακαταναλωτική εποχή. Τώρα, αν και είμαι πολύ ικανοποιημένος από την οφθαλμοφανή ποιοτική αναβάθμιση και το ύφος της διακυβέρνησης, προβληματίζομαι ακόμη περισσότερο διότι αυτή ακριβώς η έλλειψη οράματος και εναλλακτικής πολιτικής φαίνεται αμέσως κατά τις πρώτες μέρες αλλά και καθημερινά νομίζω θα φαίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα ότι ή θα τους οδηγήσει σε συμβιβασμούς ή θα αποτελέσει την αχίλλειο πτέρνα της