Κώστας Κουκουμάκας, Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Αβραμίδης - VICE
Ο ήλιος έκαιγε ακόμη στη Θεσσαλονίκη νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου και τηλεοράσεις έβγαιναν στα μπαλκόνια των γύρω πολυκατοικιών για τον πρώτο αγώνα της Εθνικής στο Μουντιάλ. Την ίδια ακριβώς ώρα, το γήπεδο της Τριανδρίας γέμιζε κόσμο, πανό και συνθήματα για να παιχτεί ποδόσφαιρο. Κοντράστ ιντριγκαδόρικο, γιατί η χαρά της μπάλας δεν συνέβαινε τώρα στη Βραζιλία, αλλά σε μια γειτονιά στην ανατολική πλευρά της πόλης.
Αντίπαλοι στον φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου είναι η αυτό-οργανωμένη ομάδα της Προοδευτικής – Έκρηξης Τούμπας και, για πρώτη φορά, ερασιτέχνες της θρυλικής St. Pauli (Ζανκτ Πάουλι), ομάδας του Αμβούργου, γνωστής για τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά παιχτών και οπαδών, αλλά και την αποστροφή προς το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Στην εξέδρα, όπου ο κόσμος πυκνώνει, πανό γράφουν: «Εστία ανομίας είναι η Αμυγδαλέζα», “Fuck FIFA, Boycott Mundial”, «90΄ αντίπαλοι στο γήπεδο – μια ζωή ενωμένοι στους δρόμους ενάντια σε κράτος, φασίστες, αφεντικά», και βέβαια το “You‘ll never drink alone” ως παράφραση του ιστορικού συνθήματος της αγγλικής Liverpool, “You‘ll never walk alone”.
Το ματς αρχίζει, χτυπούν τύμπανα, ανάβουν βεγγαλικά, η Προοδευτική σκοράρει, η κερκίδα δονείται. «Οοο Εκρηξάρα, έκρηξη σε κάθε σου γκολάρα». Οι παίχτες στο χορτάρι κάνουν ντρίπλες, κρυφοκοιτάζουν προς την εξέδρα, τρέχουν πίσω από τη μπάλα σαν παιδιά. Σε λίγο, γκολ πετυχαίνει η St. Pauli και οι πανηγυρισμοί είναι το ίδιο ενθουσιώδεις. Γκράντε ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, χωρίς χουλιγκανισμούς και οπαδικούς στρατούς προέδρων, με γλυκιά νοσταλγία στην κουλτούρα της αλάνας.
Οι σημερινοί παίχτες της Έκρηξης συσπειρώθηκαν το 2008 γύρω από την παλιά ομάδα της Τούμπας, την Προοδευτική, συλλόγου με εργατικές καταβολές, και έδειξαν ότι μπορεί να γίνει πράξη στο ποδόσφαιρο το εγχείρημα της αυτό-οργάνωσης. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από τη συνέλευση, τα έσοδα προέρχονται από κάρτες μελών, εκδηλώσεις και πωλήσεις αναμνηστικών. Το γήπεδο γεμίζει κάθε Κυριακή και παίχτες άλλων ομάδων ζητούν να φορέσουν τη φανέλα με το μαύρο και το μοβ. Κάτι κρίσιμο: «Είμαστε απέναντι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, αλλά και στην αντίληψη για το παλαιότερο, καθώς αποτελούν προϊόν και ως εκ τούτου αντικείμενο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και πάντα βρωμούσαν σκοπιμότητα, συμφέρον, δολοπλοκία. Απέναντι στην αντίληψη ότι όσοι βρίσκονται στο γήπεδο είναι σιωπηλοί καταναλωτές, άοσμοι και άχρωμοι χειροκροτητές και προπαντός πολιτικά ουδέτεροι, χωρίς λόγο και έκφραση μέσα στα γήπεδα, που συνεχώς γεμίζουν με αστυνομία και κάμερες» γράφουν τα μέλη της συλλογικότητας.
Από την άλλη, η γερμανική St. Pauli υποστηρίζεται από ομάδες αντιφασιστών και όσων αγωνίζονται για τη χαμένη τιμή του αθλήματος. Η ομάδα του Αμβούργου διαμόρφωσε τον κοινωνικό της χαρακτήρα κυρίως μετά τη δεκαετία του ’80 και ήταν η πρώτη στη Γερμανία που απέκλεισε τους νεοναζί και τους χούλιγκαν από την κερκίδα. Γύρω της συσπειρώθηκαν αντιρατσιστές, εργάτες, πάνκηδες και ομάδες φιλάθλων που βλέπουν το γήπεδο ως ανοικτό δημόσιο χώρο, αναρτώντας πανό με πολιτικά μηνύματα και συμμετέχοντας ενεργά σε κινήματα. Οι ίδιοι αποστρέφονται τους σπόνσορες και τα χρυσά συμβόλαια. Η St. Pauliέχει φθάσει να αγωνιστεί ως και στην Μπουντεσλίγκα και σήμερα διαθέτει πολλές ομάδες ερασιτεχνών, μία από τις οποίες αγωνίζεται αυτό το απόγευμα στο γήπεδο της Τριανδρίας.
Στο μεταξύ, η Προοδευτική πετυχαίνει όμορφα γκολ και η κερκίδα δονείται. «Έκρηξη ολέ, γαμιούνται οι ΠΑΕ, δεν θα σ’ αφήσω μόνη σου ποτέ». Ο κόσμος υποστηρίζει περισσότερο τους αντιπάλους και φωνάζει στον τερματοφύλακα της γηπεδούχου ομάδας να «φάει επιτέλους ένα γκολ». Σε μια στιγμή, γίνεται γνωστό ότι στον αγώνα του Μουντιάλ στη Βραζιλία η Κολομβία πετυχαίνει γκολ εναντίον της Ελλάδας. Χαμόγελα στην κερκίδα και συνθήματα. «Στην εθνική ενότητα είμαστε προδότες». Κι έπειτα, χιούμορ και τυμπανοκρουσίες. «Ήμουν φυλακή πολύ καιρό και πήρα ελικόπτερο για να σε δω».
Εισιτήριο δεν υπάρχει και ένα κράνος μοτοσικλέτας κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο για την οικονομική ενίσχυση. Στον αγωνιστικό χώρο, παίχτες αλλάζουν φανέλες ώστε να αγωνιστούν με την αντίπαλη ομάδα στο υπόλοιπο του 90λεπτου. Περίτεχνες ντρίπλες και άστοχες πάσες χειροκροτούνται το ίδιο. Άνθρωποι τρέχουν πίσω από μια μπάλα, κάνουν πολιτικό μήνυμα το παράλογο, με θεατρικότητα, σε μια παράσταση χωρίς πρόβα.
Το ματς τελειώνει με σκορ 4-1 υπέρ της ομάδας της Τούμπας, οι ποδοσφαιριστές γίνονται ένα κουβάρι, χειροκροτούν την εξέδρα και ανταποδίδουν ενθουσιασμό. Παίχτες της St. Pauli ανεβαίνουν στα κάγκελα και φωνάζουν ρυθμικά το σύνθημα “Allerta Allerta Antifasista”. Όταν φεύγουμε από το γήπεδο, η ομάδα της Εθνικής δεν έχει δεχτεί ακόμη το τρίτο γκολ από την Κολομβία στον πρώτο αγώνα για το Μουντιάλ. Στα μπαλκόνια ακούγεται τώρα μόνο η ψυχρή αναμετάδοση στις τηλεοράσεις από τα γήπεδα της Βραζιλίας.
Δείτε το φωτορεπορτάζ ΕΔΩ
Ο ήλιος έκαιγε ακόμη στη Θεσσαλονίκη νωρίς το απόγευμα του Σαββάτου και τηλεοράσεις έβγαιναν στα μπαλκόνια των γύρω πολυκατοικιών για τον πρώτο αγώνα της Εθνικής στο Μουντιάλ. Την ίδια ακριβώς ώρα, το γήπεδο της Τριανδρίας γέμιζε κόσμο, πανό και συνθήματα για να παιχτεί ποδόσφαιρο. Κοντράστ ιντριγκαδόρικο, γιατί η χαρά της μπάλας δεν συνέβαινε τώρα στη Βραζιλία, αλλά σε μια γειτονιά στην ανατολική πλευρά της πόλης.
Αντίπαλοι στον φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου είναι η αυτό-οργανωμένη ομάδα της Προοδευτικής – Έκρηξης Τούμπας και, για πρώτη φορά, ερασιτέχνες της θρυλικής St. Pauli (Ζανκτ Πάουλι), ομάδας του Αμβούργου, γνωστής για τα αντιφασιστικά αντανακλαστικά παιχτών και οπαδών, αλλά και την αποστροφή προς το σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Στην εξέδρα, όπου ο κόσμος πυκνώνει, πανό γράφουν: «Εστία ανομίας είναι η Αμυγδαλέζα», “Fuck FIFA, Boycott Mundial”, «90΄ αντίπαλοι στο γήπεδο – μια ζωή ενωμένοι στους δρόμους ενάντια σε κράτος, φασίστες, αφεντικά», και βέβαια το “You‘ll never drink alone” ως παράφραση του ιστορικού συνθήματος της αγγλικής Liverpool, “You‘ll never walk alone”.
Το ματς αρχίζει, χτυπούν τύμπανα, ανάβουν βεγγαλικά, η Προοδευτική σκοράρει, η κερκίδα δονείται. «Οοο Εκρηξάρα, έκρηξη σε κάθε σου γκολάρα». Οι παίχτες στο χορτάρι κάνουν ντρίπλες, κρυφοκοιτάζουν προς την εξέδρα, τρέχουν πίσω από τη μπάλα σαν παιδιά. Σε λίγο, γκολ πετυχαίνει η St. Pauli και οι πανηγυρισμοί είναι το ίδιο ενθουσιώδεις. Γκράντε ποδοσφαιρική ατμόσφαιρα, χωρίς χουλιγκανισμούς και οπαδικούς στρατούς προέδρων, με γλυκιά νοσταλγία στην κουλτούρα της αλάνας.
Οι σημερινοί παίχτες της Έκρηξης συσπειρώθηκαν το 2008 γύρω από την παλιά ομάδα της Τούμπας, την Προοδευτική, συλλόγου με εργατικές καταβολές, και έδειξαν ότι μπορεί να γίνει πράξη στο ποδόσφαιρο το εγχείρημα της αυτό-οργάνωσης. Οι αποφάσεις λαμβάνονται από τη συνέλευση, τα έσοδα προέρχονται από κάρτες μελών, εκδηλώσεις και πωλήσεις αναμνηστικών. Το γήπεδο γεμίζει κάθε Κυριακή και παίχτες άλλων ομάδων ζητούν να φορέσουν τη φανέλα με το μαύρο και το μοβ. Κάτι κρίσιμο: «Είμαστε απέναντι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, αλλά και στην αντίληψη για το παλαιότερο, καθώς αποτελούν προϊόν και ως εκ τούτου αντικείμενο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και πάντα βρωμούσαν σκοπιμότητα, συμφέρον, δολοπλοκία. Απέναντι στην αντίληψη ότι όσοι βρίσκονται στο γήπεδο είναι σιωπηλοί καταναλωτές, άοσμοι και άχρωμοι χειροκροτητές και προπαντός πολιτικά ουδέτεροι, χωρίς λόγο και έκφραση μέσα στα γήπεδα, που συνεχώς γεμίζουν με αστυνομία και κάμερες» γράφουν τα μέλη της συλλογικότητας.
Από την άλλη, η γερμανική St. Pauli υποστηρίζεται από ομάδες αντιφασιστών και όσων αγωνίζονται για τη χαμένη τιμή του αθλήματος. Η ομάδα του Αμβούργου διαμόρφωσε τον κοινωνικό της χαρακτήρα κυρίως μετά τη δεκαετία του ’80 και ήταν η πρώτη στη Γερμανία που απέκλεισε τους νεοναζί και τους χούλιγκαν από την κερκίδα. Γύρω της συσπειρώθηκαν αντιρατσιστές, εργάτες, πάνκηδες και ομάδες φιλάθλων που βλέπουν το γήπεδο ως ανοικτό δημόσιο χώρο, αναρτώντας πανό με πολιτικά μηνύματα και συμμετέχοντας ενεργά σε κινήματα. Οι ίδιοι αποστρέφονται τους σπόνσορες και τα χρυσά συμβόλαια. Η St. Pauliέχει φθάσει να αγωνιστεί ως και στην Μπουντεσλίγκα και σήμερα διαθέτει πολλές ομάδες ερασιτεχνών, μία από τις οποίες αγωνίζεται αυτό το απόγευμα στο γήπεδο της Τριανδρίας.
Στο μεταξύ, η Προοδευτική πετυχαίνει όμορφα γκολ και η κερκίδα δονείται. «Έκρηξη ολέ, γαμιούνται οι ΠΑΕ, δεν θα σ’ αφήσω μόνη σου ποτέ». Ο κόσμος υποστηρίζει περισσότερο τους αντιπάλους και φωνάζει στον τερματοφύλακα της γηπεδούχου ομάδας να «φάει επιτέλους ένα γκολ». Σε μια στιγμή, γίνεται γνωστό ότι στον αγώνα του Μουντιάλ στη Βραζιλία η Κολομβία πετυχαίνει γκολ εναντίον της Ελλάδας. Χαμόγελα στην κερκίδα και συνθήματα. «Στην εθνική ενότητα είμαστε προδότες». Κι έπειτα, χιούμορ και τυμπανοκρουσίες. «Ήμουν φυλακή πολύ καιρό και πήρα ελικόπτερο για να σε δω».
Εισιτήριο δεν υπάρχει και ένα κράνος μοτοσικλέτας κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο για την οικονομική ενίσχυση. Στον αγωνιστικό χώρο, παίχτες αλλάζουν φανέλες ώστε να αγωνιστούν με την αντίπαλη ομάδα στο υπόλοιπο του 90λεπτου. Περίτεχνες ντρίπλες και άστοχες πάσες χειροκροτούνται το ίδιο. Άνθρωποι τρέχουν πίσω από μια μπάλα, κάνουν πολιτικό μήνυμα το παράλογο, με θεατρικότητα, σε μια παράσταση χωρίς πρόβα.
Το ματς τελειώνει με σκορ 4-1 υπέρ της ομάδας της Τούμπας, οι ποδοσφαιριστές γίνονται ένα κουβάρι, χειροκροτούν την εξέδρα και ανταποδίδουν ενθουσιασμό. Παίχτες της St. Pauli ανεβαίνουν στα κάγκελα και φωνάζουν ρυθμικά το σύνθημα “Allerta Allerta Antifasista”. Όταν φεύγουμε από το γήπεδο, η ομάδα της Εθνικής δεν έχει δεχτεί ακόμη το τρίτο γκολ από την Κολομβία στον πρώτο αγώνα για το Μουντιάλ. Στα μπαλκόνια ακούγεται τώρα μόνο η ψυχρή αναμετάδοση στις τηλεοράσεις από τα γήπεδα της Βραζιλίας.
Δείτε το φωτορεπορτάζ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου