Tο ποδόσφαιρο είναι γεμάτο ιστορίες με συλλόγους που κατέκτησαν τα πάντα και εν συνεχεία σβήστηκαν από τον χάρτη. Καμία όμως δεν ανέβηκε με τόσο θόρυβο, για να κατακρημνισθεί επίσης παταγωδώς, όσο η Όμπιλιτς. Η ομάδα του Ζέλικο Ραζνάτοβιτς, γνωστού και ως «Αρκάν»…
Το 1998 ήταν χρονιά σταθμός για το σερβικό ποδόσφαιρο, καθώς η «σταχτοπούτα» Όμπιλιτς κατέκτησε τον τίτλο και ήταν η πρώτη φορά από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που το πρωτάθλημα δεν κατέληγε στην Παρτιζάν ή στον Ερυθρό Αστέρα.
Τη σεζόν εκείνη, 1997-98, η Όμπιλιτς πήρε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια του Ερυθρού Αστέρα, με μόλις δύο βαθμούς διαφορά, ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου, όπου έχασε από την Παρτιζάν.
Ο εκ των ηγετών εκείνης της ομάδας, ο διεθνής Σέρβος μέσος Νέναντ Γκρόζιτς δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραδεχτεί το προφανές. «Η επιτυχία μας οφείλεται στον πρόεδρο μας, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς που μας μετέδωσε τη νοοτροπία του νικητή». Πολύ κομψή διατύπωση για έναν κοινό εγκληματία του ποινικού δικαίου και εγκληματία πολέμου όπως ο Αρκάν…
Ηγέτης της διαβόητης Σερβικής Εθελοντικής Φρουράς, οι «Τίγρεις του Αρκάν» στο όνομα του σερβικού εθνικισμού προχώρησαν σε εθνοκάθαρση πληθυσμών και γενοκτονίες σε Βοσνία και Κροατία κατά τον εμφύλιο. Ο ίδιος είχε γίνει ζάπλουτος στο μεταξύ χάρη στο λαθρεμπόριο, τη μαύρη αγορά και πολλές άλλες παράνομες δραστηριότητες.
Προκειμένου να «ξεπλένει» χρήματα, ο Αρκάν βρήκε πρόσφορο έδαφος με την ενασχόληση του με την Όμπιλιτς. Ο ίδιος υπερηφανευόταν πως οι παίκτες του ήταν οι καλύτερα αμειβόμενοι στη χώρα, έχοντας επιβάλλει «σιδηρά πειθαρχία» στην ομάδα.
Φυσικά, η αλήθεια είναι πως οι άλλες ομάδες έτρεμαν την Όμπιλιτς εξαιτίας του Αρκάν, αφού όποιος αντίπαλος πήγαινε κόντρα, είχε άσχημα ξεμπερδέματα… Είναι γνωστό πως ο ίδιος είχε μπει στα αποδυτήρια αντίπαλης ομάδα σημαδεύοντας με όπλο το γόνατο ενός επιθετικού, ενώ σε άλλη περίσταση είχε… κλειδώσει αντίπαλο σε γκαράζ για να μην παίξει με την Όμπιλιτς.
Η φήμη πως στα αποδυτήρια των αντιπάλων έριχνε ακόμα και… αέρια, είχε τρομοκρατήσει τόσο τον Ερυθρό Αστέρα, που σε ένα ματς οι παίκτες είχαν αλλάξει μες στο πούλμαν!
Βέβαια και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο της Όμπιλιτς δεν ήταν καλύτερη… Οι οργανωμένοι ήταν παραστριωτικοί, πρωτοπαλίκαρα του Αρκάν και τραγουδούσαν συνθήματα του τύπου: «θα σας σπάσουμε τα πόδια, θα φύγετε με τα χέρια» ή «αν βάλετε γκολ, εδώ θα γίνει ο τάφος σας»!
Ο Πέρισα Ογνκνιένοβιτς, από τα μεγάλα ταλέντα του Ερυθρού Αστέρα τη σεζόν 1998-99, είχε τέτοια… περιποίηση στο Όμπιλιτς που μετά το ματς δήλωσε ευθαρσώς «δεν ξαναπαίζω ποδόσφαιρο σ` αυτή τη χώρα» και όντως το καλοκαίρι πήγε στη Ρεάλ…
Ο Αρκάν αρχικά είχε προσπαθήσει να αγοράσει τον Ερυθρό Αστέρα αλλά βρήκε σθεναρή αντίσταση από τον άνθρωπο-σύμβολο του συλλόγου, Ντράγκαν Ντζάιτς. Άλλωστε, σχέση με την ομάδα προϋπήρξε, όταν η διοίκηση αλλά και κυβερνητικοί τον είχαν τοποθετήσει στους κόλπους των οργανωμένων για να τους ελέγχει. Όντως ο Αρκάν τα κατάφερε περίφημα, αφού από τη δεξαμενή των «Delije» άντλησε ανθρωπινό δυναμικό για να οργανώσει τις «Τίγρεις» του.
«Προετοιμάσαμε οπαδούς χωρίς όπλα. Επέμεινα στην πειθαρχία εξ αρχής. Ξέρετε πώς ήταν οι οπαδοί μας… Θορυβώδεις, έπιναν, έκαναν πλάκες. Αυτά τα έκοψα μαχαίρι. Τους έβαλα να κουρευτούν, να ξυριστούν ομοιόμορφα και να μην πίνουν. Έτσι άρχισε», διηγούταν ο ίδιος ο Αρκάν για το δημιούργημα του το οποίο είδε εν δράσει τον Μάιο του `90 στα επεισόδια με την Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ, όπου για πολλούς σηματοδότησε την αρχή του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία.
Όταν απέτυχε το deal με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Αρκάν στράφηκε προς την Πρίστινα, την ομάδα στο Κόσοβο, αλλά εκεί τα πράγματα λόγω της χαμηλής δυναμικότητας του συλλόγου δεν εξελίχτηκαν όπως περίμενε και γρήγορα την παράτησε.
Ένας από τους λόγους ανάμειξης του με την Όμπιλιτς είναι ότι η ομάδα του Βελιγραδίου πήρε το όνομα της από τον εθνικό ήρωα των Σέρβων, Μίλος Όμπιλιτς, που πολέμησε τους Τούρκους τον 14ο αιώνα, εξ ου και το παρατσούκλι της ομάδας, «ιππότες».
Η εμπλοκή του βέβαια με την ομάδα σήμανε καμπανάκι και στην UEFA αφού το 1998 η Συνομοσπονδία απαγόρευσε τη συμμετοχή της στις διοργανώσεις της. Ο Αρκάν δεν πτοήθηκε και έβαλε σαν πρόεδρο «γλάστρα» τη σύζυγο του και ποπ είδωλο της χώρας, Τσέτσα Ραζνάτοβιτς. Το 2008 σε ντοκιμαντέρ της σερβικής τηλεόρασης αποκαλύφθηκε πως ο Αρκάν είχε σχεδιάσει χωρίς τελικά να το εκτελέσει τη δολοφονία του τότε προέδρου της UEFA, Λέναρτ Γιόχανσον, στη Βιέννη ως εκδίκηση για τον αποκλεισμό της ομάδας από την Ευρώπη!
Στο μεταξύ και στη Σερβία η αγανάκτηση για τα όσα έκανε ο Αρκάν μεγάλωνε, καθώς στον Ερυθρό Αστέρα είχαν στοιχεία πως τη σεζόν 1997-98 είχε γίνει συμπαιγνία εις βάρος τους με τη συνεργασία της Όμπιλιτς και της Παρτιζάν, καθώς οι δεύτεροι είχαν χάσει… απλόχερα στο πρωτάθλημα την προτελευταία αγωνιστική για να μην πάρει τον τίτλο ο Αστέρας και πήραν ως «αντάλλαγμα» το Κύπελλο.
Ο Αρκάν δολοφονήθηκε υπό μυστηριώδεις συνθήκες στις 15 Ιανουαρίου του 2000 στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στο Βελιγράδι, υπό τις ευλογίες του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, του άλλοτε «συνεργάτη» του…
Με τον θάνατο του Αρκάν, η Όμπιλιτς άρχισε σταδιακά να φθίνει, με την Τσέτσα στην προεδρία, με την ομάδα να τερματίζει πλέον στην 3η και 4η θέση. Στο μεταξύ, διάφορες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες άρχισαν να έρχονται στο φως για το πώς διοικούσε ο Αρκάν την ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόκτηση του Νίκολα Λάζετιτς το 1999, ο οποίος απήχθη από τη Βοϊβοντίνα και υπέγραψε στην Όμπιλιτς υπό την απειλή όπλου!
Σήμερα η Όμπιλιτς βολοδέρνει στα τοπικά πρωταθλήματα του Βελιγραδίου, με τους λίγους αλλά φαντικούς οπαδούς της να αναπολούν τις μέρες κυριαρχίας του Αρκάν…
Επιμέλεια: Δημήτρης Χατζής
othersidefootball
Το 1998 ήταν χρονιά σταθμός για το σερβικό ποδόσφαιρο, καθώς η «σταχτοπούτα» Όμπιλιτς κατέκτησε τον τίτλο και ήταν η πρώτη φορά από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας που το πρωτάθλημα δεν κατέληγε στην Παρτιζάν ή στον Ερυθρό Αστέρα.
Τη σεζόν εκείνη, 1997-98, η Όμπιλιτς πήρε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια του Ερυθρού Αστέρα, με μόλις δύο βαθμούς διαφορά, ενώ έφτασε και στον τελικό του Κυπέλλου, όπου έχασε από την Παρτιζάν.
Ο εκ των ηγετών εκείνης της ομάδας, ο διεθνής Σέρβος μέσος Νέναντ Γκρόζιτς δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραδεχτεί το προφανές. «Η επιτυχία μας οφείλεται στον πρόεδρο μας, Ζέλικο Ραζνάτοβιτς που μας μετέδωσε τη νοοτροπία του νικητή». Πολύ κομψή διατύπωση για έναν κοινό εγκληματία του ποινικού δικαίου και εγκληματία πολέμου όπως ο Αρκάν…
Ηγέτης της διαβόητης Σερβικής Εθελοντικής Φρουράς, οι «Τίγρεις του Αρκάν» στο όνομα του σερβικού εθνικισμού προχώρησαν σε εθνοκάθαρση πληθυσμών και γενοκτονίες σε Βοσνία και Κροατία κατά τον εμφύλιο. Ο ίδιος είχε γίνει ζάπλουτος στο μεταξύ χάρη στο λαθρεμπόριο, τη μαύρη αγορά και πολλές άλλες παράνομες δραστηριότητες.
Προκειμένου να «ξεπλένει» χρήματα, ο Αρκάν βρήκε πρόσφορο έδαφος με την ενασχόληση του με την Όμπιλιτς. Ο ίδιος υπερηφανευόταν πως οι παίκτες του ήταν οι καλύτερα αμειβόμενοι στη χώρα, έχοντας επιβάλλει «σιδηρά πειθαρχία» στην ομάδα.
Φυσικά, η αλήθεια είναι πως οι άλλες ομάδες έτρεμαν την Όμπιλιτς εξαιτίας του Αρκάν, αφού όποιος αντίπαλος πήγαινε κόντρα, είχε άσχημα ξεμπερδέματα… Είναι γνωστό πως ο ίδιος είχε μπει στα αποδυτήρια αντίπαλης ομάδα σημαδεύοντας με όπλο το γόνατο ενός επιθετικού, ενώ σε άλλη περίσταση είχε… κλειδώσει αντίπαλο σε γκαράζ για να μην παίξει με την Όμπιλιτς.
Η φήμη πως στα αποδυτήρια των αντιπάλων έριχνε ακόμα και… αέρια, είχε τρομοκρατήσει τόσο τον Ερυθρό Αστέρα, που σε ένα ματς οι παίκτες είχαν αλλάξει μες στο πούλμαν!
Βέβαια και η ατμόσφαιρα στο γήπεδο της Όμπιλιτς δεν ήταν καλύτερη… Οι οργανωμένοι ήταν παραστριωτικοί, πρωτοπαλίκαρα του Αρκάν και τραγουδούσαν συνθήματα του τύπου: «θα σας σπάσουμε τα πόδια, θα φύγετε με τα χέρια» ή «αν βάλετε γκολ, εδώ θα γίνει ο τάφος σας»!
Ο Πέρισα Ογνκνιένοβιτς, από τα μεγάλα ταλέντα του Ερυθρού Αστέρα τη σεζόν 1998-99, είχε τέτοια… περιποίηση στο Όμπιλιτς που μετά το ματς δήλωσε ευθαρσώς «δεν ξαναπαίζω ποδόσφαιρο σ` αυτή τη χώρα» και όντως το καλοκαίρι πήγε στη Ρεάλ…
Ο Αρκάν αρχικά είχε προσπαθήσει να αγοράσει τον Ερυθρό Αστέρα αλλά βρήκε σθεναρή αντίσταση από τον άνθρωπο-σύμβολο του συλλόγου, Ντράγκαν Ντζάιτς. Άλλωστε, σχέση με την ομάδα προϋπήρξε, όταν η διοίκηση αλλά και κυβερνητικοί τον είχαν τοποθετήσει στους κόλπους των οργανωμένων για να τους ελέγχει. Όντως ο Αρκάν τα κατάφερε περίφημα, αφού από τη δεξαμενή των «Delije» άντλησε ανθρωπινό δυναμικό για να οργανώσει τις «Τίγρεις» του.
«Προετοιμάσαμε οπαδούς χωρίς όπλα. Επέμεινα στην πειθαρχία εξ αρχής. Ξέρετε πώς ήταν οι οπαδοί μας… Θορυβώδεις, έπιναν, έκαναν πλάκες. Αυτά τα έκοψα μαχαίρι. Τους έβαλα να κουρευτούν, να ξυριστούν ομοιόμορφα και να μην πίνουν. Έτσι άρχισε», διηγούταν ο ίδιος ο Αρκάν για το δημιούργημα του το οποίο είδε εν δράσει τον Μάιο του `90 στα επεισόδια με την Ντιναμό στο Ζάγκρεμπ, όπου για πολλούς σηματοδότησε την αρχή του εμφυλίου στη Γιουγκοσλαβία.
Όταν απέτυχε το deal με τον Ερυθρό Αστέρα, ο Αρκάν στράφηκε προς την Πρίστινα, την ομάδα στο Κόσοβο, αλλά εκεί τα πράγματα λόγω της χαμηλής δυναμικότητας του συλλόγου δεν εξελίχτηκαν όπως περίμενε και γρήγορα την παράτησε.
Ένας από τους λόγους ανάμειξης του με την Όμπιλιτς είναι ότι η ομάδα του Βελιγραδίου πήρε το όνομα της από τον εθνικό ήρωα των Σέρβων, Μίλος Όμπιλιτς, που πολέμησε τους Τούρκους τον 14ο αιώνα, εξ ου και το παρατσούκλι της ομάδας, «ιππότες».
Η εμπλοκή του βέβαια με την ομάδα σήμανε καμπανάκι και στην UEFA αφού το 1998 η Συνομοσπονδία απαγόρευσε τη συμμετοχή της στις διοργανώσεις της. Ο Αρκάν δεν πτοήθηκε και έβαλε σαν πρόεδρο «γλάστρα» τη σύζυγο του και ποπ είδωλο της χώρας, Τσέτσα Ραζνάτοβιτς. Το 2008 σε ντοκιμαντέρ της σερβικής τηλεόρασης αποκαλύφθηκε πως ο Αρκάν είχε σχεδιάσει χωρίς τελικά να το εκτελέσει τη δολοφονία του τότε προέδρου της UEFA, Λέναρτ Γιόχανσον, στη Βιέννη ως εκδίκηση για τον αποκλεισμό της ομάδας από την Ευρώπη!
Στο μεταξύ και στη Σερβία η αγανάκτηση για τα όσα έκανε ο Αρκάν μεγάλωνε, καθώς στον Ερυθρό Αστέρα είχαν στοιχεία πως τη σεζόν 1997-98 είχε γίνει συμπαιγνία εις βάρος τους με τη συνεργασία της Όμπιλιτς και της Παρτιζάν, καθώς οι δεύτεροι είχαν χάσει… απλόχερα στο πρωτάθλημα την προτελευταία αγωνιστική για να μην πάρει τον τίτλο ο Αστέρας και πήραν ως «αντάλλαγμα» το Κύπελλο.
Ο Αρκάν δολοφονήθηκε υπό μυστηριώδεις συνθήκες στις 15 Ιανουαρίου του 2000 στο λόμπι ενός ξενοδοχείου στο Βελιγράδι, υπό τις ευλογίες του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς, του άλλοτε «συνεργάτη» του…
Με τον θάνατο του Αρκάν, η Όμπιλιτς άρχισε σταδιακά να φθίνει, με την Τσέτσα στην προεδρία, με την ομάδα να τερματίζει πλέον στην 3η και 4η θέση. Στο μεταξύ, διάφορες ανατριχιαστικές λεπτομέρειες άρχισαν να έρχονται στο φως για το πώς διοικούσε ο Αρκάν την ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η απόκτηση του Νίκολα Λάζετιτς το 1999, ο οποίος απήχθη από τη Βοϊβοντίνα και υπέγραψε στην Όμπιλιτς υπό την απειλή όπλου!
Σήμερα η Όμπιλιτς βολοδέρνει στα τοπικά πρωταθλήματα του Βελιγραδίου, με τους λίγους αλλά φαντικούς οπαδούς της να αναπολούν τις μέρες κυριαρχίας του Αρκάν…
Επιμέλεια: Δημήτρης Χατζής
othersidefootball
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου