τα εν οίκω... εν δήμω
Επικοινωνία: peramahalas@gmail.com

Κυριακή 31 Μαρτίου 2013

Αν όχι εσύ, ποιος;

Πώς µπορείς να παρέµβεις όταν γίνεσαι µάρτυρας ρατσιστικών επιθέσεων.
Ένας συµµαθητής κάνει ένα ρατσιστικό αστείο.
Χρειάζεται να αντιδράσεις;
Προσβάλλουν µια µουσουλµάνα σε ένα µαγαζί.
Πρέπει να ασχοληθείς;
Ένα οµοφυλόφιλο ζευγάρι παρενοχλείται στο δρόµο.
Παρεµβαίνεις;
Οι ρατσιστικές προσβολές και η βία είναι πολύ διαδεδοµένες σε όλη την Ευρώπη και πολύ έντονες πια στην Ελλάδα. Πολλοί άνθρωποι φοβούνται ή δεν ξέρουν πως να αντιδράσουν όταν γίνονται µάρτυρες σε ένα ρατσιστικό συµβάν. Σε τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεται από τους πολίτες θάρρος για να παρέµβουν (το λεγόµενο και civil courage). Το να υπερασπίζεσαι κάποιον ή κάποια που βρίσκεται σε ανάγκη, ενώ οι άλλοι σωπαίνουν δεν είναι εύκολο. Κι όµως είναι κάτι που µπορεί να συµβεί, όπως επίσης είναι κάτι που µπορεί να διδαχθεί. Το κείµενο αυτό παρέχει κάποιες προτάσεις για το πώς µπορούν οι πολίτες να δράσουν µε θάρρος και µας δείχνει πώς µε µερικά µικρά βήµατα µπορούν να αλλάξουν πολλά.
1. Το να δείξεις θάρρος δεν απαιτεί να είσαι ήρωας.
Οι ρατσιστικές επιθέσεις συµβαίνουν σε όλη την Ευρώπη, ενώ τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα έχουν ενταθεί σηµαντικά: άνθρωποι υφίστανται προσβολές και πέφτουν θύµατα επιθέσεων λόγω του χρώµατος του δέρµατός τους, της διαφορετικής καταγωγής ή του θρησκεύµατός, του σεξουαλικού προσανατολισµού, της εµφάνισης ή ταυτότητας φύλου ή απλώς επειδή έχουν έναν διαφορετικό τρόπο ζωής από τους περισσότερους και τις περισσότερες από εµάς. Πολλοί άνθρωποι όταν βλέπουν µια ρατσιστική επίθεση, γρήγορα αποµακρύνονται σαν να µη συµβαίνει τίποτα. Συχνά φοβούνται ή δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν. Ωστόσο η άγνοια στην πραγµατικότητα ενισχύει το κλίµα της βίας. Σε τέτοιες καταστάσεις, χρειάζεται το θάρρος των πολιτών.
Μπορούµε να βοηθήσουµε! Μπορούµε να ξεπεράσουµε τους φόβους µας και να παρεµβαίνουµε όταν άλλοι και άλλες κινδυνεύουν.
Συχνά, µπερδεύουµε το θάρρος των πολιτών µε τη γενναιότητα, «την ανδρεία» και τον ηρωισµό. Αλλά το να δρούµε µε θάρρος συχνά ξεκινάει από καθηµερινές καταστάσεις. Το να είσαι ενεργός πολίτης δε σηµαίνει να «το παίζεις» ήρωας ή ηρωίδα, σηµαίνει πως ακούς τη φωνή µέσα σου να σου λέει πως, κάτι που συµβαίνει δεν είναι σωστό και πρέπει κάτι να κάνεις γι’ αυτό. Το κείµενο αυτό αφορά την ανάγκη του «να κάνεις κάτι». Δείχνει το γιατί χρειάζεται να παρεµβαίνουµε και πώς µπορούµε να εκπαιδευτούµε σε αυτό.
Αρχικά, περιγράφει πιθανούς τρόπους αντίδρασης, όταν κάποιος ή κάποια απειλείται ή δέχεται επίθεση λόγω εθνικότητας, γλώσσας, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισµού. Στη συνέχεια, δίνει µερικά πρακτικά παραδείγµατα για το πώς να εκπαιδευτείς και να εξασκήσεις την ιδιότητα του/ης ενεργού πολίτη, προκειµένου να προετοιµαστείς για κάποιο πραγµατικό περιστατικό. Τέλος, παρέχει µια λίστα µε τα πιο σηµαντικά βήµατα που πρέπει να έχεις κατά νου όταν γίνεσαι µάρτυρας ενός ρατσιστικού επεισοδίου.
Θάρρος των πολιτών σηµαίνει:
Να µην κοιτάς από την άλλη µεριά, αλλά να παρεµβαίνεις.
• Να εκφράζεις την γνώµη σου, όχι µόνο ιδιωτικά αλλά και δηµόσια.
• Να υπερασπίζεσαι τις αρχές της δικαιοσύνης, της ισοτιµίας και της ηθικής.
• Να µιλάς σε περιπτώσεις όπου υπάρχει αδικία και ρατσιστική διάκριση αντί να περιµένεις από άλλους/άλλες να το κάνουν αντί για σένα.
2. Το θάρρος των πολιτών στην πράξη
Υπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί τρόποι να υπερασπιστείς ένα άτοµο που απειλείται ή δέχεται επίθεση (λεκτική ή σωµατική) λόγω του χρώµατος, της εθνικότητας, της θρησκείας ή του σεξουαλικού του προσανατολισµού. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριµένη σωστή αντίδραση, επειδή κάθε κατάσταση µπορεί να διαφέρει ανάλογα µε το µέρος, τον χρόνο και τους ανθρώπους που εµπλέκονται. Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιες γενικές συµβουλές:
Να είσαι προετοιµασµένος/προετοιµασµένη.
Φαντάσου µια κατάσταση στην οποία ένα άτοµο απειλείται ή δέχεται επίθεση. Πως θα αισθανόσουνα αν ήσουν στην θέση του/της; Τι θα ήθελες να κάνουν οι περαστικοί/περαστικές;
Αντέδρασε.
Είναι σηµαντικό, σε κάθε περίπτωση να κάνεις κάτι. Ποιος/ποια µπορεί να αντιδράσει αν όχι εσύ; Μην περιµένεις από άλλους/άλλες να αντιδράσουν αντί για εσένα, καθώς είναι πιθανό να σκέφτονται το ίδιο.
Μη χρησιµοποιείς βία.
Μη χρησιµοποιείς σωµατική βία ή όπλα. Υπάρχουν άλλοι καλύτεροι και πιο ασφαλείς τρόποι, όπως οι φωνές ή η χρήση µιας σφυρίχτρας, που µπορούν να αποσπάσουν την προσοχή του δράστη, να τον σταµατήσουν για λίγο, ή να προκαλέσουν την αντίδραση και άλλων.
Μη θέτεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο.
Κανείς δεν έχει την απαίτηση να ρισκάρεις την υγεία σου ή τη σωµατική σου ακεραιότητα. Σκέψου το ρίσκο που µπορείς και είσαι διατεθειµένος/διατεθειµένη να πάρεις, εάν κριθεί απαραίτητο.
Αν αποφασίσεις να αποτυπώσεις µε κάποιο τρόπο το περιστατικό, κάνε το µε όσο µεγαλύτερη ασφάλεια γίνεται για τον εαυτό σου και το θύµα, παίρνοντας τις απαραίτητες κατά περίπτωση προφυλάξεις. Μην εκθέσεις στη συνέχεια το θύµα µέσω της δηµοσιοποίησης του υλικού αυτού και φρόντισε να προστατέψεις τα προσωπικά δεδοµένα του µε όλα τα µέσα.
Τα παρακάτω παραδείγµατα απεικονίζουν συγκεκριµένες καταστάσεις κατά τις οποίες χρειάζεται θάρρος των πολιτών. Θα δεις τι µπορείς να κάνεις και γιατί είναι σηµαντικό να παρεµβαίνεις.
Παράδειγµα 1ο – ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ
Είσαι σε συρµό του µετρό. Ξαφνικά βλέπεις πώς δύο νεαροί άνδρες αρχίζουν να βρίζουν και στη συνέχεια να σπρώχνουν µια γυναίκα µε µελαµψό δέρµα. Όταν η γυναίκα τους ζητά να σταµατήσουν, κανένας από τους/τις επιβάτες δεν αντιδρά.
Τι µπορείς να κάνεις.
Σε αυτήν την περίπτωση, µια γρήγορη και αποφασιστική αντίδραση είναι απαραίτητη. Αυτή η γυναίκα χρειάζεται βοήθεια, επειδή κινδυνεύει. Υπάρχουν µερικά απλά πράγµατα που µπορείς να κάνεις ακόµα και αν είσαι φοβισµένος/φοβισµένη ή αισθάνεσαι αβοήθητος/αβοήθητη.
• Ενηµέρωσε τον/την οδηγό του συρµού, µέσω του µηχανισµού ενδοεπικοινωνίας (υπάρχουν ειδικοί τέτοιοι µηχανισµού σε όλα τα βαγόνια. Την επόµενη φορά που θα βρεθείς στο µετρό, αναζήτησέ τους) , είτε το προσωπικό ασφάλειας. Αν έχεις κινητό τηλέφωνο, κάλεσε ο/η ίδιος/ίδια την αστυνοµία (βεβαιώσου ότι έχεις στη λίστα των επαφών σου τους απαραίτητους αριθµούς).
• Ζήτησε από τους δράστες να σταµατήσουν να παρενοχλούν τη γυναίκα - χωρίς επιθετικότητα, αλλά αποφασιστικά. Εάν ένα άτοµο από τα παριστάµενα αντιδράσει, και άλλα άτοµα είναι πιθανό να ακολουθήσουν. Όταν οι άνθρωποι αντιδρούν, οι δράστες καταλαβαίνουν ότι η πράξη τους συναντά την αποδοκιµασία αντί για την αδιαφορία ή ακόµη και την σιωπηλή υποστήριξη.
• Διατήρησε οπτική επαφή µε τη γυναίκα και διαβεβαίωσέ την ότι θα τη βοηθήσεις.
• Μίλησε στους/τις άλλους/άλλες επιβάτες και ζήτησέ τους να βοηθήσουν κι αυτοί/αυτές τη γυναίκα. Είναι σηµαντικό να απευθυνθείς σε τρίτους άµεσα και προσωπικά, έτσι είναι πολύ πιο πιθανό να βοηθήσουν (Κύριε εσείς, µε το µπλε παλτό …).
• Μην απευθυνθείς στους δράστες µε αγένεια. Αυτό θα µπορούσε να αυξήσει το θυµό και την επιθετικότητά τους. Επιπλέον, οι άλλοι/άλλες επιβάτες µπορεί να νοµίσουν ότι γνωρίζετε ο ένας τον άλλο και ότι έχετε µια προσωπική σύγκρουση.
• Μην προκαλέσεις τους δράστες και µην τους επιτρέψεις να σε προκαλέσουν. Μην καρφώνεις µε το βλέµµα σου τους δράστες. Αυτό µπορεί να τους κάνει επιθετικούς και να κλιµακώσει αρνητικά την κατάσταση.
• Μπορείς να ζητήσεις από τον/την οδηγό να µπλοκάρει τις πόρτες µέχρι να φτάσει η αστυνοµία.
• Αν οι δράστες φύγουν και τρέξουν µακριά, θα χρειαστούν λεπτοµέρειες για την έρευνα της αστυνοµίας. Δώσε στις αρχές µια περιγραφή της εµφάνισης των δραστών, του φύλου, της ηλικίας τους και άλλων αξιοσηµείωτων χαρακτηριστικών τους. Επίσης, προσπάθησε να συγκρατήσεις στο νου σου την οδό διαφυγής τους.
• Μείνε µαζί µε το θύµα µετά το τέλος του περιστατικού και φρόντισε να µεταβείτε στο προορισµό σας και εκείνο και εσύ µε ασφάλεια.
Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πολλές παρόµοιες καταστάσεις. Είναι πολύ σηµαντικό να αναλάβεις δράση σε κάθε περίπτωση. Η ενεργή παρέµβασή σου θα δείξει στους δράστες ότι η επίθεσή τους δεν περνάει απαρατήρητη, αλλά ότι υπάρχουν άνθρωποι που παρεµβαίνουν και τους ζητούν να λογοδοτήσουν. Η αδιαφορία θα ερµηνευθεί ως αποδοχή από τους δράστες, το κοινό και τα θύµατα. Ένα µόνο βήµα µπορεί να αλλάξει την κατάσταση και να κάνει µια µεγάλη διαφορά για το θύµα.
Παράδειγµα 2ο – Ρητορική µίσους στο µπαρ
Είσαι σε ένα µπαρ της γειτονιάς σου. Μια οµάδα στο διπλανό τραπέζι µιλά υποτιµητικά για τους γκέι. Όταν αρχίζουν να λένε ότι οι γκέι δεν είναι “πραγµατικοί άντρες”, αλλά “σεξουαλικά διεστραµµένοι που σκορπίζουν παντού το AIDS”, µια δυσάρεστη σιωπή απλώνεται µέσα στο µπαρ.
Τι µπορείς να κάνεις.
Ο στόχος της παρέµβασής σου είναι να αντιταχθείς και να σταµατήσεις τη ρητορική µίσους. Όσο το κάνεις αυτό, θα πρέπει να έχεις κατά νου τα εξής:
• Να εκφράσεις µε σαφήνεια ότι τέτοιες δηλώσεις είναι ρατσιστικές και απαράδεκτες. Κάνε σαφές ότι δεν είσαι διατεθειµένος/η να ανεχθείς ανθρώπους που προκαλούν δηµόσια το µίσος εναντίον άλλων.
• Μην εµπλακείς σε µια εκτεταµένη συνοµιλία µε την οµάδα, αλλά απευθύνσου σε άλλους ανθρώπους στο µπαρ, δηλώνοντάς τους ότι έχεις µια διαφορετική στάση πάνω στο θέµα αυτό.
• Σκέψου πώς θα εκφράσεις την άποψή σου. Μη φοβάσαι, αν αισθάνεσαι ότι µπορεί να σου λείπουν επιχειρήµατα. Το να εκφράσεις την άποψή σου έχει περισσότερο σχέση µε το να στείλεις ένα προσωπικό µήνυµα από το να θέσεις µια ουσιαστική βάση για επιχειρηµατολογία. Για παράδειγµα, θα µπορούσες να πεις: «Θεωρώ αυτά τα σχόλια απαράδεκτα. Πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι στην αξιοπρέπεια και στα δικαιώµατα, και ότι αυτοί που προωθούν την προκατάληψη και το ρατσισµό διαιρούν την κοινωνία µας.» Αυτή είναι µια αυθεντική αντίδραση. Σπάει τη σιωπή και κάνει τους άλλους ανθρώπους στο µπαρ να σκεφτούν και να σε υποστηρίξουν, καθώς µπορεί να αισθάνονται εξίσου άβολα µε την κατάσταση.
• Έχε συνεχώς υπόψη ότι η παρέµβαση σε µια τέτοια κρίσιµη κατάσταση δεν έχει σχέση και τόσο µε την αλλαγή της στάσης του δράστη. Περισσότερο έχει σχέση µε την απεύθυνση στη «σιωπηλή πλειοψηφία», που είναι οι άλλοι/άλλες πελάτες του µπαρ. Μια σαφής προσωπική τοποθέτηση έχει ως στόχο να αντιδράσει στα ρατσιστικά σχόλια µε το να δηλώσει απερίφραστα τη δική σου γνώµη και να τονίσει την αξία των ανθρωπίνων δικαιωµάτων και της αξιοπρέπειας. Επιπλέον, προστατεύεις τους ανθρώπους στο µπαρ που µπορεί να αισθάνονται ότι επηρεάζονται ή/και απειλούνται από τις δηλώσεις των δραστών.
Τέλος: δείξε θάρρος, γιατί αν όχι εσύ, τότε ποιος;
“Το “Αν όχι εσύ ποιος” είναι µια πρωτοβουλία της “Ζωντανής Βιβλιοθήκης”.
Σας προτείνουµε να αναπαράξετε και να διαδώσετε αυτό το κείµενο.
Παρακαλούµε να αναφέρετε πάντα τις πηγές.
Η απόδοση, επεξεργασία και προσαρµογή στα ελληνικά του «WHO, IF NOT YOU?»
(http://www.unitedagainstracism.org/pages/info30.htm)
έγινε συλλογικά από τα µέλη της Ζωντανής Βιβλιοθήκης – Human Library Greece.

Πηγή: Ζωντανή Βιβλιοθήκη

από http://www.unhcr.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου