«Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε το Ελληνικό Κολέγιο Καρδιολογίας κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου (με αφορμή το 8ο Ετήσιο Διεθνές Συνέδριο Καρδιολογίας), η κατάθλιψη είναι το καθημερινό πρόβλημα με το οποίο έρχεται πλέον αντιμέτωπη η ιατρική κοινότητα στην Ελλάδα.
Όπως εξήγησε ο πρόεδρος του Κολεγίου Καρδιολογίας, Γεώργιος Θεοδωράκης «Η κατάθλιψη τετραπλασιάζει τα εμφράγματα του μυοκαρδίου και διπλασιάζει τα εγκεφαλικά επεισόδια».
Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ανησυχία στους επιστήμονες είναι το γεγονός ότι τελευταία καταγράφεται όλο και μεγαλύτερη αδυναμία πάρα πολλών ασθενών με καρδιοπάθειες να πάρουν τα κατάλληλα φάρμακα εξαιτίας της μεγάλης συμμετοχής τους στα έξοδα αγοράς τους.
«Το γεγονός αυτό, θα επιφέρει σε πολλούς, σημαντικές βλάβες στην υγεία τους, με απρόβλεπτες και πολύ επικίνδυνες συνέπειες», τόνισε ο πρόεδρος του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου, Ιωάννης Λεκάκης.
Έντονη ανησυχία στην ιατρική κοινότητα προκαλεί και η αδυναμία πολλών νοσοκομείων να προμηθευτούν τα κατάλληλα υλικά αλλά και εξοπλισμό, ακόμη και για ιατρικές πράξεις ρουτίνας.
Αυτό έχει ως συνέπεια να μειώνεται διαρκώς ο αριθμός των επεμβάσεων που εκτελούν οι νοσοκομειακοί ιατροί, σε μια περίοδο που η προσέλευση των ασθενών στα δημόσια νοσοκομεία έχει αυξηθεί».
Μετά τις εκλογές θα είμαστε όλοι υποψήφιοι. Υποψήφια θύματα της κρίσης. Κάποιοι δεν το ξέρουν, δεν το καταλαβαίνουν ή το ρισκάρουν με αντάλλαγμα το κέρδος. Εμένα με ενδιαφέρει να μην πάω σα σκυλί όχι στ’ αμπέλι, αλλά στο άδειο νοσοκομείο.
Κάποιοι νοιάζονται για τις 100, 200, 500 χιλιάδες ευρώ τους. Εγώ δεν έχω καταθέσεις, οπότε δε με αφορά. Κάποιοι συζητούν για τα ομόλογά τους, τα κέρδη τους, τις επενδύσεις τους. Εγώ μιλάω για την αξιοπρέπειά μου.
Κάποιοι μιλούν για το κόμμα τους, τη νίκη του, το βόλεμά τους. Εγώ μιλάω με τον συνταξιούχο που πήγε στο γιατρό του και τον ρώτησε ποια χάπια να κόψει επειδή δε μπορεί να τα αγοράζει όλα. Χάπια που έχει προπληρώσει όλα τα χρόνια που ακουμπούσε τις ασφαλιστικές του εισφορές για να του τις κλέψουν μέσα σε μια νύχτα.
Κάποιοι καλοταϊσμένοι κρατικοδίαιτοι ζητούν την κατάργηση του Δημοσίου ώστε να μπορέσουν να το λεηλατήσουν και να βγάλουν κέρδη από την εξαγορά των υπηρεσιών του. Εμένα με αφορά η απόγνωση του απολυμένου που δεν πήρε ούτε ένα ευρώ αποζημίωση από τη δουλειά του και δε μπορεί να διεκδικήσει τίποτα.
Κάποιοι κατηγορούν τους αγανακτισμένους πολίτες και ποντάρουν στην οργή τους για να καταγγείλουν τη βία. Εγώ μετράω νεκρούς και τραυματίες από τη βία των τραπεζών, των λαμογιών, των μνημονιακών και των χρυσαυγιτών.
Κάποιοι μιλούν για αποφυγή του διχασμού και καλούν να συνεχίσουμε όλοι μαζί, δίχως διαχωρισμούς. Λυπάμαι, αλλά το διχασμό τον προκάλεσαν και τον συντηρούν αυτοί οι ίδιοι. Δεν είναι δυνατόν να πάω με τους «κάποιους». Με θέλουν για να σέρνω το κάρο που έχουν ανεβάσει τις περιουσίες τους και τις ταξιδεύουν σε Ελβετίες και off shore.
Δε γίνεται να είμαστε όλοι μαζί. Τι να κάνουμε; Διαφορετικά συμφέροντα, διαφορετικές ανησυχίες. Αυτό, είναι το μόνο ξεκάθαρο. Είμαστε απέναντι. Και θα έρθει η ώρα της μάχης. Γι’ αυτό πρέπει ν’ αντέξουμε. Να μην υποκύψουμε. Πρέπει να σταθούμε απέναντί τους. Πρέπει να νικήσουμε.
Μακάρι η νίκη να ερχόταν με εκλογές. Πιστεύω ότι η νίκη και η ανατροπή θα έρθει μόνο με διεκδίκηση στους δρόμους. Δε θα μαλώσουμε, όμως, γι’ αυτό. Ας γίνουν όλα με τη σειρά τους για να μην έχουμε κι απωθημένα. Μία είναι η έγνοια. Να αντέξουμε για να νικήσουμε. Ήρθε η στιγμή, οι «κάποιοι» να ηττηθούν και να νικήσει η ζωή και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου