Let’s Get Irie!
Συνέντευξη στην Τζένη Τσιροπούλου
Με πολλή δουλειά και πολλή μουσική όλα αυτά τα χρόνια, τα όνειρα πραγματοποιούνται σιγά-σιγά και φτάνουμε στο σήμερα, όπου, όπως μας αποκαλύπτει ο τραγουδιστής και στιχουργός των Soul Fire, Βασίλης Σαββόπουλος, «πάμε δυναμικά για τον επόμενο δίσκο μας και ήδη έχουν ηχογραφηθεί κάποια κομμάτια».
Ποια ήτανε όμως η σπίθα που «άναψε» τους Soul Fire; «Το έναυσμα ήταν η reggae. Ακούγοντας τον Bob Marley να τραγουδά είδα φως σε αυτή τη μουσική. Από τον Burning Spear ένιωσα το μυστικισμό της και από τον Lee Perry πήρα την ιδέα τού ονόματός των Soul Fire. Η reggae ενώνει τους ανθρώπους από όλα τα έθνη σε μια αγάπη, ένα θεό, ένα κοινό πνεύμα και αυτό είναι που με εκφράζει».
Μένουνε πιστοί στις roots μελωδίες γιατί «στις ρίζες κρύβεται η γνησιότητα». Η ανάγκη για δημιουργία και η έμπνευση των στίχων απορρέει μέσα από την ίδια τη ζωή και την καθημερινότητα. «Από κάτι που απλά θα δεις για μια στιγμή μπορεί να έρθουν οι στίχοι ο ένας μετά τον άλλο. Οι άνθρωποι, όλοι εμείς, το πώς ζούμε, πώς αντιδράμε, τι αγαπάμε, πως συμπεριφερόμαστε ο ένας στον άλλον, πόσο νοιαζόμαστε, αν έχουμε αγάπη, θεό, κατανόηση, όλα αυτά αποτελούν πηγές έμπνευσης. Δεχόμαστε τόσα πολλά ερεθίσματα από το περιβάλλον μας, που αν δεν τα κάνουμε στίχους και τραγούδια πώς θα εκφραστούμε;»
Για τη reggae σκηνή στην Ελλάδα, ο Βασίλης πιστεύει πως «αναπτύσσεται αργά και σταθερά και κατά συνέπεια έχει γερές βάσεις. Μπορεί να περάσανε είκοσι χρόνια αλλά όχι άσκοπα. Οι fans της reggae στην Ελλάδα, εκτός από τις εγχώριες μπάντες, όπως είναι οι One Drop, οι Global Vibe, οι Soul Fire και άλλες, έχουνε δει live και πάρα πολλούς ξένους καλλιτέχνες, που κάποτε ονειρευόμασταν να ακούσουμε αυτά τα ονόματα να τραγουδάνε στη σκηνή»
Οι Soul Fire δεν αποκαλύπτουν με ποια ονόματα θα θέλανε να συνεργαστούν στο μέλλον αλλά σίγουρα είναι «πολλά και καλά», όπως μας λένε με μια μικρή μυστικοπάθεια.
Έχουνε επιλέξει να συνεργαστούν με την ανεξάρτητη εταιρία Music Kitchen, η οποία κυκλοφόρησε το πρώτο τους ep και το πρώτο τους lp.
Μια μακρόχρονη μουσική πορεία κουβαλάει μέσα της όμορφες στιγμές αλλά και απογοητεύσεις. «Όσες δυσκολίες και αν προκύπτουν κατά καιρούς και όσο κι αν μοιάζει καμιά φορά δύσκολο το τοπίο δεν αποθαρρυνόμαστε. Άλλωστε οι καλές στιγμές στη διαδρομή μας είναι πάντα περισσότερες, όπως όταν παίξαμε στο Rastavibe Festival το 2003 και το 2004, μετά το 2007 στην Πολωνία, στο Ostroda Reggae Festival αλλά φυσικά και η ηχογράφηση μας με τον Mad Professor στα Magnanimus studios και στα Ariwa studios», δηλώνουν χαρακτηριστικά.
Πολυτραγουδισμένη υπό τους reggae ρυθμούς η διεκδίκηση της αποποινικοποίησης της μαριχουάνας, κατά πόσο, όμως, αυτό είναι εφικτό στην Ελλάδα;
O Βασίλης μας λέει ότι «Αν γίνει σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε θα φτάσει και σε εμάς. Αυτόν τον καιρό πραγματοποιείται η αποποινικοποίησή της στην άλλη μεριά της γης, στην Καλιφόρνια, και μακάρι να γίνει σε όλο τον κόσμο, ώστε να μη διώκονται άλλο οι άνθρωποι για ένα βότανο. Δε θα σε πήγαιναν ποτέ μέσα για κατοχή...φασκόμηλου, οπότε γιατί να σε πάνε μέσα για τη μαριχουάνα, που και αυτή, όπως όλα τα βότανα, έχει θεραπευτικές ιδιότητες;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου