Γιάννης Μακριδάκης
Όχι, δεν πρόκειται να γράψω τίποτε πια περί των θλιβερών εξευτελισμένων συριζαίων βουλευτών και οπαδών, τους περιφρονώ, όπως αξίζει σε κάθε αναξιοπρεπή, φθηνό και απολίτιστο ατομιστή.
Αυτό που θέλω να γράψω είναι ότι η ζωή περνά μέρα με την ημέρα ενώ οι περισσότεροι εδώ μέσα, το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε μόλις ξυπνήσετε κάθε πρωί και αποκτήσετε συνείδηση είναι ο εαυτός σας μέσα από την επαγγελματική του ιδιότητα, μέσα από την υπόσταση δηλαδή που του δίνει το σύστημα των Αγορών. Ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε το Είναι σας ως επαγγελματία, ως στέλεχος, ως ιδιωτικό ή δημόσιο υπάλληλο, ως επιχειρηματία, ως άνεργο, ποτέ όμως ως άνθρωπο, ον φυσικό που έχει ανάγκη από αναπνοή, νερό, σποράκια και αγάπη…
Έτσι η ζωή περνά επαγγελματικά, αγοραία, μηχανικά, δίχως συνείδηση καμιά της ανθρώπινης, της φυσικής υπόστασης, εκτός από κάτι άβολες αλλά περαστικές στιγμές, που έρχεται το θλιβερό μαντάτο κάποιου άλλου…
Καλό ξημέρωμα…
Όχι, δεν πρόκειται να γράψω τίποτε πια περί των θλιβερών εξευτελισμένων συριζαίων βουλευτών και οπαδών, τους περιφρονώ, όπως αξίζει σε κάθε αναξιοπρεπή, φθηνό και απολίτιστο ατομιστή.
Αυτό που θέλω να γράψω είναι ότι η ζωή περνά μέρα με την ημέρα ενώ οι περισσότεροι εδώ μέσα, το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε μόλις ξυπνήσετε κάθε πρωί και αποκτήσετε συνείδηση είναι ο εαυτός σας μέσα από την επαγγελματική του ιδιότητα, μέσα από την υπόσταση δηλαδή που του δίνει το σύστημα των Αγορών. Ξυπνάτε και συνειδητοποιείτε το Είναι σας ως επαγγελματία, ως στέλεχος, ως ιδιωτικό ή δημόσιο υπάλληλο, ως επιχειρηματία, ως άνεργο, ποτέ όμως ως άνθρωπο, ον φυσικό που έχει ανάγκη από αναπνοή, νερό, σποράκια και αγάπη…
Έτσι η ζωή περνά επαγγελματικά, αγοραία, μηχανικά, δίχως συνείδηση καμιά της ανθρώπινης, της φυσικής υπόστασης, εκτός από κάτι άβολες αλλά περαστικές στιγμές, που έρχεται το θλιβερό μαντάτο κάποιου άλλου…
Καλό ξημέρωμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου