Μια διαφορετική ληστεία τράπεζας

Μνημείο του Ρομπέν των Δασών στο Νότιγχαμ.

Αραγε πως θα είναι ένα μνημείο των Ρομπέν των Τραπεζών;

Στις “άδοξες” στήλες (βλέπετε, εδώ δεν υπήρχαν καλάσνικοφ) χθεσινών εφημερίδων δημοσιεύτηκε η ακόλουθη είδηση:

“Πριν είκοσι περίπου μέρες, είχε γίνει ληστεία με τη μέθοδο του ριφιφί σε υποκατάστημα μεγάλης τράπεζας, σε περιοχή των Δυτικών συνοικιών της Αθήνας. Οι κλέφτες είχαν εισχωρήσει στο χώρο της τράπεζας μέσω διπλανής μονοκατοικίας, που παρέμενε προς ενοικίαση. Η αστυνομία δεν είχε ανακοινώσει το γεγονός, προσπαθώντας να συλλέξει στοιχεία.

Τις επόμενες μέρες συνέβη το εξής:


Δύο γέροντες της περιοχής των Δυτικών συνοικιών, προσήλθαν σε αντίστοιχα αστυνομικά τμήματα προσκομίζοντας πανομοιότυπους φακέλους μέσα στους οποίους υπήρχαν από 1000 ευρώ. Σύμφωνα με τις καταθέσεις τους στα αστυνομικά όργανα οι φάκελοι τους είχαν αποσταλεί στη διεύθυνση τους και στο όνομα τους από άγνωστο αποστολέα.

Η αστυνομία συνδυάζει τα δύο γεγονότα, διότι άγνωστοι χάκερς είχαν «κλέψει» την ηλεκτρονική κατάσταση του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών με τους δικαιούχους προνοιακών επιδομάτων λόγω φτώχειας, της περιοχής των Δυτικών συνοικιών. Οι γέροντες που προσήλθαν αυτοβούλως στην αστυνομία ανήκαν σε αυτήν ακριβώς τη λίστα.

Η αστυνομία προτίθεται να ερευνήσει αν και άλλοι δικαιούχοι έχουν λάβει παρόμοιους φακέλους. Το συνολικό ποσό που έχει κλαπεί είναι 147.000 ευρώ. Επομένως είναι πιθανό να έχουν αποσταλεί συνολικά 145 τέτοιοι φάκελοι ακόμη. Υπάρχει ωστόσο το ερώτημα αν, σε αυτή τη περίπτωση, οι υπόλοιποι δέκτες των χρημάτων θα δείξουν την ίδια διάθεση συνεργασίας με τους δύο γέροντες”

Σήμερα, ανώνυμη υψηλόβαθμη πηγή της αστυνομίας δήλωσε:


“Είναι ακριβώς το είδος της παρανομίας που φοβόμαστε και μας δυσκολεύει περισσότερο. Μια ένοπλη ληστεία είναι εύκολο να αντιμετωπισθεί επικοινωνιακά, χωρίς ιδαίτερη προσπάθεια, αφού ο καθένας μπορεί να βάλει τον εαυτό του ή κάποιο αγαπημένο του πρόσωπο να βρίσκεται κάτω από την απειλή του όπλου των ληστών. Εδώ έχουμε όμως περίπτωση καθαρή από απειλές. Τέτοιες περιπτώσεις συναντούν ευνοικότερη κοινωνική αποδοχή και ακόμη περισσότερο όταν υπάρχει και σχετικό κοινωνικό κλίμα εναντίον των τραπεζών. Είναι ακριβώς αυτό που δεν θέλουμε“

πηγή