Φυσικά η βάση όλων αυτών που συμβαίνουν είναι η μαζική συσσώρευση των σύγχρονων ανθρώπων σε μεγαλουπόλεις και μητροπόλεις, με ταυτόχρονη μετάλλαξή τους σε καταναλωτές. Δηλαδή σε αριθμημένα γρανάζια που περνούν τη ζωή τους με μοναδικό ιδανικό να κυκλοφορούν το χρήμα, να τρέχουν καθημερινά και ολημερίς γύρω από τον εαυτό τους με στόχο να βρουν τον καλύτερο τρόπο για να πάρουν ο ένας χρήμα από τον άλλον.
Ζωή της πλάκας. Ζωή δίχως καμιά αξία. Απαξιωμένοι άνθρωποι, καταναλωτές χυδαίοι και ανυποψίαστοι δολοφόνοι και αυτόχειρες με την κάθε μικρή τους καθημερινή κίνηση, ακόμη και με κινήσεις που κάποτε όριζαν την αυτοσυντήρηση, σήμερα οι καταναλωτές αυτοκτονούν, όπως πχ τρώγοντας και πίνοντας, δηλαδή καταναλώνοντας, όπως οι ίδιοι λένε πια τις φυσικές αυτές λειτουργίες τους.
Απαξιωμένες ζωές, αριθμημένα χειραγωγημένα γρανάζια, απαξιωμένα σκοτώνονται, απαξιωμένα εκφυλλίζονται καθημερινά και ζουν σαν νεκροί, σε μια παράλληλη πραγματικότητα ενός συστήματος χυδαίου, απάνθρωπου, δολοφονικού των πλασμάτων, απομυζητικού των φυσικών πόρων και εντελώς ανόητου, με αξίες ευτελείς, μακριά από τον μοναδικό Λόγο ερχομού στη Ζωή του κάθε πλάσματος
Όποιος σέβεται τη Ζωή του βάζει τέλος στην Ύβρη της σπατάλης της που διαπράττει, έστω και τώρα, έστω και την ύστατη ώρα. Απεγκλωβίζεται με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος, αλλάζει πορεία και αξιακό σύστημα, γίνεται ένα με το Οικοσύστημα και αλλάζει μαζί του κι ο κόσμος
Γιάννης Μακριδάκης
Ζωή της πλάκας. Ζωή δίχως καμιά αξία. Απαξιωμένοι άνθρωποι, καταναλωτές χυδαίοι και ανυποψίαστοι δολοφόνοι και αυτόχειρες με την κάθε μικρή τους καθημερινή κίνηση, ακόμη και με κινήσεις που κάποτε όριζαν την αυτοσυντήρηση, σήμερα οι καταναλωτές αυτοκτονούν, όπως πχ τρώγοντας και πίνοντας, δηλαδή καταναλώνοντας, όπως οι ίδιοι λένε πια τις φυσικές αυτές λειτουργίες τους.
Απαξιωμένες ζωές, αριθμημένα χειραγωγημένα γρανάζια, απαξιωμένα σκοτώνονται, απαξιωμένα εκφυλλίζονται καθημερινά και ζουν σαν νεκροί, σε μια παράλληλη πραγματικότητα ενός συστήματος χυδαίου, απάνθρωπου, δολοφονικού των πλασμάτων, απομυζητικού των φυσικών πόρων και εντελώς ανόητου, με αξίες ευτελείς, μακριά από τον μοναδικό Λόγο ερχομού στη Ζωή του κάθε πλάσματος
Όποιος σέβεται τη Ζωή του βάζει τέλος στην Ύβρη της σπατάλης της που διαπράττει, έστω και τώρα, έστω και την ύστατη ώρα. Απεγκλωβίζεται με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος, αλλάζει πορεία και αξιακό σύστημα, γίνεται ένα με το Οικοσύστημα και αλλάζει μαζί του κι ο κόσμος
Γιάννης Μακριδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου