Βρετανικές «Σκουριές»

Από την Ελευθεροτυπία
Ριζοσπάστης σημαίνει να πολεμάς το κακό στη ρίζα του, ΑΝΤΖΕΛΑ ΝΤΕΪΒΙΣ: Ακτιβίστρια (Μαύροι Πάνθηρες) και συγγραφέας, (1944)

Με τον ΑΧΙΛΛΕΑ ΦΑΚΑΤΣΕΛΗ

Κοντά σ’ ένα «προικισμένο από τη φύση αλλά βυθισμένο στη μακαριότητα χωριό του Δυτικού Σάσεξ» (όπως το περιγράφει ο «Guardian», η ναυαρχίδα του βρετανικού αστικού Τύπου), ο αντικαπιταλιστικός ακτιβισμός γράφει ακόμη μια σελίδα επιτυχούς δράσης (όπως την περιγράφουν τα εναλλακτικά media της χώρας).

Οπως συμβαίνει παντού, έτσι και στο Μπάλκομπ οι δυνάμεις προστασίας του πολίτη ξυλοφόρτωσαν τους ανυπάκουους ακτιβιστές, ως υπάκουοι στη δεδηλωμένη προστασία των συμφερόντων του λόρδου, διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας εξόρυξης πετρελαίου και φυσικού αερίου «Cuadrilla», Τζον Μπράουνι (φωτ. ΑΠΕ)

Είναι το χωριό Μπάλκομπ, όπου εδώ και περίπου δύο εβδομάδες εκατοντάδες ακτιβιστές, τοπικοί αλλά και αλληλέγγυοι που συγκλίνουν από άλλες επαρχίες, στήνουν οδοφράγματα και παλεύουν με τους αστυνομικούς, για να μη μετατραπεί η περιοχή τους σε ένα απέραντο και επικίνδυνο εξορυκτικό τοπίο.

Οι μπάτσοι και ο λόρδος

Οπως συμβαίνει παντού έτσι και εκεί, οι δυνάμεις προστασίας του πολίτη τον ξυλοφορτώνουν, καθώς αποδεικνύεται ανυπάκουος, παρακωλύοντας την απρόσκοπτη λειτουργία του «μεγάλου κεφαλαίου»· εδώ, μιας πετρελαϊκής που διευθύνεται από ένα λόρδο με βαθύ γενεαλογικό δένδρο και διαπλοκή. Η «Cuadrilla», μια εταιρεία εξορύξεων πετρελαίου και φυσικού αερίου, με διευθύνοντα σύμβουλο το λόρδο Τζον Μπράουνι συν βαρόνο του Μαντινγκλέι συν μέλος της Βουλής των Λόρδων και πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της αμαρτωλής ΒΡ, απέσπασε τις απαραίτητες τυπικές εγκρίσεις από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες (το εύκολο μέρος της επιχείρησης) και έστειλε γεωτρύπανα, μπουλντόζες και άλλα μυστήρια μηχανήματα στις πλαγιές του Μπάλκομπ, για να ανοίξουν διερευνητικά πηγάδια άντλησης φυσικού αερίου (το δύσκολο μέρος).

Στις 24 Ιουλίου καταγράφηκε η πρώτη νίκη των ακτιβιστών. Με τα σώματά τους εμπόδισαν τα μηχανήματα να αρχίσουν δουλειά. «Εχασαν ήδη μία μέρα -μπορούμε να τους σταματήσουμε», δήλωνε μια ενθουσιασμένη ακτιβίστρια, όμως οι προστάτες του πολίτη αγρίεψαν και άρχισαν τις συνήθεις βαρβαρότητες. Και τις συλλήψεις, βάσει του αντιδραστικού εργατικού νόμου του 1992, που ορίζει πότε και πώς θα γίνονται διαδηλώσεις, απεργίες και διαμαρτυρίες.

Πάνω από 20 οι συλληφθέντες, και τα ΜΜΕ να μιλούν για τη Μάχη του Μπάλκομπ. Βετεράνοι ακτιβιστές από τα κινήματα Occupy, Friends of Earth, Reclaim the Streets και των καταληψιών του Μπέξχιλ-Χάστινγκς (που εδώ και μήνες εμποδίζουν το άνοιγμα εθνικής οδού εκεί) συνέκλιναν για να βοηθήσουν στο Μπάλκομπ. «Ολα αυτά για 40 μέρες γεωλογικών ερευνών;» αναρωτιόταν υποκριτικά το BBC, ενώ ο «Guardian» ξαναμίλαγε ειρωνικά για «διαδηλωτές κατά συρροή».

 

Το επικίνδυνο σχέδιο

Η αλήθεια είναι άλλη: ο λόρδος σχεδιάζει να εφαρμόσει τη μέθοδο υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking) για την εξόρυξη σχιστολιθικού (φυσικού) αερίου και μετά να γεμίσει πηγάδια την περιοχή. Το 82% των κατοίκων θεωρούν το fracking επικίνδυνο (ρύπανση υδάτων, σεισμικότητα) και δεν το θέλουν, ενώ το 90% πιστεύουν ότι η άμεση δράση ενδείκνυται για να μη συμβούν αυτά. Και ξέρουν ότι η αρχική άδεια εκπνέει τον Οκτώβρη, οπότε θα υπάρξουν νέες καθυστερήσεις, διότι όση διαπλοκή κι αν υπάρχει, υπάρχει και η γραφειοκρατία.

Η ιστοσελίδα τους (με το ευφυές σλόγκαν Frack-off στην προμετωπίδα του) δίνει οδηγίες προς ακτιβιστές και ενημέρωση προς όλους. Το πρώτο δίδαγμα είναι ελπιδοφόρο: πλέον δεν υπάρχουν στεγανά στις διεκδικήσεις, ο αγώνας, αν και τοπικός, είναι καθολικός, οι ακτιβιστές συγκλίνουν παντού και είναι παντού. Αυτό είναι που εννοούσαν όσοι μιλούσαν (με φόβο ή με ελπίδα) για «ριζοσπαστικοποίηση των κοινωνιών». Συμβαίνει ήδη.

soshalkidiki