Οι μεταλλωρύχοι θυμούνται...- Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα ;

(...) Το σύνθημα που δονούσε το «μακρινό 1977»  τους δρόμους της Θεσσαλονίκης και του Πολυγύρου όπου διεξάγονταν οι δίκες κατά των εργαζομένων στα μεταλλεία , παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ και εμπνέει στους σημερινούς αγώνες κατά της καταστροφικής Καναδικής εταιρείας χρυσού και των ντόπιων υποτακτικών. 

«ΠΕΙΝΑΜΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΡΟΣΚΥΝΑΜΕ»

έλεγαν τότε οι μεταλλωρύχοι στην εταιρεία των μεταλλείων αλλά και στην κυβέρνηση που την υποστήριζε.

Δεκάδες μεταλλωρύχοι  «σέρνονταν» για μήνες στα δικαστήρια αντιμέτωποι με βαριές κατηγορίες.

«εξύβριση κατά συρροή», «άσκηση παρανόμου βίας», «παράνομη κατακράτηση», «φθορά ξένης ιδιοκτησίας», «σωματικές κακώσεις σε βάρος αστυνομικών»   είναι μόνο λίγες από αυτές. 

Ας απαντήσουν ο σημερινός δήμαρχος και η εταιρεία , τι ήταν οι αγωνιστές μεταλλωρύχοι;

«Τρομοκράτες» , «τραμπούκοι», «αναρχικοί», «Ιερισσιώτες», τι;

Τo 1977 είχαμε κοινοβουλευτική δημοκρατία... όπως σήμερα... και τότε τον «νόμο και την τάξη» επικαλούνταν η εταιρεία και οι υπάλληλοί της για να στέλνουν σε δίκες τους αγωνιστές μεταλλωρύχους και τους υποστηρικτές τους....

 

απόσπασμα από το πολύ ενδιαφέρον άρθρο στις "Χρυσές αυτ-απάτες"

 

Διαβάστε το ολόκληρο εδώ