Τη στιγμή που οι δήμοι της χώρας αδυνατούν λόγω οικονομικής κρίσης να συμβάλουν όπως θα έπρεπε στη συλλογή των παλαιών συσκευών από τους πολίτες, η Ελλάδα στερείται ενός αδειοδοτημένου συστήματος που θα μπορούσε να αποκομίζει τα πολύτιμα μέταλλα, τα οποία περιέχουν κυρίως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές και τα κινητά τηλέφωνα. Αποτέλεσμα είναι η απώλεια ενός πραγματικού χρυσωρυχείου από πολύτιμα μέταλλα, τα οποία καταλήγουν είτε σε μονάδες του εξωτερικού είτε στους περιβόητους πλέον «σκραπατζήδες», δηλαδή τα παράνομα συστήματα κλοπής μετάλλων που σαρώνουν τη χώρα.
Το πραγματικό κόστος από τη στρεβλή λειτουργία του συστήματος ανακύκλωσης συσκευών στην Ελλάδα φανερώνεται από τις ποσότητες πολύτιμων μετάλλων που αντιστοιχούν στα ελληνικά ηλεκτρικά απόβλητα. Η περιεκτικότητα των παλαιών ηλεκτρονικών υπολογιστών και των χρησιμοποιημένων κινητών τηλεφώνων σε χρυσό είναι περίπου 150 με 400 γραμμάρια.
Σύμφωνα με την Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., που αποτελεί το εγκεκριμένο από το κράτος σύστημα ηλεκτρονικής ανακύκλωσης, τα απόβλητα εξοπλισμού πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών που ανακτήθηκαν το 2012 ανήλθαν σε περίπου 4.951 τόνους. Από την ποσότητα αυτή, αν στη χώρα μας λειτουργούσε μονάδα ανάκτησης πολύτιμων μετάλλων, θα μπορούσε να έχει εξαχθεί 1,1 τόνος χρυσού, που με τις τρέχουσες αυξημένες τιμές έχει αξία μεγαλύτερη των 62 εκατομμυρίων δολαρίων!
Αντί για πηγή πλούτου για την Ελλάδα, οι παλαιές ηλεκτρονικές συσκευές -όσες δεν εξάγονται για να ανακυκλωθούν σε ευρωπαϊκές χώρες- καταλήγουν να αποτελούν πηγή ρύπανσης. «Υπολογίζεται ότι τόνοι ηλεκτρικών συσκευών καίγονται κάθε χρόνο, μαζί με όλες τις τοξικές ουσίες που περιέχουν, με αποτέλεσμα να βλάπτεται ανεπανόρθωτα το περιβάλλον. Το υπουργείο Περιβάλλοντος πρέπει να μεριμνήσει ώστε να εντατικοποιηθούν οι επί τόπου έλεγχοι στις μάντρες παλαιών μετάλλων από τους επιθεωρητές Περιβάλλοντος, ώστε να διαπιστώνεται κατά πόσο οι συλλέκτες σκραπ διαχειρίζονται με περιβαλλοντικά ορθό τρόπο τις συσκευές κάθε είδους που παραλαμβάνονται από τους γυρολόγους», αναφέρει η Νατάσα Βορηά, εκπρόσωπος της Ανακύκλωση Συσκευών, που ιδρύθηκε το 2004, έπειτα από εφαρμογή σχετικής οδηγίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στόχος του συστήματος ανάκτησης των ηλεκτρικών αποβλήτων είναι ο περιορισμός της απελευθέρωσης στο περιβάλλον των ρυπογόνων ουσιών που περιέχουν οι συσκευές. Παρ’ όλα αυτά, η κρίση, που κάνει σπανιότερη την αντικατάσταση των συσκευών από τα νοικοκυριά, αλλά κυρίως η αθρόα εξάπλωση της δράσης των σκραπατζήδων σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, έχουν οδηγήσει τη χώρα μας σε απώλεια των ευρωπαϊκών στόχων.
Το 2012 η ανάκτηση συσκευών ήταν μειωμένη περισσότερο από 40% σε σχέση με το 2009. «Από τους 66.000 τόνους συσκευών το 2009, η ποσότητα μειώθηκε στους 36.740 τόνους το 2012. Σίγουρα η οικονομική ύφεση έχει συμβάλει στη μείωση, η μεγαλύτερη απώλεια όμως προκύπτει από τα παράνομα κυκλώματα συλλογής μετάλλων», επισημαίνει η Ν. Βορηά. Στη μείωση της διοχέτευσης των ηλεκτρικών αποβλήτων στα νόμιμα συστήματα ανακύκλωσης έχει συμβάλει και η αδυναμία των δήμων να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Καθυστερήσεις
Οι εκπρόσωποι της Ανακύκλωση Συσκευών τονίζουν πως οι πολίτες που θέλουν να απορρίψουν ογκώδεις ηλεκτρικές συσκευές πρέπει να πιέζουν τους δήμους να έρθουν στον χώρο τους. Οσον αφορά τις μικρότερες ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές, όπως κινητά τηλέφωνα, φορητοί υπολογιστές, συσκευές οικιακής χρήσης κ.ά., η καλύτερη λύση είναι τα καταστήματα πώλησης ηλεκτρικών συσκευών, τα οποία επίσης υποχρεούνται από τον νόμο να συλλέγουν τα ηλεκτρικά απόβλητα.
Κατά χιλιάδες τόνους υπολείπονται οι ποσότητες που καταλήγουν στο νόμιμο σύστημα ανακύκλωσης και ανάκτησης μετάλλων, σε σχέση με τη λεία που αποκομίζουν οι «πειρατές» του σκραπ. Σύμφωνα με εκτιμήσεις ν του υπουργείου Περιβάλλοντος και της Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε., το νόμιμο σύστημα κατορθώνει πλέον να ανακτά λιγότερο από το 30% των συσκευών που φτάνουν στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Το υπόλοιπο 70% το... αρπάζουν οι ρακοσυλλέκτες, που κυκλοφορούν με καροτσάκια και τρίκυκλα στην ύπαιθρο και τις γειτονιές των ελληνικών πόλεων. Το ποσοστό είναι πολύ μικρότερο όσον αφορά τη νόμιμη διαχείριση του χαλκού, του μοναδικό πολύτιμου μετάλλου, για το οποίο η Ελλάδα έχει αδειοδοτημένες μονάδες ανακύκλωσης. Οπως αναφέρουν τα στοιχεία που παρέδωσε στη Realnews ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, του υπουργείου Περιβάλλοντος, το 2011 -η τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν στοιχεία- το νόμιμο σύστημα κατόρθωσε να ανακτήσει περίπου 81 τόνους χαλκού. Για τους εκπροσώπους του κλάδου ανάκτησης μετάλλων αυτή η ποσότητα μοιάζει με σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στο πλιάτσικο που γίνεται για τον χαλκό. «Το 2006 οι απώλειες που προέκυπταν από τα παράνομα κυκλώματα έφταναν το 5% με 6%. Σήμερα ξεπερνούν το 50% και σε μέταλλα όπως ο χαλκός οι ποσότητες των παράνομων είναι πολύ μεγαλύτερες από τους 80 τόνους που αναφέρει το υπουργείο Περιβάλλοντος», αναφέρει ο Γιώργος Βακόντιος, διευθυντής του Ελληνικού Κέντρου Ανακύκλωσης ΑΒΕΕ.
Το είδαμε ΕΔΩ
http://alithinapsemata.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου