Χορτοφάγοι με το στανιό!

(1936) Του Γιάννη Γκλαρνέτατζη

Το ότι τα φασιστικά καθεστώτα επεμβαίνουν σ’ όλους τους τομείς της ζωής των ανθρώπων επί των οποίων κυριαρχούν είναι, ελπίζουμε, γνωστό (αν και στην Ελλάδα των αστυνομικών πογκρόμ και των δολοφονικών επιθέσεων της Χρυσής Αυγής ίσως έχουμε πολλές εκπλήξεις να δούμε ακόμα). Μάλλον όμως δεν ξέρουμε ότι αυτή η επέμβαση έφτανε μέχρι και το καθημερινό διαιτολόγιο επί του καθεστώτος του Μεταξά.
Ένα δημοσίευμα της «Νέας Αλήθειας» στις 18.8.1936 (δυο βδομάδες μετά την κήρυξη της δικτατορίας από τον Μεταξά σε συνεργασία με τον βασιλιά Γεώργιο Β΄) μας δείχνει τις διατροφικές επιταγές του «νέου κράτους», βασισμένες στις αρχές της εκκλησίας, βεβαίως-βεβαίως. Υπό τον τίτλο «Η ακρεωφαγία» το σχετικό δημοσίευμα ενημερώνει το κοινό της πόλης πως: «Το Αγορανομικόν τμήμα Θεσ/νίκης ανακοινοί ότι δυνάμει αποφάσεως του υπουργού αγορανομίας δημοσιευθείσης [στο] 141 τεύχος β΄ φύλλον εφημερίδος της κυβερνήσεως απηγορεύθη [η] πώλησις παντός είδους σφαγίων κατά Τετάρτην και Παρασκευήν εκάστης εβδομάδος ως και η παρασκευή φαγητών κρέατος εν εστιατορίοις, ζυθεστιατορίοις, οινομαγειρίοις κατά τας άνω ημέρας. Οι παραβάται διωχθήσονται ενώπιον του Αισχροδικείου». Υπογραφή: «Ο Διοικητής Αγορανομίας».

Το δημοσίευμα, δυστυχώς, δεν διευκρινίζει αν οι (δεκάδες χιλιάδες, ακόμη) Εβραίοι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης εξαιρούνταν της επιβολής της χριστιανικής διατροφής (Τετάρτη και Παρασκευή είναι μέρες νηστείας σύμφωνα με την εκκλησία), ιδιαίτερα αν λάβουμε υπόψη ότι το δείπνο το βράδυ της Παρασκευής (μια και η αργία του Σαββάτου αρχίζει από το απόγευμα της Παρασκευής) είναι το πιο εορταστικό της εβδομάδας. Για τους άθεους κομμουνιστάς, απ’ την άλλη, δεν τίθεται ζήτημα. Αυτοί, όταν βρίσκονταν υπό την επίβλεψη των αρχών βέβαια, είχαν –έτσι κι αλλιώς– ειδικό διαιτολόγιο: «έτρωγαν» ξύλο κι έπιναν ρετσινόλαδο.