29 Ιουνίου - 1 Ιουλίου 2012
Πρώην Στρατόπεδο Παύλου Μελά
Το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης ας είναι ένα τριήμερο γιορτής της αλληλεγγύης και της αντίστασης, όπου ντόπιοι και μετανάστες, κινηματικές συλλογικότητες αλλά και μεμονωμένοι πολίτες διασκεδάζουμε μαζί, αλληλοενημερωνόμαστε και αποφασίζουμε να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα του ρατσισμού και κάθε μορφής διακρίσεων και αποκλεισμού.
Το πρόγραμμα της δυτικής σκηνής του Φεστιβάλ
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2012
Ghost Note
Speakeasies Swing Band
Baildsa
Κακό Συναπάντημα
Σάββαατο 30 Ιουνίου 2012
2l8
Koza Mostra
Los Mujeros
Scaribas
Burning City Soundsystem
Κυριακή 1 Ιουλίου 2012
Χωρίς Κανόνα
One Drop Forward
Μπάμπης Μπατμανίδης
Περσινά Ξινά Σταφύλια
Καθώς εντείνεται η κρίση, η κυβέρνηση μέσω των μνημονίων επιλέγει την αποδιοργάνωση των εργασιακών σχέσεων. Η επιλογή είναι η φτώχεια, η εξαθλίωση και η απώλεια κάθε έννοιας αξιοπρέπειας. Η υγεία και η παιδεία διαλύονται εφόσον ο δημόσιος τομέας συρρικνώνεται με πριμοδότηση του ιδιωτικού. Η λαϊκή κυριαρχία αμφισβητείται ενώ τα Μ.Μ.Ε. νομιμοποιούν κάθε νομική δίωξη των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας.
Η ένταση της εκμετάλλευσης και η άρση της δημοκρατίας πάντα ήταν στα σχέδια των κρατούντων και αποδεικνύεται από τη συμπεριφορά τους στους απόκληρους, και ειδικότερα στους μετανάστες. Η Ευρώπη των λαών είναι ένα φρούριο με νάρκες, φράχτες και Ευρω-στρατό, η οποία στηρίζει ουσιαστικά αντιδημοκρατικά και εκμεταλλευτικά καθεστώτα. Ταυτόχρονα η συνθήκη του Δουβλίνου ΙΙ κρατάει εγκλωβισμένους τους μετανάστες στη χώρα εισόδου αδυνατώντας να παρέχει εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Έτσι από τη μια δημιουργούν μετανάστες σε καθεστώς ημιπαρανομίας και εξαθλίωσης και από την άλλη τους στοχοποιούν ως την αιτία όλων των δεινών. Βέβαια κανείς δεν αρνείται να τους χρησιμοποιήσει ως φτηνό και ευέλικτο εργατικό δυναμικό αλλά και ως ομάδα πίεσης για περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων.
Όσοι υποστηρίζουν αυτή τη διαίρεση λειτουργούν αποπροσανατολιστικά για να μένουν ξένοιαστοι οι εξουσιαστές, με παράδειγμα όχι μόνο την Χρυσή Αυγή αλλά και την ίδια την εκ-φασισμένη κυβέρνηση. Έτσι το κεφάλαιο που δεν έχει σύνορα και πατρίδες συνεχίζει να αυξάνει τον πλούτο του. Το μόνο που φοβάται είναι η ενοποίηση όλου του λαού ανεξαρτήτως προέλευσης και κατοχής χαρτιών Γι’ αυτό το αίτημα για πλήρη πολιτικά και εργασιακά δικαιώματα, για κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών για να μην είναι κανείς αποδιοπομπαίος τράγος οφείλει να είναι το βασικό πρόσταγμα μας.
Καθώς η ενότητα είναι το ζητούμενο, η αλληλεγγύη είναι προϋπόθεση της, εφόσον είναι το πρώτο βήμα αντίστασης. Παραδείγματα έμπρακτης αλληλεγγύης είναι το Κοινωνικό Ιατρείο Αλληλεγγύης, η Κουζίνα Αλληλεγγύης, οι Πρωτοβουλίες κατοίκων, το κίνημα της πατάτας κ.τ.λ., τα οποία εγγυώνται την επιβίωση και την αξιοπρέπεια και προωθούν τη συλλογική δράση ,την αυτοδιαχείριση και την πολιτικοποίηση.
Το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης ας είναι ένα τριήμερο γιορτής της αλληλεγγύης και της αντίστασης, όπου ντόπιοι και μετανάστες, κινηματικές συλλογικότητες αλλά και μεμονωμένοι πολίτες διασκεδάζουμε μαζί ,αλληλοενημερωνόμαστε και αποφασίζουμε να αντισταθούμε στη βαρβαρότητα του ρατσισμού και κάθε μορφής διακρίσεων και αποκλεισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου