Πάρε και εσύ λίγη από τη λάμψη της «Αυγής». Μπορείς….

Κάποιος έλεγε ότι η κρίση θα μας φέρει κοντά στον συνάνθρωπο. Δεν θα υπάρχει χρήμα αλλά θα βρούμε τις παλιές μας αξίες. Αλληλοβοήθεια και αλληλεγγύη. Δεν ξέρω σε ποια χώρα αναφερόταν αλλά είμαι σίγουρη ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν στην Ελλάδα. Μέχρι στιγμής δεν έχω δει καμία αλληλεγγύη προς καμία κατεύθυνση.

Το μόνο που βλέπω διαρκώς είναι μια κτηνωδία χωρίς προηγούμενο. Ειδικά μετά την εκλογή της Χρυσής Αυγής βλέπω κάτι που πραγματικά με έχει τρομάξει. Ίσως τελικά τώρα που έφυγε το πέπλο της ευημερίας βγήκαν στην επιφάνεια πράγματα που μόνο ανθρώπινα δεν είναι. Μάλλον, υπήρχε πολύ σαπίλα εκεί κάτω και η Χρυσή Αυγή την απενεχοποιήσε και την έβγαλε στην επιφάνεια.

Μεσημέρι Δευτέρας και στο λεωφορείο δεν υπήρχε πολύς κόσμο. Εγώ βρήκα ένα άδειο κάθισμα ενώ ο συνάδελφος έκατσε όρθιος. Μια γυναίκα καθόταν απέναντι μου και έβλεπε επίμονα μπροστά. Μια άλλη γυναίκα γύρω στα 65 και ένας άνδρας γύρω στα 35 βρισκόταν μπροστά μας ορθοί και μιλούσαν σε γλώσσα που δεν μου θύμιζε κάτι. Ίσως να ήταν ρουμάνικα ή πολωνικά.

Η μεγάλη κυρία προχώρησε μπροστά στο κάθισμα που καθόταν ένα 10 αγοράκι. Ακούμπησε την τσάντα της και συνέχιζε να μιλάει με τον νεαρό άνδρα. Το μικρό αγόρι σηκώθηκε και της παραχώσε τη θέση. Εκείνη του χαμογέλασε. Τότε η γυναίκα μπροστά μου, που έβλεπε επίμονα, σηκώνεται αρπάζει το παιδί (που προφανώς ήταν γιός της) και αρχίζει να λέει φωνάζοντας και να επαναλαμβάνει συνέχεια, «Να σηκώσει τη φάρα της για να κάτσει όχι εσένα».

Την άκουσαν όλοι και δεν ανταποκρίθηκε κανείς. Λες και είπε το πιο απλό πράγμα στον κόσμο. Ήταν φανερό ότι δεν την πείραξε ότι κάποιος πήρε τη θέση του γιού της αλλά ότι αυτός ο κάποιος που πήρε τη θέση δεν ήταν Έλληνας. Κοίταξα τον συνάδελφο, ο οποίος μου χαμογέλασε με πίκρα.

Και αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε όσα συμβαίνουν και που κανείς δεν δίνει σημασία. Καθημερινά μετανάστες (κυρίως μελαψοί ή μαύροι) μπαίνουν στα νοσοκομεία λόγω των ξυλοδαρμών που δέχονται σε δρόμους, σε πλατείες και σε στάσεις λεωφορείων.

Ελεγκτές των ΜΜΜ φωνάζουν μπροστά σε κόσμο: «Eγώ είμαι φασίστας και Χρυσή Αυγή και θα μιλάω όπως θέλω και θα κάνω ό,τι θέλω» και κανείς δεν κάνει τίποτα. Ούτε μηνύσεις ούτε πρόστιμα.

Τα ΜΜΕ περνούν στο ντούκου τις επιθέσεις που γίνονται στους μετανάστες άλλα δεν κάνουν το ίδιο και με τις δηλώσεις των εκλεγμένων βουλευτών της Χρυσής Αυγής. Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Ο Μιχαλολιάκος δίνει συνέντευξη στον Θοδωράκη και ξαφνικά το «εγέρθητι» γίνεται αστείο, οι φούρνοι των «Ναζί» παύουν να υπάρχουν και ο Χίτλερ παίρνει παράσημα ως αξιόλογος ηγέτης στην Ελλάδα του 2012.

Το «Όλα 12» δίνει βήμα στον «Καιάδα» ο οποίος δεν είναι πια άγριος αλλά «cool» και μιλάει όλο χάρη. Και το καλύτερο, το ΕΣΡ τονίζει ρητά ότι: «Καμία ελαστικότητα δεν θα υπάρξει στην εφαρμογή της ραδιοτηλεοπτικής νομοθεσίας σε ότι αφορά το χρόνο των κομμάτων». Δηλαδή, αν είσαι κόμμα στη Βουλή μπορείς άνετα να προσβάλεις τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά προς θεού αν σε μια εκπομπή στην TV πεις «Άντε γαμησιού» τότε δεν τη γλυτώνεις θα πληρώσεις πρόστιμο.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ξαφνικά είναι ωραίο να κάνουμε δύσκολη τη ζωή ανθρώπων που είναι ήδη ταλαιπωρημένοι, χωρίς δικαιώματα και έχουν τραβήξει πολλά. Διότι όλοι ξέρουν ότι το να είσαι μετανάστης (ή ακόμη χειρότερα λαθρομετανάστης) είναι το τελευταίο βήμα για την επιβίωση. Κανείς δεν ξεσπιτώνεται για έρθει στην Ελλάδα και να κοιμάται σε ένα δυάρι με άλλα 15 άτομα ή σε δρόμους και σε πλατείες. Πού πήγε ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη για τον συνάνθρωπο; Τόσο πολύ πια έχει θαμπώσει η «Χρυσή Αυγή» και θέλουν όλοι λίγη από τη λάμψη της;

 Info: Έπεσα τυχαία σε μια παλιά εκπομπή της κυρίας Κυριακοπούλου όπου είχε καλεσμένο τον Γκαζμέντ Καπλάνι. Έχει αξία να προσέξει κανείς σε αυτή τη συνέντευξη μια ερώτηση που κάνει η συμπαθέστατη δημοσιογράφος στον Καπλάνι. Τον ρωτάει γιατί ενώ υπάρχουν πολλοί ξένοι στην Ελλάδα όλοι τα βάζουν με τους Αλβανούς. Μήπως αυτό δεν είναι τυχαίο; Και εκείνος πολύ σοφά της απαντάει ότι αυτό είναι το άλλοθι του ρατσισμού. Η προσκόλληση σε μια ομάδα κάθε φορά. Νομίζω ότι σήμερα ο Καπλάνι επιβεβαιώνετε και με το παραπάνω. Τώρα πια στο στόχαστρο των ρατσιστών δεν είναι οι Αλβανοί αλλά οι Πακιστανοί, οι Ινδοί και γενικά όσοι έχουν σκουρόχρωμη επιδερμίδα και δεν μιλούν Ελληνικά.

Ημερολόγιο μιας Ξένης

Πηγή