Οι δύο πιο θανατηφόρες λέξεις στον κόσμο: Είναι κορίτσι

Αντικλείδι

“Είναι κορίτσι”, μια ταινία που κυκλοφόρησε φέτος και παρουσιάζει την πρακτική της θανάτωσης ανεπιθύμητων κοριτσιών στη Νότια Ασία. 

Η πιο σοκαριστική σκηνή του τρέιλερ της ταινίας είναι όταν μια γυναίκα από την Ινδία  ομολογεί ότι σκότωσε οκτώ κορίτσια βρέφη,  ενώ παράλληλα δεν μπορεί  να συγκρατήσει το γέλιο της.

Οι στατιστικές είναι θλιβερές. Ο ΟΗΕ αναφέρει ότι «λείπουν» περίπου 200 εκατομμύρια κορίτσια στον κόσμο. Στην Ινδία και την Κίνα σκοτώνονται περισσότερα κορίτσια από όσα γεννιούνται στις ΗΠΑ κάθε χρόνο. Η πόλη Λιανγιουνγκάνγκ (Lianyungang) στην Κίνα έχει τη χειρότερη αναλογία ανάμεσα σε βρέφη των δύο φύλων, με 163 αγόρια να γεννιούνται για κάθε 100 κορίτσια. Ταϊβάν, Νότια Κορέα και Πακιστάν είναι επίσης χώρες στις οποίες μωρά κορίτσια  σκοτώθηκαν, εγκαταλείφθηκαν, ή έγινε έκτρωση.

Τα κορίτσια στη Νότια Ασία που δεν σκοτώνονται υποφέρουν συχνά από υποσιτισμό ή έλλειψη ιατρικής φροντίδας, αφού οι οικογένειες προτιμούν να διαθέτουν στα αγόρια τους ελάχιστους πόρους που έχουν. Εμπορία,  εγκλήματα για λόγους ‘τιμής’, και θάνατοι που προκύπτουν από την ενδοοικογενειακής βία, είναι περαιτέρω δεινά που υφίστανται οι γυναίκες.

Η σκληρή ειρωνεία της γυναικοκτονίας είναι ότι διαπράττεται εις βάρος των κοριτσιών από τις γυναίκες. Συχνότερα η πιο επικίνδυνη είναι η πεθερά, η μητριάρχης, κάτω υπό την οποίαν ζει η νύφη. Οι προσπάθειες  για την ανάσχεση της βρεφοκτονία απευθύνονται στις μητέρες, οι οποίες συχνά είναι θύματα και οι ίδιες. Το τρέιλερ δείχνει τραγικές σκηνές γυναικών που πρέπει να αποφασίσουν ανάμεσα στο να σκοτώσουν τις κόρες τους και στην επιβίωση της οικογένειας τους. Στην Ινδία οι γυναίκες που αποτυγχάνουν να γεννήσουν γιους, ξυλοκοπούνται, βιάζονται ή σκοτώνονται, έτσι ώστε οι άνδρες να ξαναπαντρευτούν με την ελπίδα ότι η επόμενη γυναίκα τους θα είναι πιο ‘παραγωγική’.

Συχνά προβάλλεται το επιχείρημα ότι η διάκριση που κάνουν οι γονείς ανάμεσα στα παιδιά θα τελειώσει όταν οι οικογένειες στην νότια Ασία ξεφύγουν από τη φτώχεια. Αλλά υπάρχουν δύο στοιχεία που δείχνουν ότι η γυναικοκτονία είναι ένα πολιτιστικό φαινόμενο και ότι η οικονομική ανάπτυξη αποτελεί μόνο μερική λύση: Πρώτον, δεν υπάρχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι συμβαίνει το ίδιο φαινόμενο στις εξαθλιωμένες κοινωνίες στην Αφρική ή την Καραϊβική. Δεύτερον, ακόμα και οι εύποροι και τα μεσαία στρωμάτων της πόλης, διαπράττουν γυναικοκτονία .

Η κινεζική πολιτιστική προκατάληψη υπέρ των αρσενικών παιδιών επιδεινώνεται από την πολιτική ελέγχου των γεννήσεων. Στην Ινδία, όμως  είναι πιο σύνθετο το πρόβλημα, αφού η κύρια αιτία είναι πολιτισμική.

Οι προσπάθειες για λύση του προβλήματος θα πρέπει να γίνουν προς τρεις κατευθύνσεις.  Οι πολιτικές αποφάσεις για την καταπολέμηση της φτώχειας θα πρέπει να συμπληρωθούν με νομικές απαγορεύσεις. Επιπλέον πρέπει να υπάρχει ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα ενημέρωσης των γυναικών για τα δικαιώματά τους. Τέλος, το σημαντικότερο, θα πρέπει να γίνει κοινωνική και θρησκευτικη εκστρατεία με στόχο την διάλυση αυτών των αντιλήψεων.

 Το τρέιλερ της ταινίας :