Δεν γίνονται Χριστούγεννα χωρίς τον Τσάρλι Μπράουν!

αναδημοσίευση από το flix.gr

«Τσάρλι Μπράουν είσαι ο μόνος άνθρωπος που ξέρω που μπορεί να πάρει μια υπέροχη εποχή όπως τα Χριστούγεννα και να να τα μετατρέψει σε ένα πρόβλημα. Ισως η Λούσι έχει δίκιο: απ’ όλους τους Τσάρλι Μπράουν του πλανήτη, εσύ είσαι ο πιο Τσάρλι Μπράουν».

Ας το παραδεχτούμε. Ο συνδυασμός των Χριστουγέννων με τη νοσταλγία είναι πιο ισχυρός και από αυτόν του Χριστουγεννιάτικου τραπεζιού με τη γαλοπούλα. Και δεν εννοούμε μόνο τους δίσκους με τα χριστουγεννιάτικα του Ντιν Μάρτιν ή του Φρανκ Σινάτρα, ούτε το «Meet me in St. Louis» του Βινσέντε Μινέλι που – δοκιμάστε το! – κάνει πολλαπλάσια christmas decoration απ’ όσα φωτάκια κι αν βάλετε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Το σωστό νοσταλγικό ρετρό των Χριστουγέννων οφείλει να περιέχει δύο τουλάχιστον πράγματα για να θεωρείται αυθεντικό. Το ένα είναι το «A Charlie Brown Christmas», την ταινία και το άλλο είναι το «A Charlie Brown Christmas», το soundtrack. Δύο vintage χριστουγεννιάτικα «στολίδια» που αρκούν από μόνα τους για να διακοσμήσουν τη…μελαγχολία των γιορτών.

Αυτό, άλλωστε, υπήρξε και το παράδοξο στο πρώτο εορταστικό τηλεοπτικό επεισόδιο των «Peanuts» εν έτει 1965. Το γεγονός, ότι, οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτζ δεν θα έβγαιναν στο prime time του CBS για να «γιορτάσουν» τα Χριστούγεννα, αλλά για να χτυπήσουν κατά μέτωπο τη «μελαγχολία» τους. Ή μάλλον όχι όλοι οι ήρωες του Τσαρλς Σουλτς, αλλά μόνο ο Τσάρλι Μπράουν, ο πιο αξιολάτρευτος loser της ιστορίας των κινουμένων σχεδίων που δεν μπορεί να μπει στο πνεύμα των γιορτών, βλέποντας γύρω του την εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων να καταστρέφουν την αθωότητα τους.

 Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ

 

Από      parallhlografos.wordpress.com