dpsd Beyond | Μια αυθόρμητη ιδέα, ένα μεγάλο βήμα, παραπέρα…

Το DPSD Beyond είναι μια μη κερδοσκοπική πρωτοβουλία φοιτητών, του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι η δημιουργία αλληλεγγύης και συλλογικότητας μεταξύ των φοιτητών.
Αιτία της δημιουργίας ήταν η ανάγκη να περάσει η θεωρία στην πράξη από τους ίδιους τους φοιτητές προς τους συναδέλφους και το τμήμα, άμεσα. Πρωταρχικός σκοπός ήταν και είναι η αυτοδιάθεση και αυτοοργάνωση των φοιτητών γύρω από τα αντικείμενα της γνώσης τους (μιλώντας συστημικά).
Πιστεύω της πρωτοβουλίας είναι:

1. το άνοιγμα της γνώσης (εμπειρικής, τεχνικής, βιωματικής) προς όλους,
2. η επικοινωνία σε επίπεδο φίλου/συνεργάτη και οχι εξεταστή,
3. καθένας ειναι ταυτόχρονα δάσκαλος και μαθητής (αλληλοδιδαχή).

Ακολουθόντας το μοντέλο τι γνωρίζω - τι γνώση μπορώ να προσφέρω - τι γνώση μπορώ να λάβω.
Αυτό το μοντέλο, προσφέρει σε όλους την ευκαιρία να αναρωτηθούν από κοινού, να απαντήσουν σε ερωτήσεις συλλογικά (brainstorming), να παρουσιάσουν τις ιδέες και τις γνώσεις τους και να προβληματιστούν γύρω από ζητήματα design κι όχι μόνο.

διαβάζουμε στο my.aegean.gr σχετικά με την πρωτοβουλία DPSD Beyond
Μερικές ιδέες, που γεννιούνται αυθόρμητα, τείνουν να διατηρούν μια εκπληκτική δροσιά. Υπάρχουν άραγε στιγμές που μπορεί κάποιος να νιώθει συγκίνηση, αισιοδοξία κι έναν άσβηστο παλμό για δημιουργία, ιδίως στους δύσκολους αυτούς  καιρούς που ζούμε; Θαρρώ πως ναι...
Και δεν είναι ένα ουτοπικό καταφύγιο μιας δονκιχωτικής ίσως ψυχής, αλλά ένα πλούσιο και γεμάτο εκπλήξεις μονοπάτι μιας συντροφιάς πολλών δημιουργικών και ανήσυχων ταξιδευτών.

Μια μικρή αρχή.

Οκτώβρης 2010, Ερμούπολη, Σύρος. Με αφορμή διάφορες συζητήσεις σε πηγαδάκια φοιτητών σε διάφορες στιγμές, μια σπίθα γεννιέται. Άλλοτε σε καφέ, άλλοτε σε σκαλάκια στην πόλη μετά από μια βραδινή βόλτα, είτε μεταξύ ενός διαλείμματος από ένα μάθημα όπου μαζεύονται συντροφιές-συντροφιές από διάφορα έτη και φευγαλέα τα κους-κους και οι κουβέντες πληθαίνουν. Ένας προβληματισμός άρχισε δειλά-δειλά να αναδύεται, μια ενδιαφέρουσα σκέψη που ως ανησυχία την είχαν αρκετοί. Η ανάγκη να υπάρχει μια μορφή γνωριμίας με τον άλλο, τόσο σε επίπεδο μαθημάτων, όσο και σε ανάπτυξη δεξιοτήτων ή από κοινού επίλυσης ζητημάτων ή τεχνικών. Η ανάγκη να μοιράζεσαι την εμπειρία σου στο διπλανό σου, και το όλο αίσθημα της ανιδιοτελούς αλληλοπροσφοράς. Γιατί; Γιατί έτσι! Δίχως προσωπικό όφελος.

Βρισκόμαστε σ'ένα ιδιόμορφο κόσμο. Ιδίως κάποιες λέξεις της καθημερινής μας ζωής, όπως «αλληλεγγύη», «προσφορά», «φιλία», «σεβασμός», «δημιουργία» - με την πιο καθαρή και πηγαία σημασία τους - τείνουν να σπανίζουν είτε να χάνουν το νόημά τους. Είναι κάτι που ενδεχομένως σε πικραίνει όμως είναι και κάτι που μπορεί να ωθήσει, αν το καλοσκεφτεί κανείς, σε πράξη, με τόλμη και δυναμική. Άλλωστε, δρόμοι στρωμένοι με ροδοπέταλα δεν υπάρχουν, παρά μόνο στα παραμύθια. Η ζωή όμως είναι ως ένα βαθμό ένα «παραμύθι», όσο ο καθένας μας κι όλοι μαζί φροντίζουν για αυτό...

Τόλμη λοιπόν, για αλλαγή, ελπίδα για δημιουργία. Δίχως δεύτερη σκέψη, αποφασίζουμε να κάνουμε ένα πρώτο βήμα:«Παρασκευή στις 20:00, η πρώτη συνάντηση». Συνάντηση όμως για τί πράγμα; ...αποζητούμε μια θεματική και συνάμα να αποκτηθεί μια πιο εύρωστη ταυτότητα. Μες στη όποια πορεία της ίδρυσης μιας νέας προσπάθειας, το βήμα είναι πάντα διστακτικό. Η ωριμότητα και η εμπειρία των παλαιότερων βοηθά λιγάκι για ένα πιο σταθερό βήμα. Πρώτος πυρήνας σκέψης, η ανάγκη να χτιστεί ένα υγιές κλίμα αλληλεγγύης, μακροπρόθεσμα. Από όλους για όλους, δίχως ηλικιακές ή άλλες διακρίσεις.Μοίρασμα εμπειριών μέσω συναντήσεων.

Το Πανεπιστήμιο ως ένα ευρύ «οικοσύστημα», με τους ανθρώπους του που ζουν μέσα σε αυτό, είναι λένε λίκνο της γνώσης και του πολιτισμού, ένας χώρος με εκπληκτική δυναμική. Αισθανόμαστε εδώ τρομερά τυχεροί για αυτή την ευκαιρία. Την ευκαιρία να βρίσκεσαι, να κινείσαι, να δημιουργείς, να μοιράζεσαι εμπειρίες. Συνάντηση. Μια συντροφιά η οποία ανοίγει σε όλους, μια εμπειρία η οποία μοιράζεται σε όλους, μια συζήτηση με στόχο την πράξη. 
Ένας νέος θεσμός γεννιέται, κάθε Παρασκευή το απόγευμα, στο Αμφιθέατρο...

«Beyond».

Η λέξη προέκυψε αυθόρμητα, μόλις σε ένα καφέ καθώς η Ειρήνη, η Χαρά, η Έρση, ο Γιάννης, η Βάσω πιο πριν και μερικά ακόμη παιδιά προσπαθούσαν με ένα μολύβι κι ένα στυλό να συμμαζέψουν σ'ένα φύλλο χαρτί τις χειμαρρώδεις σκέψεις τους μαζί με πολλών ακόμη παιδιών προκειμένου να συνταχθεί και σταλθεί το πρώτο email-κάλεσμα. Για όσους θα θυμούνται, ήταν μια μικρή σπίθα που πήρε έκταση μετά από μια πρόσφατη (τότε) συνάντηση-παρουσίαση και προβολή μιας ταινίας-ντοκιμαντέρ συμφοιτητών μας. Αρχικά μια ανοιχτή περί-παντός-επιστητού κουβέντα συνέβαλε αρκετά στο να έρθουν κοντά ποικίλες φωνές και να πλεχθούν μαζί με πλήθος άλλων εμπειριών, παλαιότερων και νεότερων παιδιών!

Έξι γράμματα, δίπλα στα αρχικά-κωδική ονομασία του τμήματός μας («dpsd») στα Αγγλικά, έδωσαν μια δροσερή ονομασία σε μια συνισταμένη αυτών των σκέψεων. Τολμούμε να δημιουργήσουμε κάτι νέο, όμορφο, δροσερό, φιλόδοξο: «dpsd Beyond».

Λίγο πιο ύστερα, ο Αποστόλης, η Ιωάννα, ο Νίκος κι ο Μάριος, μαζί με το Λεωνίδα και άλλα ακόμη παιδιά έδωσαν και δίνουν ακατάπαυστα μέρος της ενέργειάς τους και του χρόνου τους σχεδόν καθημερινά ή περιστασιακά, με συζητήσεις και πράξεις για την ανάπτυξη της ιδέας. Μιας ιδέας που σύντομα αποκτά ένα δικό της «σήμα-λογότυπο» κι ένα «μανιφέστο» και αποκτά σιγά-σιγά ένα χαρακτήρα και ύφος, μα πάντα σε δυναμική σύνθεση και εξέλιξη. Προσπαθεί να παραμένει «πιστή» στο εβδομαδιαίο «ραντεβού» της και να μεγαλώνει σε συμμετοχή και δράσεις. Ακούγεται περισσότερο, λαμβάνει την αναγνώριση των φοιτητών όσο και την εκτίμηση από καθηγητές και προσωπικό του τμήματος. Αξίζει ίσως σε κάποιο επόμενο άρθρο μας να κάνουμε μια πιο λεπτομερή παρουσίαση του κύριου σχεδιαστικού κορμού σκέψης και υλοποίησης για το σηματάκι μας αυτό αλλά και ορισμένων επιπλέον στοιχείων της προσέγγισης που αναπτύχθηκε!

Οι προκλήσεις, μεγάλες. Το όνειρο στην αρχή, ακόμη θολό σε μεγάλο βαθμό. Το μεράκι, αστείρευτο. Μοιραζόμαστε τις γνώσεις μας για μια τεχνική, ένα πρόγραμμα-εφαρμογή που θα μπορούσε κάποιος να χρησιμοποιήσει μες στη ροή των σπουδών του, μικρά νέα και επικαιρότητα, κάποιο ντοκιμαντέρ ή μια ομιλία που τροφοδοτεί συζητήσεις και προβληματισμούς. Στη βάση του το όλο εγχείρημα εμπεριέχει κάτι που αποτελεί διαχρονικό και πηγαίο κομμάτι κάθε ανθρώπινης κοινωνίας μας: Μια συνάντηση.

Συναντήσεις σε τακτικά διαστήματα λοιπόν, όπου ο οποιοσδήποτε και οποιαδήποτε μπορούν να συμμετέχουν σε παρουσίαση και συζήτηση, σαν σε μια συντροφιά σε ένα σπίτι, μα αυτή τη φορά σε ένα μεγαλύτερο χώρο, το Αμφιθέατρο. Οι κουβέντες ανοιχτές, αυθόρμητες, δυναμικές, όπου μεγαλύτερα έτη φοιτητών και μικρότερα μοιράζονται γνώση, απόψεις, τοποθετήσεις και ιδέες. Μια διάχυση ενημέρωσης και εμπειριών γύρω από μαθήματα, τεχνικές και σε πεδία που άπτονται στα ευρύτερα αντικείμενα των σπουδών μας και επεκτείνονται σε ζητήματα της ίδιας της κοινωνίας μέσα στην οποία δρούμε και κινούμαστε.

Συμφωνούμε αρχικά πως εδώ δεν είναι κανένας «δάσκαλος» ή «μαθητής» μα όλοι βρίσκονται σε ένα ίσο ρόλο, μιας και το κλίμα παραμένει φιλικό και άμεσο. Θυμόμαστε και κρατούμε, αν μου επιτρέπεται ως προσωπική αίσθηση, πάντοτε τα λόγια του Σωκράτη: «Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα», που συντροφεύουν το βηματισμό μας. Δεν είμαστε παντογνώστες, μα συνετοί παρατηρητές. Ιχνηλάτες της γνώσης και συνάμα, μαθητευόμενοι εξερευνητές...Όλοι ερχόμαστε αντιμετωπίζοντας την ίδια τη γνώση σαν μια μικρή φλόγα η οποία προσφέρεται από τον ένα στον άλλο, ή δημιουργείται εκεί, επί τόπου, εκ νέου, μέσω ενός μίνι-workshop για παράδειγμα!

Η πρώτη χρονιά της πρωτοβουλίας αυτής φθάνει στο τέλος της, κι ένας κύκλος δραστηριοτήτων του «beyond» κλείνει σιγά-σιγά... προσωπικά μιλώντας, κρατώ τον όρο «συνάντηση» σε πρώτη αξία. Μια αφορμή στο να φέρουμε ένα σύνολο συζητήσεων σε ένα κοινό χώρο, στο να κάνουμε κτήμα μας μια κουλτούρα συμμετοχική και ώστε όλοι να γινόμαστε κοινωνοί (πομποί και δέκτες ταυτόχρονα) μιας φλόγας δημιουργίας, είτε πρόκειται για μικρές κινήσεις προκειμένου να καλυτερεύουμε τη συμβίωσή μας σε ένα κοινό χώρο, το ίδιο μας το Πανεπιστήμιο, είτε πρόκειται για έναν τρόπο να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις και κατ'επέκταση - μέσω του μοιράσματός τους και σε άλλους - στην ανάπτυξη μιας πιο όμορφης, ευγενούς, αισιόδοξης και δημιουργικής καθημερινότητάς μας, στην πράξη...

http://www.kala-nea.gr/archives/23881