….τα όνειρα, η ασφάλεια, η ελπίδα και το μέλλον είναι λέξεις που χάνουν το νόημά τους σε μια πόλη που σκοτώνει και το παραμικρό όνειρο…. (Άνας, 15 χρονών μαθητής στη Γάζα)
…θα ήθελα να ζω σε μια δημοκρατική κοινωνία, με νόμους, με ειρήνη και με είκοσι κινηματογράφους, για να πηγαίνω να βλέπω ταινίες, να πετάω με τη φαντασία μου και να ονειρεύομαι… (Ραουάντ, μαθήτρια 13 χρονών από τη Γάζα)
…θα ήθελα να ζω σε μια δημοκρατική κοινωνία, με νόμους, με ειρήνη και με είκοσι κινηματογράφους, για να πηγαίνω να βλέπω ταινίες, να πετάω με τη φαντασία μου και να ονειρεύομαι… (Ραουάντ, μαθήτρια 13 χρονών από τη Γάζα)
Από τον Νοέμβριο 2009 μέχρι τον Απρίλιο 2010, με τη βοήθεια ενός θεατροπαιδαγωγού και ενός ψυχολόγου, 32 νέοι και νέες 13-17 ετών στη Γάζα επεξεργάστηκαν και κατέγραψαν σε μορφή μονολόγων τις εμπειρίες, τις σκέψεις, τις ελπίδες, τα όνειρα και τους φόβους τους κατά τη διάρκεια και μετά την εισβολή και τον πόλεμο τον Δεκέμβριο του 2008. Η προσέγγιση έγινε με τη βοήθεια τεχνικών του Θεάτρου του Καταπιεσμένου του Αουγκούστο Μποάλ, της Δραματοθεραπείας και των Αφηγήσεων-Παραμυθιών.
Οι ιστορίες τους θα παρουσιαστούν θεατρικά στις 17 Οκτωβρίου 2010 ταυτόχρονα στην Παλαιστίνη και σε ακόμα 30 χώρες. Οι εκδηλώσεις θα ξεκινήσουν στην παραλία της Γάζας στις 10π.μ. όπου χάρτινα καραβάκια με τα κείμενα των μαθητών θα ταξιδέψουν στη θάλασσα.
Αργότερα, στις 29 Νοεμβρίου 2010 μια ομάδα νέων από αυτές τις χώρες θα ταξιδέψουν στη Νέα Υόρκη για να παρουσιάσουν τους Μονολόγους σε διάφορες γλώσσες στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στην ετήσια συνεδρίαση της για το Παλαιστινιακό ζήτημα.
περισσότερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου