Τώρα οι κάτοικοι των Ραχών Ικαρίας καταγγέλλουν το Δήμο για την τρομοκράτηση των ελεύθερων κατασκηνωτών τονίζοντας ότι η ελεύθερη κατασκήνωση είναι πηγή εισοδήματος και απαρχή τουριστικής κίνησης κάθε χρόνο και όχι απειλή για την τοπική κοινωνία και τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα, ούτε καν για όσους ασχολούνται με τον οργανωμένο τουρισμό.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
17 Ιουλίου 2010, Ράχες Ικαρίας
Εμείς, πολίτες των Ραχών, συγκεντρωθήκαμε να κουβεντιάσουμε και να μοιραστούμε την ανησυχία μας για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο καιρό με την έναρξη της τουριστικής περιόδου. Αισθανόμαστε ότι προσβάλλουν την αξιοπρέπεια, την ηθική μας και τις παραδόσεις του ικαριακού πολιτισμού.
Αγαπητοί συντοπίτες και επισκέπτες της Ικαρίας, Ικαριώτες και επισκέπτες του νησιού έχουν γίνει μάρτυρες ή αποδέκτες, απειλών, εκφοβισμού και παράνομων συμπεριφορών από τη δημοτική αρχή και εποχικούς υπαλλήλους (με σύμβαση καθαριότητας αλλά «αρμοδιότητες» χωροφύλακα), με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός κλίματος «τρομοκράτησης» οποιουδήποτε τολμά να προσεγγίσει το φαράγγι της Χάλαρης και άλλες περιοχές. Η δημοτική αρχή βρίσκεται έκθετη για κατάχρηση εξουσίας, συστηματική καταπάτηση και προσβολή της συνταγματικά κατοχυρωμένης προσωπικής ελευθερίας και άλλων θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων (δικαίωμα της προσωπικότητας – Άρθρο 25, δικαίωμα χρήσης κοινόχρηστων χώρων, δικαίωµα ελεύθερης µετακίνησης και ελεύθερης επιλογής κατοικίας (Άρ. 13) , ισότητα δικαιωµάτων και υποχρεώσεων (Αρ.4/2), δικαίωμα στο περιβάλλον Άρθρο 24 κ.α.), όπως αυτά ορίζονται και κατοχυρώνονται από την Οικουµενική ∆ιακήρυξη των ∆ικαιωµάτων του Ανθρώπου, το ∆ιεθνές Σύµφωνο για τα Ατοµικά και Πολιτικά ∆ικαιώµατα και το Ελληνικό Σύνταγµα , κατεύθυνση προς την οποία κινείται και ένα σύνολο δικαστικών αποφάσεων. Αφετηρία δε αυτής της αντιμετώπισης αποτελεί ο ρατσιστικός νόμος 392 του 1976 που απαγορεύει την ελεύθερη κατασκήνωση και στόχο είχε το νομαδικό λαό των Ρομά.
Οι συνεχείς απειλές, η ψυχολογική βία και ο συστηματικός εκφοβισμός σε περιπατητές, επισκέπτες, περαστικούς, κατασκηνωτές και κάθε άλλο παρευρισκόμενο,κυρίως στην περιοχή του φαραγγιού της Χάλαρης δεν εκφράζει και δεν αντιπροσωπεύει όλη την τοπική κοινωνία.
Έχουμε βρεθεί όλοι αντιμέτωποι με ανεύθυνους κατασκηνωτές αλλά οι απαγορεύσεις και η τυφλή καταστολή, πάντα δημιουργούν συγκρούσεις, εντάσεις, αντιδράσεις και φοβικά σύνδρομα.
Η χρόνια απραξία του Δήμου για την προστασία και διατήρηση του αρχαιολογικού χώρου του Να και του φαραγγιού της Χάλαρης, που ανήκει «τύποις» στο ευρωπαικό δίκτυο Natura 2000, η προκλητική καταστρατήγηση κάθε έννοιας στοιχειώδους προστασίας της βιοποικιλότητας της «προστατευόμενης» περιοχής της Χάλαρης, κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου ( υπερβόσκηση, λαθροϋλοτομία, ανεξέλεγκτη υδροληψία, απόρριψη μπάζων) από μερίδα της τοπικής κοινωνίας και η απροθυμία για δημιουργία χώρου κατασκήνωσης ή έστω χώρου φιλοξενίας , επιχειρείται να εκτονωθεί για άλλη μια χρονιά με κεντρικό άξονα τητυφλή καταστολή προς οποιοδήποτε επισκέπτη της περιοχής.
Καλούμε τη δημοτική αρχή να απαγγιστρωθεί από συμπεριφορές και παρωχημένες τακτικές δεκαετιών. Να πάψει να καλλιεργεί επικίνδυνα, ανεύθυνα, ρατσιστικά και προσβλητικά στερεότυπα, που χρησιμοποιεί ως πρόσχημα για να επιτεθεί σε επισκέπτες της Ικαρίας, όπως ότι η ελεύθερη κατασκήνωση βλάπτει το περιβάλλον, είναι κακός τουρισµός και όσοι την ασκούν είναι περιθωριακοί. Με αυτή την τακτική δυναμιτίζει το κλίμα, δημιουργεί έκρυθμες καταστάσεις και καταπατά βασικά ανθρώπινα διακαιώματα.
Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η διεκδίκηση του δικαιώματος στην ελεύθερη κατασκήνωση επανέρχεται στην επικαιρότητα. Φέτος όμως, δεδομένης της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, ακόμη περισσότεροι άνθρωποι θα επιλέξουν αυτό το είδος διακοπών, που μας υπενθυμίζει πως οι όμορφες στιγμές στη ζωή δεν κοστίζουν τίποτα. Χαμηλόμισθοι, άνεργοι, νεολαίοι, φοιτητές, οικογένειες υπό ασφυκτικό οικονομικό καθεστώς, δέχονται καταστολή από τη δημοτική αρχή, ως προς αυτή τους την επιλογή, γεγονός που αναιρεί αυτά που διακυρήσσει για την υπεράσπιση των παραπάνω.
Η ελεύθερη κατασκήνωση είναι πηγή εισοδήματος και απαρχή τουριστικής κίνησης κάθε χρόνο και όχι απειλή για την τοπική κοινωνία και τα τοπικά οικονομικά συμφέροντα, ούτε καν για όσους ασχολούνται με τον οργανωμένο τουρισμό. Οι ίδιοι άνθρωποι θα συνεχίσουν να έρχονται στο νησί και στο μέλλον επιλέγοντας και άλλες μορφές (οργανωμένος τουρισμός).Οι ελεύθεροι κατασκηνωτές άλλωστε χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια μαγαζιά μιας τοπικής κοινωνίας με αυτούς που διαλέγουν να μένουν σε κάποιο ενοικιαζόμενο δωμάτιο ή σε ξενοδοχείο, και συμβάλλουν εξίσου στην τοπική οικονομία. Επιλέγουν ένα είδος φυσιολατρικού τουρισμού χαμηλής όχλησης που λειτουργεί συμπληρωματικά, και όχι ανταγωνιστικά, με τον τουρισμό σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και οργανωμένα κάμπινγκ, συμβάλλει δε στη ποικιλομορφία του “τουριστικού προϊόντος” ενός τόπου και στην αύξηση των τουριστών σε απόλυτους αριθμούς.
Ωστόσο ελευθερία δεν σημαίνει λευκή επιταγή για ανεύθυνες συμπεριφορές. Η παρουσία του ανθρώπου στη φύση είναι ανάγκη να διέπεται από κανόνες που να εξασφαλίζουν την προστασία των παράκτιων και των παραποτάμιων οικοσυστημάτων που είναι εγγενώς ευπαθή, καθώς και να μη δημιουργεί συνθήκες διακινδύνευσης δασικών πυρκαγιών.Με τη σωστή ενθάρρυνση, υποστήριξη και κατεύθυνση, οι κοινότητες των ελεύθερο-κατασκηνωτών μπορούν να αποτελέσουν τους θεματοφύλακες της περιοχής που κατασκηνώνουν, διαφυλάσσοντας τη φύση από πυρκαγιές, ρύπανση και καταπατήσεις, κάτι που ήδη βέβαια κάνουν οι περισσότεροι.
Η ευαισθητοποίηση των ελεύθερο-κατασκηνωτών πάνω σε κάποιες βασικές αρχές υπεύθυνης κατασκήνωσης, παράλληλα με την παροχή κάποιων βασικών υποδομών (τουαλέτες, ντουζιέρες, πόσιμο νερό, κάδοι απορριμμάτων) όπου είναι εφικτό, θα οδηγήσει στη συνειδητή προσπάθεια όλων να συνυπάρξουν υπεύθυνα, να συνεισφέρουν στην τοπική κοινωνία- οικονομία και να προστατεύσουν τη φύση.
Οφείλουμε να δούμε όλοι μαζί το κοινό μας συμφέρον, να σεβαστούμε την ιστορική και πολιτισμική παράδοση της Ικαρίας, να επικοινωνήσουμε ουσιαστικά με τους φιλοξενούμενους μας , να αλληλοβοηθηθούμε και να συνδιαμορφώσουμε τις συνθήκες για ένα μέλλον βιώσιμο και δίκαιο για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της Ικαρίας. Προτείνουμε την άμεση δημιουργία χώρου υποδοχής και δραστηριοποίησης για ελεύθερους κατασκηνωτές, προσαρμοσμένου στις ιδιαιτερότητες της περιοχής (τοπική οικονομία και παραγωγή, φυσικά χαρακτηριστικά, διασύνδεση με φυσικά και πολιτιστικά μνημεία) για την ειλικρινή και εύρυθμη σύνυπαρξη της τοπικής κοινωνίας και των επισκεπτών της Ικαρίας
Ένα είναι σίγουρο. Τα παιδιά της κρίσης θα κάνουν φέτος, όπως πάντα, ελεύθερη κατασκήνωση. Δεν θα ζητήσουν άδεια από κανένα για να είναι ελεύθεροι.
Πρωτοβουλία για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου