Μια παραλλαγή στο ποίημα του Πολέμη
Τι είν΄η πατρίδα μας; Μην είν΄οι κάφροι;
Μην είν’ τα σκάνδαλα με δανεικά;
Μην είναι ποιονε έχεις άκρη;
Μην είν’ το βύσμα κι η διαφθορά;
Μην είναι κάθε της ρηχό παρτάλι
πού’ κανε φράγκα με λαμογιά;
Κάθε Καγιέν και κάθε Εκάλη
κάθε της πούρο, κάθε πουστιά;
Μην είναι τάχατε και τα καμένα
τα δέντρα που έγιναν μια μεζονέ
και στην πισίνα με την καδένα
λιάζεται ο όφις με τα κοννέ;
Όλα πατρίδα μας! Κι αυτά κι εκείνα,
και κάτι που ‘χουμε μες την καρδιά
και λάμπει αθώρητο σαν ήλιου αχτίνα
και κράζει σ’ όλους: Φέρτε λεφτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου