Τον Αύγουστο του 2008, 44 άνθρωποι από 13 χώρες, επιβαίνοντας σε δυο ελληνικά ψαροκάικα, έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια το θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας. Εδειξαν σε όλο τον κόσμο πως απλοί άνθρωποι, χωρίς πολεμικά μέσα, οπλισμένοι με τη θέληση που γιγαντώνει το δίκιο, μ’ ένα καλό σχέδιο και σωστή ταχτική, μπορούν να νικήσουν το άδικο. Αλλες τέσσερις φορές, σκάφη του Free Gaza Movement έσπασαν το θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας.
Η επιτυχημένη αυτή αποστολή του Free Gaza Movement ενέπνευσε και άλλα εγχειρήματα, που έσπασαν τον αποκλεισμό της Γάζας από τη στεριά, όπως πρόσφατα το Viva Palestina.
Μετά την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα το Δεκέμβριο του 2008, όμως, αυτές οι αποστολές του Free Gaza Movement αντιμετωπίστηκαν με πολεμικά μέσα από τη μεριά του Ισραήλ. Δρώντας σαν πειρατές της Μεσογείου, κουρελιάζοντας κάθε έννοια διεθνούς Δικαίου και Δικαίου της θάλασσας, το κράτος του Ισραήλ διεμβόλισε το «Dignity», το Δεκέμβρη του 2008, απείλησε με βύθιση τον «Αρίωνα», τον Ιανουάριο του 2009 και κατέλαβε το ίδιο σκάφος τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς. Συνεπικουρώντας την πολιτική απαρχάιντ του Ισραήλ, οι αιγυπτιακές αρχές απαγόρευσαν και κατέστειλαν την προσπάθεια 1.400 αγωνιστών του Gaza Freedom March να εισέλθουν στη Γάζα και να διαδηλώσουν μαζί με τους Παλαιστίνιους αδερφούς τους, τον Δεκέμβριο του 2009.
-Επειδή ο αγώνας του Παλαιστινιακού λαού για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του συνεχίζεται.
-Επειδή η Λωρίδα της Γάζας εξακολουθεί να παραμένει αποκλεισμένη, μολονότι το Ισραήλ διακηρύσσει ότι δεν την έχει πλέον υπό κατοχή.
-Επειδή ως κάτοικοι της Μεσογείου έχουμε έναν επιπλέον λόγο να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να εμποδίζει την επικοινωνία ανάμεσα στους λαούς της.
-Επειδή ο Ελληνικός και ο Παλαιστινιακός λαός συνδέονται με μακρόχρονους δεσμούς αδελφοσύνης, φιλίας και συνεργασίας.
-Επειδή εναντιωνόμαστε σε κάθε ξένη επέμβαση και κατοχή όπου γης,
-Επειδή η αλληλεγγύη των λαών δεν περιορίζεται από σύνορα και δεν υπακούει σε ηγεμονικές προσταγές.
-Είμαστε αποφασισμένοι να ξαναπάμε στη Γάζα, μεταφέροντας στον αδελφό Παλαιστινιακό λαό μήνυμα φιλίας και αλληλεγγύης.
Συγκροτήσαμε την πρωτοβουλία «ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗ ΓΑΖΑ» για να πάρουμε μέρος σε μια διεθνή αποστολή, η οποία με σκάφη και επιβάτες από πολλές χώρες θα πλεύσει και πάλι προς τη Λωρίδα της Γάζας την άνοιξη του 2010, μεταφέροντας ανθρώπους και βοήθεια προς τον ηρωικό και μαρτυρικό λαό της.
Υποστηρίζουμε
-Το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού να ζήσει λεύτερος στην ιστορική του πατρίδα.
-Το δικαίωμα του Παλαιστινιακού λαού στην αντίσταση με κάθε μέσο, για να απελευθερώσει την πατρίδα του από την κατοχή και να κατακτήσει την εθνική του ανεξαρτησία.
-Το δικαίωμα όλων των Παλαιστινίων προσφύγων να επιστρέψουν στις εστίες τους και στη γη τους.
Απαιτούμε
-Να φύγουν οι κατακτητές απ’ όλα τα Παλαιστινιακά εδάφη.
-Να αποχωρήσουν οι έποικοι και να διαλυθούν όλοι οι Ισραηλινοί εποικισμοί στη Δυτική Οχθη.
-Να αρθεί ο αποκλεισμός της Λωρίδας της Γάζας από στεριά, αέρα και θάλασσα.
-Να επιστρέψουν στη γη τους οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες
-Να απελευθερωθούν οι περισσότεροι από 11.000 Παλαιστίνιοι πολιτικοί κρατούμενοι.
Ενας στολίσκος για τη Γάζα
Στην αποστολή της άνοιξης, που διοργανώνει το Free Gaza Movement, θα συγκροτηθεί ένας στολίσκος από επιβατικά και φορτηγά πλοία, ο οποίος από τα διεθνή χωρικά ύδατα θα εισέλθει στα χωρικά ύδατα της Λωρίδας της Γάζας, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση με το Ισραήλ, στο οποίο δεν αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα να ασκεί καθήκοντα επικυρίαρχου της Μεσογείου. Απ’ αυτή την αποστολή δεν μπορεί να απουσιάζει ο ελληνικός λαός. Στόχος μας είναι μια ελληνική αποστολή, με ένα ή περισσότερα πλοία, που θα μεταφέρουν την αλληλεγγύη του ελληνικού λαού προς τον αδελφό Παλαιστινιακό λαό. Το πλοίο που θα αποκτηθεί, με τη βοήθεια του Ελληνικού λαού, δεν θα ανήκει σε κανένα άτομο ή συλλογικότητα. Θα ανήκει στον Παλαιστινιακό λαό, στον οποίο και θα παραδοθεί για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες μιας μόνιμης γραμμής θαλάσσιας επικοινωνίας της Γάζας με τον έξω κόσμο.
62 χρόνια κατοχής και αντίστασης
Εδώ και 62 χρόνια, ο Παλαιστινιακός λαός ζει υπό καθεστώς βάρβαρης κατοχής. Εκατομμύρια Παλαιστίνιοι εκδιώχτηκαν από τις πατρογονικές τους εστίες. Στερήθηκαν τη γη τους. Οδηγήθηκαν στην προσφυγιά σε όλες τις γειτονικές χώρες. Τα 62 αυτά χρόνια εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εξοντώθηκαν φυσικά και ψυχολογικά στις ισραηλινές φυλακές, ενώ δεκάδες χιλιάδες Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν από το ισραηλινό στρατό κατοχής. Εδώ και 62 χρόνια, ο Παλαιστινιακός λαός δεν σταμάτησε να αντιστέκεται. Δεν σταμάτησε να μάχεται για την κατάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λευτεριάς του. Εδώ και 62 χρόνια, η αντίσταση του Παλαιστινιακού λαού, που συνεχίζεται παρά τις διώξεις, τις δολοφονίες, τις φυλακίσεις, τις πρωτοφανείς καταστροφές, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα για όλους τους φιλελεύθερους λαούς του κόσμου.
Ελεύθεροι πολιορκημένοι
Από τον Ιανουάριο του 2006, που η «Χαμάς» κέρδισε τις δημοκρατικότερες –σύμφωνα με δυτικούς ανεξάρτητους παρατηρητές– εκλογές που έγιναν ποτέ στην Παλαιστίνη, η Λωρίδα της Γάζας, ένα μικρό κομμάτι γης στο οποίο συνωστίζονται περίπου 1,5 εκατομμύρια άνθρωποι (με τα παιδιά να αποτελούν περίπου το 60% του πληθυσμού), βιώνει έναν ολοκληρωτικό αποκλεισμό από στεριά, θάλασσα και αέρα. Οι κάτοικοί της στερούνται όχι μόνο το μέγιστο αγαθό, την ελευθερία, αλλά και τα πιο βασικά ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες, όπως η διατροφή, το νερό, η υγεία. Η Γάζα έχει μετατραπεί σε μια ανοιχτή φυλακή, στο μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο, επειδή οι κάτοικοί της δεν υποτάσσονται στις απαιτήσεις του Ισραήλ και των διεθνών προστατών του. Ο βάρβαρος αποκλεισμός της Γάζας κορυφώθηκε με την πολεμική επίθεση του Ισραήλ τον Δεκέμβρη του 2008, που άφησε πίσω της 1.419 νεκρούς (926 πολίτες, μεταξύ των οποίων 326 παιδιά και 111 γυναίκες), 5.300 τραυματίες (περισσότεροι από τους μισούς γυναίκες και παιδιά), 2.114 κατοικίες εντελώς ισοπεδωμένες, 3.242 κατοικίες με ανεπανόρθωτες καταστροφές που τις κατέστησαν μη κατοικήσιμες, 15.000 κατοικίες με σοβαρές ζημιές και τεράστιες καταστροφές στις βασικές υποδομές της περιοχής (νοσοκομεία, σχολεία, δίκτυα κοινής ωφέλειας).
Οι αντιστασιακές οργανώσεις της Γάζας, σάρκα από τη σάρκα του Παλαιστινιακού λαού, αντιστάθηκαν στους εισβολείς και δεν τους επέτρεψαν να θέσουν και πάλι υπό κατοχή την πατρίδα τους. Ομως, μετά τη λήξη των πολεμικών επιχειρήσεων, ο αποκλεισμός έγινε ακόμη πιο σκληρός. Τα οικοδομικά υλικά, το πιο απαραίτητο είδος για να γιατρέψει ο Παλαιστινιακός λαός τις πληγές που του άφησε το καταστροφικό έργο των εισβολέων, απαγορεύεται να εισαχθούν. Τα χρήματα των «διεθνών δωρητών» παραμένουν παγωμένα σε κάποιες τράπεζες. Εμποδίζεται ακόμη και η επισιτιστική βοήθεια που διαχειρίζεται η αρμόδια υπηρεσία του ΟΗΕ. Ενα νέο, υπόγειο αυτή τη φορά, τείχος κατασκευάζεται στα νότια της Λωρίδας, στα σύνορα με την Αίγυπτο, για να εμποδίσει κι αυτό ακόμη το υποτυπώδες εμπόριο ειδών πρώτης ανάγκης, που διεξάγεται μέσω των τούνελ.
Η αλληλεγγύη των λαών
Εδώ και 62 χρόνια, οι αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη παραμένουν κενό γράμμα. Η «διεθνής κοινότητα» κλείνει τα μάτια μπροστά στο διαρκές έγκλημα, που έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας και κωφεύει στις κραυγές των Παλαιστινίων, που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμα στη δική τους γη και σε μια ελεύθερη πατρίδα. Μόνη απαντοχή του Παλαιστινιακού λαού η αλληλεγγύη των λαών, η αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων, που ξέρουν τι σημαίνει να ζεις υπό κατοχή, που ξέρουν τι σημαίνει ν’ αγωνίζεσαι για τη λευτεριά.
Περισσότερες πληροφορίες:
ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΑΖΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου