Πολιτιστική και Επιμορφωτική Εταιρεία Αρναίας
των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά
Σκηνοθεσία-μουσική επιμέλεια: Γιώργος ΚιουρτσίδηςΑπόσπασμα από το Σημείωμα του Σκηνοθέτη
1977... 2010. Τριάντα χρόνια μετά και το έργο των Κεχαΐδη-Χαβιαρά, παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ. Τέσσερις επαρχιώτες προεκλογικά προσπαθούν να προωθήσουν ημέτερους με απώτερο σκοπό την προσωπική τους «βολή». Τέσσερις φίλοι, σφάζονται την μια με το βαμβάκι, την άλλη με ξυλοδαρμό, σφάζονται στον βωμό της εξουσίας και του παιχνιδιού, στρώνοντας την προσωπικότητά τους στο πάτωμα. Διαχρονικό και ευθύβολο λάμπει σαν χρυσό είδωλο της Ελληνικής πραγματικότητας. Τα μέσα στις εκλογικές αναμετρήσεις μπορεί να άλλαξαν, όμως η τακτική παραμένει η ίδια.... μια τακτική που ευνοεί τους αρουραίους της πολιτικής και εξυπηρετεί κατά το δοκούν τα πολιτικά ήθη, πολιτικές τακτικές, ίντριγκες, συνωμοσίες, βερμπαλισμούς, αληθοφανή ψέματα και ψεύτικες αλήθειες. Οι εύθραυστες φιλίες, οι εκβιασμοί και οι δολοπλοκίες των κομματαρχών μέσα σε ένα παιχνίδι εξουσίας, περιγράφουν μια πραγματικότητα που επικαιροποιείται στο διάβα του χρόνου. Ένα πραγματικά δυνατό θέατρο, μια θεατρική πράξη που γονιδιακά μας φέρνει αντιμέτωπους με τους εαυτούς μας. Ένα έργο Ελληνικό με έντονο το λαϊκό στοιχείο, με έντονη ιθαγένεια που ξεφεύγει από την ηθογραφία και απεικονίζει τα γεγονότα που συγκροτούν το παράλογο της κοινωνικής δομής, με εργαλείο έναν καθαρό Ελληνικό λόγο.[...]
Γιώργος Κιουρτσίδης
Το έργο μας αναφέρεται στα φύλλα των δαφνών κα των πικροφαφνών που αποτελούν μόνιμο διάκοσμο της σκηνής και του παρασκηνίου της πολιτικής και κοινωνικής στην Ελλάδα. Αυτές οι δάφνες και πικροδάφνες διεκδικούν και κερδίζουν τον ρόλο του πρωταγωνιστή, ιδιαίτερα κατά τις προεκλογικές περιόδους, όπως συνέβη το 1977 (χρονιά στην οποία εκτυλίσσεται το έργο), όπως συνέβη το 1988, όπως συμβαίνει σ' όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από συστάσεως του Ελληνικού κράτους και εντεύθεν...
ΑπάντησηΔιαγραφή1997 και 1999, τότε και σήμερα, 22 χρόνια όμως που πέρασαν δεν άλλαξαν τίποτα στην πολιτική τακτική. Σήμερα, απλώς χρησιμοποιούνται άλλα μέσα. Η τακτική παραμένει η ίδια, και αυτό που έχει σημασία ασφαλώς, δεν είναι το συγκεκριμένο μέσο, αλλά η χρήση διαφόρων μέσων, προκειμένου να κερδηθούν οι εντυπώσεις και όχι να καταδειχτεί, να λάμψει μια αλήθεια.
• Τελικά φαίνεται ότι, μόνο οι εξελίξεις της τεχνολογίας δίνουν σε καθένα από τα τελευταία χρόνια μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία, αλλιώς θα παρήλαυναν όλα πανομοιότυπα, με τον ίδιο βηματισμό και την ίδια μουσική υπόκρουση.
Η δράση τοποθετείται στην Τρίπολη και αυτό δεν είναι άξιον απορίας, αφού από πολλούς καθομολογείται ότι ιδιαίτερα οι Αρκάδες δρέπουν δάφνες στο πεδίο της πολιτικής, γνωρίζουν άριστα τους όρους του παιγνιδιού και πραγματοποιούν ελιγμούς αξιοθαύμαστους. Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε ολόκληρο κατάλογο Αρκάδων που έχουν πρωταγωνιστήσει και πρωταγωνιστούν σ' αυτόν τον τομέα, αλλά έτσι θα νοθεύαμε τις προθέσεις του έργου και θα περιορίζαμε την εμβέλειά του στο χώρο και στο χρόνο. Τα στοιχεία εξ' άλλου που παραπέμπουν στον Αρκαδικό χώρο μέσα στο έργο δεν είναι πολλά, αν και οι συγγραφείς φαίνεται ότι έλαβαν υπόψη τους αφηγήσεις κάποιων Αρκάδων, όπως και δημοσιεύματα του τοπικού τύπου αυτής της περιόδου: "Ο επιτυχημένος αυτός υποψήφιος εμφανίζεται σαν ένας πολύ σοβαρός ανταγωνιστής στη διεκδίκηση της λαϊκής ψήφου. Ο νέος πολιτικός αστέρας της Αρκαδίας ανατέλλει;"
• "Προβλέπουμε την ύπαρξη όχι ενός αστερίσκου, αλλά ενός εκπληκτικού αστέρος στο πολιτικό αρκαδικό στερέωμα. Όχι λόγια! Πρόκειται για μια δυναμική φυσιογνωμία"
Τα πολιτικά ήθη και οι η πολιτική τακτική, ίντριγγες, συνωμοσίες, βερμπαλισμοί, η τέχνη του να λες αληθοφανή ψέματα και ο ψεύτικες αλήθειες, αποτελούν ένα καίριο θέμα της νέας ελληνικής πραγματικότητας, που εκτός από ένα πολύχρονο παρελθόν, φαίνεται ότι έχει πολύ μέλλον μπροστά του...
Ευχαριστούμε πολύ για την ενημέρωση!
ΑπάντησηΔιαγραφή