Ας γυρίσουμε, σήμερα, 118 χρόνια πίσω.
Όταν ο Χαρίλαος Τρικούπης επανήλθε στην εξουσία μετά τις εκλογές του 1892, η χώρα βρισκόταν στα πρόθυρα της πτώχευσης.
Περιθώρια άλλων φόρων δεν υπήρχαν. Ο Τρικούπης αναζήτησε δάνειο στο εξωτερικό. Οι πόρτες κλειστές. Οι πολιτικοί αντίπαλοι, με επικεφαλής τον Δηληγιάννη, είχαν δυσφημήσει τη χώρα. Στο ναδίρ η αξιοπιστία. Οι κεφαλαιούχοι εμφάνιζαν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας με σκοπό να επιβάλουν επαχθείς όρους σε νέο δανεισμό.
…Στο εξωτερικό έντονη η αντίδραση των ομολογιούχων. Τον χορό έσερναν και τότε οι Γερμανοί και μας τα «έσερναν»... Σατιρικό περιοδικό παρουσίασε τον βασιλιά έφιππο με στολή αρματολού, με φουστανέλα, με λεζάντα «Der kleine Κlepte», ελληνογερμανικό καλαμπούρι με διπλή έννοια: ο μικρός Κλέφτης (αρματολός) και ο μικρός λωποδύτης! Η έγκυρη «Εφημερίς της Κολωνίας» υπερέβη σε ωμότητα, χαρακτηρίζοντας όλους τους Ελληνες «κλέπτες και ληστές». Συνιστούσε στη Γερμανία «να κατάσχει τεμάχιον του ελληνικού εδάφους προς ασφάλειαν των χρεών»!
Αισθητή η βελτίωση σήμερα. Δεν απειλούν με κατάκτηση, προφανώς μετά το πάθημα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μας συνιστούν να πουλήσουμε την Κέρκυρα, την οποία είχαν κάψει το 1943 για να διώξουν τους ιταλούς κατακτητές!
Απόσπασμα από το άρθρο του Γιώργου Ρωμαίου με τίτλο «Το ανήλικον Έθνος μας» στο Βήμα της Κυριακής.
Και η δημοσιά δέσμευση για δεύτερη γεώτρηση στο χωριό παραμένει στην σφαίρα του ονείρου . Ο Αντιεισαγγελέας Γιαλατσακος κάνει νάνι με όνειρο γλυκό και ο Ζωγράφος στα κανάλια μέρα νύχτα
ΑπάντησηΔιαγραφή