τα εν οίκω... εν δήμω
Επικοινωνία: peramahalas@gmail.com

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Πως ένα password άλλαξε τη ζωή μου

Η μέρα είχε ξεκινήσει μια χαρά μέχρι τη στιγμή που κάθισα στον υπολογιστή του γραφείου μου. «Ο κωδικός πρόσβασης έχει λήξει». Ένα μήνυμα αναβόσβηνε στην οθόνη μου. «Πατήστε "Αλλαγή password" για να τον αλλάξετε».

Το να αλλάξεις κωδικό πρόσβασης δεν είναι τίποτα σπουδαίο, εκτός αν δουλεύεις στην εταιρία που εργάζομαι. Στη δουλειά μου, για λόγους ασφαλείας, όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αλλάζουμε κωδικό κάθε μήνα. Αυτός πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον ένα κεφαλαίο γράμμα, τουλάχιστον ένα μικρό, τουλάχιστον ένα σύμβολο και τουλάχιστον έναν αριθμό. Όλο αυτό να μην είναι κάτω από 8 χαρακτήρες και επίσης να μην τον έχουμε ξαναβάλει το τελευταίο τρίμηνο.

Θύμωσα.

«Πώς μπόρεσε και μου το έκανε αυτό;» άκουγα συνεχώς την ίδια φωνή μέσα στο κεφάλι μου.

Όλη την ώρα, όλη τη μέρα. Κάθε μέρα.

Η αλήθεια είναι ότι πριν λίγο καιρό η γυναίκα μου με απάτησε, πήραμε διαζύγιο και έπεσα σε κατάθλιψη. Με τον καιρό βρήκα τον δρόμο μου και τους ρυθμούς μου εκτός από ένα πράγμα: Τη συγχώρεση.


Αυτό βέβαια δεν σήμαινε τίποτα για το άδειο πεδίο με τον κέρσορα, το οποίο με περίμενε να πληκτρολογήσω έναν κωδικό που θα χρειαζόταν να βάζω ξανά και ξανά για τις επόμενες 30 ημέρες.

Ξαφνικά θυμήθηκα μια κουβέντα του διευθυντή μου. Μια μέρα μου είπε «Αν θες να αλλάξεις τη ζωή σου, άλλαξε password!».

Έπρεπε να ξαναπάρω τη ζωή μου στα χέρια μου. Έπρεπε να αποκτήσω ξανά τον έλεγχο.

Ο κωδικός μου έγινε το κίνητρό μου. Ο κωδικός μου, μου θύμιζε ότι δεν πρέπει να παραμένω το θύμα του πρόσφατου διαζυγίου μου αλλά ότι είμαι αρκετά δυνατός για να κάνω επιτέλους κάτι γι΄αυτό.

Πληκτρολόγησα τον κωδικό «Tin@s1gxoro».

Έπρεπε να πληκτρολογώ αυτή τη δήλωση πολλές φορές μέσα στην ημέρα. Κάθε φορά που ο υπολογιστής μου κλείδωνε. Κάθε φορά που εμφανιζόταν το screensaver με τη φωτογραφία της. Κάθε φορά που επέστρεφα από το μεσημεριανό.

Κάθε φορά πληκτρολογούσα ότι τη συγχωρούσα.

Κάθε μέρα για ένα μήνα.

Αυτή η απλή κίνηση άλλαξε τον τρόπο που άρχισα να βλέπω την πρώην γυναίκα μου. Δεν ξέρω αν με πιστεύεις, αλλά πραγματικά άρχισα να τη συγχωρώ ή τουλάχιστον να πιστεύω πως μπορώ να το κάνω. Αυτή η συνεχής υπενθύμιση της «συγχώρεσης» με οδήγησε στο να αποδεχθώ ότι ο γάμος μου είχε λάβει τέλος και να καταφέρω να αντιμετωπίσω και να διώξω την κατάθλιψή μου. Καθώς περνούσαν οι μέρες οι πληγές μου άρχιζαν να επουλώνονται.

Μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε και πάλι στην οθόνη μου το μήνυμα «Ο κωδικός πρόσβασης έχει λήξει», ένιωθα πια ελεύθερος.

Σε αυτό το σημείο σκέφτηκα το επόμενο πράγμα που έπρεπε να κάνω.

Ο νέος μου κωδικός έγινε «Κops3_to_tsig@ro».

Κατάφερα και έκοψα το τσιγάρο μέσα στις επόμενες μέρες.

Αυτό το password ομολογώ ότι ήταν πολύ δύσκολο και κάθε φορά που το πληκτρολογούσα το φώναζα δυνατά με σκοπό να με παρακινήσω να συνεχίσω. Κι όμως το κατάφερα.

Όλες αυτές οι υπενθυμίσεις με βοήθησαν να υλοποιήσω τους στόχους μου και μου έδωσαν μεγάλο κίνητρο αλλά και ενθουσιασμό. Αν και μερικές φορές είναι δύσκολο να καταφέρουμε να φτάσουμε τον στόχο μας, αν έχουμε επιμονή, μπορούμε να δούμε αποτέλεσμα.

Δεν είμαι μάγος και σε αυτά τα πράγματα δεν γίνονται μαγικά. Απλά ένα καθημερινό και τυχαίο γεγονός, μου απέδειξε πως ο γραπτός λόγος, έχει τεράστια δύναμη και επιρροή στο ανθρώπινο μυαλό. Όπως είπε και ο διευθυντής μου «Αν θες να αλλάξεις ζωή άλλαξε password». Αρκετοί άνθρωποι έχουν σαν κωδικό πρόσβασης το όνομα του συντρόφου ή την ημερομηνία της επετείου τους.

Και μιας που οι εποχές έχουν αλλάξει και περνάμε σχεδόν τη μισή μας ζωή μπροστά στον υπολογιστή, πώς νιώθει εκείνος που πληκτρολογεί όνομα συντρόφου και ημερομηνία επετείου κάθε μέρα απ' τη ζωή του, όταν αυτός ο σύντροφος κι αυτή η επέτειος, δεν υπάρχουν πια;

Μπορεί να σου φαίνεται αθώο ή μικρό αλλά δεν είναι. Οι μηχανικές κινήσεις, τα πράγματα που επαναλαμβάνεις κάθε μέρα, ακόμη και η σειρά με την οποία τα κάνεις, αποτυπώνονται μέσα σου και τα «φοράς» χωρίς να το καταλαβαίνεις. Ξεκίνα λοιπόν να αλλάζεις τα μικρά, αυτά που σου φαίνονται «αθώα».

Ο κωδικός πρόσβασης, η ταχεία κλήση στο κινητό, το email του στις σημαντικές επαφές, το pin στη κάρτα ανάληψης της τράπεζας, όλα όσα σου δίνουν πρόσβαση με το όνομά του, την ημερομηνία σας ή οτιδήποτε δικό του ή δικό σας, σου θυμίζει τον γάμο ή τη σχέση σας.

Κι ύστερα από τους κώδικες μπορείς να περάσεις και σε πιο μεγάλα πράγματα, να αλλάξεις τα μέρη που συχνάζεις, τον κύκλο γνωριμιών σου, ακόμη και τα ρούχα σου, το στυλ σου ή το πώς πίνεις τον καφέ σου.

Δείτε πώς κάποια από τα passwords μου, κατάφεραν να αλλάξουν τη ζωή μου χάρη σε αυτή τη μέθοδο.

«Tin@s1gxoro». Για την πρώην γυναίκα μου, που με εγκατέλειψε.

«Κops3_to_tsig@ro». Τα κατάφερα.

«K@ne_dia1ta». Δεν τα κατάφερα, είμαι ακόμα χοντρός.

«Tha_tis_zitiso_r@nt3vou». Τα κατάφερα. Ερωτεύτηκα ξανά.

«Tha_tis_zitiso_na_meinoum3_m@zi». Τα κατάφερα.

Και ο κωδικός που έβαλα πριν λίγες μέρες και θα πληκτρολογώ κάθε μέρα για τον επόμενο μήνα:

«Tha_ti_zitiso_s3_g@mo».

Κάτι μου λέει ότι η ζωή μου θα αλλάξει πολύ σύντομα.

Υ.Γ. : Η ζωή του Mauricio άλλαξε λίγους μήνες αργότερα.

Η ιστορία είναι αληθινή και την έγραψε στο Medium ο Mauricio Estrella.
  Πηγή: bsom
Αντικλείδι , http://antikleidi.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου