Γεια σου ρε Φούκο Γιόκα….!

Γιάννης Μακριδάκης

Όπου γυρίσεις και κοιτάξεις, άνθρωποι γονατισμένοι στη γη κάτι κάνουν. Γέροντες αλλά και μεσήλικες, όλο και περισσότεροι τελευταία. Οι περισσότεροι νέοι ακόμα ελπίζουν σε μετανάστευση για εξεύρεση δουλείας γραφείου σε πολυεθνική αναξιοπρέπεια.
Από ολόγυρα αυτές τις μέρες ακούς μηχανές. Χορτοκοπτικά και φρέζες κελαηδάνε μες στα χωράφια. Όλα τα κτήματα καραφλά, καθαρά, φρεσκοφρεζαρισμένα. Κάποια τόσο αφράτα που λες και είναι στρωμένα με ψιλοτριμμένο μαύρο πιπέρι κι όχι με χώμα.
Μονάχα το δικό μου παραμένει γεμάτο ξινίθρα κι αγριόχορτα. Ανάμεσά τους έχω πετάξει σπόρους διάφορους παντού και κάθε μέρα τους παρατηρώ με τις ώρες. Όποιος περάσει απ’ έξω με ρωτάει πότε θα βάλω μπρος να το καθαρίσω κι εγώ τους λέω ότι ξεκινάω πείραμα φυσικής καλλιέργειας και ότι δεν θα ξαναβάλω μηχάνημα να σκάψει τη γη. Άπλωσα και τα λάστιχα έτσι, πάνω στα χόρτα, κι όλοι πλέον κατάλαβαν πως το εννοώ!
Αυτό που μου κάνει εντύπωση όμως, είναι ότι όλοι οι παραδοσιακοί γεωργοί νιώθουν την φιλοσοφία της φυσικής καλλιέργειας, κι ας μην την εφαρμόζουν. Νόμιζα πως μόλις τους μιλήσω, θα μου πουν ότι αυτά τα πράγματα που λέω είναι παλαβά και λάθος αλλά αυτοί κουνάνε το κεφάλι τους, με κοιτάνε με προσήλωση μες στα μάτια και συμφωνούν μαζί μου στο να πειραματιστώ με την μέθοδο του Φουκουόκα.

Γεια σου ρε Φούκο Γιόκα, είσαι αποθέωση! Έτσι μου φώναξε σήμερα ένας από δαύτους, καθώς πέρασε έξω από το μούρκι μου και με είδε μέσα σκυμμένο να παρατηρώ τα ρεβύθια που μόλις έχουνε πετάξει φύτρα. Άντε να δούμε πού θα τα βρίσκεις τα φυτά σου μέσα σε τόσο χορτάρι, μονολόγησε αλλά αμέσως τον πήρε πίσω τον λόγο του και είπε: Κάνε εσύ, να δούμε, μπορεί να μας ανοίξεις καινούριους δρόμους, μπορεί να βλέπεις πιο μπροστά.
Σε δυο τρία χρόνια πιθανότατα οι πιο πολλοί εδώ γύρω θα το ρίξουν στην φυσική καλλιέργεια. Δίχως κατανάλωση ενέργειας, δίχως έξοδα, δίχως να μηδενίζουν κάθε χρόνο τη γη και να ξαναγράφουν από την αρχή πάνω της.http://yiannismakridakis.gr/