Η νεκροφιλία των αφεντικών

Σε κάθε άνεργο, σε κάθε άστεγο, σε κάθε πρόσφυγα, αντιστοιχεί και μια ΜΚΟ. Αυτή είναι η μαγεία στον καπιταλισμό. Κάθε καταστροφή του ανθρώπου και της φύσης συνοδεύεται από τα κατάλληλα εργαλεία, ώστε το σύστημα να αναπαράξει το εαυτό του, κερδοσκοπώντας μέχρι τέλους, χωρίς τέλος.

Η ελεύθερη οικονομία, είναι τόσο ελεύθερη, τόσο εκπληκτικά ανοικτή, που ο βιομήχανος που πουλάει όπλα στην Μέση Ανατολή, μπορεί άνετα και φυσιολογικά, και χωρίς κανείς να παραξενευτεί, να δημιουργήσει μια ΜΚΟ ώστε να περιθάλπονται οι πρόσφυγες ενός πολέμου που προκαλείται από τα δικά του όπλα. Μπορεί ακόμη και να φωτογραφηθεί αγκαλιά με προσφυγόπουλα. Ποιος και γιατί να τον εμποδίσει ;


Η δακρύβρεχτη φιλανθρωπία μαζί με τις ΜΚΟ αποτελούν την ψευδή εξιλέωση και την νεκρόφιλη οικονομική έκφραση ενός συστήματος, που από το σώμα του, απορρέει όλη η δυστυχία του πλανήτη. Η αλληλεγγύη του κόσμου της εργασίας στους πρόσφυγες, η διαχρονική αλληλεγγύη σε άνεργους , αστέγους και ανασφάλιστους κάθε εθνικότητας, με μόνο κριτήριο την αναγκαιότητα διάσωσης των απόκληρων και των προλετάριων, δεν τέμνεται σε καμία της στιγμή, με την φιλανθρωπία των επαγγελματιών του πόνου, με την κρατική φιλανθρωπία που ανταλλάσσει μετανάστες με πρόσφυγες, όπως ανταλλάσσουν οι τοκογλύφοι τα τελευταία τιμαλφή των φτωχών, για ένα πιάτο φαγητό.

Χωρίζουν τους αποσυνάγωγους αυτού του κόσμου, σε πρόσφυγες και μετανάστες, σε λευκούς και έγχρωμους, σε ξένους παράνομους και νόμιμους, για να αποκρύψουν ότι η βασική διαχωριστική γραμμή είναι ανάμεσα σε αυτούς που τους ανήκουν όλα, και σε αυτούς που δεν τους ανήκει τίποτα.

Ο Σύριος επενδυτής, ο ιρακινός επιχειρηματίας, ο Έλληνας νοικοκύρης, βρίσκονται ήδη στην Ευρώπη, απολαμβάνοντας τις ευρωπαϊκές αξίες. Ο Σύριος προλετάριος, ο ιρακινός που δεν έχει τίποτα, ο Έλληνας εργάτης που ψάχνει απεγνωσμένα μεροκάματο, είτε πεθαίνουν στις λάσπες της Ειδομένης, είτε γνωρίζουν την αργόσυρτη εξαθλίωση και την αφόρητη διαπόμπευση, στις γειτονιές της Αθήνας.

Μια selfie με τα αφεντικά και ένα κουτί γάλα, ανταλλάσσονται με ένα ακόμη ξημέρωμα στο βασίλειο της ελευθερίας.

Πηγή: Marxism

Από: Traverso Rossa