Νέο άλμπουμ από τον πάλαι ποτέ κιθαρίστα των Τρύπες

Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος σε κομμάτια που συνδυάζουν οργανική λιτότητα και εκφραστικό πλουραλισμό.

Ο μουσικός, ορχηστρικός λόγος του Μπάμπη Παπαδόπουλου είναι αυτοδύναμος. Τούτο μπορεί να είναι γνωστό, εν πάση περιπτώσει, και από τις προηγούμενες δουλειές του (βασικά τις «Σκηνές από Ένα Ταξίδι» του 2008 και το «Απ’ τη Σπηλιά του Δράκου» του 2010), όμως είναι τώρα όταν, αυτή ακριβώς η (ορχηστρική) πληρότητα και αυτοδυναμία, αποκτά ακόμη πιο σαφή και μετρήσιμα χαρακτηριστικά.   Το νέο CD του βορειοελλαδίτη κιθαρίστα στην Puzzlemusik που έχει τίτλο «Μέσα στον πόνο είν’ η χαρά μεσ’ στη χαρά είναι ο πόνος» (φράση δανεισμένη από ένα παλαιό κρητικό τραγούδι του Γιάννη Δερμιτζάκη) δεν είναι ένα άλμπουμ με τραγούδια, παρά ταύτα είναι ένα άλμπουμ φτιαγμένο με καταφανή τραγουδιστική διάθεση.


Η μελωδική και αρμονική επεξεργασία που επιχειρεί εδώ ο Παπαδόπουλος δεν αφήνει πολλά περιθώρια παρερμηνειών. Οι μουσικές του αναπτύσσονται μέσα σ’ ένα πλαίσιο αναβαπτισμένου άσματος, εκεί που η απουσία λόγου καλύπτεται, συχνά, από μιαν ακουστική παραίσθηση. Έχεις την εντύπωση, εννοώ, πως μέσα από τα μελωδικά «κεφάλαια» του άλμπουμ, ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να αναβλύσει μια γαλλική bal-musette, μια απω-ανατολίτικη μελωδία, ένα λαϊκό του ’50, ένα αμερικάνικο ρεμπέτικο του Κωστή, μία oriental αφήγηση του Farid al-Atrash, ή ένα «έντεχνο» τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου.

Διαβάστε τη συνέχεια - www.lifo.gr