Ο αγώνας μας έχει αναδειχθεί σε μια απ’ τις σημαντικότερες εστίες αντίστασης του λαού μας. Με πρωτοφανή αντοχή στο χρόνο και τις προσπάθειες καταστολής, φίμωσης συκοφάντησης και υπονόμευσής του. Έχει αγκαλιαστεί από χιλιάδες ανθρώπους, όχι μόνο στη Χαλκιδική αλλά και πανελλαδικά. Είναι χαρακτηριστικές οι πρόσφατες αγωνιστικές εκδηλώσεις των πολλών χιλιάδων στη Θεσσαλονίκη αλλά και αλλού. Έχει ακόμα κερδίσει την «επίσημη αναγνώριση» απ’ τους πολέμιους του, ότι αποτελεί πλέον υπολογίσιμο αντίπαλο, τον οποίο πρέπει να παίρνουν σοβαρά υπόψη στους σχεδιασμούς του. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι αναφορές στον αγώνα μας του πρωθυπουργού Σαμαρά, καθώς επίσης και οι προσπάθειες αισχρής συκοφάντησης των αγωνιστών σαν «ακραίων», «παράνομων» και «μελών εγκληματικών οργανώσεων».
Παρόλα όμως τα σημαντικά βήματα που έχουν γίνει, δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να σταματήσουμε το καταστροφικό έργο της Eldorado gold και των υποστηρικτών της.
Μπαίνει έτσι από πολλούς συναγωνιστές το ερώτημα. Πώς προχωράμε; Τι πρέπει να κάνουμε ώστε ξεπερνώντας μια σειρά υπαρκτές αδυναμίες να καταφέρουμε να σώσουμε τον τόπο μας διώχνοντας τους καταστροφείς του; Αποτελούν οι εκλογές και οι πιθανές αλλαγές στις δημαρχιακές και κυβερνητικές θέσεις τη λύση του προβλήματος;
Για να δοθούν οι απαντήσεις στα παραπάνω -και άλλα- ερωτήματα, είναι σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε πρώτα απ’ όλα ποιους έχουμε απέναντί μας.
Εμείς θεωρούμε, ότι οι αντίπαλοί μας δεν είναι μόνο ο Πάχτας και η Εταιρεία, ούτε μόνο ο Σαμαράς και η κυβέρνησή του. Αλλά ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας που στηρίζεται απ’ το ντόπιο κεφάλαιο και τα ξένα ιμπεριαλιστικά αφεντικά του. Όλοι αυτοί -παρ’ όλες τις αντιθέσεις τους- είναι ενωμένοι σε ένα πράγμα. Ότι ο λαός μας -και όλοι οι άλλοι λαοί- δεν πρέπει να νικήσουν σε καμιά επιμέρους μάχη. Γιατί αν νικήσουν θα πάρουν κουράγιο και πολλοί άλλοι λαϊκοί άνθρωποι, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουν και άλλοι επιμέρους ή γενικότεροι αγώνες. Αυτοί ξέρουν πολύ καλά, ότι εξαιτίας της αντιλαϊκής τους πολιτικής «ο κάμπος είναι πολύ ξερός και εύφλεκτος». Γι’ αυτό φοβούνται.
Κατά την άποψή μας λοιπόν το κυρίαρχο αυτό καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό καθεστώς δε νικιέται με αλλαγές δημάρχων και κυβερνήσεων. Όσες καλές προθέσεις κι αν υπάρχουν. Η μοναδική δύναμη που μπορεί να σταθεί νικηφόρα απέναντί του, είναι αυτή που βρίσκεται στον καθένα μας ξεχωριστά και ιδιαίτερα σε όλους μαζί. Δηλαδή η δύναμη του μαζικού, οργανωμένου, αποφασισμένου και με καθαρούς στόχους αγώνα. Αυτή αποτελεί κατά τη γνώμη μας και την απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα «πώς προχωράμε»;
Το κίνημα στα χωριά του αγώνα πρέπει να ενισχυθεί. Μια σειρά υπαρκτές αδυναμίες πρέπει να εντοπιστούν και να ξεπεραστούν. Να ενταχτούν στον αγώνα όσα χωριά δεν το έχουν κάνει ακόμα, να οργανωθούν εκδηλώσεις, νέες επιτροπές αγώνα, να ξεπηδήσουν νέοι αγωνιστές. Η Χαλκιδική είναι το κέντρο του αγώνα, αλλά αυτός πρέπει να απλωθεί. Στη Θεσσαλονίκη, στη Βόρεια Ελλάδα, η οποία άλλωστε θα αντιμετωπίσει αργά ή γρήγορα την ίδια καταστροφική εξορυκτική «ανάπτυξη». Σ’ όλη την Ελλάδα, ακόμα και στο εξωτερικό. Η αλληλοϋποστήριξη επίσης με άλλα κινήματα και εστίες αντίστασης δίνει πνοή στον αγώνα και μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην εξέλιξή του. Όσο για το ερώτημα αν πρέπει οι κινητοποιήσεις να κατευθύνονται στο βουνό ή στις πόλεις ή άποψή μας είναι «παντού». Με μαζικότητα, οργάνωση και αποφασιστικότητα.
Συναγωνιστές, συναγωνίστριες,
Ξεκινήσαμε έναν αγώνα για τον οποίο πολύ καλά γνωρίζουμε ότι είναι μακροχρόνιος, θα είναι δύσκολος και στο διάβα του «θα ματώσουμε». Όμως δεν έχουμε άλλο δρόμο παρά τη νίκη. Γιατί η εταιρεία θα μείνει και οι κάτοικοι θα πρέπει να φύγουν ή η εταιρεία θα φύγει και οι κάτοικοι θα μείνουν στον τόπο τους.
Σ’ αυτή τη διαδρομή του αγώνα, τα μέλη και οι φίλοι της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-Αριστερής Αντιιμπεριαλιστικής Συνεργασίας δεσμευόμαστε για ένα πράγμα. Ότι θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις στο δυνάμωμα, το άπλωμα του κινήματος. Μέχρι τη νίκη, όχι μόνο για να σωθεί η Χαλκιδική, αλλά και για να συμβάλλουμε το κτίσιμο της ελπίδας για μια άλλη, ανθρώπινη ζωή για το λαό, κόντρα στα συμφέροντα μιας χούφτας υποστηρικτών της καπιταλιστικής και ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου