Άγιε Νικόλα φύλαγε...

Σε ποίηση Νίκου Καββαδία , μουσική Θάνου Μικρούτσικου και ερμηνεία Γιάννη Κούτρα

Ήτανε εκείνη τη νυχτιά που φύσαγε ο Βαρδάρης
το κύμα η πλώρη εκέρδιζεν οργιά με την οργιά.
Σ' έστειλε ο πρώτος τα νερά να πας για να γραδάρεις
μα εσύ θυμάσαι τη Σμαρώ και την Καλαμαριά.

Ξέχασες κείνο το σκοπό που λέγαν οι Χιλιάνοι
-Άγιε Νικόλα φύλαγε κι Άγια Θαλασσινή
Τυφλό κορίτσι σ' οδηγάει, παιδί του Modigliani
που τ' αγαπούσε ο δόκιμος κι οι δυο Μαρμαρινοί.

Απάνω στο γιατάκι σου φίδι νωθρό κοιμάται
και φέρνει βόλτες ψάχνοντας τα ρούχα σου η μαϊμού
Εχτός από τη μάνα σου κανείς δε σε θυμάται
σε τούτο το τρομαχτικό ταξίδι του χαμού.

Κάτου από φώτα κόκκινα κοιμάται η Σαλονίκη
Πριν δέκα χρόνια μεθυσμένη μου 'πες "σ' αγαπώ"
Αύριο, σαν τότε, και χωρίς χρυσάφι στο μανίκι
μάταια θα ψάχνεις το στρατί που πάει για το Dépôt.