Όταν το αίμα «γίνεται» πετρέλαιο…

 

Συνωστισμός «καρχαριών» στον Περσικό κόλπο. Όλα τα διαθέσιμα «σούπερ τάνκερ» της υφηλίου έχουν πάρει θέση και περιμένουν την πρώτη αμερικανική βόμβα που θα σκάσει στα κεφάλια του Συριακού λαού, για να  φορτώσουν όσο περισσότερο πετρέλαιο μπορούν. Είναι ζήτημα χρόνου από τη στιγμή που οι γιάνκηδες (με ή χωρίς όλους του συμμάχους τους) επιτεθούν στη Συρία, να ανέβει η τιμή του «μαύρου χρυσού» και οι παγκόσμιοι ιδιοκτήτες τους (μεταξύ των οποίων και αρκετοί επιφανείς Έλληνες πατριώτες…) να  κονομήσουν πολλά έξτρα ζεστά δισεκατομμύρια χωρίς καν να κουνηθεί μια τρίχα από την καλοχτενισμένη κώμη τους.

Το λένε άλλωστε κι αυτοί που «ξέρουν»: «Οι αναλυτές της Societe Generale δεν αποκλείουν μιαν άνοδο της τιμής του μαύρου χρυσού στα επίπεδα των 125 δολαρίων με το ξεκίνημα των αεροπορικών βομβαρδισμών στη Συρία. Στην περίπτωση δε που οι επιθέσεις αυτές οδηγήσουν έστω σε προσωρινή διακοπή της εξόρυξης και διανομής πετρελαίου στην ευρύτερη περιοχή, οι ειδικοί της SocGen “βλέπουν” την τιμή στα 150 δολάρια ανά βαρέλι. Αντίστοιχες είναι και οι προβλέψεις των αναλυτών της Bank of America Merrill Lynch: 120 δολάρια το βαρέλι για το αργό στο ξεκίνημα της “πολεμικής κρίσης” και στα 130 δολάρια τις αμέσως επόμενες ημέρες.» εδώ

 

Το «επιχειρείν» είναι μια ιδιαίτερα συναρπαστική «τέχνη», που εκτός από κέρδη προσφέρει και βαθιές συγκινήσεις στους «λειτουργούς» της. Η αδρεναλίνη του «πετρελαιά» χτυπάει κόκκινο, πιο βαθύ κι απ’ το κόκκινο του αίματος ενός λαού  τη στιγμή που μετατρέπεται  σε πετρέλαιο κι ύστερα σε δισεκατομμύρια δολάρια που θα στοιβαχτούν σε  φιλόξενες θυρίδες και ευρύχωρους τραπεζικούς λογαριασμούς. Μέχρι να ξεγελάσουν -για λίγο- την ακόρεστη πείνα τους τα καπιταλιστικά κτήνη, να «βρέξουν» την επιτυχία τους με την ακριβότερη σαμπάνια και να «τιμηθούν» από τις κυβερνήσεις των χωρών τους, όπως αρμόζει σε «πυλώνες» της οικονομίας και κατ’ επέκταση της δημοκρατίας…

 

οικοδόμος