"Ανάπτυξις" ή αλλιώς ζόρι

Φινλανδία καλοκαίρι 2013…με τα χιόνια λιωμένα.

 

Η φωτογραφία προκάλεσε το ενδιαφέρον μας καθώς το άρθρο φέρει τον τίτλο stop Talvivaara. Ταλβιβάαρα είναι η πόλη της Φινλανδίας που το Νοέμβριο που μας πέρασε είχε το δικό της «αναπτυξιακό sucess story»: το φράγμα συλλογής των λημμάτων του μεταλλείου νικελίου που λειτουργεί στην περιοχή από το 2007, παρουσίασε ένα ρήγμα και από το ρήγμα αυτό η περιοχή πλημμύρισε τοξικά υπολείμματα. Μαζί με τα υπολείμματα που έπρεπε να υπάρχουν – χμμμμ – βρέθηκε και ουράνιο! Γιατί; Γιατί απλά η εταιρεία εκεί που εξόρυσσε νικέλιο έπεσε και πάνω σε ουράνιο! Αυτό που είναι σίγουρο, είναι πως κανείς δεν ενημέρωσε τους κατοίκους δείτε το σχετικό βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=zGHjqh739qY&feature=plcp

Η φωτογραφία λοιπόν είναι των ημερών. Ζητήσαμε από τον Φινλανδό Henry Björklid  να μας μεταφράσει τη γενική ιδέα του άρθρου. Διαβάστε τι μας απάντησε:

«Το μεταλλείο στο Talvivaara είχε υποσχεθεί στους ακτιβιστές πως θα τους δεχτεί να επισκεφτούν την περιοχή. Αλλά αυτή η υπόσχεση «ξεχάστηκε». Έτσι οι ακτιβιστές πήγανε μόνοι τους εκεί, έβγαλαν φωτογραφίες με νεκρά πουλιά και πήραν δείγματα από το έδαφος.

Το μεταλλείο έκανε αναφορές προς την αστυνομία, προκειμένου να υποβάλλουν μηνύσεις προς τους ακτιβιστές για παράνομη πρόσβαση στις εγκαταστάσεις, αλλά το δικαστήριο δε βρήκε κανέναν τέτοιο λόγο παράβασης.

Οι ακτιβιστές προσπαθούν τώρα να μαζέψουν όλους τους ενεργούς πολίτες που επηρεάζονται από το νερό γύρω από τα μεταλλεία στην Φινλανδία για να συντονίσουν τις δράσεις τους.
Η «καφέ» αυτή φωτογραφία δείχνει καθαρά την κατάσταση. Αν πατήσεις κλικ στην εικόνα και παρατηρήσεις στην αριστερή πάνω γωνία μπορείς να καταλάβεις την κλίμακα της φωτογραφίας γιατί φαίνονται μερικά σιδηροδρομικά βαγόνια – αυτό δείχνει πόσο τεράστια είναι η περιοχή αυτή. Υλικά και νερό είναι όλα μαζί μια μάζα.
Μια παρατήρηση δική μου: Το πρόβλημα με τις εξορύξεις στην Φινλανδία είναι ότι έχουμε νερά παντού. Έτσι κάθε άνοιξη που λιώνουν τα χιόνια το νερό δεν ελέγχεται – ρέει σε κάθε κατεύθυνση. Και κάθε επιφανειακό νερό στο τέλος καταλήγει κάπου –στα ποτάμια και στις λίμνες.
Και φυσικά τόσο η Φινλανδία όσο και η Ελλάδα έχουν το πρόβλημα που το έχουν όλοι (με τις εξορύξεις): Με τέτοιες τεράστιες επεμβάσεις δεν υπάρχει τρόπος να εμποδίσουν τα δηλητήρια από το να μπουν στο υπέδαφος και στα υπόγεια νερά.»

Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στα παλαιότερα άρθρα: 

http://metalleiastop.blogspot.gr/2012/11/talvivaara-2012.html

http://metalleiastop.blogspot.gr/2013/01/v-behaviorurldefaultvmlo.html

http://metalleiastop.blogspot.gr/2012/11/blog-post_1623.html

http://metalleiastop.blogspot.gr/2012/10/2-talvivaara.htm

πηγή