Ο ανώτατος βαθμός του υποκόσμου

του Στρατή Μπουρνάζου 

στα ενθέματα

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι για τις αθλιότητες Ζαρούλια σχετικά με τη  Μαριάννα Δραγασάκη. Και, πάνω από όλα, δεν θέλω να αναπαράγω τις αθλιότητες αυτές, καθώς  θεωρώ λάθος (και σε αυτή την περίπτωση και σε άλλες) να γινόμαστε, έστω και άθελά μας, αγωγοί  και αναμεταδότες της χυδαιότητας την οποία κατακρίνουμε. Άλλωστε, τα λόγια της Ελένης Ζαρούλια κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, πιθανότατα τα ξέρετε ήδη. Οι λάτρεις της αναδίφησης, ας βρουν και το πρωτότυπο (το πρωτοσέλιδο του Πρώτου Θέματος του 2007 — και ας σκεφτούμε, άλλη μια φορά, τη συμπόρευση, σε πολλαπλά επίπεδα, των Χρυσαυγιτών και του φύλλου του Θέμου Αναστασιάδη).

Όμως, αν εμείς από την Αυγή δεν έχουμε να πούμε πολλά, αν δεν χρειάζεται να πει τίποτα ο ίδιος ο Γιάννης Δραγασάκης και ο ΣΥΡΙΖΑ, θα θέλαμε να ακούσουμε να λένε, και μάλιστα να λένε πολλά, όλοι οι άλλοι: το προεδρείο της Βουλής, τα άλλα κόμματα, οι εφημερίδες και οι αναλυτές, ιδίως του συντηρητικού και δεξιού τόξου. Και, εκτός από το να λένε, να αντιληφθούν, επιτέλους, εκείνο που εδώ και καιρό πολλοί από αυτούς αρνούνται επίμονα να αντιληφθούν: ότι η Χρυσή Αυγή δεν είναι «το ένα άκρο» ούτε κάποιοι «δυνάμει σύμμαχοι», ούτε κάποιοι «χρήσιμοι ηλίθιοι» ούτε ένα «αναπόφευκτο κακό»· είναι μια νεοναζιστική συμμορία, που εφαρμόζεςι τις μεθόδους των συμμοριών και του υποκόσμου. Γιατί όλα, μα όλα, στη συγκεκριμένη τοποθέτηση της Ε. Ζαρούλια  παραπέμπουν ευθέως στη γλώσσα και τις μεθόδους εκβιασμού που χρησιμοποιούν οι συμμορίες: –Μη μας πας κόντρα, αλλιώς θα σου βγάλουμε τα «άπλυτα» στη φόρα, κι αν δεν έχουμε, θα βρούμε, ντε και καλά,  θα ανακαλύψουμε, θα φτιάξουμε για σένα, για τα παιδιά σου, για την οικογένειά σου. Ακούστε, αν δεν ακούσατε, την Ελένη Ζαρούλια, στη συγκεκριμένη επίθεση: αυτός είναι ο κόσμος, η φρασεολογία, το αποκρουστικό ήθος του υποκόσμου, με ή χωρίς το πρόσημο του νεοναζισμού.

 ΥΓ. Κατά τα λοιπά, το Πρώτο Θέμα φαίνεται ότι έχει ζηλώσει και διεκδικεί με αξιώσεις τα πρωτεία των «ρεπορτάζ» της Ελεύθερης Ώρας του αλήστου μνήμης Γρηγόρη Μιχαλολιάκου — με τις ερωτικές επιστολές προσωπικοτήτων του δημοσίου βίου που εξασφάλιζε  από τον κάλαθο των αχρήστων, τη δεκαετία του 1980.