Πρωτοβουλία κατοίκων και ετεροδημοτών της Στρατονίκης

Πρωτοβουλία κατοίκων και ετεροδημοτών της Στρατονίκης 

ενάντια σε κάθε νέα μεταλλευτική δραστηριότητα, 

μεταλλουργίες χρυσού και χημικές βιομηχανίες στη Χαλκιδική

 

Δελτίο Τύπου, Στρατονίκη, 23 Φεβρουάριου 2013

 

Άραγε, οι χιλιάδες εργαζόμενοι που βιοπορίζονται σήμερα στη Χαλκιδική στους τομείς που δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τα μεταλλεία, δεν έχουν δικαίωμα στην προστασία της εργασίας τους;

Η -αμερικανικού κινηματογράφου- γκανγκστερικού τύπου ενέργεια που έλαβε χώρα το Σαββατόβραδο 16 Φεβρουαρίου 2012, σε εργοτάξιο της εταιρείας των μεταλλείων, στις Σκουριές είναι απερίφραστα καταδικαστέα! Τέτοιες ενέργειες όχι μόνο δεν έχουν σχέση με τον αγώνα που εκτυλίσσεται περισσότερο από 20 χρόνια στην Χαλκιδική αλλά τον υποθάλπουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο. Ας αναλογιστούμε, τι καλύτερη ευκαιρία θα εύρισκαν οι δυνάμεις ασφαλείας να αστυνομοκρατήσουν την περιοχή και να συλλέξουν προσωπικά δεδομένα των κατοίκων την ώρα που ο αγώνας λαμβάνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις; Ποια καλύτερη ευκαιρία θα εύρισκαν τα καθεστωτικά μέσα και οι τσανακογλείφτες, «έγκριτοι» δημοσιογράφοι του Κολωνακίου να συκοφαντήσουν τους κατοίκους και να διαφημίσουν την «επένδυση» που δήθεν «σώζει τη χώρα, προσφέροντας χιλιάδες θέσεις εν καιρώ, ανέχειας» (Κάτι που ως γνωστόν δεν ισχύει κι ας ανατρέξουν γι΄αυτό στη Μ.Π.Ε. της εταιρείας); Ποια μεγαλύτερη ευκαιρία θα εύρισκαν οι πολιτικοί-γιουσουφάκια να συνεχίσουν με περισσή υποτέλεια τις εξυπηρετήσεις στους πάτρωνές τους;  Εκτός των άλλων, στα μεταλλεία -είτε θέλουμε, είτε όχι- εργάζονται, συγχωριανοί, συγγενείς, φίλοι μας και αυτές οι ενέργειες στρέφονται και εναντίον τους. Αποτέλεσμα να  ισχυροποιείται η εξάρτησή τους κι ας γνωρίζουν καλά και οι ίδιοι, ότι εμείς έχουμε το δίκιο και εκεί βρίσκονται από ανάγκη, αφού έτσι έμαθαν τόσα χρόνια, να αναζητούν ένα μεροκάματο. Κανένα κράτος, καμιά τοπική αυτοδιοίκηση δεν τους υπέδειξε άλλη προοπτική! 

Τις τελευταίες δεκαετίες και λόγω των συνθηκών, η οικονομική και κατά συνέπεια και η πολιτισμική παράμετρος της περιοχής άλλαξε ραγδαία και μετέβαλλε αυτό που σήμερα εξακολουθούν να ισχυρίζονται κάποιοι ως μεταλλευτική παράδοση. Αναπτύχθηκε ο τουρισμός, η μελισσοκομία, η αγροτική παραγωγή και τα παράγωγά της και χιλιάδες άνθρωποι εργάζονται σε δραστηριότητες που δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τα μεταλλεία. Φυσικό ακόλουθο είναι η κοινωνία της ανατολικής Χαλκιδικής να αρνείται να δεχθεί εξ επιβολής την εξάπλωση μιας εκμετάλλευσης που θα καταστρέψει ότι έχτιζε όλα αυτά τα χρόνια. 

Οι κοινοτοπίες που εκστομίζει κατά συρροήν ο ανεκδιήγητος δήμαρχος Αριστοτέλη «ότι όλα χωράνε μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας» αποτελούν γελοιότητες. Τη νομιμότητα αποδεικνύει η εξόρυξη κάτω από τη Στρατονίκη που γίνεται 13 χρόνια τώρα με φουρνέλα, έναντι μηχανικής εκσκαφής -κατά παράβαση των όρων αδειοδότησης- και κανείς ελεγκτικός μηχανισμός δεν τολμά να τη σταματήσει, τη στιγμή που θα κλείνανε αυθωρεί ένα σουβλατζίδικο που δεν θα τηρούσε τους υγειονομικούς όρους! 

Όσο, για το «όλα μπορούν να συνυπάρξουν» ας ψάξουν πολύ να βρουν τα κορόιδα που θα προγραμματίσουν τις διακοπές τους κοντά σε τοξικά τέλματα, ανοιχτές εξορύξεις, χημικές βιομηχανίες! Ας ψάξουν τους νέους πελάτες για το φημισμένο ως τώρα, μέλι Χαλκιδικής. Ας ψάξουν αυτούς που θα δημιουργήσουν εναλλακτικές επιχειρήσεις στην αγροτική παραγωγή, την κτηνοτροφία τη μεταποίηση, τον τουρισμό. Άραγε, οι χιλιάδες εργαζόμενοι που βιοπορίζονται σήμερα απ' αυτούς τους τομείς, δεν έχουν δικαίωμα στην προστασία της εργασίας τους και της ανάπτυξής τους; 

Κι όμως, μ' ένα κράτος που επιμένει στις μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις και είναι εχθρικά διακείμενο σε όποια εναλλακτική προσπάθεια, από την πτώχευση της TVX ως τώρα, έχουν εκπονηθεί και δημοσιοποιηθεί ουκ ολίγες προτάσεις περαιτέρω εναλλακτικής ανάπτυξης: Από το Οικομουσείο των Μαδεμοχωρίων (μελέτη που αφιλοκερδώς εκπόνησαν το 2005 συγχωριανοί μας επιστήμονες), την εκμετάλλευση των υποπροϊόντων του δάσους και της θάλασσας, την εμφιάλωση των νερών των βουνών μας, την προώθηση των καλλιεργειών των σπάνιων βοτάνων της Χαλκιδικής, της αμπελουργίας, των αιθέριων ελαίων, των μικρών μονάδων τυποποίησης και διάθεσης τοπικών προϊόντων, την ανάπτυξη του αγροτουρισμού. Ακόμα την δημιουργία μικρών μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Την εκμετάλλευση για την περιοχή μας, του διεθνούς brand name που ακούει στο όνομα «Αριστοτέλης» με προορισμό την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, τον θρησκευτικό τουρισμό, με το Άγιον Όρος ως πόλο έλξης. 

Όλ' αυτά μαζί, που είναι ο ορισμός της αειφορίας, αποτελούν για τους πολιτικούς -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- επιστημονική φαντασία. Δεν τους ενδιαφέρει καν να ακούσουν άλλες προτάσεις, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν το παρασιτικό σύστημα που τους στηρίζει. Άλλωστε 192 χρόνια το κράτος λειτουργεί εχθρικά απέναντι στο λαό και φιλικά στους ημετέρους, εντόπιους και αλλοδαπούς! Αν λειτουργούσε η Δημοκρατία, για την οποία κόπτονται αυτές τις μέρες στα τηλεπαράθυρα, (πολύ περισσότερο μέσα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Κοινότητας) το παράδειγμα του χωρίου των 180 κατοίκων στις Άλπεις της Ελβετίας, που τον Απρίλιο του 2012 απέρριψαν με δημοψήφισμα μεταλλευτική εκμετάλλευση, θα αποτελούσε φάρο! Άλλα είπαμε, στην Ευρώπη λειτουργεί η Δημοκρατία. Στον τόπο που την επινόησε, η άσκησή της είναι προβληματική υπόθεση!  Και στο όνομα των δήθεν «επενδύσεων» επιλέγουν να παραδώσουν με αποικιοκρατικές συμβάσεις τον ορυκτό πλούτο και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, σε ξένους και ντόπιους εργολάβους έναντι πινακίου φακής και των δικών τους προνομίων, παρά να ακούσουν τη φωνή των πολιτών. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής και του Στρυμονικού κόλπου, που εξεγείρονται περισσότερο από 20 χρόνια, θεωρούνται είτε τρελοί, είτε εγκληματίες. Η επιστημονική κοινότητα, οι ανεξάρτητοι φορείς που τους στηρίζουν, καταγγέλλονται γιατί δεν συντάσσονται με τις προσδοκίες των πολιτικών και των μεταλλευτικών εταιρειών. 

Δυστυχώς, τόσα χρόνια δεν είδαμε αυτούς, τους πολιτικούς, δημοσιογράφους και λοιπούς παρατρεχάμενους -που ζητάνε σήμερα, σωστά, να καταδικαστεί η επίθεση στις Σκουριές- να καταδικάζουν την εξόρυξη κάτω από τη Στρατονίκη, που συντελείται κατά παράβαση των όρων αδειοδότησης. Τουναντίον. Εγκλώβισαν ολόκληρη την ανατολική Χαλκιδική στην παρασιτική μεταλλευτική εκμετάλλευση αποτρέποντας κάθε άλλη παραγωγική δραστηριότητα και παρέδωσαν 317.000 στρέμματα της Πατρίδας μας για να εξυπηρετήσουν την καταστροφή που βαφτίζουν «βιώσιμες επενδύσεις» και «αειφόρο ανάπτυξη», όπως οι ψευδοκαλόγεροι του παρελθόντος βάφτιζαν το κρέας, ψάρι! Καλλιεργούν με συνέπεια τη δουλικότητα στον κόσμο για να αντλούν ψήφους και θέσεις εξουσίας και η πολιτική τους άσκηση τελειώνει στο να εξυπηρετούν τα συμφέροντα που τους στηρίζουν. Αυτοί με τις επιλογές τους οδηγούν την κοινωνία της Χαλκιδικής στον ΔΙΧΑΣΜΟ, που είναι το μόνο σταθερό «παράγωγο» των μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων. Είναι οι ίδιοι, που σήμερα εφευρίσκουν ηθικούς αυτουργούς! Είναι καιρός να τους αναζητήσουν μεταξύ τους. 

Οι κάτοικοι της ανατολικής Χαλκιδικής σε μια σοβαρή αυτουργία υπέπεσαν κατά συρροήν: εκλέγουν τις τελευταίες δεκαετίες τοπικούς, δημοτικούς, νομαρχιακούς και βουλευτικούς άρχοντες, αυτούς που έχουν την αποκλειστική ευθύνη για την σημερινή κατάσταση. Και γι' αυτό πρέπει να μετανοήσουν εμπράκτως! Ως τότε τα αιτήματα παραμένουν έως την οριστική δικαίωση μας:

Να σταματήσει ΤΩΡΑ η εξόρυξη κάτω απ' τη Στρατονίκη, 

Να προχωρήσει άμεσα η μελέτη που αποφάσισε το δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σταγείρων-Ακάνθου για την εκτίμηση της βλάβης του υπεδάφους της, για την αποκατάσταση των πληγών

Να σταματήσει ΤΩΡΑ η εγκατάσταση εργοταξίου στις Σκουριές,

Όχι σε κάθε νέα μεταλλευτική δραστηριότητα, μεταλλουργίες χρυσού και χημικές βιομηχανίες στη Χαλκιδική, 

Αίτημα για νομικό πλαίσιο ραγδαίας σταδιακής απομείωσης των μεταλλευτικών εκμεταλλεύσεων με προοπτική τη θεραπεία του τόπου μας από τα μεταλλεία, ώστε να συνεχίσει η απασχόληση του υπάρχοντος εργατικού δυναμικού προς κατεύθυνση αποκατάστασης, 

Αίτημα για νομικό πλαίσιο αποχαρακτηρισμού της περιοχής από «μεταλλευτική»!

Πρωτοβουλία κατοίκων και ετεροδημοτών της Στρατονίκης ενάντια σε κάθε νέα μεταλλευτική δραστηριότητα, μεταλλουργίες χρυσού και χημικές βιομηχανίες στη Χαλκιδική

 

από Ιερισσός