Πως κάλυψαν τα ΜΜΕ τον τυφώνα Σαντι και γιατί δε συμβαίνει το ίδιο όταν μια φυσική καταστροφή χτυπά “υποανάπτυκτες χώρες".
Στέφανος Νικήτας
news247
Πριν δύο περίπου μήνες ισχυροί μουσώνες έπληξαν τις Φιλιππίνες. Τουλάχιστον 74 άτομα έχασαν τη ζωή τους στη Μανίλα και άλλοι 16 σε επαρχίες στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Περισσότεροι από μισό εκατομμύριο άνθρωποι είχαν εκτοπιστεί από τις εστίες τους ενώ σχεδόν δυο εκατομμύρια άνθρωποι επλήγησαν από τις πλημμύρες.
Η είδηση πέρασε στα ψιλά των διεθνών δικτύων ενημέρωσης και σχεδόν καθόλου στα κοινωνικά δίκτυα. Βεβαίως δεν υπήρξαν πολλές φωτογραφίες από τις περιοχές που επλήγησαν, ούτε live streaming.
Τις δύο τελευταίας μέρες όπου σταθείς και όπου βρεθείς ακούς για τον τυφώνα Σάντι, ο οποίος παρουσιάζεται σαν χολιγουντιανή ταινία.
Εκατοντάδες φωτογραφίες, ανταποκρίσεις, ζωντανές συνδέσεις μας μεταφέρουν στην Νέα Υόρκη.
Το πέρασμα του τυφώνα από τις Ανατολικές πολιτείες των Η.Π.Α άφησε τουλάχιστον 33 νεκρούς και υλικές ζημίες που υπολογίζονται στα 30 δισεκατομμύρια δολάρια.
Ο τυφώνας επειδή έγινε στις Η.Π.Α (εύλογο φυσικά το ενδιαφέρον), ήταν πρώτο θέμα παντού ενώ ο μουσώνας που έγινε στις Φιλιππίνες ήταν μια απλή είδηση.
Τι είναι αυτό που κάνει τα μέσα ενημέρωσης να ξεχωρίζουν τις δύο καταστροφές; Γιατί και στον πόνο δικαίωμα προβολής έχουν οι "αναπτυγμένοι"; Γιατί μαθαίνουμε από πρώτο χέρι τον τραγικό θάνατο ενός παιδιού στην Νέα Υόρκη και κάνουνε εκτενή αναφορά, ενώ για εκείνου στις Φιλιππίνες δεν γνωρίζουμε καν το όνομά του;
Μα φυσικά γιατί και στη δυστυχία υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί λαοί, γιατί υπάρχουν άνθρωποι και αριθμοί, γιατί απλά μας έπεισαν τόσα χρόνια ότι υπάρχει κοινωνική αδικία και δεν αλλάζει.
Η εξαθλίωση σε αριθμούς
Μόνο στις Φιλιππίνες εκτιμάται ότι το 30% των 94 εκατ. πολιτών και σχεδόν 1,8 δισ. άνθρωποι στην περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού ζουν με λιγότερο από 1,25 δολάριο την ημέρα.
Σε 5,5 εκατομμύρια υπολογίζονται τα παιδιά ηλικίας 5 ως 17 ετών που εργάζονται στις Φιλιππίνες, από τα οποία σχεδόν τα 3 εκατομμύρια κάνουν επικίνδυνες δουλειές, σύμφωνα με έρευνα που έγινε για την παιδική εργασία, τα αποτελέσματα της οποίας δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία της χώρας.
Στις επικίνδυνες δουλειές που κάνουν τα παιδιά στη χώρα αυτή περιλαμβάνεται η αγροτική απασχόληση κατά την οποία χειρίζονται φυτοφάρμακα και αιχμηρά εργαλεία και αυτή στα χρυσωρυχεία όπου τα παιδιά εκτίθενται σε υδράργυρο.
Τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο
Σύμφωνα με τη Unicef: -100 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως γένους θηλυκού, στερούνται βασική εκπαίδευση
- 22 εκατομμύρια βρέφη στερούνται εμβολιασμό.
- 4 εκατομμύρια νεογέννητα σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν κατά τον πρώτο μήνα της ζωής τους.
- 9 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν πριν το πέμπτο έτος της ηλικίας τους.
- 4 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε χρόνο από διάρροια, ελονοσία ή πνευμονία.
- Πάνω από 22.500 παιδιά την ημέρα χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, όπως έλλειψη εμβολίων, χρήση ακάθαρτου νερού, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή.
- 2 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 15 ετών είναι φορείς του AIDS.
- 500 εκατομμύρια παιδιά είναι άμεσα ή έμμεσα θύματα βίας.
- 140 εκατομμύρια παιδιά κάτω των πέντε ετών είναι υποσσιτισμένα.
- 27 εκατομμύρια παιδιά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν, ακολουθώντας τους γονείς τους.
- 1,2 εκατομμύρια παιδιά κάθε χρόνο πέφτουν θύματα παράνομης στρατολόγησης, εμπορίου,απαγωγής για πορνεία ή αφαίρεση οργάνων.
- Ακόμη και στον αναπτυγμένο δυτικό κόσμο, το 19% των παιδιών ζουν σε συνθήκες κοντά στα όρια της φτώχειας.
- 3.500 παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο στην Ευρώπη από κακοποίηση.
- 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, εργάζονται συχνά σε σκληρές και απαράδεκτες συνθήκες.
Και αυτοί οι αριθμοί έχουν αξία. Ωστόσο άλλο να ζεις το "Αμερικάνικο όνειρο" και άλλο σε μια παραγκούπολη στη Μανίλα... γιατί απλά οι Φιλιππινέζοι είναι παιδιά άλλου θεού!
http://news247.gr/eidiseis/gnomes/stefanos-nikitas/anisothta_akoma_kai_stis_fysikes_katastrofes.1990988.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου