τα εν οίκω... εν δήμω
Επικοινωνία: peramahalas@gmail.com

Δευτέρα 23 Απριλίου 2012

Γιατί να μην έχουμε ένα Manu Chao;

 Δεν χρειάζεται βέβαια να είσαι “έγκριτος μεταλλειολόγος” για να αντιληφθείς την καταστροφή! Ίσως και να χρειάζεται να μην είσαι… Ο Manu Chao φαίνεται το έχει πάρει προσωπικά το θέμα και προσπαθεί να το αναδείξει παντού.

Της Σίσσυς Παπαδάκη από το ΠΟΝΤΙΚΙ.
«Και τι πειράζει να χαθούν και 2.000 στρέμματα δάσος; Και 400 είδη ζώων; Και να ξοδεύονται τόνοι νερό που δεν μας περισσεύει; Και να γεμίσει η περιοχή χημικά απόβλητα;». Ξεκινώντας με τις ερωτήσεις αυτές μερικοί από τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες της Λατινικής Αμερικης ετοίμασαν ένα βιντεάκι κατά των μεγα-εξορύξεων στην Κόστα Ρίκα και σε γειτονικές χώρες. Μαζί τους και ο Μανού Τσάο, που έδωσε μια μεγάλη συναυλία και αρκετές συνεντεύξεις για να διεθνοποιήσει το πρόβλημα. «Τι να το κάνουμε το χρυσάφι;», είπε, «το νερό, ο αέρας, το βουνό απέναντι είναι πολύ πολυτιμότερα από αυτό. Η γη που κατοικούμε είναι αυτή που θα κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας. Και πρέπει να είναι βιώσιμη. Ο χρυσός είναι απλώς πολλά λεφτά για λίγους». Λίγους που σαν τους παλιούς Ισπανούς κονκισταδόρες αναζητούν και πάλι ένα νέο Ελ Ντοράντο. Κι όχι μόνο στη Λατινική Αμερική – που μπορεί να είναι μακριά, αλλά αφορά όλους –, αλλά και εδώ. Μόνο που εδώ δεν υπάρχει κανένας Μανού Τσάο να προβάλει όσα γίνονται, π.χ., στη Βόρεια Ελλάδα για το ίδιο θέμα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου