Με μεγάλη μου χαρά δημοσιεύω την απάντηση που δόθηκε από τους Imam Baildi στα σχόλια της Επιστολής προς καλλιτέχνες που κάνουν διεθνή καριέρα στην Ευρώπη την περίοδο της κρίσης για το περιστατικό της συναυλίας τους στην Κοπεγχάγη. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός ότι μπορώ να μεταφέρω την απάντησή τους.
Τους ευχαριστώ πολύ.
Ξεκαθαρίζω, για να είμαι τυπική, ότι η αρχική επιστολή στάλθηκε σ΄εμένα από φίλο στην Κοπεγχάγη που ήταν παρόν στη συναυλία ο οποίος και μου ζήτησε να δημοσιευτεί. Αυτός είναι και ο λόγος που στο αρχικό κείμενο έγραψα ότι μεταφέρω την επιστολή. Κάνω αυτή τη σημείωση γιατί θα ήθελα να γίνει κατανοητό κυρίως ότι θεωρώ μέρος της συμμετοχής μου στον Παραλληλογράφο να μην συνεισφέρω στο να δημιουργούνται εντυπώσεις .
————————————————————————–
Φίλη ή φίλε Jaquou Utopie,
Ευχαριστούμε που μπήκες στον κόπο να γράψεις όλα αυτά, θεωρούμε ωστόσο ότι έχεις παρεξηγήσει σε μεγάλο βαθμό τα όσα έγιναν και έχεις βιαστεί να κρίνεις καταστάσεις και πρόσωπα, ως ένα βαθμό με το δίκιο σου, τώρα που διαβάζουμε το πώς βίωσες την κατάσταση.
Πριν μπούμε στο δια ταύτα, δύο-τρεις γενικότερες παρατηρήσεις σχετικά με το πώς βλέπουμε τα πράγματα.
Ευχαριστούμε που μπήκες στον κόπο να γράψεις όλα αυτά, θεωρούμε ωστόσο ότι έχεις παρεξηγήσει σε μεγάλο βαθμό τα όσα έγιναν και έχεις βιαστεί να κρίνεις καταστάσεις και πρόσωπα, ως ένα βαθμό με το δίκιο σου, τώρα που διαβάζουμε το πώς βίωσες την κατάσταση.
Πριν μπούμε στο δια ταύτα, δύο-τρεις γενικότερες παρατηρήσεις σχετικά με το πώς βλέπουμε τα πράγματα.
Πρώτον να ξέρεις ότι αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια όλων των παιδιών που βρίσκεστε στο εξωτερικό και κάνετε ό, τι μπορείτε για να αναστρέψετε το αρνητικό κλίμα ενάντια της Ελλάδας το οποίο είναι αποτέλεσμα μιας καθόλου τυχαίας προπαγάνδας των ευρωπαϊκών ΜΜΕ με σαφή πολιτικά και οικονομικά οφέλη για κάποιους.
Για το λόγο αυτό, από την πλευρά μας προσπαθούμε και εμείς να αναστρέψουμε αυτό το κλίμα, εξηγώντας κάθε φορά στις συναυλίες στο εξωτερικό ότι η εικόνα που σχηματίζεται για την ελληνική κοινωνία στην Ευρώπη (όπως και αντίστοιχα η εικόνα που σχηματίζεται για τους άλλους λαούς της Ευρώπης στην Ελλάδα), είναι ένα προπαγανδιστικό κατασκεύασμα και ότι καλό είναι οι λαοί να αγνοούν αυτές τις μαλακίες και να καταλαβαίνουν ότι η εκμετάλλευση και η αδικία είναι παγκόσμιο φαινόμενο.
Τέλος, ότι προσπαθούμε και εμείς όπως εσύ να επιβιώσουμε εντός και εκτός Ελλάδας εντός μιας διαρκούς προσπάθειας εκφοβισμού. Είτε βρίσκεται κανείς (όπως εμείς) εντός της χώρας, και ιδιαίτερα στο κέντρο της Αθήνας όπου η καταστολή, η ένταση και η εξαθλίωση είναι παντού, είτε εκτός Ελλάδας (όπως εσύ), το κλίμα είναι πολύ αρνητικό.
Έχοντας αυτά στο νου σου, δες τώρα λίγο τα πράγματα από τη δική μας πλευρά.
Πρώτον, στο χώρο βρίσκονταν γύρω στα 400 άτομα, και η κατάσταση ήταν ιδιαίτερα θερμή (κυριολεκτικά και μεταφορικά) σχεδόν ασφυκτική. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα με εξαίρεση τη τραγουδίστρια (Ρένα) η οποία άκουσε μεν -παρεξήγησε δε- το τι είπατε, οι υπόλοιποι να μην καταλάβουμε καν ότι φωνάζατε συνθήματα αλληλεγγύης γιατί στη σκηνή λόγω της γενικότερης κατάστασης και ιδίως λόγω της έντασης των monitor δεν ακούς καθαρά τι συμβαίνει από κάτω. Μόνο όποιος είναι μπροστά ακούει τι γίνεται (γι’ αυτό και αν παρατηρήσεις οι τραγουδιστές συχνά σκύβουν έξω από τη σκηνή – δηλαδή εκτός της εμβέλειας των monitor – για να μιλήσουν με τον κόσμο).
Αυτό το οποίο καταλάβαμε εμείς είναι ότι κάποιοι από το κοινό φώναζαν κάτι και κάποιοι άλλοι τους έβριζαν. Παρεμπιπτόντως, δεν είχαμε κάποιον ‘φίλο’ στο κοινό, δε ξέρουμε ποιοι ήταν αυτοί που σας την έλεγαν. Αν είναι δυνατόν να νομίζεις ότι έχουμε και ‘τηρητές της τάξης’ ανάμεσα στο κοινό, αυτό είναι αφενός τελείως παράλογο και αδικαιολόγητο και αφετέρου μας προσβάλλει βαθιά.
Η δε Ρένα τσαντίστηκε γιατί νόμιζε ότι κάποιος από εσάς την έβριζε προσωπικά (γιατί όντως είχε έρθει κάποιος και της φώναζε, με τόνο καθόλου ‘εορταστικο’, άσχετα αν η οργή του απευθυνόταν όντως προς αυτή ή όχι). Συνολικά αυτό που καταλάβαμε εμείς είναι ότι πήγε να γίνει καβγάς μεταξύ δύο ομάδων στο κοινό, δηλαδή ότι εσείς φωνάζατε κάτι σε κάποιους άλλους που ήταν εκεί, και ότι αυτοί αντέδρασαν και πήγε να γίνει φασαρία. Αυτό προσπαθήσαμε να σταματήσουμε για αυτό και σας κάναμε νοήματα από τη σκηνή να σταματήσουν οι φωνές.
Ελπίζοντας ότι τουλάχιστον αυτό ξεκαθάρισε, να σου απαντήσουμε και σε 2-3 άλλες άδικες επικρίσεις τις οποίες μας απηύθυνες:
1. η δισκογραφική εταιρεία η οποία έχει κυκλοφορήσει τους δίσκους μας δεν έχει καμία σχέση με τα live που οργανώνουμε στο εξωτερικό και ό, τι live καταφέρνουμε να κάνουμε έξω τα κανονίζουμε μόνοι μας μέσα από δικές μας επαφές.
2. τα λεφτά που βγάζουμε εκτός Ελλάδας είναι από λίγα έως μείον, το κάνουμε αφενός γιατί γουστάρουμε να παίζουμε, αφετέρου γιατί θέλουμε να δείξουμε ότι υπάρχει και στην Ελλάδα νέα δημιουργία, και αυτό βοηθά πολύ, πίστεψέ μας, στο να καταλάβει ο κόσμος στην Ευρώπη ότι δεν είμαστε ‘τεμπέληδες’ και ‘άχρηστοι’.
3. η Athens Voice και η Lifo που ανέφερες δε μας συμπαθούν ιδιαίτερα ούτε μας προβάλλουν όσο νομίζεις, όσο για τον Κωστόπουλο, εκεί και αν δεν υπάρχει καμία σχέση.
Και κλείνουμε ξεκαθαρίζοντας ορισμένα πράγματα για εμάς, τα οποία, καθώς φαίνεται επίσης έχεις παρεξηγήσει:
Ως σχήμα δεν είμαστε ένα ενιαίο σώμα, αλλά απαρτιζόμαστε από διάφορα άτομα με ετερόκλητες διαδρομές, ως εκ τούτου δεν έχουμε την τάση προς μια ενιαία πολιτική ταυτότητα. Ωστόσο, ακόμα και έτσι έχουμε συχνά στηρίξει εγχειρήματα ενάντια στο ρατσισμό και φεστιβάλ που οργανώνουν διάφορες πρωτοβουλίες.
Με άλλα λόγια δεν είμαστε και ούτε παραστήσαμε ποτέ τους επαναστάτες, όχι επειδή είμαστε ‘απολιτίκ χαζοχαρούμενοι’, αλλά επειδή απλά δε θέλαμε να καπηλευτούμε την κοινωνικές εξελίξεις που τρέχουν. Πίστεψέ μας θα ήταν πολύ εύκολο να το παίξουμε επαναστάτες και να κονομίσουμε κιόλας, δε νομίζω ότι χρειάζεται να σκεφτείς πολύ για να βρεις διάφορες τέτοιες περιπτώσεις.
Άλλωστε είναι πιο ειλικρινές να κάνεις επανάσταση χωρίς να πληρώνεσαι, και εμείς επειδή ζούμε αποκλειστικά από τη μουσική τείνουμε να παίζουμε ως επί το πλείστον επί πληρωμή, εκτός όταν θέλουμε να στηρίξουμε κάποια πρωτοβουλία, όπως σου είπαμε και παραπάνω.
Συνολικά, το να μας πεις απολιτίκ είναι ένας χαρακτηρισμός άδικος και δυσανάλογος, και καλύτερα να σκεφτείς ποιοι από αυτούς που αυτοαναγορεύονται πολιτικοποιημένοι ή/και επαναστάτες είναι όντως με το μέρος σου και ποιοι σου πουλάνε φούμαρα για να σε καλοπιάσουν, ενώ στην ουσία σε βλέπουν σαν ένα πεντάευρο στην επόμενη συναυλία τους.
Και για να κλείσουμε, επαναλαμβάνουμε ότι είμαστε ξεχωριστά άτομα ο καθένας, και εσύ δεν είσαι σε θέση να γνωρίζεις ούτε την πολιτική δραστηριότητα – ένταξη του καθενός ούτε την κοινωνικο – ταξική του καταγωγή.
Οπότε αν θες μη γίνεσαι τόσο επικριτικός και άλλη φορά αν είσαι σε live μας έλα να μας γνωρίσεις είτε πριν είτε μετά, να ξέρουμε και εμείς περί τίνος πρόκειται.
Γιατί πρέπει λάβεις επίσης υπόψη σου ότι μας έχει τύχει να ακούσουμε και άλλου είδους φωνές σε live μας οι οποίες ούτε εσύ θα ήθελες να ακουστούν, και ότι
από την πλευρά μας δεν μπορούμε να ξέρουμε αν ο οποιοσδήποτε ακροατής που φωνάζει είναι κάποιος σαν εσένα ο οποίος θέλει να εκφράσει ένα ελευθεριακό λόγο, όπως είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών ή ο πόλεμος ενάντια στην εκμετάλλευση ή αν είναι οτιδήποτε άλλο – ακόμα και φασίστες μας έχουν τύχει…
Αυτά τα ολίγα, σε ευχαριστούμε πάντως που έκανες τον κόπο να γράψεις όλα αυτά γιατί και εμείς είχαμε μείνει λίγο με άσχημο συναίσθημα και τουλάχιστον έτσι μας έδωσες την ευκαιρία να λύσουμε την παρεξήγηση. Ελπίζουμε να τη λύσαμε και ειλικρινά θα χαρούμε να τα πούμε κάποτε και από κοντά είτε εντός είτε εκτός Ελλάδας. Καλό κουράγιο εκεί στα βόρεια…
Φιλικά,
Λύσανδρος και Ορέστης Φαληρέας.
http://wp.me/p1pa1c-gsw
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου