Οικοκοινότητα αλληλεγγύης στο Πήλιο

Όλοι μαζί  μια ομάδα. Παράγουν, πουλάνε ή ανταλλάσσουν, συζητούν και διασκεδάζουν και εντέλει έχουν μια αυτοοργάνωση που τους προσφέρει απόλυτη αυτάρκεια! Οι οικοκοινότητες ή καλύτερα ένα μοτίβο που στήνεται σιγά - σιγά στο Πήλιο και το Διμήνι -προσπάθειες γίνονται σε ολόκληρη την Ελλάδα- είναι ίσως η απάντηση στη σημερινή κρίση…

Περισσότεροι από 50 άνθρωποι στο Πήλιο, και κυρίως στην περιοχή του Νοτίου Πηλίου, όλων των ηλικιών, και αρκετοί ακόμα στην περιοχή του Διμηνίου αποφάσισαν να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια οικοκοινότητα. Μια κοινότητα δηλαδή στην οποία θα ζουν όλοι μαζί, θα παράγουν, θα συνεργάζονται, θα πουλάνε και θα ανταλλάσσουν και θα έχουν πλήρη αυτάρκεια!

«Είναι μεγάλη η ανάγκη επιστροφής κοντά στη φύση, όχι απλά σαν μια βολτίτσα με στόχο την αναζωογόνηση μας, αλλά η ουσιαστική επαφή και αποκατάσταση της σχέσης μας μαζί της. Να κάνουμε οικογενειακά σπιτικά με τη μορφή αυτόνομων αγροκτημάτων και οικοκοινοτήτων, όπου η κάθε οικογένεια έχει το δικό της κομμάτι γης το οποίο όχι απλά καλλιεργεί με συγκεκριμένο φυσικό τρόπο, αλλά παράλληλα δημιουργεί εκεί ένα χώρο αγάπης και ζει μόνιμα μέσα σε αυτό το χώρο, ο οποίος αποτελείται από ένα μέρος δάσος, ένα μέρος με βότανα και λαχανικά και φυσικά ένα κήπο με άνθη και το σπίτι το ίδιο.

Μέσα σε ένα τέτοιο χώρο, που ο ίδιος ο άνθρωπος δημιουργεί εκτός των άλλων μπορεί να συμβάλλει στην αφθονία ωφέλιμης τροφής και φυσικά στην απόκτηση ενός εισοδήματος», αναφέρει ο Γιώργος Κολέμπας που εδώ και χρόνια στο Πήλιο έχει επιλέξει αυτό τον τρόπο ζωής.

Μπορεί οι δικές μας οικοκοινότητες να μην είναι ακόμα στα μοτίβα αυτών του εξωτερικού, ωστόσο είναι στα σπάργανα και ο δρόμος είναι μακρύς… Ο Αλέξης είναι 36 ετών, μένει κοντά στις Μηλιές και αποφάσισε να μετακομίσει από την Αθήνα πριν από 6 χρόνια. Είχε ζήσει σε οικοκοινότητα στην Ιταλία και αναζητώντας μια περιοχή να στήσει το σπίτι του και να καλλιεργεί την γη αποφάσισε πως το Πήλιο είναι ό,τι καλύτερο!

Ο Αλέξης μαζί με μερικούς άλλους ασχολούνται με τη συνεργατική καλλιέργεια ντομάτας και παραγωγής σάλτσα ντομάτας. «Όλα είναι συνεργατικά. Δηλαδή όταν είναι η εποχή που μαζεύουμε ελιές υπάρχουν κάποιοι που πάνε και δουλεύουν είτε στα δέντρα που έχουμε εμείς είτε και σε άλλα κτήματα και είτε πληρώνονται με κάποια χρήματα είτε τους δίνουν λάδι που μετά μαζί με το δικό μας το πουλάμε στην λαϊκή που κάνουμε κάθε Πέμπτη στην πλατεία Πανεπιστημίου».

Η δουλειά τους δεν είναι… της πλάκας. Συσκευάζουν τα προϊόντα, τοποθετούν ταμπέλες και φυσικά τα ανταλλάσσουν με προϊόντα άλλων παραγωγών από άλλα μέρη της Ελλάδας. «Έχουμε ένα φίλο που μας στέλνει ζυμαρικά που φτιάχνει μόνος του στην Εύβοια και εμείς του στέλνουμε λάδι και ελιές. Ότι έχει ο τόπος του καθενός», αναφέρει ο Αλέξης.

Στους πάγκους τους θα βρεις τα πάντα: βότανα, ντομάτες, λάδι, όσπρια, ζυμαρικά, σαπούνια, ξύλινες κατασκευές, τσάι, αντικείμενα που είναι ίσως άχρηστα για κάποιον από αυτούς και χρήσιμα για έναν από εσάς (ρούχα, παπούτσια κ.α.), φρούτα και λαχανικά. Τα πάντα είναι εκεί, χωρίς φυτοφάρμακα, μεγαλωμένα μόνο με την βοήθεια της μητέρας φύσης και την φροντίδα των παιδιών…

Εκπαιδευτικό κτήμα

Εκτός όμως από την καλλιέργεια της γης ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα τόσο η ομάδα στο Διμήνι όσο και η ομάδα στο Νότιο Πήλιο πραγματοποιούν εκδηλώσεις με ομιλίες, σεμινάρια, προβολές, μαθήματα που έχουν να κάνουν με την τοπικοποίηση, την αυτοοργάνωση, την αυτάρκεια.

Στα άμεσα πλάνα, ήδη μάλιστα γίνονται προσπάθειες, των παιδιών που μένουν στο Πήλιο είναι η δημιουργία ενός «εκπαιδευτικού κτήματος», ενός χώρου που θα διαμορφώσουν κατάλληλα ώστε να μπορούν εκεί να γίνονται οι διάφορες εκδηλώσεις και να μπορεί να τις παρακολουθεί κόσμος που ενδιαφέρεται να γνωρίσει αυτό τον τρόπο ζωής, μακριά από τον καταναλωτισμό
Σπίτια από πηλό και άχυρα

Το Μάρτιο τα παιδιά ξεκινάνε ακόμα μια μεγάλη προσπάθεια που πιστεύουν ότι με σκληρή και συλλογική δουλειά θα έχουν τελειώσει μέχρι και το καλοκαίρι. Θα κατασκευάσουν τα πρώτα στην περιοχή μας σπίτια με φυσική δόμηση όπως είναι ο δόκιμος όρος, δηλαδή σπίτια από πηλό και αχυρόμπαλες.

«Έχουμε ανθρώπους που έχουν τις γνώσεις να μας βοηθήσουν και με πολύ δουλειά όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε», μας λέει ο Αλέξης. Στο κομπ, τα σπίτια από πηλό, χρησιμοποιούνται τα χέρια και τα πόδια για να σχηματιστούν μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο οι οποίες τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας έτσι μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα.

Τα γήινα σπίτια είναι δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά τον χειμώνα. Η αντοχή τους σε μια μεγάλη γκάμα καιρικών συνθηκών τα κάνει άνετα και βιώσιμα στα πιο κρύα κλίματα αλλά και συνθήκες ερήμου. Οι τοίχοι με πάχος που κυμαίνεται από 40 έως και 60 εκατοστά έχουν τεράστια θερμική μάζα και επαρκή μόνωση ειδική για χρήση παθητικών ηλιακών συστημάτων θέρμανσης. Απαιτείται ελάχιστη πρόσθετη θέρμανση τον χειμώνα και καθόλου ψύξη ακόμη και τις πιο ζεστές μέρες.
Εκτός όμως από τα… πήλινα σπίτια σκοπό έχουν να κατασκευάσουν και αχυρόσπιτα καθώς το άχυρο σαν οικοδομικό υλικό αποτελεί ανανεώσιμη πηγή, έχει εξαιρετικές μονωτικές δυνατότητες, καλύτερες από οποιοδήποτε άλλο υλικό και είναι πολύ εύκολο στο κτίσιμο.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Αλίκη Φωτιάδου για τον Ταχυδρόμο, Πανθεσσαλική Εφημερίδα


http://www.kala-nea.gr/archives/28505