Είσαι ο τζαμπατζής*. Τίποτε άλλο. Για τον ελεγκτή είσαι ο τζαμπατζής. Δεν έχεις εισιτήριο; Είσαι και ο κλέφτης. Κλέβεις το δημόσιο. Αυτό σου είπε ο ελεγκτής. Αυτό κι ο οδηγός. Αυτό και η δημοφιλής συγγραφεύς (πριν ακόμα καλά καλά σε κηδέψουν…). Γιατί είσαι ο τζαμπατζής κλέφτης.
19 χρονών παιδί. Το μόνο που είσαι. Μπορώ να σε ξεφτιλίσω. Να σου αφαιρέσω το δικαίωμα της ανθρώπινης υπόστασης. Να σε διαπομπεύσω. Να σε στείλω στο απόσπασμα… Μπορώ τα πάντα. Δεν υπάρχεις. Είδες; Το κατάλαβες και μόνος σου…
Ανάλγητη η κοινωνία. Ανάλγητο και το κράτος. Ανάλγητοι και οι “πνευματικοί” του άνθρωποι.
Μια χώρα που ζητά από έναν έφηβο, χωρίς να ερευνήσει τις συνθήκες της ζωής του, να περάσει σε ένα σύστημα ελεγκτικό ανάλγητο, στο πρώτο σκαλί πριν την ενηλικίωση, με τον ίδιο ανάλγητο τρόπο ελέγχει τους 19χρονους επιβάτες για… ούτε καν 1μιση ευρώ εισιτήριο.
Πολλά παιδιά σαδιστικά λοβοτομούνται, σκύβουν το κεφάλι σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα, υποτάσσονται και στη συνέχεια το καταπίνουν. Κάποιοι από αυτούς γίνονται έως και καθηγητές Πανεπιστημίου. Ταυτίζονται με τον επιτιθέμενο. Ταυτίζονται με το τέρας, για να επιβιώσουν. Και βάζουν ενίοτε φρουφρού και αρώματα για να καλύψουν τη μπόχα του.
Κάποια παιδιά αρνούνται. Κάποια παιδιά δεν σκύβουν το κεφάλι. Κάποια παιδιά απλώς κάθονται και στύβουν το κεφάλι τους, και επιβιώνουν με άλλον τρόπο.
Γιατί προτιμούν να σιχαίνονται το τέρας. Προτιμούν να νιώθουν κάθε μέρα τη σιχασιά για την μορφή και μόνο του τέρατος, παρά τη φρικτή γεύση του στο στόμα τους.
Λένε, είμαι άνεργος. Οι γονείς μου είναι άνεργοι. Αλήθεια λέω. Κι αυτός είμαι…
Παιδί μου, μην περιμένεις να σε καταλάβει κανείς. Μιλάς σε άλλη γλώσσα.
Γέλασε ειρωνικά, λυπήσου τους. “Έβγα… στο σκοτάδι και περπάτα” μ’ άδειες τσέπες. Τρίψου τες στη μούρη τους και επιβίωσε. Ψυχικά και σωματικά. Νιώσε και ζήσε. Πάλεψε και σκάψε. Τον τάφο τους.
Γέλασε ειρωνικά, λυπήσου τους. “Έβγα… στο σκοτάδι και περπάτα” μ’ άδειες τσέπες. Τρίψου τες στη μούρη τους και επιβίωσε. Ψυχικά και σωματικά. Νιώσε και ζήσε. Πάλεψε και σκάψε. Τον τάφο τους.
Μόνο έτσι δεν θα μπορεί κανείς απ’ όλους αυτούς, να σου βάλει μια ταμπέλα – ακόμα και μετά θάνατον! (ταμπέλα “λάθος” εκ των υστέρων… καμία τσίπα) και να σε χώσει στο λαγούμι της εκπορνευμένης κανιβαλιστικής ζωής του.
Είσαι τζαμπατζής για το τέρας; Είσαι ελεύθερος για τους ανθρώπους. Διάλεξε τι θες να είσαι για σένα. Και προχώρα (με το φανάρι του Διογένη)…
Υγ.: Τιμή σε όσους δεν εγκλωβίστηκαν, και πέταξαν μακρυά, έξω από το τρόλεϊ του σύστήματος, “πήραν το μεγάλο δρόμο” για να γλυτώσουν από την ανθρωποφάγα οσμή του. Κι ας θυσίασαν κάποιοι από αυτούς τη ζωή τους… Έσωσαν την ύπαρξή τους.
Υγ2. Ντροπή σε όσους υπήρξαν μάρτυρες και δεν πήγαν με το μέρος τους, ούτε και όρμησαν στο τέρας για να το εμποδίσουν… Και ούτε καν συναισθάνθηκαν… (Ανίατη η τερατοποίηση. Μη αναστρέψιμη. Και δεν την συνειδητοποιούν ΠΟΤΕ μόνοι τους!)
Υγ3. Το παιδί ήθελε να ΖΗΣΕΙ, γι αυτό πήδηξε έξω. Ήθελε να απεγκλωβιστεί από τη βία και την κακοποίηση. Δεν ήθελε να αυτοκτονήσει. Επιτέλους ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ σεβαστείτε τον θάνατο αν δεν μπορείτε να σεβαστείτε τη ζωή.
*Νεκρός 19χρονος που πήδηξε από τρόλεϊ μετά από έλεγχο εισιτηρίωνΣχετικά άρθρα
Δικηγόρος οικόγενειας του 19χρονου: Φαίνεται ότι κάποιος τον έσπρωξε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου