του Γιώργου Κασιμάτη*
Ο πρωτοφανής τρόπος κλεισίματος του φορέα της Ελληνικής Ραδιοτηλεόρασης, ο οποίος αποτελεί το μοναδικό κρατικό φορέα εθνικής ραδιοτηλεοπτικής ενημέρωσης και επικοινωνίας των απανταχού Ελλήνων, αποτελεί πράξη που μόνο από κυβερνήσεις αυταρχικών και κατοχικών καθεστώτων μπορεί να γίνει.
Η παράλειψη συγκεκριμένης προειδοποίησης του προσωπικού και του Ελληνικού Λαού, η έλλειψη προηγούμενης αιτιολογίας με σαφείς και αδιαμφισβήτητους λόγους και η μη άμεση αντικατάσταση του φορέα με νέο, ώστε να μην υπάρξει κενό στην ενημέρωση, αποτελεί πράξη βαρύτατης παραβίασης των άρχων και των κανόνων δικαίου. Αποτελεί βαρύτατη παραβίαση των εγγυήσεων της ελευθερίας του λόγου και της επικοινωνίας, του δημοκρατικού πολιτεύματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, που παρέχουν το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό και Διεθνές Δίκαιο και οι νόμοι του κράτους.
Η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου αποτελεί επίσης βαρύτατη παραβίαση των κανόνων της νομοθετικής λειτουργίας, της αντιπροσωπευτικής αρχής και των αρχών του πολιτεύματος. Ουδέποτε μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι αυτός ο θεσμός, ο οποίος προβλέπεται από το Σύνταγμα να χρησιμοποιείται μόνο για «περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης» και, κατά κανόνα, μόνο όταν είναι κλειστή η Βουλή, φτάσαμε στο σημείο να δούμε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου να υπογράφονται όταν συνεδριάζει το αντιπροσωπευτικό σώμα και να χρησιμοποιούνται ακόμη και για εξουσιοδότηση υπουργών να καταργούν οργανικούς θεσμούς του κράτους που έχουν ιδρυθεί με νόμους της Βουλής (περίπτωση που, από τη φύση της, δεν είναι ποτέ επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης).
Η πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης και των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν είναι τεράστια. Αν υπήρχε το απαιτούμενο πολιτικό ήθος, θα έπρεπε ήδη να είχε οδηγήσει τουλάχιστον σε παραίτηση υπουργών. Όχι μόνο δεν έγινε αυτό, αλλά ούτε καν αναλήφθηκε ρηματικά από την κυβέρνηση. Αντί αυτού, είχαμε τις προκλητικές δηλώσεις του πρωθυπουργού και του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Βαρύτατη είναι η πολιτική ευθύνη και των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση. Οι δήθεν διαφοροποιήσεις, από την κυβέρνηση, στις οποίες προέβησαν οι αρχηγοί τους, όχι μόνο δεν επαρκούν, αλλά, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του Ελληνικού Λαού, δείχνουν για πολλοστή φορά πόσο τον περιφρονούν και τον εμπαίζουν. Αν ήταν ειλικρινείς οι δήθεν διαφοροποιήσεις και όχι για ψηφοθηρική μικροπολιτική, η σοβαρότητα της πράξης απαιτεί και την κύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου να αρνηθούν και την εμπιστοσύνη από την κυβέρνηση να αποσύρουν.
Αλλά δεν υπάρχει μόνο πολιτική ευθύνη. Οι αρχές της συνταγματικής νομιμότητας και του κράτους δικαίου ποδοπατήθηκαν άλλη μια φορά, όπως γίνεται καθημερινώς εδώ και τρία χρόνια. Υπάρχουν, επομένως, και ευθύνες παραβίασης του δικαίου –ευθύνες από την παράνομη πράξη της παύσης λειτουργίας του εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα. Οι ευθύνες αυτές, σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, πρέπει να ελέγχονται δικαστικά. Είναι πια ανάγκη, όχι μόνο η ελληνική δικαστική εξουσία να βγει από το λήθαργο και να τεθεί σε κίνηση, αλλά και οι οργανικοί θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Συμβουλίου της Ευρώπης να κινητοποιηθούν.
Η ελευθερία του τύπου στα ΜΜΕ ποδοπατείται καθημερινά από το Μάη του 2010. Το κλείσιμο της ΕΡΤ, με τον τρόπο που έγινε, αποτελεί πράξη έσχατης παραβίασης αυτής της ελευθερίας, η οποία αποτελεί θεμέλιο και ισχυρό όπλο της δημοκρατίας. Οι θιγόμενοι δημοσιογράφοι οφείλουν να διεκδικήσουν όχι μόνο τα εργασιακά δικαιώματά τους, αλλά και την ελευθερία του λόγου και του τύπου που αποτελεί την αποστολή του λειτουργήματός τους.
Κύθηρα, 14 Ιουνίου 2013
*Γιώργος Κασιμάτης
Ομ. Καθηγητής του Πανεπστημίου Αθηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου